faaram1 ջան,եթե մի փոքր ուշադիր լինես,ապա մտքիս մեջ նաև բացատրությունն//ինչուն// էր արտահայտված,կամ իմ հստակ դիրքորոշումը:Ուղղակի կփորձեմ մի փոքր մանրամասնել,faaram1-ի խոսքերից
Այսպիսով,
Ինչու՞ իրականությունը չի կարող ընկալում լինել//այսինքն նույնացվել նրա հետ//
քանի որ,ընկալումը դա հոգեկան պռոցես է,//որը իհարկե նյութական//իրական // հիմք ունի///:ՈՒ թեև հիմքում լինելով իրական,այն ընդհանրապես չի կարելի նույնացնել իրականության հետ,հենց ուղղակի հետևյալ պարզ պատճառներով՝ հոգեկանը լինի թե չլինի,իրականությունը կա ու կլինի:Ստիպված եմ նաև այսպես արտահայտվել. իրականությունը կա,գոյություն ունի հոգեկանից,ընկալումից անկախ,իսկ ընկալումը կամ հոգեկանը ոչ//:Ընկալումը տեղի է ունենում ոչ թե ներսից դուրս,այլ դրսից ներս//օբեկտից սուբեկտ//:
Հիմա քո սահմանման առաջին մասը
Իրականությունը՝ դա մարդու կողմից իրեն շրջապատող աշխարհ ընկալումն է
Նույնիսկ տրամաբանության տեսակետից,այն մեղմ ասած անտրամաբանական է,Ինչու՞
Փաստորեն ,ըստ քո պնդման,իրականությունը ոչ թե մեզ շրջապատող աշխարհն է,այլ նրա ընկալումը,
Այստեղից արդեն կարող է բխել այնպիսի ֆանտաստիկ հետևություններ,որոնք մեղմ ասած, ամբողջովին հակասում են, մինչ այսօր մարդկության՝իրական աշխարհի մասին կուտակած գիտական բոլոր հիմնարար գիտելիքներին և իհարկե մարդկային գործունեության ամբողջ պրակտիկային:
օրինակ,Ոչինչ չկա բացի մեր ընկալումներից,իսկ ինչն է ընկալվում՞///անտրամաբանություն///
Մի խոսքով,կարելի է անվերջ օրինակներ բերել:,
Շատ պարզ մի պատճառով ,տրամաբանությունը գործ ունի արդեն ընկալված//ըմբռնված // առարկայի,երևույթի պատկերի կամ ինֆորմացիայի հետ,այսինքն ընկալումը չի կարելի ներկայացնել որպես տրամաբանությամբ կառուցված պռոցես:
Հիմա սահմանման հաջորդ հատվածը//որը թեև արդեն ոչ այդքան կարևոր է//
որը կառուցվում է սեփական տրամաբանության միջոցով, և հիմնված է սեփական զգացմունքների վրա:
Փաստորեն,ըստ քո սահմանման, ընկալելով իրականության ցանկացած առարկա,մենք անպայման կատարում ենք տրամաբանական գործողություն//այն ծառայում է որպես ընկալման միջոց//
Հետաքրքիր պատկերա ստացվում,ընկալելով մեզ շրջապատող իրերը.օրինակ սեղանը,կամ նրա գույնը ,մենք անպայման կատարում ենք տրամաբանական գործողություններ:Այսինքն ընկալումը դա մտածողություն է,իսկ մտածողությունը տեղի է ունենում զգացումների//զգացմունքների// հիման վրա:Ու՞ր մնացին այստեղ հոգեբանական բոլոր հիմնարար գիտությունները և նրանց ուսումնասիրությունները, եթե մտածողությունը ընկալում է ,ընկալումը մտածողություն,ու հատկապես հիմնված զգացումների վրա://չգիտեմ//
faaram1 ջան,իհարկե ես մոտավոր կարող եմ դիրքորոշումդ կռահել, բայց սահմանման առումով չեմ կարծում թե երկնտրանք ունես,այսինքն այն չափազանց անտրամաբանական և թերի է:Եթե փորձես գոնե պարզաբանել//հիմնավորել// այն ,ապա սայլը տեղից գոնե կշարժվի:
Իսկ այ զգացմունքների և ուղղակի զգացումների միջև որակական ահռելի տարբերություն գոյություն ունի. Օրինակ տաքության ,սառնության,ցավի,քաղցի զգացումներ ,և սիրո,տառապանքի,ատելության զգացմունքներ:Այսինքն ,ուղղակի անտրամաբանական է դրանց օգտագործումը նման սահմանումներում,միևնույն նշանակությամբ: Ընկալումը կատարվում է զգայությունների//համադրման// միջոցով
Այստեղ,միանգամայն համամիտ եմ
Շնորհակալ էմ,բոլորը շնորհիվ իհարկե քո նույնչափ ֆանտաստիկ հարցադրման
Ի՞նչ է իրականությունը
Մեջբերել
Էջանիշներ