Արմեն Այվազյան & Հայկ Դեմոյան

[Lion]

Ուֆ-ուֆ: Մարդու սիրտ կխառնի:
Ոնց Մոնտեսքյոն կասեր, «փոթորիկ մի բաժակ ջրում»: Ներքին հաշիվների պարզումը մեր պատմության հիմնահարցային դրույթների շղարշի տակ միայն զզվանք է առաջացնում: Այվազյան-Յազըճյան տանդեմը ուղղակի անձնական խնդիրներն է փոխադրում պատմական ասպարեզ, բայց անկեղծ լինելու համար պիտի նշեմ, որ Դեմոյանի հոդվածն էլ «գլխառադի» տպավորություն էր թողնում: Չնայած փաստորեն հոդվածի էլ չէր հավանում, այլ ընդհամենը թռուցիկ էր, ոնց ասում է Դեմոյանի պատասխանը: Ամեն դեպքում կարծում եմ, Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի հարգարժան տնօրենը պիտի հաշվի առած լիներ նման արձագանքի հնարավորությունը, մինչև գիտականորեն ու լեզվաբանորեն «թույլ» աշխատանք հանրությանը ներկայացնելը: Իսկ «Հայ Ազգայնականների Համախմբման խորհուրդ» հորջորջված կազմակերպության ցնդաբանական հայտարարությանը չեմ էլ ուզում անդրադառնալ:

Հ.Գ. Հետո էլ կասեն, տեղեկատվական պատերազմում տանուլ ենք տալիս, անիմաստ վեճերի համար էջեր մրոտելու փոխարեն ավելի լավ կլինի ամեն մեկն իր լուման ներդնի մեր ընդհանուր գանձանակը:

Համաձայն եմ, ինքս էլ վերևում այդ մասին էի գրել - այս պայքարը մեզ պատիվ չի բերում ու, չնայած Դեմոյանի մոտ "նախորդին չնկատելը" սիմպտոմիկ է, բայց այնուհանդերձ շարունակում եմ մնալ կարծիքին, որ Ցեղասպանության ճանաչման հարցում Դեմոյանը մեծ ավանդ է ներդնում: Միաժամանակ ասել եմ ու միշտ էլ կասեմ, որ Արմեն Այվազյանն էլ է հզոր գործ անում ու ինչ-ինչ, բայց այս երկու թևերի մեջ պատերազմը մեզ պետք չէ - առանց այդ էլ այնքան պատերազմելու տեղ կա:

Այժմ մի քանի խոսք ըստ էության: Իրոք, Դեմոյանի հոդվածը հապճեպ գրված, ավելի շուտ լավ ֆորումային պոստի մակարդակի մի բան է և այս առումով քննադատների խոսքերը որոշակիորեն տեղին են - և հայերենի անհարթությունները, և լեզվական խճողումները չեն զարդարում այն: Իր հերթին, սակայն, եթե հաշվի առնենք, որ հոդվածը այնքան էլ "հոդված չէ", այլ թեզ` կարելի է որոշակիորեն ներողամտությամբ վերաբերվել այդ ամենին, բայց մյուս կողմից էլ, եթե նայում ենք, թե ով է հեղինակը և ինչ սայթում է դրված, "մեղքը ծանրանում" է:

Ինչի հետ համաձայն չեմ:

Նախ համաձայն չեմ Դեմոյանի վրա նման կտրուկ հարձակմանը, նույնիսկ եթե ասվածը որոշակիորեն, ինչպես ասվեց վերևում, տեղին է: Արդեն ասվեց այս մասին: Իր հերթին ոչ պակաս համաձայն չեմ նաև Դեմոյանի անձնավորված հակահարձակմանը իր ընդդիմախոսների վրա - նման պահվածքը համարում եմ ոչ ճիշտ և անթույլատրելի: "Արիներ"-ի արձագանքն էլ երևի թե կտրուկ է և ընդհանրապես, այնպիսի տպավորություն ունեմ, որ այստեղ ուղղակի բացակայում է "ԲԱՐԻ ԿԱՄՔ"-ը - պետք է ուղղակի բարի կամք դրսևորել և բարեմտորեն փորձել ուղղել Դեմոյանի թերությունները կամ մատնացույց անել դրանք, իսկ Դեմոյանին էլ պետք չէ այդքան կտրուկ ու վիրավորախառն տոնով պատասխանել քննադատներին - ի վերջո ոչ-ոք ապահովագրված չէ սխալներից...