Աստծուն և մարդուն նույնացնելը աստվածապղծություն է:Մարդը իհարկե հազար տարեկանում էլ չի ցանկանա տեսնել իր զավակի մահը ,իսկ այ մարդուն մահկանացու է դարձրել հենց աստված`իբրև պատիժ:
իսկ եթե հավատում կամ ընդունում եք աստծու կամ այլ կերպ ասած մեր կամքից վեր կանգհնած ուժի գոյությանը , ուրեմն պետք է ընդունեք նաև ,որ մեր կյանքում ամեն ինչ չէ , որ կախված է մեզանից...
Է՜յ, դո՛ւ` սապատ դառած ՃԻՇՏ, անապատ եմ մտել: Քեզ մաշելու համար ծարավ եմ մնալու...
eduard30 (25.02.2011)
Սիրելի Վին Վոլֆ, կարող ես վերընթերցել #123 գրառումը` միգուցե այն կբավարարի քո հետաքրքրությանը:
100 տոկոսով խոստանում եմ, որ դու ճիշտ ես: Աստված չի կարող իր զավակի մահը ցանկանալ: Առավել ևս, որ Նրա համար մահը նույն բանը չէ, ինչ մենք ենք կարծում` մահկանացուներս: Այդ մենք ենք, որ համարում ենք, թե մահով ամեն ինչ ավարտվում է: Իսկ Աստծո համար մահը`դա... դուռն է մեր ննջարանի և արտաքին աշխարհի միջև, եթե ի նկատի ունենանք, որ կյանքը` դա մեր քնած վիճակն է:Չգիտեմ կա մարդ ով կուզենար իր երեխայի մահը թեկուզ 100 տարեկանում, բայց ես չեմ կարծում, որ Աստված դա կցանկանա:
Նրա համար մահը նույն բանը չէ, ինչ մենք ենք կարծում` մահկանացուներս: Այդ մենք ենք, որ համարում ենք, թե մահով ամեն ինչ ավարտվում է: Իսկ Աստծո համար մահը`դա... դուռն է մեր ննջարանի և արտաքին աշխարհի միջև, եթե ի նկատի ունենանք, որ կյանքը` դա մեր քնած վիճակն է:[/QUOTE]
սա էլ քո կարծիքը, որն ինձ համար մի քիչ անհասկանալի էբայց երևի մի օր կհասկանամ թե ինչ ես ուզել սրանով ասել
![]()
Ինձ համար ավելի կարևոր էր այն, ինչ ես ցանկանում էի ասել քեզ ճակատագրի մասին: Բայց, ինձ թվում է, դու չկարդացիր այն (էջ 9,#123):
Կարդա, խնդրում եմ:
Իսկ մահվան մասին փորձեցի կարճ ասել, քանզի սա ճակատագրի մասին բաժինն է: Ներողություն, որ չհասկացար. դա իմ սխալն է երևի: Եթե հարցեր կան, կարող ենք խոսել մեկ այլ տեղ:
Մի փոքր շղթա կառուցեմ,
ուրեմն
Ճակատագիրը գոյություն ունի այնքանով,որքանով գոյություն ունի նախասահմանությունը,
Նախասահմանությունը գոյություն ունի այնքանով,որքանով գոյություն ունի նախասահմանողը,
Նախասահմանողը գոյություն ունի այնքանով,որքանով գոյություն ունի Աստված//արարիչ//,
Աստված//արարիչ// գոյություն ունի այնքանով,որքանով որ դու հավատում ես նրա գոյությոանը:
Հիմա,միացնեմ շղթայի երկու ծայրերը հարցերի տեսքով,այսինքն
1.Հավատում եմ արդյոք Աստծո գոյությանը՞՞՞՞
2.Գոյություն ունի արդյոք ճակատագիր ասվածը՞՞՞՞
Այսպիսով ,առաջանում է փակ շղթա,որում ամենակարևորը հաջորդականությունն է,կամ այն ուղղությունը որով պտտվում է շղթան:
RADIOmanyachka (25.02.2011)
Ըստ էության, անհնար է հավատալ Աստծուն և ճակատագրին միաժամանակ:
Some people cause happiness wherever they go, others - whenever they go!
Նետ (08.03.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ