Հայ արվեստի վերջը

[Kuk]

Շատ լավ է, որ այդքան դիտումներ կան: Բայց իմ դիտողությունները վերաբերում էին ոչ թե դիտումների քանակին, այլ դիտորդների վրա ունեցած տպավորության աստիճանին: Իմ կարծիքով, այն կարելի էր դարձնել ավելի ազդեցիկ:


Համաձայն եմ: Իսկ եթե ցուցադրեր մի քանի պատմա-մշակութային հուշարձանների ողբերգական վիճակը և ավելացներ այն փաստը, որ մշակույթի նախարարը դրանցով չի զբաղվում, այլ նրա առաջնահերթ հոգածության առարկա է կազմում «կենդանի ձայնը» համերգների ժամանակ, պատկերն ավելի ցայտուն կդառնար:
Ինչ վերաբերում է մնացած նախարարներին, շատերս ՀՀ-ում գիտենք նրանց «ցնցող» նախաձեռնությունների մասին: Բայց հատկապես Սփյուռքը կարող է այնքան էլ տեղյակ չլինել, թե ինչն է պատճառը նման մեղադրանքների: «Հիմարության մարմնավորման» փոխարեն կարելի էր պատմել «Լեզվի մասին օրենքի փոփոխությունների» միջոցով ստեղծվող բացասական նախադրյալների մասին, ու բոլորն ավելի շատ կհամոզվեին:


Ինչ ասեմ, անձամբ ինձ երբեք չի համոզել, երբ ինչ-որ մեկը որևէ խնդիր տեղափոխել է անձնական դաշտ: Եթե ուզում է բան ասել նրանց, թող անձամբ դիմի որևէ միջոցով:

Տվյալ նախաձեռնությանը դեմ չեմ, պարզապես նշել եմ, թե ինչպես, իմ կարծիքով, կարելի է նրա ազդեցությունն ավելի զգալի դարձնել:

Չեմ կարա ասեմ, որ ինչ-որ բան սխալ ես ասում. ճիշտ ես, ուղղակի մի կարճ տեսահոլովակից էդքան սպասել պետք չի, դժվար ա երեսուն րոպեի մեջ էդքան բան խցկելը: Ինձ էլ որոշ բաներ էդքան դուր չեն եկել, բայց ընդհանուր առմամբ տեսահոլովակը համարում եմ բավականին դիպուկ ու տեղին: Եթե մարդիկ թաթուլի փոխարեն Հախվերդյան լսեն, նշածդ հուշարձանները էդ օրին չեն լինի. լուրջ եմ ասում, անկապ սիրուն խոսքեր չեն: Չեմ պատկերացնում Բեթհովեն լսող մարդու, որ հուշարձանի տակ չիշիկ անի, ինչպես նաև չեմ պատկերացնում թաթուլ լսող մարդու, ով փողոցում սիգարետի բիչոկը մի խարչմերուկ ավել ձեռը պահած քայլի, ինչ ա թե աղբամանի մեջ քցի: