Արմեն Մալխասյան - պատմվածք ոչ վաղեմի ժամանակներից

[Malxas]

Կարծում եմ քո առաջին մեկնաբանություն քննադատությունը գրված է ակնհայտ վիրավորական և ծաղրական նրբերանգով: Պատմվածքը քննարկել մանրադիտակի տակ և այն էլ քեզ հետ, ներիր չեմ ցանկանում: Եթե դու լավ տրամադրված լինելով հանդերձ այդպիսի անվայել կարպով ես արտահայտվում, ապա ինչ կլինի, եթե դու, իսկ դա բնավ չի կարելի բացառել, հանկարծ վատ տրամադրվես իմ դեմ: Չեմ ցանկանում ոչ ոքի հետ վիրավորական արտահայտություններ փոխանակել, եղբայր: Այդ նպատակով չեմ այստեղ:
Մեծապես շնորհակալ եմ, որ ցանկանում ես փրկել իմ պատմվածքը: Ստեղծագործական կատարելության ձգտում եմ աշխատելով ինքս ինձ վրա, նաև կարդալով այն գրողներին, որոնք ինձ դուր են գալիս և ես նրանց մեծություն եմ համարում:
Ի դեպ, թույլ եմ տալիս նկատել, պատմվածքը խմբագրել է մի շատ հայտնի խմբագիր և տեղին չի գտել այն զտել, ինչպես թույլ ես տվել արտահայտվել, անվարժ ու անհամասեռ շարադրանքից, ծանրաբեռնված պարազիտային համեմատություններից, տհաճորեն դուրս ցցված տեղերից ու կլիշեների աննորմալ մեծ քանակից:

[Rhayader]

Ի դեպ, թույլ եմ տալիս նկատել, պատմվածքը խմբագրել է մի շատ հայտնի խմբագիր և տեղին չի գտել այն զտել, ինչպես թույլ ես տվել արտահայտվել, անվարժ ու անհամասեռ շարադրանքից, ծանրաբեռնված պարազիտային համեմատություններից, տհաճորեն դուրս ցցված տեղերից ու կլիշեների աննորմալ մեծ քանակից:

Հա՞յ խմբագիր:

[Chuk]

Հա՞յ խմբագիր:

Իսկ ի՞նչ է, հայերեն պատմվածքը չինացի՞ խմբագիր էր խմբագրելու:

[Malxas]

Քանի որ հարցն ինձ էր ուղղված սիրով պատասխանեմ: Հայ խմբագիր: Ներսես Աթաբեկյան:

[Rhayader]

Իսկ ի՞նչ է, հայերեն պատմվածքը չինացի՞ խմբագիր էր խմբագրելու:

Հարցիս իրոնիան այդքան դժվա՞ր էր ընկալել

Քանի որ հարցն ինձ էր ուղղված սիրով պատասխանեմ: Հայ խմբագիր: Ներսես Աթաբեկյան:

Շատ լավ բացատրում է, թե ինչու

տեղին չի գտել այն զտել, ինչպես թույլ ես տվել արտահայտվել, անվարժ ու անհամասեռ շարադրանքից, ծանրաբեռնված պարազիտային համեմատություններից, տհաճորեն դուրս ցցված տեղերից ու կլիշեների աննորմալ մեծ քանակից:

[Malxas]

Ռայդեր, քեզ հետ ամեն ինչ պարզ է: Այլևս ոչինչ չունեմ քեզ ասելու և քեզանից էլ ոչինչ չեմ ակնկալում: Աստված քեզ հետ:

[impression]

Շնորհակալությունների տեղն ու քանակն ինձ ստիպում ա մտածել, որ.
ա. ես գրականությունից բան չեմ հասկանում
բ. Ռայադերն էլ չի հասկանում
գ. ես գիտեմ, որ առաջին երկու կետերը հեռու են իրականությունից, հետևաբար՝ ասա ով ա գրառման հեղինակը, ասեմ ում շնորհակալություն կտաս դու
դ. ընդհանրապես կարևոր չի գրառումը, կարևորը դրա հեղինակն ա

[Շինարար]

Մոդերատորական. Rhayader և Malxas մասնակիցների անձնական բնույթի քննարկումը ջնջվել է՝ ըստ արժանվույն վաստակած տուգանային միավորներով: Հորդորում եմ թեմայում մնալ գրական քննարկման շրջանակներում, թեմայի հեղինակին՝ ավելի հանդուրժող լինել կարծիքների հանդեպ՝ անկախ դրանց դրական կամ բացասական լինելուց և անկախ դրանց ենթադրյալ դրդապատճառներից:

[davidus]

Լավն էր, հետաքրքիր էր, բայց ահավոր ծանր էր կարդացվում: Նկարագրողական «շեղումները» մի տեսակ ասելիքը փոխում էին: Բայց դրա փոխարեն ստիպում ու տրամադրում էին մինչև վերջ կարդալու:

[Նաիրուհի]

Արագ ու հեշտ կարդացվեց, բայց անկեղծ ասած դուրս չեկավ: Բացի այն, որ սյուժեն ու թեման էին տհաճ, հեգնանքն էլ, ըստ իս, ավելի շատ գռեհիկ էր, ու պատմվածքը դրանից շատ էր տուժում: Կարծում եմ, որ եթե հեղինակն ավելի շատ աշխատի իր գործերի վրա ու «մանրուքներին» ուշադրություն դարձնի, կարող է լավ պատմվածքներ գրել, բայց այս տեսքով ներկայացված գործը, թող ներվի ինձ, չեմ կարող լավը համարել: Ուղղակի կարծում եմ, որ հեղինակը պոտենցիալ ունի…

[Malxas]

Սա իմ առաջին պատմվածքն է: Գրված է ընդամենը երկու ժամում: Չէի ցանկանա, որ չափից ավելի սևեռվենք սրա վրա, ես ինքս գլուխգործոց կերտելու ակնկալիքով չեմ գրել սա, ուղղակի թղթին եմ հանձնել մի պատմություն, որը ժամանակին ինձ բավականին զվարճացրել է: Շուտով էլի պատմվածքներ կլինեն: Ավելի ծավալուն և ավելի լուրջ, չնայած գրված ոճը անդհանուր առմամբ նման կլինի: Բացի այդ շուտով գլուխ առ գլուխ կտեղադրվի իմ <Տիգրան Մեծ> վեպը: Կխնդրեի հաշվի առնել մեկ այլ բան ևս: Ինչը վանող է թվում մեկին, մյուսի համար կարող է գրավիչ լինել: Նույնիսկ Պարույր Սևակի մասին են կարծիքները տարաբևեռ, որի մասին հենց այստեղ, ակումբում է խոսվել: Երևի թե չկա մի գրող, որի ստեղծագործությունները հավասարապես դուր գան բոլորին:
Ինձ համար մի ժամանակ զարմանալի էր այն, որ իմ ընթերցողների մի մասը թեթև էր համարում իմ ստեղծագործությունները, իսկ մյուս մասը` խիստ ծանր:
Գրական ճաշակները ցավոք, կամ բարեբախտաբար բազմաթիվ են:

[Lion]

Malxas ջան, մի խորհուրդ, եթե կընդունես: 2 կամ նույնիսկ 3 ժամում մի ավարտիր պատմվածքդ - այդ ընթացքում գրիր, վերջացրու այն, բայց վերջնական հղկմանը ժամանակ թող, թող, որ նյութը մարսվի "մեջդ" գոնե մի քանի օր: Ինքս անավարտ պատմավեպի հեղինակ եմ ու, հավատա, հաճախ, երբ հաջորդ օրը կարդում են նախորդ օրվա գրածս, շատ բաներ այլ կերպ եմ ընկալում...

[Chuk]

Հարցիս իրոնիան այդքան դժվա՞ր էր ընկալել

Իսկ իմ արձագանքի իրոնիան քո հարցի նկատմամբ ընկալելի չէ՞ր, Սոֆ

Ինչևէ: Բուն նյութի մասին: Պատմվածքը լավ շարադրված է: Եթե ես գրեի, լիքը բաներ ուրիշ կերպ կգրեի, բայց դե ախր ես չեմ գրողը, գրողը Մալխասն ա, ով այդ ամենն ուրիշ կերպ ա ընկալում ու մատուցում: Համարում եմ, որ պատմվածքը գլուխգործոց լինելուց շատ հեռու ա (ինքս երկրորդ անգամ չեմ ընթերցի, բայց հեղինակի այլ գործեր կուզեմ ընթերցել), բայց միաժամանակ շատ հեռու ա քո գնահատականների նման գնահատականներ ստանալուց: Անշուշտ դու կարող ես նման գնահատականներ տալ, բա հենց դրա համար էլ բոլորիս գրական ճաշակներն ու ակնկալիքներն իրարից տարբերվում են: Էս ամենը գրում եմ, ասելու համար, որ գնահատականներիդ համաձայն չեմ, թեև դրանց դեմ ոչինչ չունեմ: Ուղղակի կարծում եմ, որ չարժի ամեն ինչ բացարձականացնել: Մասնավորապես երբ խոսում ենք գրականությունից ու դու կարծիքիդ մեջ գրում ես «այսինչ կանոնի խախտում է», ես դա չեմ հասկանում, քանի որ կոնկրետ իմ համար գրականությունն ու արվեստը որևէ կանոնի չի ենթարկվում, իսկ երբ ենթարկեցվում է կանոնների՝ դառնում է գրչակություն ու արհեստական: Այլ հարց է, որ մեկս կարող է սիրենք պաթետիկ տոնը, մյուսս՝ շատ մտերմիկ տոնը, մեկս լինենք երկար-բարակ նկարագրությունների սիրահար, մյուսս նախընտրենք լակոնիկությունը և այլն: