Your Vոյդ is your spase
Your Vոյդ is your spase
1դար=3155760000 վայրկյան։ Անտեղի մի՛ ծախսիր դարդ։
*e}|{uka* (11.10.2010), E-la Via (11.10.2010), impression (11.10.2010), Jarre (12.10.2010), My World My Space (11.10.2010), Նաիրուհի (15.10.2010), ՆանՍ (13.10.2010), Ուլուանա (15.10.2010), Ռուֆուս (11.10.2010)
My Void My Space?Եկվոր-ի խոսքերից
Your Vոյդ is your spaseԼավն էր
I may be paranoid but no android!
Jarre (12.10.2010)
Իսկ ինձ դուր եկավ: Գրելու լեզուն էլ, արտահայտչաձևերն էլ, մտքերն էլ: Նամանավանդ եթե դիտարկում ես հենց Ռուֆուսի կոնտեքստում:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Կանտը էն վախտ էս ամենին «ինքնին իր» էր կոչել: Իրականում թե ինչպիսին է աշխարհը, մենք չգիտենք,-ասաց Կանտը:
Մի բան մենակ՝ ինտիլեկտն ու գիտակցությունը նույն բանե՞րն են:Գուցե ինտելեկտը/բանականությունը/ չի ստեղծում, այլ զգայականը:
Դուր չեկավ:
Ռուֆուս (11.10.2010)
Գրելաոճը միանշանակ +++++
Առանց ավելորդ մեղմիկ զեփյուռների, ախպերավատ լինելու փորձերի կամ էլ գեղջկական ոճի։ Կոնկրետ մտքեր։
Մի խոսքով, էդ Վոիդը շատ անդուր դեմք ա
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Ժող, ինչի՞ եք բոլորդ որոշել, թե Ռուֆուսն աշխարհաստեղծ-աշխարհորոշիչ փիլիսոփայական տրակտատ ա գրել
Օրինակ, ես (համոզված չեմ կարող լինել, որ ճիշտ եմ՝ հեղինակը թող ասի) ավելի շատ որպես հոգեբանական, ներքնաշխարհային, ընկալման մասին բան եմ տեսնում:
Զգայականը երբեք չի ստեղծում, այն միայն հող է հանդիսանում: Love under Will:Կանտը էն վախտ էս ամենին «ինքնին իր» էր կոչել: Իրականում թե ինչպիսին է աշխարհը, մենք չգիտենք,-ասաց Կանտը:
Մի բան մենակ՝ ինտիլեկտն ու գիտակցությունը նույն բանե՞րն են:
Դուր չեկավ:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ֆրեյա (11.10.2010)
Ես կոնկրետ փորձեցի գրածի մեջ բան կարդալ, ոչ թե մտածեցի Ռուֆուսի հոգեկան աշխարհի մասին: Էդ դեպքում կարելի էր օրագրում գրել, ոչ թե դնել արձակ:
Զգայական, հետո բանական: Ես կամքի մասին չեմ խոսում: Լօվե-մօվեն չլինեին, կամքի մասին խոսալն էլ ավելորդ էր: Զգում ես, հետո...
Դե դեպրեսիվ վիճակներում ուրիշ բանի մասին հո չէի՞ գրելուԺող, ինչի՞ եք բոլորդ որոշել, թե Ռուֆուսն աշխարհաստեղծ-աշխարհորոշիչ փիլիսոփայական տրակտատ ա գրել
Օրինակ, ես (համոզված չեմ կարող լինել, որ ճիշտ եմ՝ հեղինակը թող ասի) ավելի շատ որպես հոգեբանական, ներքնաշխարհային, ընկալման մասին բան եմ տեսնում:
Կանտյան փիլիսոփայությունը հարգելով էլ Կանտի հետ ոտք գցելու մտադրություն չունեի
Կածյ, իսկ ի՞նչ տարբերություն, սա օրագրում է գրվա՞ծ, թե՞ արձակի տակ է: Ստեղծագործելիս դու ուրիշի կարծիքնե՞րն ես հաշվի առնում, թե՞ նախ և առաջ քո հոգեկան պահանջներն ես բավարարումԵս կոնկրետ փորձեցի գրածի մեջ բան կարդալ, ոչ թե մտածեցի Ռուֆուսի հոգեկան աշխարհի մասին: Էդ դեպքում կարելի էր օրագրում գրել, ոչ թե դնել արձակ:
I may be paranoid but no android!
Ինձ դուր եկավ: Տարօրինակ բան չեմ գտնում: Մտքերի հետաքրքիր ընթացք, որ շատերին այս կամ այն կերպով ուղեկցում է երբեմն: Ապրես, որ գրել ես: Ինձ հետաքրքիր ու անկաշկանդ երևաց:
Ռուֆուս: Իրականությունը տեսա… նման զգացողություն միշտ չի լինում, կամ գուցե՝ զգացողություններն են խանգարում լինելուն: Մի քիչ «սիմուլյացիա» կար, բայց իրական էր: Կեցցեք
Էս թեմայի վերնագիրն ամեն անգամ Voip էի կարդում, դրա համար լրիվ ուրիշ բանի տեղ էի դրել, չէի մտել։ Հիմա նոր տեղ հասավ, որ ստեղծագործություն է, կարդացի։
Հետաքրքիր մտքեր էին՝ հաջող, հստակ ձևակերպումներով, բայց ես էլ որպես գեղարվեստական ստեղծագործություն չընկալեցի (որպեսզի հանկարծ չմեղադրվեմ թիթեռնիկներ, մեղմիկ զեփյուռներ, Փառանձեմանահապետախառը սիրային պատմություններ ու էդ կարգի բաներ ակնկալելու ու դրանց բացակայության պատճառով հիասթափվելու մեջ, միանգամից ասեմ, որ նշածս «ռոմանտիկ» ատրիբուտները, մեղմ ասած, բոլորովին էլ գեղարվեստական ստեղծագործության պարտադիր պայման չեմ համարում
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Sambitbaba (18.10.2010), Արևածագ (15.10.2010), Երվանդ (15.10.2010), Ռուֆուս (15.10.2010)
Չէ, ջանամ, դու մեղադրվում ես գեղարվեստական ստեղծագործությանը հստակ պատմողական սյուժե պարտադրելու մեջԷս թեմայի վերնագիրն ամեն անգամ Voip էի կարդում, դրա համար լրիվ ուրիշ բանի տեղ էի դրել, չէի մտել
Հետաքրքիր մտքեր էին՝ հաջող, հստակ ձևակերպումներով, բայց ես էլ որպես գեղարվեստական ստեղծագործություն չընկալեցի (որպեսզի հանկարծ չմեղադրվեմ թիթեռնիկներ, մեղմիկ զեփյուռներ, Փառանձեմանահապետախառը սիրային պատմություններ ու էդ կարգի բաներ ակնկալելու ու դրանց բացակայության պատճառով հիասթափվելու մեջ, միանգամից ասեմ, որ նշածս «ռոմանտիկ» ատրիբուտները, մեղմ ասած, բոլորովին էլ գեղարվեստական ստեղծագործության պարտադիր պայման չեմ համարում
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ