Ոչինչ: Երբեմն առաջին անգամից դժվար է:
Երբ առաջին անգամ ձեռքս առա Պաուլո Կոելիոյի "Ալքիմիկոսը", մի երկու էջից դեն նետեցի: Բայց անցավ մի քանի օր...
Հ.Գ. Դու ասում ես, որ բոլոր ճամփաները դեպի կյանք են տանում: Համաձայն եմ:
Իսկ համաձա՞յն ես դու արդյոք, որ բոլոր ճամփաները ՔՈ դռնից են սկսվում...
Sambitbaba շատ գովելի է, որ դուք վստահ եք ձեր ստեղծագործության արժեքավոր լինելու մեջ, բայց կարծում եմ այստեղ եք տեղադրել, որ կարծիքներ լսեք, այնպես չէ?
Ես անկեղծ եմ ասում, եթե կարդացի առաջին տողերը, հետո արդեն եթե շարունակեմ, ուրեմ ինչ-որ բան ասել է ինձ: Անկեղծ առաջին 3 տողերից չեմ շարունակել... գուցե հարցադրում անեք, թե ինչու ???
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Sambitbaba, խոսքեր չունեմ...
Անկեղծ ասած այս չարախոսների կարծիքները կարդալուց հետո ցանկություն անգամ չունեի կարդալու, կարծում էի, որ հերթական անտաղանդություն է (Ճիշտ են էլի ասում, որ սև փիառը լավագույն փիառն է), սակայն երբ կարդացի, որ Դուք Ձեր գործը համեմատել եք Պաուլո Կոելիոյի գրվածքի հետ, հասկացա, որ սոսկ հերյուրանք են բացասական խոսակցությունները, ընդամենը անտաղանդ մարդկանց՝ արժանավորի մասին չար նախանձով լցված խոսքեր: Մի հուսահատվեք, շարունակեք գրելը: Երկնային Հայրը Ձեզ մեծագույն շնորհքով է օծել: Ադամական ստեղծագործություն էր, եդեմական այգուց սերված: Բրավո՛՜՜՜:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ժողովուրդ բայց եկեք համաձայնվեք, որ եթե անգամ մտածված ՊՌ չի (համոզված եմ, որ մտածված չի), ապա շատ լավ մուտք է ակումբ)))
Sambitbaba ջան բարի գալուստ:Ես առաջին դառը, առանց աղ ու հացի դիմավորումն էր, հետո լավ կլինի![]()
վիճակն իմ խիստ անորոշ է. պարտության մեջ եմ `կամովի...
Morg (04.01.2011)
Այդ գրքի մասին կխոսենք ավելի ուշ: Բայց ուղղվածության մասին... Կարդա Նիլ Դոնալդ ՈՒոլշի "Զրույց Աստծո հետ" գիրքը:
ՈՒրախ եմ, որ հետաքրքրել է "Թիվ 1-ը", բայց կցանկանայի շեշտել, որ այն հատվածներ չի, այն` ամբողջություն է:Թիվ մեկ գրառումն էլ հետաքրքիր էր, կարդացի որոշ հատվածներ:
---------- Ավելացվել է՝ 11:28 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:20 ----------
Երվանդ ջան, դու կարող ես հասկանալ, ինչպես կուզես: Չէ որ, վերջիվերջո, բոլոր ճնապարհները քո դռնից են սկսվում:
Բայց իմ ասածը սա էր. նույնիսկ Կոելիոյին կարելի է մի կողմ նետել: Բայց ավելի ճիշտը` մինչև վերջ կարդալն է:
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 23.08.2010, 22:22: Պատճառ: Մեջբերումների շտկում
Սիրելի Ոզնի ջան: Բոլորովին էլ չեմ վիրավորվում: Մի՞թե քեզ թվում է, թե ես չգիտեի, թե գլուխս ինչ հարվածների տակ եմ դնում: Այստեղ ավելի կարևոր ու ցավալի բաներ կան: Քեզ համար:
Տես, դու ասում ես.
.Իմ համար լուրջ չէր ձեր պոեզիան, եթե ընդունում եք, որ Աստված սեր է ու Աստծո անունն եք շոշափում.....
ՈՒրեմն, ես լրջորեն չեմ վերաբերվում Աստծոն, երբ ասում եմ, որ Աստված - Սե՞ր է...
Այդ դեպքում, արի ես ծաղրուծանակի էլ ենթարկեմ Աստծոն, ասելով, որ Աստված նաև - Կյա՛նք է:
Հավանաբար, դու տեսար այն, ինչ ցանկանում էիր չտեսնել: Ծիծաղելի է, բայց քո պատկերացրած դրախտն ինձ հիշեցրեց Սովետական Միությունը, որտեղ, ինչպես բոլորին հայտնի է` "սեքս չկար":կներեք բայց ձեր գրվածքում, ես մենակ Ադամի ու Եվայի ինտիմ կյանքից ինչ որ դրվագ տեսա:Այսքանը:
Իսկ եթե լուրջ խոսենք, այստեղ խոսքը գնում է աստվածային երրորդության մասին ընդամենը...
Վերջին խմբագրող՝ Chuk: 23.08.2010, 22:53: Պատճառ: Նորից մեջբերումների շտկում
Ես նման բան ամենևին չասեցի, իմ համար ցավալի ա, որ նման կերպ մեկը կարող է համարձակվել-ներկայացնել սուրբ երրորդության գաղափարը:. ՈՒրեմն, ես լրջորեն չեմ վերաբերվում Աստծոն, երբ ասում եմ, որ Աստված - Սե՞ր է...
Մդաաաաա.... Ինչպես ասել է շատ հայտնի կորեացի մի փիլիսոփա.«Վայ, մամա ջան»:
Մենակ ես չտեսա, շատերը տեսան, փաստորեն շատերի համար դեռ Սովետական Միությունը չի փլուզվել:
Մի խոսքով՝ «ախմախ» գործ էր:
Վերջին խմբագրող՝ *e}|{uka*: 23.08.2010, 23:02:
Чеширский КотЭ
Իհարկե կհարցնեմ: Ինչու՞:
Բայց ցանկանում եմ զգուշացնել: Ես վստահ եմ ոչ թե իմ ստեղծագործության արժեքավոր լինելու վրա: Ես վստահ եմ թեմայի կարևորության վրա:
Եվ ցանկանում եմ ասել վերջապես: Ես եկել եմ ձեր "Ակումբը" ոչ թե իմ ստերղծագործությունների գովքը լսելու համար: Ես ոչ պրոֆեսիոնալ պոետ եմ, ոչ էլ հոգևորական: ՈՒ տեղադրում եմ այստեղ ոչ թե այն գործերը, որոնք գրել եմ ամբողջ կյանքումս, այլ նրանք, որոնք ծնվել են վերջին ժամանակներս` հիմնականում լրիվ զգայական մակարդակի վրա: Ավելի ազնիվ լինելու համար ասեմ, որ ես նույնիսկ ինձ ամբողջովին նրանց հեղինակը չեմ կարողանում զգալ: Եթե դուք գիտեք, թե այս նոր դարաշրջանում ինչ է նչանակում "չեննելինգ" - ուրեմն ավելի ճիշտ կհասկանաք ինձ: Ես եկել եմ, որովհետև ասելու ահագին բան ունեմ: Դրանք նոր բաներ են, շատ կարևոր մեր այսօրը լիովին ըմբռնելու համար: Որովհետև այսօր ամեն ինչ փոխվել է: Ամեն ինչ ուրիշ է: ՈՒ եթե դուք պետք է շարունակեք մեր այսօրվան նայել երեկվա հայացքով, - դուք ոչ մի տեղ էլ չեք գնա:
Այս ասածս մի քիչ պարզաբանելու համար ստիպված եմ ժամանակից շուտ մի ուրիշ գործ ել տեղադրել: Կփորձեմ անել այդ այսօր:
---------- Ավելացվել է՝ 12:22 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:18 ----------
Շնորհակալություն:
*e}|{uka* (23.08.2010)
Երվանդ ջան, ճիշտն ասած, չգիտեմ, թե ինչ ասեմ: Երևի կը-կրկնվեմ, քանի որ քիչ առաջ արդեն խոսեցի այդ մասին Էիննաի հետ: Բայց ազնվորեն, առաջին հերթին, իմ գործերի մասին կարծիքը չէ, որ հետաքրքրում է ինձ, - կարծիքը հետաքրքրում է երկրորդ հերթին: Եվ հետո, այնպես ստացվեց, որ վերջին տարիներին ես համոզվեցի, որ ինչի մասին էլ խոսես, միևնույն է, Աստծո մատը ամեն ինչի մեջ էլ խառնված է: ՈՒ դա է երևի այն հիմնականը, ինչի մասին կուզենաի խոսել: Այստեղից էլ` այդ թեմայով գործերը:
Բայց գիտես, մի գործ կա, որը երևի կհամապատասխանի քո պահանջներին: Այնպես որ առաջինը այն կտեղադրեմ, իսկ հետո` արդեն խոստացածս:
Հ.Գ. Մի բան ևս: Կրոնի մասին խոսելը և Աստծո մասին խոսելը ինձ համար երկու լրիվ տարբեր բաներ են: ՈՒ եթե մեր այս զրույցներին տրված է շարունակելի լինել, ուրեմն դու կհասկանաս ինձ և - հուսամ - կհամաձայնվես ինձ հետ:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ