Զվարճալի պատմություններ

[Rammstein]

Էն օրը ինչ եմ հայտնաբերե՞լ…
Մտա սուպերմարկետ… գիշերվա 1000-ն ա, բայց էդ անտեր սուպերմարկետում հերթ ա: Կանգնած սպասում եմ, աչքս ընկավ հարեւան դրամարկղին: Էն որ մի հատ կափարիչ ա սեղանի վրա, դա բացվում ա, տակը փողերը շարած են է՞, այ էդտեղ ես կատարեցի իմ հայտնագործությունը: Բանն այն է, որ էդ կափարիչի տակ կպցրած ա մի թուղթ, որն ըստ էության «շպառգալկա» ա, իսկ այդ թղթի վրա գրված ա… …«ԺՊՏԱԼ»:

[Հարդ]

Երեխային միայն ծնելը դեռ գործի կեսն էլ չի, հետևաբար միայն ծնող (բուն իմաստով) լինելով հարգանքի չես արժանանում: Ծնել ու անտեր ու դուս մեծացնել նշանակում ա ավելի շուտ վատություն անել, մի դժբախտ մարդ ավելացնել «մարդկության շարքերում»:

Այ էս գրառումն էի լուրջ լուրջ անում, «Պատասխանել» սեղմեցի, մեկ էլ տեսնում եմ, որ վերևում ինչ որ նիտերնետից են խոսում, մտածում եմ, ինտերնետի որակն ինչ կապ ունի ծնողներին հարգելու թեմայի հետ?
Մեկ էլ մի քիչ վերև գնացի ու հասկացա, որ ես հիմա «Hi Line» թեմայում եմ պատահաբար հայտնվել:

Իսկ հիմա եթե էս գրառումը համապատասխանեցնենք այդ թեմային լավ էլ կստացվի, լավ էլ համապատասխան ա արմենթելի հայլայնին (...մի դժբախտ ինտերնետ ավելացնել պրովայդերների շարքերում) :

[Reh32]

Քեռուս տղան փոքր ա, նոր ա դպրոց գնում, շաաատ դանդաղ ա խոսում. մի բան մինչև ասում ա. Բայց որ ջղայնանում եմ վրեն սկսում ա արագ խոսալ մի քիչ. մի օր էլի տեսնեմ դանդաղ ա խոսում, ասում եմ այ տղա ամոթա դու դպրոցում էլ դանդաղ խոսաս քեզ չեն հասկանա աղջիկները. մեկ էլ մնաց մնաց.
-Բաա խիիի են սաաաաղ իմ պեեես դանդաաղ խոոոոսում?
փաստորեն ինքը դանդաղ լսում էլ ա. տաղանդավոր ա

[Նաիրուհի]

Այս գրառումս ունեցավ ինձ համար բավական զվարճալի արձագանք:

Lord-Լավ նկար ա, բա էդ ի՞նչ առիթ ա

Նաիրուհի-Եսի՞մ, դե տժժում էին, ես էլ բռնեցրի ու չրըխկ

Lord-հետաքրքիրա էտ որտեղ էին տժում

Նաիրուհի-Գյումրիում եմ նկարել

Lord-հետաքրքիրա բա դու այդ պահին ինչ էիր անում, այդտեղ

Նաիրուհի-Խանութ էի մտնում, ի՞նչ պիտի անեի

Lord-քո ասածները իրար կպցնելուց հետո Գյումրիի խանութների մասին մոտս միքիչ տարօրինակ տպավորություն կազմվեց, ետ պատմությունը միատ լրիվ կպատմես,

Նաիրուհի-Պատմելու առանձնապես բան չկա: Գյումրիի Պարույր Սևակ փողոցում մի հագուստի խանութ կա, անունը հիմա չեմ հիշում… Մտնում էի էնտեղ շոր նայելու, աչքովս ընկան խիստ «հետաքրքիր» դիրքով պատի տակ դրված մանեկենները, ես էլ նկարեցի, ու արդեն ամսից ավել ահագին մարդու տրամադրություն եմ բարձրացրել էդ նկարով

Lord-աաաաաաաաա լավն էր, ես էլ գիտեմ իսկական են

Նաիրուհի-Լո՞ւրջ, կենդանի մարդկանց տե՞ղ էիր դրել… Վա՜ա՜ա՜խ, փաստորեն մեկն էլ խաբվեց… Էդ մանեկենների ոտնաթաթերն էին շատ անբնական, դրա համար ներքևից կտրեցի նկարը, ու հիմա շատերն են մտածում, թե իսկական են…
Հիմա չբռնե՞մ ու սա «Զվարճալի պատմություններ» թեմայում գրեմ

Lord-գրի լավ բան կստացվի, ես էլ դրել մտածում եմ թե ոնց ես խանութում նկարել, ովքեր են եղել, ինչ են անում ու մինչև ասելտ գլխովս հազար բան անցավ, հետո էլ մտածում էի բա դու դրանց հետ ինչ կապ ունես



Հ. Գ. Ինչպես տենում եք, ինքնագլուխ չեմ դրել սա, Լորդը թույլ է տվել

[*e}|{uka*]

Այս գրառումս ունեցավ ինձ համար բավական զվարճալի արձագանք:

Lord-Լավ նկար ա, բա էդ ի՞նչ առիթ ա

Նաիրուհի-Եսի՞մ, դե տժժում էին, ես էլ բռնեցրի ու չրըխկ

Lord-հետաքրքիրա էտ որտեղ էին տժում

Նաիրուհի-Գյումրիում եմ նկարել

Lord-հետաքրքիրա բա դու այդ պահին ինչ էիր անում, այդտեղ

Նաիրուհի-Խանութ էի մտնում, ի՞նչ պիտի անեի

Lord-քո ասածները իրար կպցնելուց հետո Գյումրիի խանութների մասին մոտս միքիչ տարօրինակ տպավորություն կազմվեց, ետ պատմությունը միատ լրիվ կպատմես,

Նաիրուհի-Պատմելու առանձնապես բան չկա: Գյումրիի Պարույր Սևակ փողոցում մի հագուստի խանութ կա, անունը հիմա չեմ հիշում… Մտնում էի էնտեղ շոր նայելու, աչքովս ընկան խիստ «հետաքրքիր» դիրքով պատի տակ դրված մանեկենները, ես էլ նկարեցի, ու արդեն ամսից ավել ահագին մարդու տրամադրություն եմ բարձրացրել էդ նկարով

Lord-աաաաաաաաա լավն էր, ես էլ գիտեմ իսկական են

Նաիրուհի-Լո՞ւրջ, կենդանի մարդկանց տե՞ղ էիր դրել… Վա՜ա՜ա՜խ, փաստորեն մեկն էլ խաբվեց… Էդ մանեկենների ոտնաթաթերն էին շատ անբնական, դրա համար ներքևից կտրեցի նկարը, ու հիմա շատերն են մտածում, թե իսկական են…
Հիմա չբռնե՞մ ու սա «Զվարճալի պատմություններ» թեմայում գրեմ

Lord-գրի լավ բան կստացվի, ես էլ դրել մտածում եմ թե ոնց ես խանութում նկարել, ովքեր են եղել, ինչ են անում ու մինչև ասելտ գլխովս հազար բան անցավ, հետո էլ մտածում էի բա դու դրանց հետ ինչ կապ ունես



Հ. Գ. Ինչպես տենում եք, ինքնագլուխ չեմ դրել սա, Լորդը թույլ է տվել

Չէ, այսպես չեղավ, մանեկենների նկարներն էլ դիր, երկխոսությունը բան չի ասում:

[CactuSoul]

Չէ, այսպես չեղավ, մանեկենների նկարներն էլ դիր, երկխոսությունը բան չի ասում:

Յոժիկ ջան, հղումը կար առաջին բառի մեջ:

[One_Way_Ticket]

Էն օրը ինչ եմ հայտնաբերե՞լ…
Մտա սուպերմարկետ… գիշերվա 1000-ն ա, բայց էդ անտեր սուպերմարկետում հերթ ա: Կանգնած սպասում եմ, աչքս ընկավ հարեւան դրամարկղին: Էն որ մի հատ կափարիչ ա սեղանի վրա, դա բացվում ա, տակը փողերը շարած են է՞, այ էդտեղ ես կատարեցի իմ հայտնագործությունը: Բանն այն է, որ էդ կափարիչի տակ կպցրած ա մի թուղթ, որն ըստ էության «շպառգալկա» ա, իսկ այդ թղթի վրա գրված ա… …«ԺՊՏԱԼ»:

Իսկ ես մի տեղ կարդացել եմ, որ ինչ-որ հյուպաթոսությունում (ինչքան հիշում եմ, բրիտանական, բայց ոչ Հայաստանում) վիզայի դիմողների հետ հարցազրույց անողի մոտ համանման շպառգալկա կա, որտեղ գրված է` "ՆԱ ՍՏՈՒՄ Է":

[Jarre]

Մամա ջաաաաաան, փրկեեեեեք

Հենց նոր Շանթով ինչ որ Ոսկանի մասին բան էին հայտարարում ու էտ նորությունից հետո Մոցարտի մասին բան պիտի հայտարարեին, ու հաղորդավարուհին շփոթվեց ասաց՝ «Ոսկան Ամադեուս Մոցարտը.....»։

[Դեկադա]

Մամա ջաաաաաան, փրկեեեեեք

Հենց նոր Շանթով ինչ որ Ոսկանի մասին բան էին հայտարարում ու էտ նորությունից հետո Մոցարտի մասին բան պիտի հայտարարեին, ու հաղորդավարուհին շփոթվեց ասաց՝ «Ոսկան Ամադեուս Մոցարտը.....»։

Ըհը, Մոցարտնին էլ հայ սարքեցին:

[Ժունդիայի]

Թաղում ով մահանար տատս պարտադիր պետք ա մասնակցեր պանեխիդային, թաղման արարողակարգին էն մտքով, որ վաղը մյուս, օրը մարդիկ էլ, իրանը գան: /թու-թու-թու, աման-աման/ Տենց թաղում չկար, որ տատս բաց թողներ: Մի օր էլ մեր հարևաններից մեկը մահացավ, տատս էլ դրա մի այլ կարգի չէր սիրում ու որոշել էր, որ աշխարհն էլ շուռ գա, մեգ է, չի գնալու իրա թաղմանը: Մենք էլ հարցրեցինք. -«Իյա տատ ջան, էս խեր ըլի, քեզնից չի, էս ի՞նշխոր Միշիգին չես գնում ճամփու դնես, բա չի՞ նեղանա քեզնից»: Տատս էլ մնաց, մնաց ու ասեց: «Գրողին թե չի սատկե, ֆողերս ըդօր գլխուն: Չէ չպդի էրտամ, իրան ինադու: Ոոո՜ճինջ, թող հինկն էլ իմիս չգա, ըդպեսնա քվիդ կեղնինք:»

[Էլիզե]

Մի քանի տարի առաջ Նոր Տարվան գնացել էինք պապայիս ընկերոջ տուն` "Ամանորյա շնորհավորանք" պարտականությունը կատարելու: Տան տիրոջ աղջիկը մի քանի օր առաջ էր վերադարձել Ֆրանսիայից` 2 շաբաթով հյուրընկալվել էր Ֆրանսիաում բնակվող իր հորեղբոր տանը: Իրեն պահելով հանց բնիկ ֆրանսուհի` սեթևեթանքով մոտեցավ մեզ` ինձ ու եղբորս, նստեց մեզ մոտ ու ասաց.
-ԱՂաքս, դու ԳաՂու լսել ես?
Ես` խեղճ աշակերտուհիս.
- Ինչ ԳաՂու?
Նա` իր դեմքի վրա "темнота" արտահայտությամբ.
-ԻԻ?? ոնց չես լսել? ԳաՂուն... ԻՂա գիթաՂը.....

[Դատարկություն]

Արաքսը կիթառի թեման բացեց
Էսօր տուն եմ գալիս, 3 պստոյի հանդիպեցի ճանապարհին: Դե, ես նայեցի իրենց ժպտացի, մեկ էլ զգամ, որ իրենցից ավելի մեծոտը ուշադիր զարմացած հայացքով ինձա նայում, մեկ էլ, կողքին կանգնած այլ պստոյին (որը երևի իր քուրիկն էր), երջանիկ դեմքով, ժպտալով, ասումա.
- Հլը նայի՜, դասնամուլ.. դասնամուլա ձեռին
Քուրիկն էլ իր հերթին իրա հիացական բացականչությունն արեց.
- Դասնամու՜լ
Տենց էլ ժպտալով տուն հասա դասնամուլի հետ
Դասնամուլ

[Անտիգոնե]

Պատանեկան տարիներից տիկնիկային թատրոնի խմբակ էի հաճախում: Հետպատերազմյա ծանր ժամանակներն էին: Առաջին անգամ Երևան հյուրախաղերի էինք եկել ու մեր գեղարվեստական ղեկավարի քրոջ տան էինք մնում: Շատ համով ու տոնական ուտեստներ էին պատրաստել մեզ համար: Ուտելուց հետո տիկին Կարինեն (մեր գեղարվեստական ղեկավարը) հարցրեց.
- Էրեխեք ջան, կերաք?
- Հա
- Համով էր?
- Հա
Մի պահ մտածելուց հետո.
- Որ էլի լինի կուտեք?
- Հա….
(Շատ փոքր էինք հասկանալու համար տիկին Կարինեի խորամանկությունը)


Փոքր եղբայրս բավականին խելացի ու գրագետ տղա է (համալսարանը կարմիր դիպլոմով է ավարտել ու հիմա ուսումը շարունակում է): Ընկերներն ու ծանոթները կես կատակ կես լուրջ իրեն «Գիտունիկ» են անվանում: Անկեղծ ասած ես էլ այն կարծիքի եմ, որ մեր ժամանակներում հազվադեպ կարելի է հանդիպել եղբորս նման տղաների: Ու քանի որ I դասարանից մինչ այժմ միայն ու միայն սովորում է, կենցաղին վերաբերող ամեն բան իրեն խորթ է ու անհասկանալի: Մի օր խնդրում է ինձ, որ իր ակնոցները մաքրեմ: Իմ հարցին, թե ինչ մի դժվար բան է, պատասխանում է, որ ինքը շատ է փորձել ու չի ստացվել: Ջղայնացած մաքրում եմ ակնոցները ու տալիս իրեն: Մի լավ զննելուց հետո, վեր է թռչում ու հիացած բացականչում.
- Վա¯յ, մաքրվալա: Պա հուցըս ըրալ?: Ինձ էլ սըվրցրու…