Զվարճալի պատմություններ

[Արևհատիկ]

Որ նոր էի գնում գործի, մեր հիմնարկի հասցեն չգիտեի: Էնքան, որ տեղը գիտեմ, գնում եմ էլի
Մի քանի օր հետո, օրվա վերջում գործերը վերցնում եմ, որ մատյանում լրացնեմ: Անջատված լրացնում եմ մի քանի հատ, մեկ էլ նկատում եմ, որ ախր անընդհատ նույն հասցեն եմ գրում Մեկ էլ նայում եմ, տեսնում, որ էդ հենց մեր հիմնարկի հասցեն ա Իսկ ինձ անհրաժեշտ հասցեն հաջորդ էջում ա

[SSS]

Կանգառ չհասած մի կին վարորդին 1000 դրամ տվեց և միևնույն ժամանակ մի ուրիշն ասաց' կանգառում պահեք
_Էս հազարը քանի հատ էր?,-հարցնումա վարորդը
_Կանգառում,-պատասխանումա մյուս կինը
_հազարը ասում եմ
_Կանգառում պահեք
_Քանի հատ էր
_Մի,մի,-պատասխանումա առաջին կինը
_Կանգառում էիք իջնում ,-հարցնում աերկրորդ կնոջը
_Մի հատ էր, մի հատ,-պատասխանումա առաջին կինը

[Հարդ]

Կանգառ չհասած մի կին վարորդին 1000 դրամ տվեց և միևնույն ժամանակ մի ուրիշն ասաց' կանգառում պահեք
_Էս հազարը քանի հատ էր?,-հարցնումա վարորդը
_Կանգառում,-պատասխանումա մյուս կինը
_հազարը ասում եմ
_Կանգառում պահեք
_Քանի հատ էր
_Մի,մի,-պատասխանումա առաջին կինը
_Կանգառում էիք իջնում ,-հարցնում աերկրորդ կնոջը
_Մի հատ էր, մի հատ,-պատասխանումա առաջին կինը

Դե էս կենացի վրա մի բան էլ ես ասեմ ու խմենք.

Շատ վաղուց էր, երթուղայինը խաչմերուկին էր մոտենում, մի կին ասեց.
-Կանգառում կանգնեք, - երթուղայինը մնաց կարմիրի տակ:
-Կանգառում կանգնեք, - կարմիրը կանաչեց, խաչմերուկն էր անցնում, -Կանգառում կանգնեք:
Տենց հասավ կանգառին, հիմա կանգնելու տեղ չկար, կամաց կամաց առաջանում էր, որ հարմար տեղ լինի կանգնելու, էս կինը խառնվաց գոռգոռում ա.
-Վայ կանգնեք ստեղ, կանգնեք ասում եմ: Էս վարորդը չդիմացավ.
-Ա դե նեռվերս կերարա էլի, ի՛ջի, ի՛ջի, դե ի՛ջի, լավ ա? Բա ի՛ջի է! (համ քշում ա, համ ասում իջի):
Ու տենց որ իջավ կարգին խնդացինք մինչև տուն հասնելը:

[Ապե Ջան]

Ուրեմն երեկ երեկոյան Օրանժ - ի «Ինտերնետ հիմա» - ի ծրագրով որոշեցի սմս ուղարկել: Բացեցի մեխանիկորեն իմ ցանկացած համարի փոխարեն գրեցի բալանսը ստուգելու հրահանգը՝ 133: Հետո շարադրեցի տեքտսը.
- Պրիվետ, ո՞նց էս կյանքս, ի՞նչ կա չկա, ուր էս սրտիկս...
Ու մեկել զգացի որ պատասխանը եկավ Օրանժ - ից: Պատասխան.
-Name/Number: Orange
Date: 2010-07-30
Time: 22:15:28
Content: Current balance: 0 AMD. Available high speed traffic 0.637 GB. Available 18 SMS.

[Ժունդիայի]

Չգիտեմ կհիշեք թե չէ, կարծեմ Սանտա Բարբառա սերիալին զուգահեռ բրազիլական սերիալ էր ցուցադրվում՝ «Սիկրետ տռապիկանկի» Ռութ-Ռաքել, չար ու բարի զույգ քույրերի մասին էր: Մի ծեր լեննականցի հարևանուհի ունեինք ունեինք: Ուրեմն մի օր, սերիալի ցուցադրման ժամանակ, դուրս եկավ ու բոլոր շենքի հարևաններին իմաց տվեց. «Ժողովուրդ կլյուչ տռապիկանգին է սկսել, կլյուչ տռապիկանգին, էգեք Արաքսոնց տունը»:
Սեկրետը բառն ասոցացրել էր դռան սեկրետի հետ երևի, ու տենց կլյուչ բառն էր տպավորվել խեղճ կնկա մոտը: Լավ ծիծաղալու էր:

[Shah]

Դեռ ուսանող էի Վանաձորում ու բնակարան էինք վարձում, էս մեր շենքում էլ լիքը երեխեք կային փոքր տարիքի... մի օր հայաթում նստած "ուսանողավարի" բլոտ ենք խաղում, մի 10-15 հոգով, ու մի հատ փոքր երեխա կար Արամիկ անունով, բամբակի մաոժնի ըստ երևույթի շատ էր սիրում, քանի որ իմ մոտ էդ երեխեն բամբակի մառոժնին ձեռն ա ասոցացվել: Եկավ բակի առաջ ու սկսեց գոռալ "Մաաամ, մաաաամաաա..." իրանից փոքր ախպերը (7 տարեկան) դուրս եկավ ու հարցրեց "Ի՞նչա", նա էլ թե բա "..մամային ասա թող փող քցի բամբակի մառոժնի առնեմ", եղբայրը գնաց ու մի 2 րոպեից հետ եկավ ու պատասխանեց. "Մաման ասում ա ան էս 200դրամը տակն էլ ինչ մնա ափռ-ցփռ չծախսես"...
Էդ օրվանից հետո մեր մոտ էդ "ափռ-ցփռը" դարձավ մեր ամենօրյա օգտագործվող արտահայտություններից մեկը

[Ռուֆուս]

Չգիտեմ կհիշեք թե չէ, կարծեմ Սանտա Բարբառա սերիալին զուգահեռ բրազիլական սերիալ էր ցուցադրվում՝ «Սիկրետ տռապիկանկի» Ռութ-Ռաքել, չար ու բարի զույգ քույրերի մասին էր: Մի ծեր լեննականցի հարևանուհի ունեինք ունեինք: Ուրեմն մի օր, սերիալի ցուցադրման ժամանակ, դուրս եկավ ու բոլոր շենքի հարևաններին իմաց տվեց. «Ժողովուրդ կլյուչ տռապիկանգին է սկսել, կլյուչ տռապիկանգին, էգեք Արաքսոնց տունը»:
Սեկրետը բառն ասոցացրել էր դռան սեկրետի հետ երևի, ու տենց կլյուչ բառն էր տպավորվել խեղճ կնկա մոտը: Լավ ծիծաղալու էր:

Էդ Ռութ-Ռաքելը ասեցիր, մեր հայաթում մի հատ ծեր տատի էր ապրում, Ռութ-Ռաքելին ասում էր Հռութ-Առաքել Մեռանք բացատրելով, որ Առաքել չի, Ռաքել ա, չհամոզվեց, մինչև վերջ ասում էր Առաքել

[Ռեդ]

Ընկերներիցս մեկը պոլիտեխնիկում ա սովորում: Մի անգամ, երբ դասախոսը միջանկյալի տետրերը ստուգում-բերում ա, ընկերս մոտիկանում ա, որ իրա գնահատականն իմանա: Մոտիկանում ա, նայում ա իրա գրավորն ու պարզում, որ չի ստացել: Երբ դասախոսին հարցնում ա, թե իրա սխալը որտեղ ա, վերջինս պատասխանում ա.
-Տղա ջան, քո սխալն այ ստեղ ա, այ ստեղ, -ասում ա ու կարմիրով մի հատ մեծ զիգզագաձև գիծ քաշում ամբողջ էջի վրա՝ վերևից ներքև:
-Մի րոպե, մի րոպե, -իրեն չի կորցնում ընկերս, -ո՞ր մի շրջադարձի ժամանակ:

[My World My Space]

մոռացել էի ասեմ, երեկ պատահաբար պարզեցի որ Հայաստանում էսպիսի Հասարակական կազմակերպություն կա. "Տարաբախտ կանանց Կոմիտե" տարաբախտ ըլնեմ.....

[Մանուլ]

Դեռ ուսանող էի Վանաձորում ու բնակարան էինք վարձում, էս մեր շենքում էլ լիքը երեխեք կային փոքր տարիքի... մի օր հայաթում նստած "ուսանողավարի" բլոտ ենք խաղում, մի 10-15 հոգով, ու մի հատ փոքր երեխա կար Արամիկ անունով, բամբակի մաոժնի ըստ երևույթի շատ էր սիրում, քանի որ իմ մոտ էդ երեխեն բամբակի մառոժնին ձեռն ա ասոցացվել: Եկավ բակի առաջ ու սկսեց գոռալ "Մաաամ, մաաաամաաա..." իրանից փոքր ախպերը (7 տարեկան) դուրս եկավ ու հարցրեց "Ի՞նչա", նա էլ թե բա "..մամային ասա թող փող քցի բամբակի մառոժնի առնեմ", եղբայրը գնաց ու մի 2 րոպեից հետ եկավ ու պատասխանեց. "Մաման ասում ա ան էս 200դրամը տակն էլ ինչ մնա ափռ-ցփռ չծախսես"...
Էդ օրվանից հետո մեր մոտ էդ "ափռ-ցփռը" դարձավ մեր ամենօրյա օգտագործվող արտահայտություններից մեկը

Բամբակի մառոժնին ո՞րն ա :

[Կաթիլ]

Բամբակի մառոժնին ո՞րն ա :

Լոռեցիների համար քաղցր բամբակը բամբակի մառոժնի ա դառնում, Մանուլ ջան

[Shah]

Լոռեցիների համար քաղցր բամբակը բամբակի մառոժնի ա դառնում, Մանուլ ջան

Լռիվ մոռացել էի, որ մենակ մենք ենք տենց ասում

[Նաիրուհի]

Լռիվ մոռացել էի, որ մենակ մենք ենք տենց ասում

Մենք էլ, մի նեղվի

[Farfalla]

Համալսարանում դասախոս ունեինք, 50-ն անց կին էր, մի անգամ ինձ կանչեց դեկանատ, ինչ-որ թղթեր պետք ա տար ու էդ ժամանակ մի քանի ուսանող եկան ու սկսեցին ինձ ինչ-որ բան հարցնել, ես էլ չիմանալով ինչ պատասխանեմ, ասեցի, որ ավելի լավ կլինի Տիկին Սահակյանից հարցնեն:
Մեկ էլ Տիկին Սահակյանը ջղայնացած հայացքով նայեց վրաս ու ասեց.
- Արմինե ջան, չես ամաչում, էդ որ օրվանից ես տիկին դարձա:

Հ.Գ. Թե ես որտեղից պետք ա իմանայի, որ ինքը դեռ օրիորդ ա

[Ուլուանա]

Համալսարանում դասախոս ունեինք, 50-ն անց կին էր, մի անգամ ինձ կանչեց դեկանատ, ինչ-որ թղթեր պետք ա տար ու էդ ժամանակ մի քանի ուսանող եկան ու սկսեցին ինձ ինչ-որ բան հարցնել, ես էլ չիմանալով ինչ պատասխանեմ, ասեցի, որ ավելի լավ կլինի Տիկին Սահակյանից հարցնեն:
Մեկ էլ Տիկին Սահակյանը ջղայնացած հայացքով նայեց վրաս ու ասեց.
- Արմինե ջան, չես ամաչում, էդ որ օրվանից ես տիկին դարձա:

Հ.Գ. Թե ես որտեղից պետք ա իմանայի, որ ինքը դեռ օրիորդ ա

Բա էդքան ժամանակ իրեն ո՞նց էիք դիմում։