Նշեմ Վիշապ ջան, Եվրոպան ու ԱՄՆ-ը դեմ են տալիս Սերժին էն բանաձևերը որոնք մինչև հիմա ընդունել են Հայաստանի համար (մի 1000 հատ երևի կա) Մարտի 1, Ա1պլյուս,քաղբանտարկյալ ֆլանֆստան… իսկ Սերժն իհարկե պասլատ ա անում սաղին որովհետև ոնց որ ասում ես աթոռն արդեն ունի… ու ստեղ նրանք (Եվրոամերիկացինեը) նախ մի հատ հայաստանին մի շարք կազմակերպություններից են զրկում ու հետո գալիս ա փողից ու վարկերից զրկելու ժամանակը… իհարկե մերոնք վազում են ռուսների մոտ, բայց ռուսները քանի որ մեր "բարեկամներն են" մեզ մի հատ լավ խորհուրդ են տալիս "տես ուզածներն ինչ ա տուր էլի, չիվո տի վիպենդրիվայեշսյա… փող էլ հիմա չունեմ … առ էս 500 մլն ու գնա տես ինչ են ասում" …
… հիմա Վիշապ ջան դու շատ լավ գիտես մեր բյուդջեն ու ծախսերը և վարկերի դերը մեր երկրի կյանքում… ինչքա՞ն ժամանակ Հայաստանը կդիմանա,կամ ումից կարա փող ուզի… էս հարցում Գալուստ Սահակյանը շատ հետաքրքիր միտք հայտնեց… մուսուլմանական երկրներից … վարյանտ ա
Chuk (02.04.2010)
Ապեր, դու կթույլատրե՞ս, որ Երևանի քաղաքապետը դառնա խոսքի ույղուր, քո պետական լեզուն դառնա նաև ույղուրերենը, ու դու սկսես հարկ վճարել ույղուրներին ու շարժվել ույղուրների օրենքով ու սահմանադրությամբ։
Չուկ, դա անկախ մեր ջանքերից է նույնսիկ այդպես ստացվելու, որովհետև այլընտրանք չկա, դու այլընտրանքի հնարավորությունը պատկերացնում ես զուտ տեսականորեն։ Հենց գործնական քայլեր փորձեն ձեռնարկվել, էդ ժամանակ կզգաս անհնարինությունը։Բայց ես չեմ հավատում այդ ելքին, կարծում եմ, որ կլինի այլ կերպ՝ մեր ջանքերով (մենքը ՀԱԿ-ը չի, ես եմ, դու ես, Պողոսն ա, ՀԱԿ-ն ա):
Բա իհարկե պատերազմի հավանականությունը կա։ Բայց քո պատկերացումներով շարժվելը անհամեմատելիորեն ավելացնում է պատերազմի հավանականությունը և ոչ թե հակառակը։ Եթե իսկապես պատկերացնում ենք Ղարաբաղի խաղաղ անցումը Ադրբեջանի կազմ ու հետագա անվտանգությունն ու նորմալ զարգացումը, ապա go ahead, դավայծե անենք, վիվա գլոբալիզացիա։Ոչ մի նման պրոցես չի կարող հավերժ ձգվի, արդյունքը անխուսափելի պատերազմն ա: Ցանկացած նման հարաբերության լուծումը փոխզիջումն ա (էս պահին չենք քննարկում թե կոնկրետ ինչը, այլ խոսում գաղափարի մասին): Սրան հակառակ ցանկացած պնդում ռոմանտիզմ ա՝ արձագանքի անարժան: Այդ ռոմանտիկ տեսակետը երբ որ դառնա գերիշխող ու ունենանք «անվերջ ձգվող» պրոցես, հաջորդ քայլը այդ «անվերջ ձգվելու» միանգամից կտրվելն ու պատերազմն ա:![]()
Si vis pacem, para bellum
Si vis pacem, para bellum
Վիշ ջան, գուցե և չկա: Ավելի պարզ ասեմ. կախված ա, մասնավորապես, բնակելիության մակարդակից: Կախված ա նրանից, թե եթե բան ասի, դա ինչքանով լսելի կլինի: Վաղը եթե ես կանգնեմ ու Երևանը ույղուրներին չտալու դեմ պայքարեմ, էդ չի նշանակում, որ կհաղթեմ: Վերլուծի ապեր: Ռոմանտիզմը լավ բան ա, բայց պրագմատիկ խոսակցությունների համար չի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Si vis pacem, para bellum
Askalaf (17.04.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ