Մի չորս ամիս առաջ եմ Արցախ գնացել, Ստեփանակերտում գիշերը մնացել եմ, մի երեք ժամով Շուշի էլ եմ գնացել ու Շուշիից Աղդամ եմ , չգիտեմ ինձ չի թվացել, որ 12 կմ ից ավել ենք գնացել:
Ես խի եմ սխալվում, ասում եմ այն ինչ շատերի շրթունքներից իմ սեփական ականջներով եմ լսում, ասում ա գնամ հետո հետ չգամ, բա ընտանիքս հետո ոնց պտի ապրի, թքած ամեն ինչի վրա ավելի լավ ա հելնեմ էս երկրից գնամ:
Է հա ես էլ չեմ գնացել, բայց հո դավաճան չե՞մ, որ ոտքս կտրածա ո՞նց գնամ:
Դե թող ազերները ցխկվենու երանի տան հայ ազգին
Այսինքն Սեռժը պարտադիր կերպով պետք է տարածքները տա, սակայն փակուղու առաջ է կանգնած և որպեսզի չասեն թե Սեռժը տարածքները տվեց ուստի պատերազմ է սկսվում իսկ հետ ասենք թե մի երկու ամսից հայերը նահանջում են ու վերջ, անունը մաքուր է մնում:
Էջանիշներ