Ծխախոտ

[tigranmj]

Ես կարդում եմ ծխելու մասին գրած վատ բաները ու չեմ հասկանում, մի՞թե եթե ծխելը էդքան վատ բան լիներ, աշխարհում միլիոնավոր մարդիկ դրանով կտարվեին, հիմա հեշտ է ծխողներին քննադատելը ու տանջելը, բայց մի պահ մտածեք որ դուք եք փորձում ու չեք կարողանում ավարտել, կյանքում շատ բաներ կան, որ ծխելուց էլ վնասակար են ու մենք բոլորս կախվածության մեջ ենք, պարզապես դա ոչ ոք չի նկատում... ես ոչ մի կերպ չեմ պրոպագանդում ծխել, բայց հանգիստ թողնենք ծխողներին, ախր էդքան տանջելուց հետո մեծ մասը ավելի շատա ուզում ծխի... իսկ ծխելու վնասի մասին ասեմ, որ շատ մարդիկ դրան ընդհանրապես բանի տեղ չեն դնում ուզում եք ասեք վաղը կսպանի նրանք էլի կծխեն և նույնիսկ որոշները, իմանալով ծխելու վնասի մասին ավելի շատ են ուզում ծխել.... ես չեմ ծխում, բայց չեմ էլ խանգարում ծխողներին վայելել իրենց <հաճույքը>, դա իրենց կյանքն է, նրանք էլ ինձ չեն խանգարում որոշ դեպքերում, երբ իմ համար հաճույք է իսկ իրենց համար ոչ..... իսկ ծխելը թարգելը դա զուտ անձնական խնդիր է ուզում ես ծխիր ուզում ես ոչ, ուզում ես ավարտիր ծխելդ ուզում ես ոչ...
Վերջում ավելացնեմ Մարկ Տվենի խոսքերը
<Կյանքում ամենահեշտ բաներից մեկը ծխելը թարգելն է. ես արդեն մի քանի տասնյակ անգամ դա արել եմ>

Ամենամեծ շփոթությունն այն է, որ ծխողներին ԹՎՈՒՄ է, թե ծխելը հաճույք է, բայց իրականում այդպես չէ։

Ու գիտե՞ք թե ինչու է ծխողներին թվում, թե ծխելը հաճելի է.

Ծխելու ցանկությունը, բացի հոգեբանական կախվածությունից, նաև ֆիզիկական կախվածություն է, ֆիզիկական կախվածություն՝ նիկոտին կոչված թույնից:
Ժամանակի ընթացքում օրգանիզմում առաջանում է նիկոտինային կախվածություն ու երբ գալիս է հերթական ծխելու ժամանակը կամ առաջանում է նիկոտինային քաղց, մարդու մատ առաջանում է ահավոր դիսկոմֆորտ. չեն գտնում իրենց տեղը, նյարդայնանում են, ուղեղի մի մեծ մաս մտածում է միայն ծխելու մասին: Ու երբ ծխում են հերթական ծխախոտը, մասամբ բավարարում են նիկոտինային քաղցը ու հետևաբար զգում են թեթևություն: Եվ հենց այստեղ է, որ նրանց թվում է, թե ծխախոտը հաճույք պատճառեց, բայց իրականում ծխախոտը ընդամենը թեթևացրեց իր իսկ կողմից առաջացրած դիսկոմֆորտը և նախապատրաստեց հաջորդ ցիկլին ու ամեն մի ցիկլից հետո այդ քաղցը մի փոքր ավելին է լինում քան նախորդը:
Ի դեպ չծխող մարդիկ մշտապես զգում են այդ թեթևությունը:

[PetrAni]

Էսքան խոսում -խոսում ենք, բայց բոլոր գրվածներից
կարող եմ առանձացնել մի պարզ և անհերքելի ճշմարտություն.
մարդ եթե ուզենա, կարող է հանգիստ դադարել ծխելը,
միայն թե ոմանք ուզում են, ոմանք ոչ, բացի այդ կան մարդիկ, որոնք
հասկանալով ծխելու վտանգը՝ շարունակում են խխել, որովհետ
նախընտրում են ավելի շատ ծխելուց վնասեն առողջությունը,
քան առանց ծխելու ներվային տարբեր ապրումներից իրենց առողջության հերն անիծել:

Բոլորն ծխողներն էլ ունեն ծխելու պատճառ, խնդիրը ոչ թե ծխելը թողնելն է,
այլ այդ պատճառները վերացնելը, իսկ եթե առանց պատճառի է կախվածությունը,
այդ ժամանակ ես դա կկոչեմ հիմարություն, ինքնասպանություն ...

[Դատարկություն]

Ամենամեծ շփոթությունն այն է, որ ծխողներին ԹՎՈՒՄ է, թե ծխելը հաճույք է, բայց իրականում այդպես չէ։

Ու գիտե՞ք թե ինչու է ծխողներին թվում, թե ծխելը հաճելի է.

Ծխելու ցանկությունը, բացի հոգեբանական կախվածությունից, նաև ֆիզիկական կախվածություն է, ֆիզիկական կախվածություն՝ նիկոտին կոչված թույնից:
Ժամանակի ընթացքում օրգանիզմում առաջանում է նիկոտինային կախվածություն ու երբ գալիս է հերթական ծխելու ժամանակը կամ առաջանում է նիկոտինային քաղց, մարդու մատ առաջանում է ահավոր դիսկոմֆորտ. չեն գտնում իրենց տեղը, նյարդայնանում են, ուղեղի մի մեծ մաս մտածում է միայն ծխելու մասին: Ու երբ ծխում են հերթական ծխախոտը, մասամբ բավարարում են նիկոտինային քաղցը ու հետևաբար զգում են թեթևություն: Եվ հենց այստեղ է, որ նրանց թվում է, թե ծխախոտը հաճույք պատճառեց, բայց իրականում ծխախոտը ընդամենը թեթևացրեց իր իսկ կողմից առաջացրած դիսկոմֆորտը և նախապատրաստեց հաջորդ ցիկլին ու ամեն մի ցիկլից հետո այդ քաղցը մի փոքր ավելին է լինում քան նախորդը:
Ի դեպ չծխող մարդիկ մշտապես զգում են այդ թեթևությունը:

tigranmj ջան, նախ, ի՞նչ ես հասկանում դու «հաճույք» ասելով, մի՞թե դա մարդու պահանջմունքների բավարարումից առաջացող զգացումը չէ
Հետո հարց. դու ծխու՞մ ես:
«Հաճույք» ասվածը հարաբերական երևույթ է, շատերը ինչ - որ բանից հաճույք են ստանում, որից մյուսները տհաճություն են ապրում: Իսկ եթե ծխողները զգում են «հաճույք» էդ դեպքում, դա արդեն հաճույք չէ այլ կախվածությու՞ն: Դա նմանա հետևյալ մտքին «սոված մարդիկ հաց ուտելով հաճույք չեն ստանում, քանի որ սննդի պակասից նրանց մոտ քաղց է առաջանում, իսկ ուտելով նրանք զգում են թեթևություն, որը կուշտ մարդիկ անընդհատ զգում են»: Կամ «դժբախտ մարդիկ երջանկանալով հաճույք չեն ստանում, քանի որ դժբախտությունը երջանկության պակասից է, իսկ երջանկանալով նրանք թեթևանում են, որը երջանիկ մարդիկ անընդհատ զգում են»:
tigranmj ջան, ես հասկանում եմ, որ դա կախվածություն է ու հասկանում եմ նաև իմ ասածի նկատմամբ քո բացասական տրամադրվածությունը, կարողա ես էդպես եմ մտածում, որովհետև ես ծխողների եմ շատ հանդիպել ու տեսել եմ թե ոնց են իրանք փորձում վերջը տան էդ չարիքի, չեն կարողանում ու դրանից ինչքան են նյարդայնանում...

[Tig]

Գուցե և այս միտքը ինչոր մեկը գրել է՝ բոլոր գրառումները չեմ կարդացել:

Նախ ուզում եմ ասել, որ ծխելու սովորությունը ոչ միայն ֆիզիկական կախվածություն է, այլև հոգեբանական ու իմ փորձից ասեմ /ես ժամանակին ծխել եմ մոտ 3-4 տարի հետո թարգել/, որ հոգեբանական կախվածությունը ավելի դժվար էր հաղթահարել: Այսինքն են ժամանակը, որը որ մարդ տրամադրում է ծխելու վրա՝ մարդ չի իմանում թե ինչով լցնի: Օրինակ հանգստանալուց, ընդնիջում անելուց, ասենք աշխատում ես ու դուրս ես գալիս միջանցք հանգստանաս, թեթևանաս ու էդ ընթացքում դու սովոր ես, որ ձեռքիդ ծխախոտ լինի, իսկ երբ չի լինում, դու սկսում ես նեղվել ու չես իմանում, թե ձեռքերիդ հետ «ինչ անես»… Այսինքն էդ ժամանակ ավելի շատ ոչ թե նիկոտինի պահանջ ես զգում, այլ զուտ էդ ծխելու պրոցեսի կարատման պահանջը: Ծխելը դառնումա բնավորության մի մաս: Մի ընկեր ունեի ասում էր՝ չծխող մարդիկ «մեղկ» են, որովհետև աշխատելու ժամանակ ընդմիջում՝ «պերեկուռ», անելու ու հանգստանալու առիթ չունեն…
Ինչևէ ինձ հաջողվել է հաղթահարել այդ պահանջը ու կարծում եմ, ցանկացած մարդ էլ կարող է դա անել ուղղակի մեծ ցանկությունա պետք ու վճռականություն:

[Դեկադա]

Գուցե և այս միտքը ինչոր մեկը գրել է՝ բոլոր գրառումները չեմ կարդացել:

Նախ ուզում եմ ասել, որ ծխելու սովորությունը ոչ միայն ֆիզիկական կախվածություն է, այլև հոգեբանական ու իմ փորձից ասեմ /ես ժամանակին ծխել եմ մոտ 3-4 տարի հետո թարգել/, որ հոգեբանական կախվածությունը ավելի դժվար էր հաղթահարել: Այսինքն են ժամանակը, որը որ մարդ տրամադրում է ծխելու վրա՝ մարդ չի իմանում թե ինչով լցնի: Օրինակ հանգստանալուց, ընդնիջում անելուց, ասենք աշխատում ես ու դուրս ես գալիս միջանցք հանգստանաս, թեթևանաս ու էդ ընթացքում դու սովոր ես, որ ձեռքիդ ծխախոտ լինի, իսկ երբ չի լինում, դու սկսում ես նեղվել ու չես իմանում, թե ձեռքերիդ հետ «ինչ անես»… Այսինքն էդ ժամանակ ավելի շատ ոչ թե նիկոտինի պահանջ ես զգում, այլ զուտ էդ ծխելու պրոցեսի կարատման պահանջը: Ծխելը դառնումա բնավորության մի մաս: Մի ընկեր ունեի ասում էր՝ չծխող մարդիկ «մեղկ» են, որովհետև աշխատելու ժամանակ ընդմիջում՝ «պերեկուռ», անելու ու հանգստանալու առիթ չունեն…
Ինչևէ ինձ հաջողվել է հաղթահարել այդ պահանջը ու կարծում եմ, ցանկացած մարդ էլ կարող է դա անել ուղղակի մեծ ցանկությունա պետք ու վճռականություն:

Ես նաև ականատես եմ եղել այնպիսի դեպքերի երբ ծխում են ահավոր նյարդայնացաց կամ հոգեբանական ճգնաժամի ժամանակ:Կամ երբ չեն կարողանում հույզերին ազատություն տան.... նկատել ե՞ք, երբ ինչ որ մեկը մահանում է նրա կողքին հավաքված տղամարդիկ հիմնականում ծխում են, իսկ կանայք նման դեպքերում ազատություն են տալիս արցունքներին..

[tigranmj]

tigranmj ջան, նախ, ի՞նչ ես հասկանում դու «հաճույք» ասելով, մի՞թե դա մարդու պահանջմունքների բավարարումից առաջացող զգացումը չէ
Հետո հարց. դու ծխու՞մ ես:
«Հաճույք» ասվածը հարաբերական երևույթ է, շատերը ինչ - որ բանից հաճույք են ստանում, որից մյուսները տհաճություն են ապրում: Իսկ եթե ծխողները զգում են «հաճույք» էդ դեպքում, դա արդեն հաճույք չէ այլ կախվածությու՞ն: Դա նմանա հետևյալ մտքին «սոված մարդիկ հաց ուտելով հաճույք չեն ստանում, քանի որ սննդի պակասից նրանց մոտ քաղց է առաջանում, իսկ ուտելով նրանք զգում են թեթևություն, որը կուշտ մարդիկ անընդհատ զգում են»: Կամ «դժբախտ մարդիկ երջանկանալով հաճույք չեն ստանում, քանի որ դժբախտությունը երջանկության պակասից է, իսկ երջանկանալով նրանք թեթևանում են, որը երջանիկ մարդիկ անընդհատ զգում են»:
tigranmj ջան, ես հասկանում եմ, որ դա կախվածություն է ու հասկանում եմ նաև իմ ասածի նկատմամբ քո բացասական տրամադրվածությունը, կարողա ես էդպես եմ մտածում, որովհետև ես ծխողների եմ շատ հանդիպել ու տեսել եմ թե ոնց են իրանք փորձում վերջը տան էդ չարիքի, չեն կարողանում ու դրանից ինչքան են նյարդայնանում...

Դատարկություն ջան, ես ծխել եմ 16 տարի ու վերջապես անցած տարի կարողացա թողել ծխելը։
Այո դու ճիշտ ես նկատել, ծխելու ցանկաությունը շատ նման է ուտելու ցանկությանը, այո հաց ուտելը հաճելի է, բայց ի տարբերություն ծխելու, ուտելը անհրաժեշտ է որպեսզի մարդը շարունակի ապրել։ Իսկ երջանկացող մարդիկ իհարկե հաճույք են ստանում և դա լավ է, քանի որ երջանկությունից նրանց օրգանիզմը չի քայքայվում այլ միայն շահում է։

[tigranmj]

Հարգելի ֆորումի մասնակիցներ, այս հաղորդագրությունը ուղղում եմ միայն այն մարդկանց, ովքեր ծխում են և ցանկություն ունեն այն թողելու։

Ես ինքս ծխել եմ մոտ 16 տարի ու օրեկան ծխում էի մոտ 2 տուփ։ Սկզբնական շրջանում ինձ հաճելի էր ծխելը, նույնիսկ մտածում էի, որ չծխող մարդիկ շատ մեծ բան են կորցնում կյանքում։ Այն ժամանակ ես էլ էի կարծում, թե երբ ուզեմ առանց պրոբլեմի կթողեմ ծխելը, բայց հասկացա, որ դա այդպես չի հենց այն ժամանակ, երբ առաջին անգամ փորձեցի թողել․․․
Տարեց տարի այդ ծխելը վերածվեց սովորության, հետո տհաճ սովորության ու հետո եկավ մի պահ, որ իրոք ես տհաճություն էի զգում ծխելուց, նույնիսկ արդեն զգում էի նրա բացասական հետևանքները, բայց էլ չէի կարողանում ազատվել դրանից։
Մոտ 10 անգամ ծխելը թողելու անհաջող փորձից հետո ես արդեն չէի հավատում, որ երբևէ կազատվեմ ծխախոտից, մինչև որ պատահական իմացա մի գրքի մասին, որը իբր թե կարդալով մարդիկ շատ հեշտությամբ թողում են ծխելը։ Իհարկե այն ժամանակ ես լուրջ չվերաբերվեցի դրան, բայց իմ շրջապատում տեսա մարդկանց, ովքեր կարդալով այդ գիրքը իրոք թողեցին ծխելը։
Դե քանի որ ծխելուց ազատվելու ցանկությունը շատ մեծ էր, որոշեցի ամեն դեպքում կարդալ այն, միևնույն է կորցնելու բան չունեի։ Ուզում եմ նաև նշել, որ գիրքը ոչ մի կրոնական շեղում չունի, հանկարծ այդպիսի բան չմտածեք։
Դե էլ շատ չերկարացնեմ, կարդացի և ինքս զարմացա ու մինչև հիմա զարմացած եմ, թե ինչպես թողեցի ծխելը, կարծես թե ծխող չեմ էլ եղել։
Գիրքը կոչվում է "Легкий способ бросить курить", հեղինակ՝ Ալլեն Կառռ։
Միայն մի բան է պահանջվում, ուղղակի պետք է կարդալ գիրքը և վերջ։
Հավատացնում եմ, որ կարդալուց հետո չեմ գործադրել ոչ մի ջանք ծխելուց ազատվելու համար և չեմ էլ ուզում ծխել ընդհանրապես Իրոք շատ հեշտ մեթոդ է ծխելուց ազատվելու համար։

Գրքի անգլերեն տարբերակը կարող եք բեռնել այստեղից․
Easy way to stop smoking

ռուսերեն տարբերակը կարող եք բեռնել այստեղից․
Легкий способ бросить курить

այս կայքերում կգտնեք կարծիքներ գրքի մասին․
http://www.antismoke.info/content/view/6/2/
http://www.allencarr.com/

Հաջողություն եմ ցանկանում։

[Enigmatic]

...

http://www.youtube.com/watch?v=ZgQuI...ayer_embedded#

[Սերխիո]

...

http://www.youtube.com/watch?v=ZgQuI...ayer_embedded#

քեզ ի՞նչ էինք արել ,որ էսի տեղադրի
ես էլ ուզում էի գնայի առնեի ,մի քանի հատիկ էր մնացել մոտս

[My World My Space]

Ու հետո՞....... ի՞նչ ա ստացվում, ծխելը վնաս ա առողջությանը, խմելը վնաս ա, արա դե գրողը տանի՜, ախր առողջ մեռնելն էլ աբիդնի ա.......

[Enigmatic]

վախացրեցի չէ՞ այ տենց ա ձեզ պետք որ գիտակցեք: Օրինակ ես շատ եմ անհանգստանում, որ ինձ շատ հարազատ մարդիկ ծխում են: Բա որ իրանց կորցնե՞մ

[Superportal]

Իմ համար ծխելը անհրաժեշտություն ա... Ես ծխում եմ ու գոհ եմ

[Rhayader]

Իմ համար շատ դժվար է հարգանք ունենալ ծխելու հակառակորդների նկատմամբ: Այո, ճիշտ է մարդկանց ծխելու վնասի ու վտանգների մասին տեղյակ պահելը: Ծխախոտի տուփերի վրա այդ ամենը գրված է: Ընդունում եմ, որ հասարակական տրանսպորտում ու հիվանդանոցներում արգելում են ծխելը: Ընդունում եմ, երբ գնացքների վագոններն ու ռեստորանների տեղերը տեսակավորում են ըստ նրա, ծխում ես թե ոչ: Բայց երբ սարսափելի ֆանատիզմով ընկնում են ծխողների ետևից ու փորձում նրանց կյանքն ավելի անտանելի դարձնել, ցանկություն է առաջանում դուրս գալ փողոց, ծխելու մի քանի առավել ակտիվ հակառակորդ տապոռել ու գլուխները շենքի առաջ ցից հանել: Վերջերս մի ակցիա էի հանդիպել, որը պահանջում էր ծխախոտի գինը տաս անգամ ավելացնել հայաստանում: Ծխելու դեմ պայքա՞ր. ես դա ընկալում եմ որպես իմ իրավունքների ոտնահարում: Ես իրավունք ունեմ ծխել, ծխում եմ ու ծխելու եմ: Ես չափահաս մարդ եմ ու իրավունք ունեմ ինքս որոշել:

[Ուլուանա]

Իմ համար շատ դժվար է հարգանք ունենալ ծխելու հակառակորդների նկատմամբ: Այո, ճիշտ է մարդկանց ծխելու վնասի ու վտանգների մասին տեղյակ պահելը: Ծխախոտի տուփերի վրա այդ ամենը գրված է: Ընդունում եմ, որ հասարակական տրանսպորտում ու հիվանդանոցներում արգելում են ծխելը: Ընդունում եմ, երբ գնացքների վագոններն ու ռեստորանների տեղերը տեսակավորում են ըստ նրա, ծխում ես թե ոչ: Բայց երբ սարսափելի ֆանատիզմով ընկնում են ծխողների ետևից ու փորձում նրանց կյանքն ավելի անտանելի դարձնել, ցանկություն է առաջանում դուրս գալ փողոց, ծխելու մի քանի առավել ակտիվ հակառակորդ տապոռել ու գլուխները շենքի առաջ ցից հանել: Վերջերս մի ակցիա էի հանդիպել, որը պահանջում էր ծխախոտի գինը տաս անգամ ավելացնել հայաստանում: Ծխելու դեմ պայքա՞ր. ես դա ընկալում եմ որպես իմ իրավունքների ոտնահարում: Ես իրավունք ունեմ ծխել, ծխում եմ ու ծխելու եմ: Ես չափահաս մարդ եմ ու իրավունք ունեմ ինքս որոշել:

Իսկ որ ծխողների միայն չնչին տոկոսն է իրեն նեղություն տալիս մտածելու չծողներին վնաս չտալու ու տհաճություն չպատճառելու մասին, էդ ոչի՞նչ։

Իսկ ինչ վերաբերում է ակցիաներին, ես հատկապես վերջին ժամանակներում եկել եմ էն համոզման, որ ծխախոտի դեմ պայքարի բացահայտ ու ակտիվ ձևերն իրոք, որպես կանոն, ոչ միայն աչքի են ընկնում անարդյունավետությամբ, այլև ծխողներին ավելի են «ոգևորում» ծխելու հարցում։ Մարդիկ տեսնում, կարդում կամ լսում են հակածխախոտային ակցիաները, ատելությամբ լցվում դրա կազմակերպիչների հանդեպ, ինադ ընկնում, կամ լավագույն դեպքում ծանր հառաչում են ու վառում հերթական գլանակը։ Իհարկե, չեմ պնդում, որ ոչ մի օգուտ չեն տվել կամ չեն տալիս (գուցե ինչ–որ մարդկանց վրա ազդել են, չգիտեմ), բայց ես, թեև ծխախոտի թունդ հակառակորդ եմ ու շատ կուզենայի, որ ծխախոտը՝ որպես երևույթ, վերանար աշխարհիս երեսից, այնուամենայնիվ, պիտի խոստովանեմ, որ դեռ չեմ հիշում էնպիսի դեպք, որ ինչ–որ մեկը ծխախոտի դեմ ճառեր, բողոքներ կամ սարսափազդու պատմություններ լսելուց հետո թարգի ծխելը։ Իսկ հակառակ էֆֆեկտին, այսինքն՝ որ ծխելը չթարգելու ցանկություն առաջանա, բազմիցս ականատես եմ եղել, ցավոք...

Ինչևէ, չեմ համարում եմ, թե պայքարել պետք չի, կարծում եմ, որ ամեն դեպքում պետք է, բայց, ըստ երևույթին, արմատապես ուրիշ մեթոդներով։ Իսկ թե որոնք են էդ մեթոդները, առայժմ դժվարանում եմ ասել... Բարդ է։

[Adriano]

Իրոք կարևոր խնդիրա: Ընդհանրապես պետք է աշխարհի երեսից վերացնել այդ անիմաստ, ոչ պետքական այսպես կոչված զբաղմունքը: Իսկ ինչ վերաբերում է ինչպես արգելել դա, ապա սրան կա երկու տարբերակ.
ա. շոկային, սա կապված է վերին իշխանական օղակների կամքի հետ, ըստ, որի Հայաստանը փոխում է ծխախոտարտադրության այդ ուղղությունը մեկ այլ արտադրությամբ, օրինակ ինչու նորից չսկսել լամպուշկեքի արտադրությունը, իսկ գյուղատնտեսական շահերից ելնելով այն հողակտորներ, որ նախատեսված են ծխախոտի համար կարելի է փոխարինել բամբակով, հացահատկային բույսերով:
բ.ոչ շոկային, սա կատարվում է հասարակությունում գովազդի, ծխախոտ արտադրող կազմակերպության վրա բազում հարկեր դնելով, որի արդյունքում ծխախոտի գինը գոնե հասարակ մարդու համար դառնում է ուղղակի անիմաստ:
Սակայն իհարկե ամեն ինչ գալիս էմեր ծխախոտասերների կամքից, և երբ նրանք հասկանան այդ վատ սովորության անիմաստության չափը, կարող է արդեն ուշ լինել: Այդ իսկ պատճառով ես ևս մեկ անգամ կոչ եմ անում ծխողներին ավելի պատասխանատու վերաբերվեն նախ իրենք իրենց, այնուհետւ շրջապատի մարդկանց: Վերջի վերջո մենք ինչու պիտի այդ ծխախոտի թույնը լցնենք մեր թոքերը: