Տրիբուն-ի խոսքերից
Պատասխանի հիմնական մասը գրել եմ լոքի թեմայում, ապեր
Մնացած մասով էլ մի հատ հարց տամ: Տեսականորեն հնարավոր համարու՞մ ես, որ ինչ-որ պահի էլ կարող ա պետք լինի, որ հրապարակում ամբողջ ժողովորդով գոռանք Քոչարյան-Քոչարյան, կամ Սերժ-Սերժ: Կամ ասենք, էտ պաշտոնյաներից Նիկոյանը ԱԺ-ց դուրս գա, ասի միանում եմ ընդդիմությանը, ու գոռանք սաղս Նիկոյան-Նիկոյան: Որտե՞ղ ա էտ սահմանաը, որով որոշվում ա պետքականն ու անպետքը, կամ հարմար ու ոչ հարմար պահերը/ժամանակը: Եթե տենց պետք էր, որ պիտի Մանվել Մանվել գոռալով իշխանափոխություն անեին, ինչի՞ չարեիցն: Եթե պատրաստ չէին արյունահեղության, ուրեմն ինչիների՞ն էր պետք Մանվելը, ու Մանվել գոռացնելը:
Ընկեր, ու էս հարցերը առաջանում են իմ մոտ, իսկ դու ուզում ես որ շարքային քաղաքացին, որը սրտանց ուզում ա տե՞ր կանգնի իր հայրենիքին, ու իր ձեռքն առնի իշխանությունը, ու կառուցի քաղաքացիական հասարակություն՝ ՀԺ երկու տարի առաջվա ու երեկվա համարները կարդալով, ու հավատ ՀԱԿ-ին կամ իրա առաջնորդին: Երկու տարի առաջ միտինգ գնացողը, ու Մանվել գոռացողը էսօր Երկրապահի համագումարի ականատեսն ա լինում, ինչի պիտի մարդիկ հավատան ու փորձեն հասկանալ, որ «էն ժամանակ ուրիշ էր, հիմա ուրիշ ա»: Հո ապուշ չե՞ն: Ի՞նչն ա փոխվել էն ժամանակի ու էս ժամանակի մեջ: Մադրիդյան սկզբունքնե՞րն են առաջ քաշվել: Մադրիդյան սկզբունքները տենց ռադիկալ փոխե՞լ են Մանվելի սոցիալական ընդունելիության աստիճանը:
Ապեր, դու մուտիտի զոհ ես, ու բոլոր միջոցներով չես ուզում դրան հավատալ, ու փորձ ես անում ինքդ քո համար բացատրություններ գտնել:
Մեջբերել
Էջանիշներ