Վազգ ջան. ես ի տարբերություն շատերի գոհ ու երջանիկ եմ, որ Մանվելը մեր մեջքին վերջին պահին չկանգնեց ու իրա օգնությամբ արյունալի հեղափոխություն չարեցինք:
Բայց երբ մարդիկ գրոհներից են խոսում ու դրա անհրաժեշտությունից, պիտի նաև տարրական գիտակցություն ունենան հասկանալու համար, որ էդ պահին Մանվելին պետք էր մեր կողմը գրավելու փորձ անել:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Askalaf (25.02.2010)
Իմ գրառումի՞ց, Տրիբուն ձյա, թե՞ քո «համոզմունքներից»
Էն ժամանակ գնում էր որոշակի պրոցես: Ու ժողովուրդը պիտի ուրախանար պետական կառույցի ամեն մի բարձրաստիճանի շարժմանը միանալուց, առավել ևս՝ Երկապահի նախագահի միանալուց, մանավանդ եթե կային մարդիկ, ովքեր երկրապահի հետ հույսեր էին կապում: Ու էդ ողջույնները ու գոռոցները անձերին չէին նվիրված, այլ էդ ընթացքին, էդ հույսի կատարման տեսլականին:
Առավել ևս ուժային ու գրոհի ճանապարհով հեղափոխության մասին խոսողները իրավունք չունեն էդ գոռոցների համար մեղադրեն ժողովրդին կամ ցույցերի կազմակերպիչներին, որովհետև իրենց ուզած ճանապարհը ռեալանալու հնարավորություն ուներ միայն էդ ձևով:
Այլ հարց, թե ինչի կբերեր դա:
Իմ կարծիքով՝ կատաստրոֆայի:
Ու դրա համար ես ուրախ եմ, որ էն ժամանակ հեղափոխություն չեղավ: Հազար ափսոս 10 զոհերը, դա էն ամենասարսափելին ա, որի մասին մտածելն անգամ կատաղեցնում է: Բայց եթե էն ժամանակ էս ձևով (իրականու՝ ձեր ուզած ձևով) հեղափոխություն լիներ, գրոհ լիներ, ապա Աստված գիտի, թե հիմա ինչ վիճակում էինք լինելու:
Դրա համար լավ է, որ էսպես է ընթանում, որ զտվել են, որ մեկը Մանվելը, մեկը Շիրխանյանը ու էլի ուրիշները զտվել են մեզնից:
Երկար ժամանակը նաև զտման ու ժողովրդի աչքերի բացման համար էր:
Ափսոս որ ոմանք աչքերը բացելով էլի մեղավոր են փնտրում՝ փոխանակ դաս քաղեն:
Կրկնում եմ, այն ժամանակ «Մանվել» գոռալը ճիշտ էր:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մանվելը Լևոնի վախտով էլ էր բեսպրեդել, Քոչարյանի ժամանակ էլ, Սերժի ժամանակ էլ կլիներ, եթե Լևոնի կողքը կանգնելու համար պոչը տրորած չլինեյին: Իրա ու Ճանճի(Մանվելի ախպոր) սխրանքները չպատմեմ էլի: Մեծամորի ժողովրդի հետ էլ եմ շփվել, Էջմիածինի էլ: Ու շատ ականատեսներից ու դրանց ձեռի տակ ընկածներից եմ լսել ինչեր են անում ժողովրդի հետ: Թուրքը հայի հետ տենց չի վարվի, ոնց որ էդ երկուսն են վարվել: Հիմա էլ կաներ Կուկ ջան: Պարզապես մի թեթև դռռցրել են, վախից մի քիչ խելոք ա պահում րիան:
էսպես չի մնա
Այն ժամանակ էլ էր Մանվելը մարդասպան, հիմա էլ: Եթե ժամանակից կախված կարելի ա 50 000 հոգով կանգնած մարդասպան ողջունել, ուրեմն հիմա Սերժի ժամանակն ա: Ամեն ինչ օրինաչափ ա: Եթե Մանվելին ողջունողները Սերժին վռնդելու ու նոր ապագայի լավագույն հույսերով էին ողջունում, ուրեմն պետք ա հասկանալ Սերժին ողջունող մարդկանց, որովհետև իրանք քիչ թե շատ նորմալ վաստակը են ուզում կորցնել: Իսկ էդ ըմբռնումը քո կողմից չկա Արտ ջան: Դու միշտ մի կողմից ռադիկալ մոտեցում ես ցույց տալիս:
Իսկ եթե էդ մարդկանց հասկանում ես, ուրեմն պետք ա նաև ընդունես, որ սայլը տեղից չի շարժվելու, որովհետև սա տուպիկ ա: Ու դեռ երկար ա տուպիկ մնալու: Ամենահամեստ հաշվարկներով մի 15 տարի դեռ էս կլանը կառավարելու ա:
էսպես չի մնա
Askalaf (25.02.2010)
որ ճիշտն ասեմ, անընդհատ փորփրում եմ հիշողությունս, բայց երկու անգամից ավել դժվար մանվել լսած լինեն ականջներս...էդքան եղել եմ էդ հրապարակում, տենց բան չեմ հիշում, որ երկրպագեինք մանվելին…մի բան եմ հիշում. հենց որևէ մեկի մասին խոսվում էր, ժողովուրդը մեխանիկորեն մինիմում երկու անգամ մի հատ պադառըկ էր անում էդ անվանը, բայց որ ման-վել,ման-վել գոռային ու մի հատ էլ պիցցա ստանային չեմ հիշում...ու առհասարակ պիցցայի մասին շատ են լեգենդներ հյուսվել,հիմնականում
բուտերբրոձիկներ էին պանիրով ու երշիկով...մեկ էլ եսիմինչ ցեխերից նվերներ էին գալիս՝ պրյանիկ, բուլկի...իսկ ով պասի մեջ էր Ջոնի հետ աղցան էր ուտում լօլ
մենյուի մասին էսքանը...
պետք չի էլի էժանացնել...Մանվելը էդքան չկա, ժողովրդին պետք չի էժանացնել...պիցցա-միցցա...չէմիչէ...
Ի դեպ, ամբողջական էֆֆեկտի համար՝ ասուլիսը:
Ինձ էս ասուլիսից ուրիշ բան ահավոր տխրեցրեց: Դաշնակ գեներալ Արթուր Աղաբեկյանի մասին (ով Մանվելի հետևում երևում ա) շատ դրական կարծիք ունեի: Բայց տեսնելով թե ոնց ա մյուս անդեմների հետ միասին հրճվում Մանվելի դիշովի հումորների վրա, ստիպված եղա վերագնահատել իրան: Մյուսների արարքներում ոչ նորություն կար, ոչ զարմանալի բան:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Norton (19.02.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ