Երկիր բարոյականության պինդ ճաղերով,
Խենթության մեծ գազանանոց,
Գուցե արդեն մեռածների գարշահոտով
Բաց աղբանոց.......
Երկիր բարոյականության պինդ ճաղերով,
Խենթության մեծ գազանանոց,
Գուցե արդեն մեռածների գարշահոտով
Բաց աղբանոց.......
Մի՞շտ են էսքան պասիվ մեր ակումբցիները............ տխուր ա.......
Հիանալի ես գրքում, ինձ հատկապես սա դուր եկավ
Էհհհ, երևի սեր կոչվածը այնուհանդերձ կա...My World My Space-ի խոսքերից
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
ահա քեզ պատասխանը Լիոն ջան.
Քո անունը
Երբ հնչում է քո անունը
Ծափ է տալիս լիճը կապույտ
Ու անտառը սոսափում է
Այնպես խաղաղ, այնպես թեթև,
Ասես մեղմիկ մի հովիկ է խաղում այնտեղ:
Ու քո անվան արձագանքը
Թևածում է անտառով մեկ,
Հետո դարձած ձայնի հզոր
Ու բամբ ալիք`
Դուրս է հորդում
Մութ անտառից,
Ու այն մարդիկ,
Ովքեր հոգնած ու չարացած`
Սիրո ցավից,
Իրենց դաժան բախտն են կոծում,
Քո անունմը լսելուն պես
Նորից հույսի դուռն են բացում,
Որախանում, երջանկանում,
Հավատում են,
Որ սերը կա,
Այն հավերժ է,
Եվ ապրում է գուցե նաև
Սիրող մարդկանց անուններում.....
Երբ հնչում է քո անունը.....
Agni (15.02.2010), Apsara (27.05.2011), Lion (10.01.2010), Nadine (11.01.2010), Nare-M (16.03.2012), Ohanyan (09.10.2010), Renata (08.09.2011), Sona_Yar (10.01.2010), Tig (13.01.2010), Yeghoyan (11.04.2010), Արևածագ (09.10.2010), Դատարկություն (10.01.2010), Ինչուիկ (12.04.2010), Կաթիլ (12.01.2010), Մաեստրո (27.04.2011)
Ապրես, կրկին դուրս եկավ: Կարծում եմ, որ չափածո խոսքը քեզ մոտ լավ է ստացվում, համենայն դեպս իմ կարծիքով, ավելի լավ, քան շատ ու շատ տպագրվող գրողների մոտ...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Արևածագ (09.10.2010)
Քո անունը 2
Միայն քեզ եմ ես աղոթում,
Քո հրաշքին անպատիր
Հայտնվիր սև անապատում,
Ամոքիր ու ազատիր....
Վահան Տերյան
Դեռ դողում է անունը քո պաղ շուրթերիս,
Ինչպես գարնան նորելուկ ծիլի
Շրթին է դողում նրբախաղ քամին,
Ամբողջ աշխարհին որպես ավետիս
Մեղմ շշնջալով, Թե ուր որ է պիտի պայթի
Բնության մի խենթ հրավառություն,
Հազարագույն կրակներով պիտի կրկին
Երկիրը գերի միատոն երկնին....
Դե ինչ, մոտեցիր, ու զգա համը քո իսկ անվան,
Քո շուրթերով զգա դողը իմ շուրթերի,
Թող անունդ այրվող կնիքի նման,
Սփռեմ մարմնին քո անթերի:
Թող շուրթերս հալվեն այրվող քո այտերին,
Խենթ հեշտանքից պայթեն կրկին,
Արնահոսեն` քամելով ինձ,
Թե չէ մի օր կխեղդեն իմ կրքերը ինձ....
Դե ինչ, արի ու քամիր ինձ քո հայացքով,
Կամ.... ազատիր քո անունից....
Դեռ դողում է անունը քո պաղ շուրթերս....
Sambitbaba (18.09.2010), Tig (13.01.2010), Ինչուիկ (12.04.2010), Կաթիլ (13.01.2010)
Մի հարց կարելի՞ է. ինչո՞ւ է թեման Մեսչյանի երգի տողերով վերնագրվել:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Կգա՛, կգա՛ այն պահը,
Երբ ես` ագահս,
Կուշտ ու հագեցած կլինեմ քեզնով,
Կգա՛, անկասկա՛ծ,
Կգա՛, սակայն.... ե՟րբ....
Ու կգա պահը, պահը այն կգա,
Երբ դու՛, սիրելի՛ս, քո տուն կդառնաս,
Կվերածվես մի հնազանդ տանու կնկա,
Դառնաս տանտիկին ու կին,
Սակայն....Ո՟ւմ....
Եվ կգա օրը, այն օրը պայծառ,
Երբ իմ շղթայված,ամուր ձեռքերում,
Կսեղմեմ նրա իրանը կայտառ,
Կսեղմեմ ճկուն մարմինը,
Բայց....ո՟ւմ....
Ու կգա հաստատ այն օրը վերջին,
Երբ իմ կոկորդին կդնի դանակ,
Նա՛, որ մահ է կոչվում, կամ` պատիժ երկնային:
Ու կգա ծածուկ պահն այդ դիվային,
Կգա՛, սակայն... ե՟րբ....
Ու ինչ որ մեկը իր քնքուշ ձեռքով
Կշոյի սառած ճակատս խռով,
Խռպոտած ձայնով կկանչի նա ինձ`
լավ հասկանալով,որ ետ չի բերի:
Դեմքին իմ սառած կպահի զգույշ շուրթերը ճաքած
Կնստի կողքիս ու կերգի իմ հին երգը չավարտած,
Կնայի երկար, լուռ ու պապանձված...
Կնստի՟ արդյոք.... կնստի հաստա՛տ,
Կնստի՛, բայց...ո՟վ...
ՔԵԶ
Նորից քեզ եմ հիշել
Սիրած անուն,
Նստած այս ուշ գիշեր -
Պատուհանում....
Այտեղ` գետի ափին,
Ծառերի տակ,
Նվագում է քամին`
Ինչպես ջութակ....
Ու աղջկա նման`
Կապույտ երկնից,
Աստղերն ամեն անգամ
ժպտում են ինձ....
Ես չգիտեմ հիմա,
Իմ անուշ սեր,
Քո աչքե՟րն են դրանք,
Թե՟ լոկ աստղեր....
Թե քո աչքերն են լուրթ
Ու գեղանի,
Կուզեմ գիշերն այս մութ
Անվերջ լինի....
Անվե՛րջ....
ՑԱՎԻ ԱՐԱԳՈՒԹՅՈՒՆԸ....
Դեռ վաղվա լուսը աչքիդ չհասած
Չձևավոված վաղվա ցավն է կառչում մտքերիդ,
Քրքրում բոլոր նյարդերդ հոգնած
Ու ճանկն է գցում սև ճակատագրիդ....
Լույսից արագ առաջ նետվում,
Օրաբացն է քեզ ավետում,
Լույսից առաջ, լույսից հզոր,
Հոսանք դառնում ու վազում է քո նյարդերում`
Լճանալով քո հայացքւոմ...
Ու ծնվելիս նորածինն էլ
Դեռ չբացած իր աչքերը
ցավն է զգում իր թոքերի,
Առաջ` ցավը, հետո` լույսը,
Սա սիստեմն է ծնունդների....
Ցավ` առաքյալ ապրումների
Ու հետևանք շարժումների,
Լույսից առաջ, լույսից հզոր,
Լույսից պայծառ ու անթերի....
Ու միշտ այսպես լույսից արագ
Ցավն է կանչում աքլորականչ,
Ու կանգնում է օրվա առաջ խինդով վայրագ,
Ամեն անգամ նոր գուներով ու անճանաչ....
Ու ասում են բնության մեջ
Ոչինչ չկա լույսից արագ....
Կուկ ջան, պարզապես խոսքը դիպուկ ա ասված ու ես էլ չեմ կողմնորոշվում, ո՟րն ա ճիշտ....
համ էլ էս մի գործի պատճառով....
ԽԵՆԹԻ ԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ
Սև ու սպիտակ մի պատմություն,
Լարված ծուղակ մենակության
Հիմարության անմեղություն
Չարիքն ընդդեմ հիմարության
Նուրբ լազուրով պատված վերքից
Ատելության մեծ աղբանոց
Կախված հոգու ճիրաններից
Ժամանակին նետված ձեռնոց:
Նողկանքների համբույրները նուրբայտերին
Տենչանքների նսեմացում,
Հարված գլխով սև պատերին,
Երազների մումիայացում:
Հերոսների անպետք մահեր խենթհուշերում,
Ճիվաղների ուրախ ծնունդ ժանապարհին
Հոգնած հոգին մութ քարայրում,
Իսկ վերջում լույս`մահը խենթի:
Ծնունդ և մահ,
իսկ արանքում դատարկություն,
Խենթի համար
սև ու սպիտակ մի պատմություն.............
ՔԵԶ 2
Խաբվեցի ես հիմարս,
Տուրք տալով իմ կրքերին,
Հավատացի թե աչքերդ,
Վառ աստղերն են երկնքի,
Բայց այն անքուն գիշերներում,
Որ քո համար լուսացրի,
Հասկացա որ աստղ չես դու,
Այլ, այլ մի սառած լուսին:
Որ փայլում ես ոչ քո փայլով,
Այլ ուրիշի՜,վարձվա՜ծ,
Որ քո փայլող աչքերի մեջ
Սառույցներ են քարացած:
Փորձեցի ես քեզ տաքացնել
Իմ ջերմ հոգով կրակված
Բայց սառեցի նաև ես,
դարձա ասուպ մի հանգած:
Քանի դար է, որ ահա՛,
Պտտվում եմ քո կողքին
Ու փորձում եմ տաքանալ ես,
Ու տաքացնել քո հոգին:
Բայց իզուր է, քանզի դու,
Չես հասկանում, մոլորվա՜ծ,
Որև լավ է լինել ասուպ`
Իր կրակով սպառված,
Քան թե հրաշք մի կանթեղ`
Պաղ լույսով անդրադարձված........
Վերջին խմբագրող՝ My World My Space: 11.01.2010, 12:16:
Այնպես փոքրիկ ու աննշան են իմ աչքում,
Այն մեծերը,որոնք համառ ջանում են, որ
Ուրիշ մեծեր չհայտնվեն շրջապատում:
Իմ սուր աչքը նրանց փայլող մեծության մեջ
Քստմնելի պստիկություն է նկատում.....
Էս ոտանավորդ շատ դուրս եկավ, մի քիչ էլ որ վերանայես, խմբագրես, բանաստեղծություն կդառնա
My World My Space (10.04.2010), Sambitbaba (18.09.2010)
ԷԷէէէէէէէ,Շինարար ջան, ես խմբագրելու խասյաթ չունեմ,վերևներում մի տեղ գրել էի թե ինչի......
Apsara (27.05.2011)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ