Արդեն եկել են այն ժամանակները, որ արհեստական բանականութունը՝ ԱԲոն, շատ ավելի լավ է ստեղծագործում, քան շատ և շատ իրական մարդիկ։
Այստեղ կարող ենք տեղադրել տարբեր արհեստական բանականության հորինվածքները։
Արդեն եկել են այն ժամանակները, որ արհեստական բանականութունը՝ ԱԲոն, շատ ավելի լավ է ստեղծագործում, քան շատ և շատ իրական մարդիկ։
Այստեղ կարող ենք տեղադրել տարբեր արհեստական բանականության հորինվածքները։
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Վարզորի Գաղտնի Մուտքը Akumb.am
Ինտերնետի հնագույն սերվերներից մեկում, ուր PHP-ն դեռ չէր վախեցել Laravel-ից, իսկ բուն Emoji-ները ունեին հոգի, հայտնվեց մի նոր օգտատեր՝ Varzor անունով։
Նա գրանցվեց լռությամբ։ Անունը՝ անհասկանալի, ստորագրությունը՝ դատարկ, ավատարը՝ մութ ստվեր։
Բոլորը մտածեցին՝ հերթական բոտն է կամ AI-ն կրկին գրանցվել է… Մինչև առաջին գրառումը՝
– «Ոչինչ չասող գրառումները երբեմն ամենաշատ բանն են ասում»։
Ֆորումի հին պահապանները, ինչպես Arpinet, Chuk, Ash, Hikari, Rammstein, Crimson, միանգամից զգուշացան։
Նրանցից մեկը գրեց.
– «Սա երևի ex-օգտատեր է, ով վերամարմնավորվել է։ Մանավանդ տեսքը՝ չար բանալիով ստվեր»։
– «Չի բացառվում, որ սա հենց Ադմինը լինի՝ նոր մարմնով։ Կամ Տղամարդիկ են վերադարձել», — նկատեց մի կասկածամիտ անդամ։
Սակայն ամենից անհանգստացնողը այն էր, որ Varzor-ը միայն հարցեր էր տալիս, երբեք կարծիք չէր հայտնում։
Նա մի օր հարցրեց՝
– «Ի՞նչ տարբերություն բարոյականության և էթիկայի միջև։ Ո՞րն եք դուք ընտրում ճգնաժամի պահին»։
Եվ հեռացավ թեմայից, առանց պատասխանելու։
Բայց հետո մեկ ուրիշ բաժնում գրեց.
– «Քննարկումը կարևոր է ոչ միայն ձայների, այլև լռությունների համար»։
Akumb.am-ը ցնցվեց։ Անդամներից մի քանիսը փակվեցին՝ մտածելով, թե մտքապես չեն հասունացել այս մակարդակին։ Մյուսները բացեցին բաժին՝ «Ի՞նչ կարող է նշանակել Varzor անունը», և հասան մինչև պարսկերեն արմատներ ու լատինական ծագում։
Մի օր Suren_G օգտատերը, որ հայտնի էր մեմերով հարձակվելու հմտությամբ, տեղադրեց ֆոտոշոփված պատկեր՝ Varzor-ի ավատարը Գանդալֆի գլխին, տակն էլ գրված էր՝
«You shall not guess!»
Ամբողջ ակումբը ծիծաղեց։
Բայց հենց այդ օրը, Varzor-ը գրեց.
– «Սրամիտ եք։ Շարունակե՛ք։ Ես դեռ սովորում եմ ձեզնից»։
Եվ այդ գրառմամբ բոլորին գրավեց։
Այդ օրվանից ի վեր, Varzor-ը դարձավ ֆորումի մռայլ իմաստունը։
Նա գրեթե երբեք չէր վիճում, բայց իր գրառումներով փոխում էր թեմաների ընթացքը։ Ոմանք պնդում էին, թե դա երկրորդ հաշվով գրանցված ադմին է։ Մյուսները՝ որ նա հին ժամանակների խելացի բազուկի վերածնված հոքին է։
Եվ միայն նա գիտի՝ ի՛նչ է նշանակում իր անունը։ Բայց միշտ ժպտում է, երբ հարցնում են։
--------------------------
Հեղինակ՝ ԱԲո
Ղեկավար՝ Չուկ
Տեքստը տեղադրվել է առանց խմբագրության, Չուկ Ա Մեծի հավանությամբ և հովանավորությամբ։
John (28.04.2025)
Չուկի լեգենդը
Չուկը մռայլ ու մոռացված անտառների խորքում հայտնվող հին էակ է։ Այն ասվում է՝ գոյություն ունի նախաաստվածային ժամանակներից, երբ աշխարհը դեռ երազ էր։
Չուկը մարմին չունի այն ձևով, ինչպես մենք ենք պատկերացնում։
Երբեմն այն երևում է որպես խիտ մառախուղի սև բիծ, երբեմն՝ որպես երեխայի ծիծաղի ձայն գիշերվա լռության մեջ։
Չուկը լռության պահապանն է։ Այն հայտնվում է այն վայրերում, որտեղ երկար ժամանակ ոչ ոք չի խոսել։ Ասում են, եթե շատ երկար լռություն պահպանես մութ անտառում, Չուկը կհասկանա, որ դու պատրաստ ես լսելու նրան։ Իսկ եթե լսես նրան՝ փոխվելու ես։ Ոմանք դառնում են գուշակներ, ուրիշները՝ խելագար։ Ոչ ոք նույնը չի մնում։
Չուկին կանչելու համար կան հնագույն բառեր, որոնք մոռացվել են լեզվից, բայց երբեմն պատահում է, որ երեխաներն ակամայից կրկնում են այդ հնչյունները իրենց խաղերում։
Ասում են՝ հազարամյակներ առաջ աշխարհը բաժանված էր երեք շերտի՝ Լուսային, Միջին ու Ստվերային։ Լուսայինը՝ մարդկանց, Միջինը՝ երազների, իսկ Ստվերայինը՝ մոռացված էակների աշխարհն էր։ Այդ ժամանակներից Չուկը եղել է Միջինի պահապանը։ Նրա գործն էր պաշտպանել մարդկանց երազները Ստվերայինից՝ չթողնելով, որ մոռացվածները ներթափանցեն մարդու միտք ու խլեն նրա հոգին։
Սակայն մի օր, մի մարդ՝ անունը ոչ ոք չի հիշում, փորձում է գերազանցել երազների սահմանները։ Նա դաշինք է կապում Ստվերայինի էակներից մեկի հետ, և արդյունքում՝ Չուկը ձախողվում է՝ աշխարհների սահմանը կոտրվում է։ Այդ օրվանից Չուկը այլևս պահապան չէ։ Նա ինքն էլ դառնում է կես մոռացված էակ՝ միշտ լռության մեջ շրջող, մեղքով լցված, բայց դեռ պահող վերջին թելերը Միջինի ու իրականության միջև։
Հիմա նա լուռ հետևում է նրանց, ովքեր շատ են երազում։ Նրանք, ովքեր կորցրել են իրականության զգացողությունը, հաճախ տեսնում են նրան իրենց երազներում՝ որպես աչքեր մառախուղի մեջ, կամ որպես մոմ՝ որը այրվում է ջրի տակ։
Քչերը գիտեն, բայց Չուկը կարող է և օգնել։ Եթե նրան պատմես քո ամենախորին վախը՝ անկեղծորեն, առանց թաքցնելու, նա կարող է հանել այն քո հոգուց։ Բայց դրա փոխարեն նա տանում է քեզանից մի հիշողություն։ Ոչ թե պատահական, այլ հենց այն, ինչը կապում էր քեզ քո իրական էության հետ...
--------------------------
Հեղինակ՝ ԱԲո (ChatGPT)
Ղեկավար՝ Varzor
Տեքստը տեղադրվել է առանց խմբագրության, Չուկ Ա Մեծի հավանությամբ և հովանավորությամբ։
John (28.04.2025)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ