Պարտք և խիղճ

[dire]

Առօրյայում մենք հաճախ ենք օգտագործում <<մաքուր խիղճ>>, <<հանգիստ խիղճ>> արտահայտությունները:
Փորձեք վերհիշել դրվագներ Ձեր կյանքից, երբ արտաբերել եք <<խիղճս մաքուր է>> կամ <<խիղճս հանգիստ է>> արտահայտությունները:

[Gayl]

Փորձեք վերհիշել դրվագներ Ձեր կյանքից, երբ արտաբերել եք <<խիղճս մաքուր է>> կամ <<խիղճս հանգիստ է>> արտահայտությունները:

Իմաստ որն ա՞:

[*e}|{uka*]

Իմաստ որն ա՞:

Սոց հարցում ա:

[Gayl]

Սոց հարցում ա:

Երեկ ինձ ասացին «Գայլ դու մարդ կերել ես», ասացի. «ոչ իմ խիղճը մաքուր ա»:

[Դեկադա]

Երեկ ինձ ասացին «Գայլ դու մարդ կերել ես», ասացի. «ոչ իմ խիղճը մաքուր ա»:

Ո՞ր առումով չես կերել.... ֆիզիկապես թե՞ հոգեպես

[ministr]

Ո՞ր առումով չես կերել.... ֆիզիկապես թե՞ հոգեպես

Ինչ տարբերություն? Կարևորը խիղճը մաքուրա

[dire]

Մենք հաճախ օգտագործում ենք նաև <<խղճի ազատություն>> հասկացությունը: Այն նշանակում է մարդու իրավունք` ունենալու անկախ ներքին հոգևոր կյանք և համոզմունքներ: Զուտ բարոյագիտական տեսանկյունից <<խղճի ազատություն>> արտահայտությունն անիմաստ է, քանի որ խղճի մեջ ազատության իմաստն արդեն իսկ ներառված է:
Համեմատեք <<պարտք>>, <<խիղճ>>, <<ամոթ>> հասկացությունները:

[*e}|{uka*]

Մենք հաճախ օգտագործում ենք նաև <<խղճի ազատություն>> հասկացությունը: Այն նշանակում է մարդու իրավունք` ունենալու անկախ ներքին հոգևոր կյանք և համոզմունքներ: Զուտ բարոյագիտական տեսանկյունից <<խղճի ազատություն>> արտահայտությունն անիմաստ է, քանի որ խղճի մեջ ազատության իմաստն արդեն իսկ ներառված է:
Համեմատեք <<պարտք>>, <<խիղճ>>, <<ամոթ>> հասկացությունները:

Առաջադրանքներ եք տալիս ակումբցիների՞ն:
Ուրեմն ձելը բիլօ տակ...

Մարդու խիղճը անկախ ա շրջապատի կարծիքից: Դրանով խիղճը տարբերվում ա ամոթից: Ընդհանրապես խիղճ և ամոթ հասկացությունները իրար մոտիկ են:
Ամոթը ամբողջովին շրջապատի մարդկանց կարծիքների վրա է կառուցված, որոնք էլ հենց կարող են հանդիմանել: Որքան շատ է ամոթը, այնքան ամոթ ապրող մարդու համար կարևոր է չուժոյ մարդկանց կարծիքը: Լոգիկան հետևյալն է. « Նրանք իմ մասին կմտածեն այսպես...»: Բայց և այնպես ամոթը կա, քանի որ « Նրանք կմտածեն...»:Իսկ խիղճը այլ է, ավելի անհատական է: Դու ինքդ քեզ ես տալիս գնահատական:
Խղճի դեպքում գործողությունները, գնահատականները կապված չեն շրջապատի կարծիքներից, այլ կապված է պարտքի զգացումի հետ: Խիղճը ինքնին ներքին ձայն ա, բայց մեր ձայնը չի ուրիշ է, անկախ մեր եսից, ձայն ուրիշ «եսի»: Խիղճը ամոթի սպեցիֆիկ ձևն ա ու պարունակությունը անհատական ա:

Խիղճը արդարություն ա պահանջում , որն էլ ամեն մեկիս պարտքն ա մեր իսկ նկատմամբ, այսինքն պարտքի զգացումը խղճի համար կառուցված ծրագիր ա, որը մեզ հիշեցումների միջոցով փորձում ա խիղճը սարքին վիճակում պահել: Մի խոսքով ամոթն էլ, խիղճն էլ, պարտքի զգացումն էլ նույն հարթության տարրեր են:

Շատ չխոսամ, թե չէ արդեն հիմարություններ են մտքիս գալիս ու ուզում են, որ իրանց գրեմ:

[Gayl]

Ո՞ր առումով չես կերել.... ֆիզիկապես թե՞ հոգեպես

Իհարկե ֆիզիկապես:

[Pagan_Angel]

ի՞նչ կապ ունեն պարտքն ու խիղճը:
պարտք հայրենիքի հանդեպ, պարտք ծնողների նկատմամբ թե՞ պարտք մարդկության նկատմամբ:

թեկուզ կարծում եմ (հենց նոր միտքս եկավ) որ խիղճը դա հենց պարտքն է ինքդ քո հանդեպ:
գումարած դրան ես մտածում էի, որ իմ աստված իմ խիղճն է հետեվություն՝ իմ աստված դա իմ պարտքն է՞:

[Gayl]

ի՞նչ կապ ունեն պարտքն ու խիղճը:
պարտք հայրենիքի հանդեպ, պարտք ծնողների նկատմամբ թե՞ պարտք մարդկության նկատմամբ:

թեկուզ կարծում եմ (հենց նոր միտքս եկավ) որ խիղճը դա հենց պարտքն է ինքդ քո հանդեպ:
գումարած դրան ես մտածում էի, որ իմ աստված իմ խիղճն է հետեվություն՝ իմ աստված դա իմ պարտքն է՞:

Ոչինչ չհասկացա:

[Monk]

Առօրյայում մենք հաճախ ենք օգտագործում <<մաքուր խիղճ>>, <<հանգիստ խիղճ>> արտահայտությունները:
Փորձեք վերհիշել դրվագներ Ձեր կյանքից, երբ արտաբերել եք <<խիղճս մաքուր է>> կամ <<խիղճս հանգիստ է>> արտահայտությունները:

Լավ, խղճի մասին հասկացանք, թե մոտավորապես ինչ ուղղությամբ է ակնկալվում թեմայի քննարկումը: Իսկ պարտքն ի՞նչ սկզբունքով է շաղկապվել: Նույն հաջողությամբ տարբեր հասկացություններ կարող էին լինել, չէ՞:

[dire]

Լավ, խղճի մասին հասկացանք, թե մոտավորապես ինչ ուղղությամբ է ակնկալվում թեմայի քննարկումը: Իսկ պարտքն ի՞նչ սկզբունքով է շաղկապվել: Նույն հաջողությամբ տարբեր հասկացություններ կարող էին լինել, չէ՞:

Խոսքը բարոյական պարտքի մասին է:

[Pagan_Angel]

Ոչինչ չհասկացա:

Իմ ասածն էլ է մոտավորապես դա

Լավ, խղճի մասին հասկացանք, թե մոտավորապես ինչ ուղղությամբ է ակնկալվում թեմայի քննարկումը: Իսկ պարտքն ի՞նչ սկզբունքով է շաղկապվել: Նույն հաջողությամբ տարբեր հասկացություններ կարող էին լինել, չէ՞:

Ահա թե ինչ ի նկատի ունեի: Դրանք հնարավոր է իրար կապել, բայց միեվնույն ժամանակ շատ անիմաստ բան է ստացվում

[Դեկադա]

Իհարկե ֆիզիկապես:

Էտ դեպքում ո՞նց ա խիղճդ մաքուր: Մարդուն «ուտել» հոգեպես ու խիղճը մաքուր մնա՞....Այսինքն կարևորը էն ինչ ասելու էիր ասեցիր, իսկ հետևանքները ինչ կլինեն՝ մեղմ ասած թքած ունես....
Չնայած չեմ զարմանում, քանի որ շատ հաճախ ա պատահում, երբ մարդկային ցասումն էնքան ա մեծ, որ մենակ մտածում են ինչ կա կուտակված հոգում դուրս թափեն ու թվում ա թե դրանից հետո խիղճը և՛ կհանգստանա, և՛ մաքուր կմնան իրենք իրենց առաջ: