Տրիբուն
Ունենք հող 42.000 քմ
Տրված է ժամանակ, համեմատաբար խաղաղ:
Ունենք մի հատ քաղցրահամ լիճ, ունենք հողեր որ լրիվ հերիք են կերակրելու մեզ, ու ունենք քիչ քանակով մարդիկ, հազիվ Մոսկվայի մի թաղամասի չափ մարդ:
Հիմա ինձ ասեք ի?նչն է մեզ խանգարում նորմալ մոդելով երկիր կառուցենք:
Ոչ մի բան: Ուղղակի դեպի ճշմարտության բացահայտման ձգտման բացակայությունը կամ ցածր մակարդակը:
Ամեն մարդ իրա ճիշտն է գտել ու դրանով ապրում է: Ու չի ուզում փոխի իրա «ճիշտ»-ը:
Մեկը ասում է ռուսն է մեղավոր, մինչև ռսներին չքշենք չենք ապրի, մեկը ասում է թուրքն է մեղավոր: Մեկը ասում է ամերիկան է մեղավոր, մեկն էլ ասում է հայի բախտ վարիանտ չկա:
Էսենց էլ ապրում ենք: Բայց կարծում եմ որ ցանկության դեպքում ամեն ինչ էլ հանրավոր է:
հ.գ. Օրինակ հարգելի Մեֆիստոֆել, այդ տողերի հեղինակի վրա այդպիսի նայեզդի իմաստը որն է?
Իմ կարծիքվ նորմալ միտք է: Եթե հայերը ու թուրքերը չուզենան խաղաղ ապրել ապա ինչքան էլ ստիպեն ապա ժամանակավոր է լինելու ու ի վերջո պայթելու է: Ոնց որ Սումգայիթում եղավ:
Ես օրինակ չեմ հասկանում ինչու այդպիսի կտրուկ հակազդեցություն պարզ ճշմարտության նկատմամբ: Ինչ այլ փաստարկ կա:
Իսկ միգուցե դու կողմ ես որ մի օտար ուժ գա ու պարտադրի անարդար ու ժամանակավոր խաղաղություն:
Էջանիշներ