Նորից...
Ու նորից ժպիտ...
Նորից աչքերի փայլ...
Ու նորից խենթացել են ամպերը...
Ու նորից կայծակները երկնքում իմ մթնած,
Տարածել են իրենց լույսերը...
Չգիտեմ, չեմ զգում էլ, հեռանա՞լ, թե խաղալ...
Թե՞ վազե՛լ, խենթանա՛լ, վայելել... ու նորից...
Ու նորից վայր ընկնել ու կաղալ...
E-la Via (07.09.2010), Nadine (24.09.2009), Renata (17.09.2011), Tig (24.09.2009), Ինչուիկ (21.12.2010), ԿԳԴ (05.11.2010), Հենրիկ Բաբաջանյան (12.05.2010), Ջուզեպե Բալզամո (25.09.2009)
Չդիմացա
Սիրու՞մ եմ քեզ...DDDDDD ախր ինչպե՞ս կարող էիր մտածել, թե սիրում եմ... սիրելը հո խաղուպար չի՞... մարդիկ սերը դարձրել են արևածաղկի սերմ չրթելու նման մի բան... սիրեեեեեեեել, սիրեեեեեել... շուրջդ տոննաներով «ՍԻՐԵԵԵԵԼ» է, ու ոչ մի գրամ սեր... Սերն ախր հեշտ չի տրվում... սերն էնքան նուրբ ու էնքան նվիրական բան է, անձամբ ես շատ քիչ եմ ճանաչում մարդկանց, որոնք սեր ունեն...
Իսկ դու՞
Մտածում էիր թե գտել ես քո սերը... քո իրական կեսին... ախր դու ինձ ճանաչու՞մ էիր, դու ինձ չէիր էլ ուզում ճանաչել ախր... դու նույնիսկ քեզ չես ուզում ճանաչել... Միայն երազնե՛ր, երազնե՛ր, ընդ որում` աղքատիկ ու երևակայությունից զուրկ:
Իսկ դու՞
Կովացմանդ պրոցեսի ընթացքն արգելակող գտար մեջս ու տիզի համառությամբ վրա ընկար աորտայիս... Է հետո՞, որ ձայն չեմ հանում, ուրեմն պիտի մինչև վերջ խմե՞ս...
ՍԵԵԵԵԵԵԵՐ, ՍԵԵԵԵԵՐ...
Չորս կողմս սեր է, ընկերներիս մեջ էլ սուպեր Կազանովայի համարում եմ ձեռք բերել... «Ո՞վ ... Մուշը... Ո՞ր Մուշը... Էն բաբնիկը... տոուուուուուուու՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛ քեզ, բաբնիկ չես տեսել, սովետաշենի աղբանոցից էլ կեղտոտ մի կյանք ես ստեղծել քո համար ու ուրիշներին էլ անուն ես կպցնում, եթե սեր եմ փնտրում էս անիծված տեղում և չեմ գտնում, ուրեմն արգահատելի բաբնիկ եմ չէ՞, դե իհարկե, բաբնիկ կլինեմ, որովհետև ոչ մի բան քո ու քո հիմար շրջապատի նման թաքուն, վերմակիս տակ չեմ անում, ու բաց եմ, չեմ ամաչում ոչ ունեցածիցս, ու ոչ էլ չունեցածիցս... բայց մի կաթիլ իրական սեր եմ ուզում ու չկա... Ախր ոչ ոքի մեջ չկա... Յուրաքանչյուրն իրեն է սիրում, ում հետ ուզում ես շփվիր, առաջին հերթին իր չհաջողված կրքերն ու կամ էլ կրքերի իսպառ բացակայությունն է հագովդ փորձում... ամեն մեկը... Մուշը բաբնիկ է, նրանից հեռու մնացեք կարգին աղջիկներ, թե չէ ձեզ կբաբնիկի. մեկը լինի հարցնի... իսկ դուք ՍԵՐ տեսած կա՞ք... չկա՞ք
Մի կաթիլ իրական ինքնամոռաց, մաքուր սեր եմ ման գալիս, երազում եմ, տեսնեմ, թեկուզ ուրիշների մոտ, հոտը զգամ, կարոտս առնեմ, հետո ինչ լինում է թող լինի... ախր չկա է... ԺՈՂՈՎՈՒՈՒՈՒՈՒՈՒՐԴ ՍԵՐ ՉԿԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱ ԷԷ!!!!!
E-la Via (07.09.2010), einnA (02.09.2010), My World My Space (16.09.2010), Եկվոր (13.10.2009), Ինչուիկ (21.12.2010), Ջուզեպե Բալզամո (15.10.2009)
Բաբնիկ ջան, բայց խ՞ի սենց դաժանChilly-ի խոսքերից
Մուշ ջան, իսկ դու պատրա՞ստ ես սիրել… Սիրել իրական ու ինքնամոռաց սիրով, թե՞ դա մենակ պահանջում ես…
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Մուշ, սպասում էի, որ նորից պիտի գրես, բայց ոչ սենց: Սեր էլ կա, սիրել էլ, ամեն ինչ էլ կա, ուղղակի ամեն մեկը ընտրում ա էն, ինչ իրեն իրականում պետք ա:
Հ.Գ. Աղջիկներ, Մուշից հեռու մի մնացեք
իիի...էն աղջիկը...բաաաաաաա
իիիիիի
Չգիտեմ, Չիլլի՛, դւո լրիվ Չիլլի ես
ՍԵր կա, ես դրանում համոզվել եմ
ինձ թվում ա սեր կա նրանց համար, ովքեր իսկապես գիտեն սիրել...
դու գիտե՞սդե արի ու մի ասա՛՛...
զատո ինչ ոգևորված գրել ես, թե չէ թեմադ կարոտում էր քեզ(թեման ցրում եմ, որ աղջիկները քեզնից հեռու չմնան
)
Հ.Գ. համ էլ դու բաբնիկ չես, դու քո բոլոր «զոհերին» սիրահարվում ես
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Չիլլի ջան, էդ իինչ սրտանց էիր գրելՉդիմացա
Սիրու՞մ եմ քեզ...
Իսկ դու՞
Մտածում էիր թե գտել ես քո սերը... քո իրական կեսին... ախր դու ինձ ճանաչու՞մ էիր, դու ինձ չէիր էլ ուզում ճանաչել ախր... դու նույնիսկ քեզ չես ուզում ճանաչել... Միայն երազնե՛ր, երազնե՛ր, ընդ որում` աղքատիկ ու երևակայությունից զուրկ:
Իսկ դու՞
Կովացմանդ պրոցեսի ընթացքն արգելակող գտար մեջս ու տիզի համառությամբ վրա ընկար աորտայիս... Է հետո՞, որ ձայն չեմ հանում, ուրեմն պիտի մինչև վերջ խմե՞ս...
ՍԵԵԵԵԵԵԵՐ, ՍԵԵԵԵԵՐ...
Չորս կողմս սեր է, ընկերներիս մեջ էլ սուպեր Կազանովայի համարում եմ ձեռք բերել... «Ո՞վ ... Մուշը... Ո՞ր Մուշը... Էն բաբնիկը... տոուուուուուուու՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛ քեզ, բաբնիկ չես տեսել, սովետաշենի աղբանոցից էլ կեղտոտ մի կյանք ես ստեղծել քո համար ու ուրիշներին էլ անուն ես կպցնում, եթե սեր եմ փնտրում էս անիծված տեղում և չեմ գտնում, ուրեմն արգահատելի բաբնիկ եմ չէ՞, դե իհարկե, բաբնիկ կլինեմ, որովհետև ոչ մի բան քո ու քո հիմար շրջապատի նման թաքուն, վերմակիս տակ չեմ անում, ու բաց եմ, չեմ ամաչում ոչ ունեցածիցս, ու ոչ էլ չունեցածիցս... բայց մի կաթիլ իրական սեր եմ ուզում ու չկա... Ախր ոչ ոքի մեջ չկա... Յուրաքանչյուրն իրեն է սիրում, ում հետ ուզում ես շփվիր, առաջին հերթին իր չհաջողված կրքերն ու կամ էլ կրքերի իսպառ բացակայությունն է հագովդ փորձում... ամեն մեկը... Մուշը բաբնիկ է, նրանից հեռու մնացեք կարգին աղջիկներ, թե չէ ձեզ կբաբնիկի. մեկը լինի հարցնի... իսկ դուք ՍԵՐ տեսած կա՞ք... չկա՞ք
Մի կաթիլ իրական ինքնամոռաց, մաքուր սեր եմ ման գալիս, երազում եմ, տեսնեմ, թեկուզ ուրիշների մոտ, հոտը զգամ, կարոտս առնեմ, հետո ինչ լինում է թող լինի... ախր չկա է... ԺՈՂՈՎՈՒՈՒՈՒՈՒՈՒՐԴ ՍԵՐ ՉԿԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱ ԷԷ!!!!!Ապրես
Կարծում եմ սիրելու համար զոհաբերվել է պետք, իսկ դու փորձում ես զոհաբերել…
Սկսիր ինքդ քեզնից
1դար=3155760000 վայրկյան։ Անտեղի մի՛ ծախսիր դարդ։
Chilly (13.10.2009), E-la Via (07.09.2010), My World My Space (16.09.2010), Tig (13.10.2009)
Ժողովուրդ, խմած եմ եղել, թեթև տարեք
Ամեն ինչ էլ կա, Դայ, բայց էնքան քիիիիչ ա...Աղջիկներ, դուք ավելի լավ ա հեռու մնացեքՎու՛՛յ, համոզվեեեել աԾով ջան, շատ ուրախ եմ դրա համար, ազնիվ խոսք, աստված տա երբեք էլ հետ չհամոզվես...
Իսկ ինչ վերաբերվում ա սրտեր կոտրելուն, այ մարդ, ես տենց չեմ, անունս ա դուրս եկելԱյսինքն զոհը ոչ թե իրենք են այլ ե՞սՍկսելու եմ
Ալիզ, ո՞ր մի աղջկա հետ ես
Իրոք որ Չիլի էի
«Իմ սերն իմ մեջ է, այն ոչ մի տեղ չի կորի, փոխվում են միայն օբյեկտները: Կարիք չկա նրանց հետ կապել զգացմունքը, որն ինքս եմ ծնում: Նրանք ընդամենը պատրվակ են: Կամ միայն ես ու աստվածային սերը: Իսկ տղամարդն ընդամենը կանգնած է լույսին դեմ-հանդիման, ու ինձ միայն թվում է, որ լուսարձակումը նրանից է: Հիմա նա չկա, իսկ սերը, միևնույն է, մնացել է, սերն՝ ընդհանրապես. այն ոչ մեկի մասին չի»:Չդիմացա
Սիրու՞մ եմ քեզ...
Իսկ դու՞
Մտածում էիր թե գտել ես քո սերը... քո իրական կեսին... ախր դու ինձ ճանաչու՞մ էիր, դու ինձ չէիր էլ ուզում ճանաչել ախր... դու նույնիսկ քեզ չես ուզում ճանաչել... Միայն երազնե՛ր, երազնե՛ր, ընդ որում` աղքատիկ ու երևակայությունից զուրկ:
Իսկ դու՞
Կովացմանդ պրոցեսի ընթացքն արգելակող գտար մեջս ու տիզի համառությամբ վրա ընկար աորտայիս... Է հետո՞, որ ձայն չեմ հանում, ուրեմն պիտի մինչև վերջ խմե՞ս...
ՍԵԵԵԵԵԵԵՐ, ՍԵԵԵԵԵՐ...
Չորս կողմս սեր է, ընկերներիս մեջ էլ սուպեր Կազանովայի համարում եմ ձեռք բերել... «Ո՞վ ... Մուշը... Ո՞ր Մուշը... Էն բաբնիկը... տոուուուուուուու՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛՛ քեզ, բաբնիկ չես տեսել, սովետաշենի աղբանոցից էլ կեղտոտ մի կյանք ես ստեղծել քո համար ու ուրիշներին էլ անուն ես կպցնում, եթե սեր եմ փնտրում էս անիծված տեղում և չեմ գտնում, ուրեմն արգահատելի բաբնիկ եմ չէ՞, դե իհարկե, բաբնիկ կլինեմ, որովհետև ոչ մի բան քո ու քո հիմար շրջապատի նման թաքուն, վերմակիս տակ չեմ անում, ու բաց եմ, չեմ ամաչում ոչ ունեցածիցս, ու ոչ էլ չունեցածիցս... բայց մի կաթիլ իրական սեր եմ ուզում ու չկա... Ախր ոչ ոքի մեջ չկա... Յուրաքանչյուրն իրեն է սիրում, ում հետ ուզում ես շփվիր, առաջին հերթին իր չհաջողված կրքերն ու կամ էլ կրքերի իսպառ բացակայությունն է հագովդ փորձում... ամեն մեկը... Մուշը բաբնիկ է, նրանից հեռու մնացեք կարգին աղջիկներ, թե չէ ձեզ կբաբնիկի. մեկը լինի հարցնի... իսկ դուք ՍԵՐ տեսած կա՞ք... չկա՞ք
Մի կաթիլ իրական ինքնամոռաց, մաքուր սեր եմ ման գալիս, երազում եմ, տեսնեմ, թեկուզ ուրիշների մոտ, հոտը զգամ, կարոտս առնեմ, հետո ինչ լինում է թող լինի... ախր չկա է... ԺՈՂՈՎՈՒՈՒՈՒՈՒՈՒՐԴ ՍԵՐ ՉԿԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱԱ ԷԷ!!!!!
Մարթա Կետրո
Ես ոչինչ չեմ ուզում...
Մուշ էս կարգին ինքնագովազդ ստացվեց
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Էլ մի ասա
Ճիշտ ա… իսկ դու՞…
Դու քեզ ճանաչում ե՞ս, ու թե ճանաչում ես՝ էդ ոնց ա լինում, որ մոտ ես թողնում "տիզերի" և հետո դես ու դեն ընկնում աորտադ փրկելու հույսով: Ինքն իրեն ճանաչող մարդն ամուր ու անձեռնմխելի է, ինքն իրեն իմացող մարդը տերն է դրության, ինքն իրեն գտած մարդն ինքն է մեղավոր իր անհաջողությունների համար…
Իսկ դու՞ … դու քեզ գտել ե՞ս…
Հ.Գ. Իսկ պոստդ լավն էր, որովհետև սրտիցդ էր:
Կյանքի իմաստը քեզ կերտելու մեջ չէ , այլ` քեզ գտնելու...
Խոծ նա տօմ սպասիբո
Ջուզեպե Բալզամո (20.10.2009)
Խառն եմ
Խառն եմ, Սիրելի՛ս...
Խառն է աշխարհը...
Ամեն բան գժվել,
Դարձել է դառը...
Չգիտեմ` ինչու՞,
Չգիտեմ ու՞մ հետ
Չգիտեմ թե ե՞րբ, ո՞ր գերեզմանում
Թաղեցի նախկին եսերս բոլոր
Ու հիմա այսպես կանգնել եմ մենակ... մերկ... խելագարված
Եվ հիմարի պես մերկությունս եմ քողարկում վերջին
Ճմրթված եսով...
Որտե՞ղ եմ, ո՞վ եմ...
Ինչու՞ եմ ապրում...
Քանի՞ անգամ եմ այսպես մեռնելու...
Մերկ, ու խելագար`
Աշխարհի նման:
Խառն եմ, Սիրելիս...
Նույնիսկ սիրելի՛ս...
Ամառս ասես գարուն է դարձել...
Իսկ գարուններս կորել են, չկա՛ն...
Ասես սպանել եմ...
Գուցե սպանե՞լ եմ, չգիտեմ... չկամ...
Բուք է ամենուր,
Ամենուր ավեր, փոթորիկ, աղմուկ,
Վե՞րջ...
Այսքա՞նն էր, հա՞
Իսկ դու՞
Չե՞ս թափի մի կաթիլ արցունք
Մեր չծնվելիք փոքրիկի վրա...
Գժվում եմ գուցե...
Կամ էլ էլ չկա՞մ...
Խնդրու՛մ եմ, արի,
Գտիր ինձ իմ մեջ...
Հանիր քաոսից իմ միայնության:
Հանիր ու թույլ տուր աչքերիդ նայել առանց ամոթի
Թույլ տուր ձեռքերիս
Ձուլվել քո մարմնի ամեն մի կետին...
Խառն եմ, Սիրելի՛ս...
Նույնիսկ գժվելիս...
Վերջին խմբագրող՝ Dayana: 20.10.2009, 12:23:
Agni (04.11.2009), CactuSoul (04.11.2009), Cassiopeia (20.10.2009), cold skin (20.10.2009), E-la Via (07.09.2010), einnA (02.09.2010), Empty`Tears (04.11.2009), Farfalla (11.11.2009), Morpheus_NS (19.10.2009), My World My Space (14.08.2010), Nadine (23.10.2009), Renata (17.09.2011), Sambitbaba (26.01.2011), snow (19.10.2009), Tig (19.10.2009), Yeghoyan (19.10.2009), Դատարկություն (19.10.2009), Եկվոր (27.10.2009), Երկնային (20.10.2009), Թիթիզ (23.10.2009), Ինչուիկ (21.12.2010), Լեո (19.10.2009), Ծով (04.11.2009), ԿԳԴ (14.11.2010), Հենրիկ Բաբաջանյան (19.12.2009), Ուլուանա (04.11.2009), Ջուզեպե Բալզամո (20.10.2009), Սելավի (20.10.2009), Սլիմ (19.10.2009), Ֆոտոն (04.11.2009)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ