Կարծում եմ՝ պետք չի կուռք ունենալ: Մարդ միայն իր ուժերի վրա պիտի հիմնված լինի, միմիայն: Կուռք ունենալիս էլ պետք է զգույշ լինել՝ ինքնակորույս, անմնացորդ չտրվելու, կամ գոնե այդ ամենը գիտակցելու համար:
Որովհետև կուռքի կորուստը մեծ հոգեկան հետևանքներ է ունենում, որոնց դիմակայելու համար մարդ ինքն իրեն պիտի սիրի: Կորուստը բառացի պետք չի հասկանալ:
Կցկտուր բացատրեցի: Բայց ավելի լավ գրված է Լազարևի «Դիագնոստիկա կարմի» հատորներում:
Մեջբերել
Էջանիշներ