Մեջբերում Elmo-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Բա ի՞նչ պետք ա անեմ: Ով պահում պահպանում ա, նրան պետք ա պահել պահպանել:

Հենց պետության վրա կրակում են դառնում ա հայրենիք չէ՞: Քանի վրան չեն կրակում, ինքը պետություն ա, պետք ա հարմարվել պետության օրենքներին, պետք ա դժվարություններ տանել, պետք ա ներվային օրեր անցկացնել, բայց նայել, թե ոնց են մեր գլխին նստած օլիգարխները խժռում մեր բաժինը: Օրենքից դուրս, ու օրենքը ձեռները: Բայց հերիք ա էդ պետության վրա կարակեն ու ես պետք ա դուրս գամ ու կյանքս զոհեմ հանուն երկրի անվտանգության: Հանուն Ծառուկյանի դղյակի, հանուն մեր զուտ սիմվոլիկ դրոշի ու գերբի:
Ավելի լավ ա միանգամից կապիտուլացիայի ենթարկվի էս երկիրը, որովհետև չկա մի բան, հանուն որի արժե կռվել:

Իսկ Կանադային զինվոր կտամ, ինքս էլ կկռվեմ հանուն իմ ու իմ ընտանիքի բարեկեցիկ կյանքի: Հանուն նրա, որ ընդունեց, տուն տեղ տվեց, պաշտպանեց իմ իրավունքները, ապահովեց ամեն ինչով: Կտամ, որ թոռներս էլ բարեկեցիկ ապրեն: Ոչ թե որ գոյատևեն Հայաստանի պես ախմախ պետության մեջ՝ ինչ-որ վերացական վեհ գաղափարներով, ճնշված ու նեղված:
Էսօր ոտս կոտրվի, մի 2 ամիս չաշխատեմ սովամահ կլինեմ(եթե ընկեր-բարեկամ չօգնեն) ի՞նչ պեությամ մասին ա խոսքը:
Վազգ, եթե անկեղծ ասեմ, քո հետ էսքան վիճում եմ, որովհետև չեմ հավատում, որ դու իրոք տենց ես մտածում: Ուղեղումս ոչ մի ձև չի տեղավորվում, որ դու էդ մտածողությամբ մարդ ես: Շատ մարդիկ եմ տեսել նման մտածողությամբ ու չեմ էլ փորձել հակառակը համոզել, քանի որ նման մտածողությամբ մարդուն երբեք հակառակը չես համոզի: Բայց կոնկրետ քո դեպքում, չգիտեմ խի, չեմ հավատում, որ դու տենց ես մտածում: