Առաջարկում եմ մոռանալ միմյանց քիթ փշրելու բարբարոս պրակտիկան: Դա տղամարդավարին չէLion-ի խոսքերից
Առաջարկում եմ մոռանալ միմյանց քիթ փշրելու բարբարոս պրակտիկան: Դա տղամարդավարին չէ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ariadna (14.07.2009)
Երևի ճիշտ ես: Բայց առաջարկում եմ չմոռանալ, որ նմանատիպ թեմաներում պետք չէ գրել ուղղակի գրելու համար ու պետք է լավ հիշել, որ դիմացինդ մարդ է, իր հույզերով, բնավորության գծերով, ապրած օրով և լավ կամ վատ տրամադրությամբ:Առաջարկում եմ մոռանալ միմյանց քիթ փշրելու բարբարոս պրակտիկան: Դա տղամարդավարին չէ
Մնացածը... թե ինչ պետք չի անել նման թեմաներում, թող ամեն մարդը ինքն իր համար որոշի՝ ըստ իր կարողացածի, պատկերացրածի ու հասկացածի
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Մհեր ջան, համաձայն եմ քեզ հետ, լիովին: Պետք չէ գրել միայն գրելու համար: Բայց ինչու՞ միայն այս թեմայում, ինչու՞ միայն նմանատիպ թեմաներում: Ընդհանրապես ակումբում, որևէ թեմայում պետք չէ գրել միայն գրելու համար: Ապրիկոս: Հրաշալի բանաձև: Մնում է խնդիր, Մհեր ջան: Ես հիմա քեզ պարզ օրինակի վրա ցույց տվեցի, թե ինչքան անկապ են գրառումները, որոնք արված են միայն գրելու համար: Մնում է խնդիր, ոնց հասկացնեմ քեզ, որ էդպիսի գրառումներ ակումբում չանեսԵրևի ճիշտ ես: Բայց առաջարկում եմ չմոռանալ, որ նմանատիպ թեմաներում պետք չէ գրել ուղղակի գրելու համար ու պետք է լավ հիշել, որ դիմացինդ մարդ է, իր հույզերով, բնավորության գծերով, ապրած օրով և լավ կամ վատ տրամադրությամբ:
Մնացածը... թե ինչ պետք չի անել նման թեմաներում, թող ամեն մարդը ինքն իր համար որոշի՝ ըստ իր կարողացածի, պատկերացրածի ու հասկացածի
Շատ պարզ:
Իմ կողմից խոստանում եմ աշխատել հնարավորության դեպքում յուրաքանչյուր նմանատիպ գրառման առկայության դեպքում (քո կողմից) այցելել այս թեմա ու կատարել նմանատիպ մի գրառում
Գուցե էսպես աստիճանաբար հասկանաս, թե իմ պահանջը՝ ֆլուդը դադարացնելու վերաբերյալ, ինչ է նշանակում, ընկալես ըստ կարողացածիդ, պատկերացրածիդ, հասկացածիդ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Արտակ ջան - ես, ինչպես և իմ ծանոթներից մեկը, չեմ սիրում, որ ինձ հետ վերջնագրերով են խոսում: Ես պահպանում եմ ակումբի կանոնադրությունը, սակայն միաժամանակ էլ ինձ իրավունք եմ վերապահում այդ շրջանակներում գրել ցանկացած թեմայում...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Մհեր ջան, պատկերացրու որ ես էլ: Սկսեցինք այդ գործընթացը հենց հիմա, հենց այս պահին, հենց այստեղ: Ուրեմն սկսում ենք փաստելուց, որ ահա այս գրառումդ նույնպես թեմայից դուրս է ու ես խոսում եմ մասնավորապես նաև այս տիպի գրառումների մասին:
Հակադարձ օֆտոպ #1
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Տղաներ, դադարեցրեք օֆտոպը, արդեն չեմ կարողանում ձեր օդտոպները թեմայի քննարկումներից տարբերել:
Հատուցում
Չեմ սիրել թույլ մարդկանց: Նյարդերիս վրա միշտ ազդել են, ուղղակի չեմ կարողանում համակերպվել թույլ մարդկանց գոյության հետ: Ասում են, երբ քեզ նույնիսկ մարդակերն է կուլ տվել... ցանկացած դեպքում երկու ելք ունես...
Պատերը կկրծեի, թեկուզ և փիղ կտրորեի... Կանեյի այդ բոլորը ու... սրտիս ծանրությունը չէի զգա: Բայց ստիպված ես քեզ ուրախ տեսք տալ և ծիծաղել կատակների վրա, կատակներ, որ իրականում քեզ չեն ուրախացնում: Իրականում նույնիսկ ժպիտ չեն առաջացնում: Բայց պետք է, ծիծաղել - մոտիկ մարդկանց պետք չէ վշտացնել...
Սիրտս ծանրացած է. զարմանալի է, այսքան տարի է, չէի զգացել, որ «սիրտ ունեմ», բայց հիմա... արդեն մի քանի օր է, կրցքավանդակիս ձախ կողմում տարօրինակ ծանրություն եմ զգում: Երևի տենց պետք է լիներ... կամ չլիներ: Բայց եղավ...
Դրսում շոգ ամառ է, բայց ես մրսում եմ: Ընկերներս խմբերով գնում են Սևան՝ «ժամանակ անցկացնելու»: Ես չեմ գնում, քանի որ դա ինձ չի տաքացնում, ես մրսում եմ: Ուզենամ, հենց հիմա վեր կկենամ մոնիտորի մոտից և մեկ ժամից կհիանամ Սևանի անկրկնելի լազուրով: Բայց... կրցքիս ձախ կողմի ծանրությունը ինձ չի լքում: Իսկ ծանրություն զգալու դեպքում պետք է ջրից հեռու մնալ...
Արթուր Մեսչյանի երգերն եմ հիշում… Բայց դա առաջ էր, որ տխրության պահերին լսում էի դրանք: Հիմա իրենք-իրենց են մտքիս գալիս: Երևի ծերացել եմ, արյունն էլ չի խաղում երակներիս մեջ - երևի...
Չեմ սիրել թույլ մարդկանց: Նյարդերիս վրա միշտ ազդել են... երևի իրենք էլ ինձ չեն սիրել: Բայց դե այլ կերպ չես կարող - կոտրվելը, խելագար ձայնով ոռնալն ու պատերը կրծելը... ինձ համար չեն: Ես ինձ չեմ հարգի, իսկ ինքդ քո նկատմամբ հարգանքի կորուստը կործանման սկիզբն է:
«Ամեն ինչի համար վճարել է պետք»,- կասեր իմաստուն ընկերներիցս մեկը: Վճարում եմ՝ լիուլի: Սիրտս ծանրացած է. զարմանալի է, այսքան տարի է, չէի զգացել, որ «սիրտ ունեմ»...
Վերջին խմբագրող՝ Ձայնալար: 19.07.2009, 19:23:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ