Jarre ջան շատ ճիշտ ես - համամիտ եմ լիովին. ցավոք հիմա կատակների մեծ մասը հենց մարդկային թուլությունների վրա են կառուցվում ու երբ մարդ դրանցից զվարճանում է մի տեսակ ասես մարդու մեջ դա ամրապնդվում է հոգեբանորեն որպես դրական բան ու հետևաբար նման հումորը ասես մի օղակ է հանդիսանում, որ մարդու մեջ վատը կապվելով դրական հույզի հետ ամրապնդվի ու դառնա սովորական, նորմալ մի բան, բայց այ դրանից դուրս գալու ելքն ո՞րն է, ես չգիտեմ...մի կողմից ասես պետք է այդ հումորը լինի, որպեսզի դրա միջոցով մարդուն հասկացվի այդ սխալը, մյուս կողմից էլ հոգեբանական տեսանկյունից ստացվում է հակառակն ու ամրապնդվում արատը մարդու մեջ...
Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Մեջբերել
Էջանիշներ