Իրականության մի փոքր մասը միայն
Մի հասարակություն որը ապրում է միայն նրա շնորհիվ որ մսխում է իր սեփական մարմինը, այսինքն իր սեփական մարդկանց դեռ իրեն իրավունք է վերապահել խոսել պապուայի մարդակերների մասին:
Պապուայի մարդակերները գոնե ուտում են իրենց թշնամիներին:
Իսկ այսօրվա հասարակությունը գոյատևում է սեփական զավակներին արտագաղթի մղելով: Երեխաներ չունենալով լուծում է իր մանր ու ճղճիմ կենցաղային խնդիրները ... ասենք Այֆոն առնելը:
Սա չի՞ իրականությունը: 1990-ականներին Հայաստանում կար 3,7 միլլիոն մարդ, իսկ հիմա 2,7-ից էլ պակաս... Նաղդ մի միլլիոն մարդ «կերված» է, չհածված էն մի միլլիոն էլ որ պետք է ծնվեր 20 տարում:
ու պետք չի սար ու ձոր ընկնել ինչ որ անձերի մեջ մեղք փնտրել: Սա հուդա-քրիստոնեական մերձավորի նկատմամբ դասական սիրո հետևանքներն են:
Էջանիշներ