Սելավի ջան.խոսքս Քրիստոնեական սիրո մասին էր.ոչ թէ մարդկային։
կներես .բայց ինչպես հասկացա. գուցե լավ տեղյակ չես կտակարանին։ուստի կխնդրեի. որ քաջատեղյակներին չմեղադրեիր թյուրընբռնման մեջ։
քո բերած օրինակում՝ (մի ճշտում՝ դա ոչ թէ ադաթ էր այլ հարսն էր տղային ստիպել) հեղինակը .քողարկել է մեկ այլ միտք . այդ պարկը տղային ՙպետք՚ էր գալու երբ ինքն էլ ծերանար։
Իսկ ՔՐԻՍՏՈՍ ասում էՙոչ ոք ավելի մեծ սեր չունի . քան մեկը իր կյանքը տա իր բարեկամների համար ։դուք իմ բարեկամներն եք. եթե մնաք իմ պատվիրանների մեջ՚
ու տվեց իր կյանքը։
մի օրինակ ել ես բերեմ .որը փոքր ինչ կնկարագրի Քրիստոսի սերը։
մի տան մեջ. հայրը օրենք է դնում։և այդ օրենքը խաղտողը պետք է որպես պատիժ՝գիշերի տանիքում։
օրերից մի օր. իր սիրելի որդին օրինազանց է լինում ։հայրն ել լինելով բավական խիստ ու խոսքի տեր մարդ՝ անհնար է համարում իր խոսքը ՙգետնովը՚ տա. ու որդուն ուղարկում է տանիք.գիշերելու։բավական ցուրտ է լինում և հոր սիրտը մղկտում է ցավից։բայց ի՞նչ անի .չի կարող որդուն ետ կանչել։և ինքն էլ վերցնելով իր անկողինը ՝բարձրանում է տանիք .որդու հետ կրելու պատիժը։
ասացեք.՜որ սիրող զավակը կկրկնի իր սխալը։ եթե.ոչ թէ իր պատժից վախենալով.հապա. հոր վարմունքը տեսնելով. նա երբեք նման բան չի անի։
Քրիստոս էլ.թողնելով երկնային փառքը. մեզ նման Բարրաբաների փոխարեն կրեց պատիժը։և իր արյունով գնեց մեղավորներիս։
Մեջբերել
Կտրուկ-ի խոսքերից
իսկ սիրո մասին՝կխոսենք։
Էջանիշներ