Բացատրելն ու էսթետիկական արժեքն այնքան էլ կապ չունեն: Ասենք, ես վատ չեմ գրում բանաստեղծություններ, բայց ինչքան էլ մարդիկ ծանոթ լինեն իմ գործերի հետ, եթե ես հազար անգամ գրեմ Սև բառն ու ներկայացնեմ դա որպես բանաստեղծություն, հասկացող մարդիկ առնվազն ուսերը վեր կքաշեն:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Նայած նկար. Գլուխգործոցները նայելով, անգամ պատճենը, կարելի է հասկանալ… օրինակ ես թերթում կարդացի «Մոնա Լիզա» նկարի մասին որոշ բացատրություններ, որոնք միայն կարող է տեսնել մասնագետը նկարում, և նայելով թերթում պատկերված նկարին, իսկապես տեսա այն, ինչ-որ մինչ այդ չէի տեսել և շատ բան հասկանալի դարձավ ինձ այդ նկարի մասին… իսկ ինչ վերաբերվում է այս թեմայի նկարների, ապա նույնը չես ասի դրանց մասինRed_Devils-ի խոսքերից
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Բայց սենց թէ նենց, դու մի ինչ-որ ոճ կունենաս չէ՞, որով էլ կգրես քո բանաստեղծությունը… Քո այդ ոճով էլ մարդիկ կարող են հասկանալ նաև այդ
Վերջին խմբագրող՝ Terminator: 18.12.2008, 00:31: Պատճառ: Գրառման ավելացում
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Մալևիչը հանճարեղ նկարիչ ա: Նկարներն ակումբի մոդերատորների պատկերն ա: Քառակուսին ձանձրույթ ա նշանակում: Ու տափակ, քառակուսի գրառումների նկարագրություն ա: Մալևիչն ուզում ա ասի, որ հաճախ են ակումբում լինում այդպիսի տափակ, միատոն, քառակուսի գրառումներ: Մոդերատորներն, ըստ Մալևիչի, ստիպված են լինում այդ գրառումների դեմ պայքարել երկու հիմնական գույներով՝ սև ու կարմիր (Մոդերատորական. թեման փակվում է): Ու անմիջապես դրանից հետո Մալևիչը ցույց է տալիս ակումբցիներից ոմանց քառակուսի ռեակցիան իրենց քառակուսի գործողությունների դեմ: Կողքի սպիտակ շրջանակները ազատություն են խորհրդանշում: Այսինքն հույս կա, որ կամ մի օր այդպիսի գրառումները կվերանան, կամ էլ մոդերատորը կկարողանա փախնել այդ անիծված շրջանակից ու ազատություն ստանալ ու սպիտակի վրա կերտել սեփական աշխարհը: Կլինի դա եռանկյունի, կլոր թե ամորֆ, էական չի: Կարևորը որ քառակուսի բանտից դուրս ստեղծագործելու, երկնելու, ստեղծելու ազատություն կա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Լավ էլ հասկացել ես նկաների իմաստ, բա ինչի շուտ չէիր ասում
ու համեմատություններն էլ շատ դիպուկ էին
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
՞Դրանից գրածս ոչ բանաստեղծություն կդառնա ոչ էլ առավել ևս գլուխգործոց:Բայց սենց թէ նենց, դու մի ինչ-որ ոճ կունենաս չէ՞, որով էլ կգրես քո բանաստեղծությունը… Քո այդ ոճով էլ մարդիկ կարող են հասկանալ նաև այդ
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Բայց կգտնվեն մարդիկ, որ կսկսեն երկար-բարակ քնարկումներ…
ՀԳ. ՎԵՐՋՍ ԵԿԱվ
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Ձանձրալի ա էն նկարը, որը քեզ ստեղծագործելու ազատություն չի տալիս: Կարող ես վերցնել վրձինն ու գեղեցիկ տանձ նկարել: Դիտողը կնայի ու կասի «սիրուն ա, լավ տանձ ա»: Բայց դա արվեստ չի, դա արհեստ ա: Իսկ իսկական նկարը քեզ, հենց քեզ ստեղծագործելու ազատություն ա տալիս: Դու այդ նկարի մեջ կարող ես գտնել քեզ հոգեհարազատ հույս, կամ մի թաքուն շարժում, որ մենակ դու ես տեսնում: Հնարավոր է, որ նկարի մեջ տեսնես մի բան, որը նկարիչն ինքը չի նկատել: Սա ճիշտ է նաև գրական ստեղծագործությունների, երաժշտության և այլնի համար: Արվեստը ստեղծագործողին է սիրում, իսկ արվեստ՝ ստեղծագործողն է սիրում: Դա չի նշանակում, որ նկար սիրողը պիտի նկարել իմանա, կամ էլ այլ ոլորտից արվեստաբան լինի: Դա նշանակում ա որ ինքն իր էությամբ պիտի ստեղծագործող լինի, իր միտքը չպիտի կարծրացած լինի:
Տարբեր ժամանակներում տարբեր հանճարեղ արվեստաբաններ փորձել են ստեղծել գործեր, որոնք իրենց արվեստն ուսումնասիրողներին կթույլատրեն հնարավորինս ազատ զբաղվել ստեղծագործելով: Սրանցից ում փորձն է հաջողվել, չեմ կարող ասել: Բայց բացառված չի, որ Մալևիչի սև ու կարմիր քառակուսիները այդպիսի փորձ են. «Ինքդ ստեղծագործիր, - գուցե ասում է Մալևիչը, - Դու այդտեղ կարող ես ավելի գեղեցիկ պատկեր ստեղծել, քան ես էի տեսնում նկարելիս»: Մարդուն ստեղծագործական ազատություն տալը, նրան ստեղծագործելու դրդելը միայն մեծերին է հատուկ:
Այս թեմայում արդեն տաս էջից ավելի է, ինչ մարդիկ ստեղծագործում են: Յուրաքանչյուր գրառումը ստեղծագործություն է, հորինվածք, մեր մտքի երկունքը: Մի մասը հաջողված են, մյուս մասն անհաջող: Մի բան է ակնհայտ. Մալևիչը հազարավոր մարդկանց դրդել է այդպիսի ստեղծագործության ու սա հետաքրքիր է: Ես չգիտեմ, ինքը դա գիտակցված է արել, թե ոչ: Հնարավոր է, որ իր միակ միտքը մեզ ծաղրելն է եղել «Ես կմիզեմ, իսկ դուք կհիանաք» գաղափարախոսությամբ: Բայց ստացվել է ուրիշ բան: Տձև պատկերներ, որոնք հազարավոր մարդկանց ուղեղում պտտվող միակ միտքն է՝ օրեր շարունակ:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Նախ՝ տձև չեն
Բայց ստեղծագործելու հետ համամիտ եմ: Էն գլխից ասում էի, որ սև քառակուսին ստեղծագործելու հրավեր է/
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Տձև այն իմաստով, որ իրականում քառակուսի չեն:Նախ՝ տձև չեն
Մի հատ գործ եմ անում, դա պրծնելուց հետո: Մեր մեջ ասած գիտելիքներս թարմացնելու կարիք էլ կաԲայց ստեղծագործելու հետ համամիտ եմ: Էն գլխից ասում էի, որ սև քառակուսին ստեղծագործելու հրավեր է
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
CHUK, տենց որ նայենք…
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Նախապայման 1. հասկանալ ի՞նչ է ասում զրուցակիցդ, նոր արձագանքել:CHUK, տենց որ նայենք…
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ինչի չհասկացաԻսկ եթե հնարավոր է, կպացատրես ԱՆԳԵՏԻՍ, թէ ինչ էիր ուզում ասել
1.Դատողություններ անում են բոլորը, սակայն քիչ են կշռադատողները:
2.Մենք հաճախ ներողամիտ ենք վերաբերվում նրանց, ովքեր բեռ են մեզ վրա, բայց մենք երբեք ներողամիտ չենք լինում նրանց նկատմամբ, ովքեր նեղվում են մեզանից:
Վիկի-ին որպես հանրագիտարան այնքան էլ չեմ վստահում, բայց մեջբերում եմՆկարների իմաստը հասկանալու համար պետք է նախ ծանոթ լինել տվյալ նկարչի այլ գործերի հետ՝ իմանալու համար նրա ոճը և այլն, միայն այդ դեպքում կարելի է հասկանալ այդ «գլուխգործոցները»
էս էլ հեղինակի բացատրությունը:По утверждениям самого художника, «Квадрат» занимал центральное место в его творчестве. «Я долгое время не мог ни есть, ни спать» — говорил Малевич, — «и сам не понимал, что такое сделал».
Չեմ ալարել, հատուկ նստել հաշվել եմ: Բնականաբար հարյուր տոկսոնանոց ճշգրտությամբ հաշվել հնարավոր չէ: Բայց տարբերությունը կրկնակիից ավել է, այսինք սև մասի մակարեսը (8464 մմք ) կրկնակի մեծ է սպիտակի մակերեսից (3636 մմք):
Ախր թեման ու հատկապես նկարը... իսկական դատարկաբանություններ ենԹախանձագին խնդրում եմ թեման դատարկաբանության անդունդը չգլորե՛լ
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ