Հետաքրքիր էր կարդալ գրառումները
…
Սերը ու թերությունները նկատելը անհամատեղելի են: Ով որ սիրում է, նրա համար իր սերը իդեալական է, անթերի՝ սիրո ժամանակ: Ասեմ, որ սերը մի հարատև վիճակ չէ, այլ անցողիկ, գնացող ու եկող վիճակ անգամ նույն օրվա մեջ:
եթե գիտակվցում ես ու հասկանում դիմացինետ թերությունները, ապա դա արդեն սեր չէ, այլ հաշվարկ, տրամաբանություն, լավ ու վատ կողմերի չափում, կշռում ու կշռադատում: իսկ սիրո պահին / պահին/ թերությունները չքանում եմ, ու մնում է քո դիմաց քո իդեալը /իդեալը/: իսկ իդեալ - թերություներ չունի
…