Ինքնասպանություն

[ars83]

Բերեմ կոնկրետ ինքնասպանության օրինակ, որին, ըստ իս, թույլ մարդն անընդունակ է:

Մարդը կյանքի ամենաերջանիկ պահին մտածում է, որ նա էլ երբեք այդքան երջանիկ չի լինի ու ինքնասպան է լինում` ժպիտը դեմքին:
Ընդունում եմ, որ սա անհեթեթ մահ է, բայց նաև գտնում եմ, որ մարդ իսկապես ուժեղ մարդ էր:

Իմ կարծիքով, սա նույնպես թուլության արտահայտություն է։ Մարդը միշտ ունի զարգացման, ավելին ճանաչելու և իմանալու բնածին հատկություն։ Եթե մարդը համարում է, որ տվյալ պահին այնքան երջանիկ է, որ այլևս այդպես չի լինի և կյանքին վերջ է տալիս, ապա թուլություն է ցուցաբերում, որովհետև չի սպասում, որ ստուգի՝ արդյո՞ք իր վարկածը ճիշտ էր։
Ընդհանրապես, համարելը, որ որևէ բանի ճանաճողության կամ գիտության մեջ հասել ես գագաթնակետին, և այլևս հետազոտելու, ուսումնասիրելու կարիք չկա, թուլություն է՝ նոր ջանքեր չգործադրելուց խուսափելու համար։

Այլ օրինակ. Եթե մարդը հավատում է կյանքին մահից հետո ու մի քայլ առաջ անելու համար ինքնասպան է լինում, դա նույնպես թույլ մարդում ոչ բնորոշ արարք է:

Պատճառը երևի նա է, որ մարդը հաստատ չի հավատում անդրշիրիմյան կյանքին և ցանկանում է օր առաջ ստուգել նրա գոյությունը։ Կամ էլ հաստատ հավատում է և չի կարող դիմանալ, համբերել։ Երկու դեպքում էլ համբերության պակաս է, որը թուլության արտահայտություն է։

Դեռ չեմ խոսում անձնազոհության մասին (օրինակ` Բրյուս Ուլլիսը "Արմագեդոն" Ֆիլմում ):

Ֆիլմը չեմ նայել, բայց ուրիշի համար անձնազոհությունն, իրոք, միակ ուժեղ քայլ եմ համարում։

Հ.Գ. Ինքս էլ բազմիցս մտածել եմ ինքնասպանության մասին` կյանքում որևէ հետքրքրություն չգտնելով (եղել են և այդպիսի ժամանակներ): Բայց ես թույլ էի, որովհետև նման պահերին սկսում էի մտածել հարազատներիս մասին ու հեռու էի վանում նման մտքերը` հասկանալով, որ նրանք տառապելու են ու չեն կարողանալու ինձ հասկանալ:

Ինձ թվում է, ճիշտ հակառակը։ Միայն ուժեղ մարդն է կարող հայացքն իրենից հեռացնել և ուղղել ուրիշների վրա։

Ես էլ եմ ունեցել ինքնասպանության մասին մտքեր, որոնք թուլություն եմ համարում։

[Աթեիստ]

Իմ կարծիքով, սա նույնպես թուլության արտահայտություն է։ Մարդը միշտ ունի զարգացման, ավելին ճանաչելու և իմանալու բնածին հատկություն։ Եթե մարդը համարում է, որ տվյալ պահին այնքան երջանիկ է, որ այլևս այդպես չի լինի և կյանքին վերջ է տալիս, ապա թուլություն է ցուցաբերում, որովհետև չի սպասում, որ ստուգի՝ արդյո՞ք իր վարկածը ճիշտ էր։
Ընդհանրապես, համարելը, որ որևէ բանի ճանաճողության կամ գիտության մեջ հասել ես գագաթնակետին, և այլևս հետազոտելու, ուսումնասիրելու կարիք չկա, թուլություն է՝ նոր ջանքեր չգործադրելուց խուսափելու համար։

Ըստ քեզ համոզմունքը դառնում է թուլություն: Այդ մարդը ոչ թե կասկածում էր, որ էլ այդքան երջանիկ չի լինի այլ համոզված էր, և ստուգելու կարիք չուներ:

Երկու դեպքում էլ համբերության պակաս է, որը թուլության արտահայտություն է։

Իմ պատկերացումներում համբերության պակասը երբեք չի ասոցացվում թուլության հետ: Դա մարդու խառնվածք է, ոչ թե թուլություն:

Ես էլ եմ ունեցել ինքնասպանության մասին մտքեր, որոնք թուլություն եմ համարում։

Մտածելը մարդուն բնորոշ է, և անկախ մտածմունքի թեմայից դա չի կարող թուլություն համարվել: Թուլություն կարող է լինել դրան հետևած թույլ քայլը:

[ars83]

Ըստ քեզ համոզմունքը դառնում է թուլություն: Այդ մարդը ոչ թե կասկածում էր, որ էլ այդքան երջանիկ չի լինի այլ համոզված էր, և ստուգելու կարիք չուներ:

Այո, այդպես եմ համարում։ Ցանկացած ուժեղ համոզմունք(ֆանատիզմ)՝ լինի դա կրոնական, թե ոչ, թուլություն է, կամ, եթե ուզում ես, թուլության պատճառ, որովհետև հանգեցնում է այն մտքին, որ սոտւգելու բան այլևս չկա։ Այսինքն, կատարելագործվելու, ավելի զարգանալու մարդու բնածին հատկությունը վերացնում է, ինչն էլ չեմ կարող ուժեղ բան համարել։

Իմ պատկերացումներում համբերության պակասը երբեք չի ասոցացվում թուլության հետ: Դա մարդու խառնվածք է, ոչ թե թուլություն:

Ինչ ասեմ , ինձ մոտ ասոցիացվում է։

Մտածելը մարդուն բնորոշ է, և անկախ մտածմունքի թեմայից դա չի կարող թուլություն համարվել: Թուլություն կարող է լինել դրան հետևած թույլ քայլը:

Ուզում ես ասել՝ մտքերը նեյտրալ եմ, գործողությունները՝ ուժեղ կամ թո՞ւյլ։ Դժվար է հավատալը, քանի որ դործողությունները դրդվում են մտքերից։ Ամեն դեպքում խոսքը գործողությունների մասին է։

[Աթեիստ]

Այո, այդպես եմ համարում։ Ցանկացած ուժեղ համոզմունք(ֆանատիզմ)՝ լինի դա կրոնական, թե ոչ, թուլություն է, կամ, եթե ուզում ես, թուլության պատճառ, որովհետև հանգեցնում է այն մտքին, որ սոտւգելու բան այլևս չկա։ Այսինքն, կատարելագործվելու, ավելի զարգանալու մարդու բնածին հատկությունը վերացնում է, ինչն էլ չեմ կարող ուժեղ բան համարել։

Ես օրինակ համոզված եմ, որ 10-ական հաշվարկման համակարգում 2x2=4, և որ էվկլիդյան երկրաչափությունում 2 ուղիղ չեն կարող 2 անգամ հատվել:
Կասե՞ս ինչում է կայանում թուլությունս:

Ուզում ես ասել՝ մտքերը նեյտրալ եմ, գործողությունները՝ ուժեղ կամ թո՞ւյլ։ Դժվար է հավատալը, քանի որ դործողությունները դրդվում են մտքերից։ Ամեն դեպքում խոսքը գործողությունների մասին է։

Պատկերացրու փողոցում հայտնվի ասենք Մերիլին Մոնրոն մերկ վիճակում: Այդ պահին կողքին գտնվող նորմալ տղամարդկանց մտքին կլինի նույն բանը (իհարկե որոշ մասի մոտ կլինի նաև օգնելու, մերկությունը ծածկելու ցանկություն, բայց մարմնականը հաստատ կլինի): Սակայն միայն թույլ մարդը այդ իրավիճակում կփորձի օգտվել նրա անպաշտպան վիճակից:

[ars83]

Ես օրինակ համոզված եմ, որ 10-ական հաշվարկման համակարգում 2x2=4, և որ էվկլիդյան երկրաչափությունում 2 ուղիղ չեն կարող 2 անգամ հատվել:

Այո, բայց Գալուայի չորրորդ կարգի դաշտում՝ 2*2=0, իսկ Լոբաչևսկու երկրաչափությունում երկու զուգահեռ ուղիղները կհատվեն։

Կասե՞ս ինչում է կայանում թուլությունս:

Կասեմ, որ Գալուայի և Լոբաչևսկու ուժը նրանում էր, որ նրանք կասկածի տակ առան, կամ մեկ այլ կողմից նայեցին դասական թվաբանությանն ու երկրաչափությանը։

Դեկարտն ասում էր.

If you would be a real seeker after truth, you must at least once in your life doubt, as far as possible, all things.

Պատկերացրու փողոցում հայտնվի ասենք Մերիլին Մոնրոն մերկ վիճակում: Այդ պահին կողքին գտնվող նորմալ տղամարդկանց մտքին կլինի նույն բանը (իհարկե որոշ մասի մոտ կլինի նաև օգնելու, մերկությունը ծածկելու ցանկություն, բայց մարմնականը հաստատ կլինի): Սակայն միայն թույլ մարդը այդ իրավիճակում կփորձի օգտվել նրա անպաշտպան վիճակից:

Այստեղ կա երկու միտք՝ օգնել և առիթից օգտվել։ Թույլ մարդն ընտրում է երկրորդը։ Ինքնին այս մտքերը նեյտրալ չեն (երևի)։ Չեմ կարող համոզված ասել, քանի որ մարդու մտքի գործողության մեխանիզմը չգիտեմ։

[Բարեկամ]

ինքնասպանները միայն մի խնդիր ունեն.
նրանք մոռանում են , որ մարդու հիշողությունը թերի է

[WArmanW]

Ինքնասպանություն անում են մենակ հատուկ ենտ մարդիկ, պո մոյեմու էտ վիճակում մինչև չլնենք չենք կարա ճիշտ դատենք: Ես կուզեի ուղակի ծնված չլինեի:

[Ծով]

ինքնասպանները միայն մի խնդիր ունեն.
նրանք մոռանում են , որ մարդու հիշողությունը թերի է

Շատ լավ էր ասված

[Բարեկամ]

Շատ լավ էր ասված

հե-հե եթե թերի չլիներ, ոչ մի կին մեկից ավելի երեխա չէր ունենա

[Բարեկամ]

Նոր նկատեցի, որ թեմայում հարցում կա էն էլ ինչպիսի
Բայց եթե լուրջ՝ հարցման արդյունքները ռեվերսված են իրական պատկերին. այսինքն, նրանք, ովքեր այո են պատասխանել, կիլոմետրերով հեռու են ինքնասպանության գաղափարից անգամ, նրանք, ովքեր ոչ են պատասխանել, իրենցից աննկատ կրում են պոտենցիալ, իսկ գաղափարը իսկապես երբևէ շոշափողները նայել ու բնականաբար չեն մասնակցել հարցմանը

[Elmo]

Չեմ կարդացել ամբողջ թեման:
Ցանկություն առաջացավ իմ կարծիքը գրել ինքնասպանության պատճառների ու ինքնասպանություն գործող/փորձ կատարող մարդկանց վերաբերյալ:

Ես ինքնասպանության պատճառ միշտ դիտարկել եմ դժվարությունը, կամ անհաղթահարելի թվացող արգելքը(ֆինանսական բարդություններ, խայտառակ վիճակի մեջ ընկնելու դեպքեր, սիրած աղջկան չհասնելու դեպքեր, ճնշում մարդու վրա, անանելի պայմաններում հատնվել և այլն...): Նման պայմաններում մարդը ինքնասպան է ուզում լինել 2 պատճառով՝
1. Վիճակից դուրս պրծնելու համար(իր խնդրի ամենահեշտ լուծում համարելով ինքնասպանությունը):
2. Վրեժխնդիր լինելու համար:

Առաջին տարբերակը վերլուծելու համար կարելի է երկար տեքստ գրել, բայց ես մի օրինակ կբերեմ, որպեսզի պարզաբանեմ ինչ ա նշանակում «ամենահեշտ լուծում»: Վերջերս մի հնդիկ ամերիկացի հաջողակ գործարար սկզբում սպանեց իր ամբողջ ընտանիքին, հետո իրեն: Այդպիսով նա լուծեց գլոբալ ֆինանսական ճգնաժամի իրեն հասցրած վնասի չեզոքացման խնդիրը: Զրկվելով իր գումարներից նա չցանկացավ դժվար ուղին ընտրել իր և իր ընտանիքը կերակրելու համար և հեշտությամբ վերջ դրեց իր և ընտանիքի կյանքին: Նման իքնասպաններին շատ դժվար է ճանաշել, ֆիքսել ու հետ պահել ինքնասպանությունից:

Վրեժխնդրության տարբերակով կատարված ինքնասպանությունները ավելի սարսափելի են, որովհետև ինքնասպան լինողը այդպիսով ուզում է հավերժ ցավ պատճառել իրեն ծանր վիճակում դնողին և ինքնասպանությունը կատարում է շատ ժամանակ հրապարակային, իսկ նախքան ինքնասպանությունը ահագին ժամանակ սպառնում է ինքնասպանությամբ, գրավում ավելի ու ավելի մեծ թվով մարդկանց ուշադրություն: Այ նման մարդկանց կարելի է ֆիքսել և հետ պահել արարքից: Իսկ ումի՞ց են վրեժխնդիրլինում և ինչու՞: Սիրած աղջկանից, հարազատից, իրենց նեղող ծանոթից, վիրավորած բարեկամից.... բայց ոչ թշնամուց, թշնամին շատ չի տխրի դրանից:

Այնպես որ, ինքնասպանը կարող է և նախանշաներ ցույց չտալ, կարող է և տալ, կախված նշածս տարբերակներից: Ավելի ճիշտ դրան տանող պատճառներից:

Սա իմ կարծիքն էր: Եվ ես հոգեբան չեմ, կարամ սխալվեմ կամ կիսատ բաներ ասած լինեմ:

[Passion]

Նման քայլի հաստատ գնում են կամքից թույլ մարդիկ, որոնք չեն մտածում իրենց պրոբլեմները լուծելու մասին և միակ ելքը դա են համարում, ասենք ինքը ինքնասպան լինի իրա գլուխը ազատի ու էլ ոչ մի բան կարևոր չի: Նման մարդիկ չեն մտածում նաև իրենց հարազատների մասին:
Պետք է մի բան հիշել, որ Կյանքը մի անգամա տրվում.....

[dvgray]

Չգիտեմ, թե այսպիսի միանշանակ կարծիք ինքնասպան եղածների մասին ձեր մոտ որտեղից է գոյացել
Գիտե՞ք, ռեալից ձեզ հանդիպե՞լ է այսպիսի դեպքեր:

[*e}|{uka*]

Չգիտեմ, թե այսպիսի միանշանակ կարծիք ինքնասպան եղածների մասին ձեր մոտ որտեղից է գոյացել
Գիտե՞ք, ռեալից ձեզ հանդիպե՞լ է այսպիսի դեպքեր:

Ես իմ կարճ կյանքում հանդիպել եմ նման դեպքի
Ու մի բանում հաստատ համոզվել եմ, եթե գիտակից մարդը որոշում է մեռնել, իրեն ոչ մեկ չի կարող ետ պահել ...
Մարդ, որը շաատ խելացի էր խելացիներց շաատ շատերից, որը ուներ սիրող ընտանիք, ապագայի հույսեր,պլաներ, այդ քայլին է գնում,ինչու՞: Որովհետև կյանքը իր համար ոչինչ էր, չնչին մի բան հավասարազոր մահվան ու երբ մտածմունքների մեջ է ընկնում փորձում է մի վիճակից անցնել այլ վիճակի՝մահվան ու ապրել այդ վիճակում,քանի որ համոզված էր այլ վիճակում նույնպես կյանք կա ...

[Աբելյան]

Պետք է մի բան հիշել, որ Կյանքը մի անգամա տրվում.....

ու հենց դա ա որոշ մարդկանց մխիթարում