Երևի արդեն մի քսան անգամ տեսած կլինեմ, բայց ամեն անգամ իմ վրա սարսափելի ազդեցություն է թողնում Դարեն Արանոֆսկու Requiem for a Dream կինոն.... Կինոյի մեջ չկան ոչ մեռածենրի հոգիներ, ոչ արյուն, ոչ դաժանություն, այլ մարդկային հոգեբանություն ու կախվածություն թմրանյութերից, դեղերից և այլնից.... Իսկ սաունդթրեքը պարզապես գլուխգործոց է.... Ամիսը մեկ պարտադիր դիտում եմ, կարծես իմ մոտ էլ է կախվածություն առաջացել այս ֆիլմից...

սարսափելի ֆիլմ է, խորհուրդ չեմ տալիս դիտել....