Որակի անկում

[PoeT]

Արվեստ, թե՞ անիմաստ բառերի և անորակ երաժշտության համադրություն։

Այսորվա երգի և երաժշտության որակի անկումը, կարծում եմ բոլորս էլ նկատում ենք։ Խոսքը, ոչ միայն փոփ երաժշտությանն, այլ ինչու ոչ, նաև ռոքին, ռեփին և նույնիսկ ռաբիզին է վերաբերվում։ Այս ամենը նաև նպաստում է մարդկանց ԲԹԱՑՄԱՆԸ։ Նորմալ չեմ համարում, այն հանգամանքը, որ մարդուն կարող են դուր գալ 3 րոպե անընդմեջ կրկնվող, «Can I Have It Like That, You Got It Like That» կամ, ասենք «խենթ, խենթ, խենթ, կրակի պես խենթ աղջիկ ես» արտահայտությունները։

Ինչ եք կարծում, արդյոք լուծում կունենա՞ այս խնդիրը, թե շուտով, կվերանա, արվեստի այս տեսակը։

[Artgeo]

Վահե Moby-ի Why does my heaty feel so bad երգում միայն այս տողերն են կրկնվում ու միթե՞ այդ երգը անորակ ա

[PoeT]

Խոսքը ոչ միայն բառերի մասին է։ Երաժշտությունն էլ է փչանում։

[WhiteNiGGa]

Վահե Moby-ի Why does my heaty feel so bad երգում միայն այս տողերն են կրկնվում ու միթե՞ այդ երգը անորակ ա

Եթե սախ երգում 4 հատ բառա ուրեմն տեղով մեկ անորակա ! ! !

[քաղաքացի]

…Ինչ եք կարծում, արդյոք լուծում կունենա՞ այս խնդիրը, թե շուտով, կվերանա, արվեստի այս տեսակը։

Նախ դու ասա ի՞նչ լուծում ես առաջարկում, հետո նոր կխոսենք, թե այդ լուծումը կօգնի, թե ոչ:

[քաղաքացի]

Անցյալ տարի Հայաստան այցելեց մեր հայրենակից Արմենչիկը: Նա այդ տարի կրկին իր հետ բերեց (այս անգամ ԱՄՆ-ից) մահմեդական մուղամական մշակույթը: Նա տվեց համերգներ և ետ վերդառնալուց առաջ թողարկեց մի տեսաերիզ Քրիստինե Պեպելյանի հետ: Այդ ժամանակ Ք. Պեպելյանը դեռ սերտ կապեր չուներ «ռաբիզ» երաժշտության հետ:
Անցավ ևս մեկ տարի և ահա Պեպելյանն արդեն կարողանում է միայնակ երգել իր նորաոճ «ռաբիզ» երգը՝ "Չէ, չէ, չէ":
Ես գիտեի, որ այս երևույթը գալիս է մեր հարևաններից: Սակայն չէի պատկերացնում, որ այսպիսի հետամնաց մշակույթը գաղթելով ԱՄՆ և հետո այնտեղից վերադառնալով Հայաստան ավելի ու ավելի է ամրապնդվում թերզարգացած մշակույթի մեջ (դաժե ամերիկան էլ ա մուղամ լսըմ )
Հասել ենք ռաբիզության գագաթնակետին… չէ այդքան էլ գագաթնակետ չի։ Այն ժամանակ, երբ հայ մարդուց թեկուզ մեկը ասի «Ալլահ ակբար», «Աստված վկա»-ի փոխարեն, Հայաստանը լիովին կդառնա իսլամական մշակույթով շարժվող հանրապետություն։
Ինչու՞ ՀՀ մշակույթի նախարարությունը չի նայում այս ցավալի փասթին։

[քաղաքացի]

Ընդհանրապես իմ կարծիքով որակի անկում նկատվում է արվեստի ճյուղերի երևի բոլոր ոլորտներում, և ոչ միայն Հայաստանում: Դա իմ կարծիքով պայմանավորված է տեխնոլոգիայի սրընթաց զարգացմամբ: Երիտասարդությունը սառել է, հետաքրքրությունների շրջանակը սուղ է: Դա իրոք ցավալի է, նույնիսկ ողբերգական…

[Quadro]

Արվեստ, թե՞ անիմաստ բառերի և անորակ երաժշտության համադրություն։

Այսորվա երգի և երաժշտության որակի անկումը, կարծում եմ բոլորս էլ նկատում ենք։ Խոսքը, ոչ միայն փոփ երաժշտությանն, այլ ինչու ոչ, նաև ռոքին, ռեփին և նույնիսկ ռաբիզին է վերաբերվում։ Այս ամենը նաև նպաստում է մարդկանց ԲԹԱՑՄԱՆԸ։ Նորմալ չեմ համարում, այն հանգամանքը, որ մարդուն կարող են դուր գալ 3 րոպե անընդմեջ կրկնվող, «Can I Have It Like That, You Got It Like That» կամ, ասենք «խենթ, խենթ, խենթ, կրակի պես խենթ աղջիկ ես» արտահայտությունները։

Ինչ եք կարծում, արդյոք լուծում կունենա՞ այս խնդիրը, թե շուտով, կվերանա, արվեստի այս տեսակը։

Պահանջարկը ստեղծում ա առաջարկ
եթե ոչ ոք չլսի այդ անորակ երգերը ուրեմն նրանք չեն լինի
Ու ընդհանրապես ամեն ինչի մեջ որակի անկում տեղի կունենա քանի դեռ երգչուհիներին թաղում են պանթեոնում, իսկ այնպիսի մարդկանց ովքեր Աշխարհին ստիպել են քարտեզի վրա ման գալ Հայաստանը մոռացել են

[Հայկօ]

Չէ՜, որակ չի մնացել: Թողնեն՝ էս հայերը սաղ օրը ռաբիզը թողած ջազ-մազ կսլեն :

Առաջարկում եմ որակը փոխարինել քանակով: Մեկ Լուի Արմսթրոնգը՝ յոթանասուն հազար Թաթուլ Ավոյան փոխարժեքով:

[Արտիստ]

Պահանջարկը ստեղծում ա առաջարկ
եթե ոչ ոք չլսի այդ անորակ երգերը ուրեմն նրանք չեն լինի

Մեծ խոսքեչ են ճիշտ է. Թերևս կհամաձայնվեի եթե տարիներ շարունակ ապրելով Հայաստանում հակառակում համոզված չլինեի Կասեմ միանշանակ Ոչ, Մեր երկրում այդ խոսքերը գործում են հակառակ, առաջարկն է դոմինանտում, պարտադրված է մեր "շուկան", դրանում կասկած չկա. Այ հենց սա է ողբերգությունը...Ինչ է, կարծում եք մենք այլընտրանք ունենք? Այո ունենք բայց շատ քչերը,իսկ ինչ ասեն այն մեծամասնությունը որ ամբողջ օրը ԹՎ-ով հենց նույն այդ համասեռակրծքամոլ Արմենչիկին են լսում, ու որ ալիքն էլ միացնես, մաքսիմում Բեռարդ Շոու-ում տեսնես Սպիտակցի Հայկօ-ին...Հարգում եմ նրանց բոլորին, բայց միևնույն մեր մոտ, արվեստ ասվածը դեռ շատ աճելու տեղ ունի, որ չլինի պարտադրված...

[Chuk]

Թարմացված թեմա

Մտահոգությունը որքան որ տեղին է, նույնքան էլ անտեղի է:
Բոլոր ժամանակներում էլ, կարծում եմ, որ տվյալ պահին ցածրորակ արվեստը ավելի շատ է եղել, քան բարձրորակը... առնվազն եթե այդ ցածրորակի հեղինակներին ինքնարտահայտվելու հնարավորություն տրվել է: Բայց դա վաղանցիկ է, ժամանակի ընթացքում ցածրորակն ինչքան արագ ծնվել է, այնքան էլ արագ մեռնելու է: Ու ասենք մի 100 տարի հետո մեր ծոռների հետադարձ հայացք նետելով մեր ժամանակներից միայն կոնկրետ անուններ են հիշելու... դե ասենք Ռուբիկին Հախվերդյան, էլ չգիտեմ, բայց կան: Իսկ անտաղանդների անունը պարզապես չեն էլ իմանալու: Միաժամանակ այդ ծոռներից մեկը ընկերների հետ նստած խոսելու ա ու ասելու. «100 տարի առաջ ուրիշ էր էլի, մենակ նորմալ որակով գործեր, իսկ հիմա գերիշխում ա ցածրորակը», ու ինքը իրականում կլինի նույնքան մոլորության մեջ, ինչքան որ մենք՝ հիմա

[Rhayader]

Չուկ, +1
Ես էլ եմ կարծում, որ զիբիլը միշտ էլ եղել է, իսկ հետո՝ արագ մոռացվել:

[Հայկօ]

Ինչ է, կարծում եք մենք այլընտրանք ունենք? Այո ունենք բայց շատ քչերը,իսկ ինչ ասեն այն մեծամասնությունը որ ամբողջ օրը ԹՎ-ով հենց նույն այդ համասեռակրծքամոլ Արմենչիկին են լսում, ու որ ալիքն էլ միացնես, մաքսիմում Բեռարդ Շոու-ում տեսնես Սպիտակցի Հայկօ-ին...

Բայց ինչու՞ տենց դաժան :

Ի դեպ՝ էսպիսի մի թեմա նույն հաջողությամբ կարող էր բացվել հիսուն տարի առաջ՝ մեր այսօրվա կուռքերի վերաբերյալ: Мораль. լսեք միայն ժամանակի բովով անցած ու ինքնահաստատված երաժիշտների, իսկ բրիթնիսփիսատիպ փուսիքեթդոլսները թող մնան սերունդներին :

[Rammstein]

Եթե սախ երգում 4 հատ բառա ուրեմն տեղով մեկ անորակա ! ! !

Ես կարծում եմ, որ երգի որակը բառերի քանակով չի որոշվում։ Երգեր էլ կան, որ լիքը բառ կա, բայց 2 նոտա ա կրկնվում (դրա վառ օրինակներ կարելի ա հանդիպել Ռեպի մեջ)։ Հիմա ի՞նչ, էն 4 բառանոցը երաժշտություն չի, իսկ 2 նոտայանոցը երաժշտություն ա՞։ Կարծում եմ` ընդհակառակը։ :O

[dvgray]

Չուկ, +1
Ես էլ եմ կարծում, որ զիբիլը միշտ էլ եղել է, իսկ հետո՝ արագ մոռացվել:

Լինում ա դեպքեր որ զիբիլը էնքան ա շատանում, որ ամեն ինչ խեղդում ա: Համաձայն եմ, որ զիբիլը միշտ էլ առաջանում ա "կենսագործնեության" հետևանքով, բայց եթե ամենօրյա զիբիլի հավաքում չի կազմակերպվում, ապա էտ զիբիլը դառնում ա Ռաբիս փառատոններ, կոնկուրսներ, մրցանակաբաշխություններ ու սկզբից լցվում ա Օպերայի շենքը, հետո TV ու ընտեղից բոլորի տները, քանի որ ՀՀ-ում TV նայելուց բացի ուրիշ զբաղմունք չունի: Այ հիմա էս մոմենտն ա ՀՀ-ում: Որ կողմը ֆռում ես, զիբիլ ա: Ու էտ զիբիլի մեջ ապրելով, մարդ նաև սովորում ա զիբիլին…
իսկ էտ զիբիլի /ռաբիսի/ համը ու հոտը պարզ մարդու քթին ա խփում, երբ դրսից ա միանգամից մտնում ըտենց անխնա, զիբիլը տարիներով չթափած միջավայր: