Դիտել ողջ տարբերակը : Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ
մարդ եղած վախտ
17.11.2023, 23:35
Վալիդացիայի տեսակ է (Վիշապի ականջը կանչի) :D
Բա մի ձև պիտի, չէ՞, արդարացնես տառապանքներդ։ Պատկերացրու, լիքը տառապել ես, հետո գլխիդ ինչ-որ հաջողություն է թափվել, բայց պատճառահետևանքային կապերն այնքան էլ ակնհայտ չեն։ Ո՞ր դեպքում քեզ ավելի կզգաս, եթե հաջողությունը տառապանքի արդյունք էր, թե՞ պարզապես զուգադիպություն։ Ուրիշին պատմում ես, ինքը հաստատում է, դու էլ քեզնով հիանում ես, որ հավայի չես տառապել։
էս էլ ա հետաքրքիր տեսնակյուն․ բայց էս էն դիրքից ա երբ արդեն տառապել ես․ իմ ասածը ավելի շուտ նրա մասին ա, որ եթե ուզում ես հաջողության հասնես, արդյո՞ք մտածում ես "ուրեմն հաստատ մի հատ պետք ա տառապեմ"․ կամ եթե հաջողության ես հասել քո համար քո ուզած բաները անելով, արդյո՞ք հետ ես նայում ու ապրածներդ սկսում ես տառապանքի երանգով ներկայացնել (ավելի շուտ սրա հետ եմ)․ ասենք՝ ինչքան անքուն գիշերներ եմ անցկացրել․․․
One_Way_Ticket
17.11.2023, 23:59
էս էլ ա հետաքրքիր տեսնակյուն․ բայց էս էն դիրքից ա երբ արդեն տառապել ես․ իմ ասածը ավելի շուտ նրա մասին ա, որ եթե ուզում ես հաջողության հասնես, արդյո՞ք մտածում ես "ուրեմն հաստատ մի հատ պետք ա տառապեմ"․ կամ եթե հաջողության ես հասել քո համար քո ուզած բաները անելով, արդյո՞ք հետ ես նայում ու ապրածներդ սկսում ես տառապանքի երանգով ներկայացնել (ավելի շուտ սրա հետ եմ)․ ասենք՝ ինչքան անքուն գիշերներ եմ անցկացրել․․․
Ես չեմ մտածում։ Ավելին՝ քաջ գիտակցում եմ, որ հաջողություններիս որոշ մասի համար բացարձակապես չեմ տառապել, պարզապես բախտս բերել է։ Այդ դեպքերում ավելի շուտ հակառակը կարող է լինել, որ մարդը տառապանքներ հորինի, որ դիմացինին ավելի ընդունելի լինի իր հաջողությունը, որ դիմացինն ինքն իրեն քեզնից ցածր չզգա ու հետդ պահպանի լավ հարաբերություններ։ Կոպիտ օրինակ․ եթե մեկը հարցնի՝ արդյո՞ք էսպիսի աշխատավարձ ստանալու համար լիքը սովորել է պետք, հո չեմ ասելու "տո չէ հա, պարզապես խելացի է պետք ծնվել"։
ահա, տառապելը ինչ֊որ երանգներով թվում ա՝ "արդարացում" ա դառնում․ ոնց֊որ մարդիկ կողքից մեղադրում են թե բա ինչի՞ ես հաջողության հասել, մարդն էլ արդարանում ա՝ զատո տառապել եմ, հասարակությունն էլ՝ հաաաաա
կարող ա հոգատարություն ստանալու ձև ա միջավայրից ու երբ ուրիշները գիտեն «ինչերի միջով ա անցել» էդ ձեռքբերման համար, հաղթանակի ուրախությունն էլ կկիսեն, էմպատիա կունենան մարդու նկատմամբ։ Քրիստոնեության պահը ինձ թվում կա, կարողա հաջողության հասած մարդկանց չսիրեն/հակակրեն, ասենք ասում են «ձենդ տաք տեղից ա գալիս» ու որոշակի հաջողություն ունեցած մարդիկ շատ դեպքերում իզոլացվում են։ Հետո միշտ չափում են սովորական մարդիկ կարա՞ն հասնեն դրան, թե չէ։ Էս վերջերս նեպոտիզմի թեման էր պոպուլյար, որ դեբատ էր Մասկը self-made ա, թե հայրն ա օգնել, այսինքն եթե զրոյից չի արել /բավականաչափ ջանք չի թափել/, արդեն մինչև վերջ արժանի չի իր հաջողությանը։ Կոնկրետ Հայաստանում բարձրերի-ցածրերի տիպի բան եմ նկատել, որ մեկը մի հաջողության ա հասնում, ուրիշների վերաբերմունքը կտրուկ փոխվում ա, կախված բավականաչափ տանջվել ա թե չէ, վերաբերմունքը փոխվում ա դեպի պաշտամունք կամ արհամարանք, բայց էդ հավասարը-հավասարի նկատմամբ արհամարանք չի։ Ընդհանրապես «տանջվածները» շատ ավելի մեծ հեղինակություն ու կարեկցանք են վայելում, մեկ-մեկ թվում ա բավականաչափ տանջված լինելը հանրային հաջողության գրավականն ա, կարևոր ա նշել, որ եթե տանջանքների միջով ես անցնում, բայց դեռ չես հաջողել, կարեկցանք չկա, պիտի հաղթահարես նոր կտան կարեկցանք։
մարդ եղած վախտ
18.11.2023, 16:34
Ես չեմ մտածում։ Ավելին՝ քաջ գիտակցում եմ, որ հաջողություններիս որոշ մասի համար բացարձակապես չեմ տառապել, պարզապես բախտս բերել է։ Այդ դեպքերում ավելի շուտ հակառակը կարող է լինել, որ մարդը տառապանքներ հորինի, որ դիմացինին ավելի ընդունելի լինի իր հաջողությունը, որ դիմացինն ինքն իրեն քեզնից ցածր չզգա ու հետդ պահպանի լավ հարաբերություններ։ Կոպիտ օրինակ․ եթե մեկը հարցնի՝ արդյո՞ք էսպիսի աշխատավարձ ստանալու համար լիքը սովորել է պետք, հո չեմ ասելու "տո չէ հա, պարզապես խելացի է պետք ծնվել"։
էս ընդունելիի,․․․
կարող ա հոգատարություն ստանալու ձև ա միջավայրից ու երբ ուրիշները գիտեն «ինչերի միջով ա անցել» էդ ձեռքբերման համար, հաղթանակի ուրախությունն էլ կկիսեն, էմպատիա կունենան մարդու նկատմամբ։ Քրիստոնեության պահը ինձ թվում կա, կարողա հաջողության հասած մարդկանց չսիրեն/հակակրեն, ասենք ասում են «ձենդ տաք տեղից ա գալիս» ու որոշակի հաջողություն ունեցած մարդիկ շատ դեպքերում իզոլացվում են։ Հետո միշտ չափում են սովորական մարդիկ կարա՞ն հասնեն դրան, թե չէ։ Էս վերջերս նեպոտիզմի թեման էր պոպուլյար, որ դեբատ էր Մասկը self-made ա, թե հայրն ա օգնել, այսինքն եթե զրոյից չի արել /բավականաչափ ջանք չի թափել/, արդեն մինչև վերջ արժանի չի իր հաջողությանը։ Կոնկրետ Հայաստանում բարձրերի-ցածրերի տիպի բան եմ նկատել, որ մեկը մի հաջողության ա հասնում, ուրիշների վերաբերմունքը կտրուկ փոխվում ա, կախված բավականաչափ տանջվել ա թե չէ, վերաբերմունքը փոխվում ա դեպի պաշտամունք կամ արհամարանք, բայց էդ հավասարը-հավասարի նկատմամբ արհամարանք չի։ Ընդհանրապես «տանջվածները» շատ ավելի մեծ հեղինակություն ու կարեկցանք են վայելում, մեկ-մեկ թվում ա բավականաչափ տանջված լինելը հանրային հաջողության գրավականն ա, կարևոր ա նշել, որ եթե տանջանքների միջով ես անցնում, բայց դեռ չես հաջողել, կարեկցանք չկա, պիտի հաղթահարես նոր կտան կարեկցանք։
իզոլյացիայի ու շրջապատի կարեկցանք/հոգատարությունը կորցնելու վախը ինձ համար բացատրեցին էդ երևույթը ոնց֊որ թե․ մերսի
Նույնը՝ ինչ-որ մրցույթում հաղթելիս, ասենք՝ գրական, երբ մարդն ասում է, որ արագ, ոտքի վրա գրված ստեղծագործություն էր․ էլի ակամայից ցույց է տալիս, որ «տաղանդավոր» է, առանց ջանքի՝ հաղթանակ։
Կամ էլ պարծենկոտությունը կամ ինքնագովությունն ավելի հեռու են գնացել․ ասելով, թե "ոտքի վրա գրված" բան էր, նկատի ունի, թե դա իր մաքսիմումը չէր, դրանք իր "ստից, ոտի վրա արած" գործերի մակարդակի են, բա որ կարգին նստեր գրեր՝ ի՜նչ կստացվեր (բայց դե ինքը զբաղված ա ավելի լուրջ ու կարևոր գործերով, որպեսզի ժամանակ տրամադրի իր լավագույն տաղանդը բացահայտելու ինչ-որ մի մրցույթի համար - մեծախոսության ևս մի աստիճան)։
Միևնույն ժամանակ, երբ ինչ-որ ձեռքբերում հեշտ ա ստացվում (բախտը բերում ա, օրինակ), մարդիկ հակված են ցույց տալ, որ տառապել ու աշխատել են դրա համար։ Նորից ինքնագովության համար՝ թե դա իրենց շնորհքն ա եղել, ոչ թե բախտները բերել ա։
StrangeLittleGirl
24.11.2023, 10:12
Էս քննարկման մեջ ինձ մի ուրիշ բան հետաքրքրեց։ Իսկ դուք ի՞նչ եք ասում, երբ որևէ հաջողության եք հասնում։ Ասում եք, որ տառապե՞լ եք, թե՞ ստից բան էր, թե՞ ինչ-որ ուրիշ երրորդ բան։
Էս քննարկման մեջ ինձ մի ուրիշ բան հետաքրքրեց։ Իսկ դուք ի՞նչ եք ասում, երբ որևէ հաջողության եք հասնում։ Ասում եք, որ տառապե՞լ եք, թե՞ ստից բան էր, թե՞ ինչ-որ ուրիշ երրորդ բան։
Հաջողությունները հո տարբեր են լինում, երբեմն ուղղակի «բախտդ բերում է», ասենք՝ ճիշտ ժամանակ, ճիշտ տեղում ես լինում կամ ուրիշ հանգամանքներ են լավ աշխատում քեզ համար։ Լինում է, որ իսկապես լիքը ջանք ես թափում, լինում է, որ մի հատ պստիկ ճիշտ որոշում ես կայացնում, ու դա հերիքում է, լինում է, որ երկար ճանապարհ ես անցնում, որը գուցե բարդ չի, բայց ժամանակ է պահանջում։
Մի խոսքով, տարբեր դեպքեր են լինում։
Եթե դրանց մասին պատմելու ցանկություն է առաջանում, հենց էդպես էլ պատմում եմ, ոնց որ ընկալել եմ եղածը։
Իսկ եթե պիտի անձնական որակներ նշել, որոնք մեծամասամբ օգնել են հաջողությունների մեջ, ապա իմ դեպքում սրանք կլինեին․
- Արագ կողմնորոշվելու ունակությունը
- Ընդհանրապես՝ արագությունը (արագ սովորելը, արագ աշխատելը, «ընկնելիս՝ արագ վեր կենալը»)
- Նպատակասլացությունը, չհանձնվելը
- Փոփոխությունների, աճի հանդեպ ձգտումը, դրա համար ժամանակ ու էներգիա ներդնելու պատրաստակամությունը
Ու կարծում եմ՝ եթե մի երկու ուրիշ հատկություն էլ մոտս զարգացած լիենին, ավելի հաջողակ կլինեի, ասենք՝ եթե ավելի ինքնավստահ լինեի, կամ ասենք՝ մարդկանց հետ հարաբերություններում ավելի դիպլոմատիկ լինեի, չնայած երևի էս մեկը չէի էլ ուզենա զարգացնել, դրա տեղը էսպես ասեմ՝ եթե ավելի լավ սոցիալական կոմպետենցիաներ ունենայի :)
Բայց դե էսքանով հանդերձ էլ ահագին գոհ եմ իմ ձեռքբերումներից։ Ու դե աշխատում եմ իմ թերի կողմերի վրա։
մարդ եղած վախտ
24.11.2023, 13:18
Էս քննարկման մեջ ինձ մի ուրիշ բան հետաքրքրեց։ Իսկ դուք ի՞նչ եք ասում, երբ որևէ հաջողության եք հասնում։ Ասում եք, որ տառապե՞լ եք, թե՞ ստից բան էր, թե՞ ինչ-որ ուրիշ երրորդ բան։
ինձ էլ հետաքրքրում ա, թե ինչ հանգամանքներում կամ ում առաջ ա կարիք լինում էս հարցին պատասխանել։D
StrangeLittleGirl
25.11.2023, 18:45
ինձ էլ հետաքրքրում ա, թե ինչ հանգամանքներում կամ ում առաջ ա կարիք լինում էս հարցին պատասխանել։D
Եսի՞մ, դուք կիմանաք։ Եթե լինում են հանգամանքներ, որ ինչ-որ մեկն ասում ա, թե ինչքան ա տառապել, որ իքս բանին հասնի, կամ ոտի վրա ա արել, հեչ էլ բարդ բան չի, ուրեմն հավանաբար մենք էլ, չէ՞, էդ իրավիճակներում հայտնվում։ Էդ դեպքում մենք ի՞նչ ենք ասում։
մարդ եղած վախտ
25.11.2023, 23:45
Եսի՞մ, դուք կիմանաք։ Եթե լինում են հանգամանքներ, որ ինչ-որ մեկն ասում ա, թե ինչքան ա տառապել, որ իքս բանին հասնի, կամ ոտի վրա ա արել, հեչ էլ բարդ բան չի, ուրեմն հավանաբար մենք էլ, չէ՞, էդ իրավիճակներում հայտնվում։ Էդ դեպքում մենք ի՞նչ ենք ասում։
Էդ հարցը տվեցի, որտև կախված նրանից, թե ով ա լսարանը իմ վերաբերմունքը ու պատասխանը հարցին ահագին տարբեր ա/կլիներ։ Իրականում ինձ տենց հարց երբեք չեն տվել, ասենք՝ ինչի՞ն ես պարտական քո հաջողություններով։ Կարող ա ձեզ փոդքասթների են հրավիրում, հարցնում են․ ի՞նչ իմանամ։
Առօրյա խոսակցություններում էդ թեման սովորաբար առանց հարցնելու ա շոշափվում։ Ուղղակի մեկը գալիս ասում ա, թե ինչքան ա տառապել/տառապում էսինչ բանի համար։
Իսկ եթե ինքս իմ համար եմ մտածում, ապա շատ վերապահումով եմ վերաբերվում իմ վիճակին ու հաջողություն բառին։ Իմ կյանքի ամենաէական հաջողությունը համարում եմ էն, որ երբ մի քանի տարի առաջ շատ մոտ էի մեռնելուն, չմեռա։ Դրա մասին ակումբում խոսել եմ, ակումբից դուրս էլ լիքը խոսում եմ (հաճախ առանց հարցնելու ։Դ )։ Երևի եթե այլ, ավելի աշխարհիկ ոլորտների էլ նույն եռանդով վերաբերվեի, էդ դասական “հաջողության” դաշտերում էլ ավելի հաջողակ լինեի։
Դասական չափանիշներով “հաջողության” (ստատուս, փող, ընտանիք և այլն ֊ կամայական հերթականությամբ) հասնելով ուշքս չի գնացել, ճիշտն ասած, ու էդ ոլորտներում ջանքերս/տառապելս վերևում նշածիս համեմատ համարում եմ բզբզոց (այվիի ասած՝ “ջանք չեմ թափել” ։))։ Ինչի էլ որ հասել եմ, ավելի շուտ հասել եմ շատ անգամներ ճիշտ տեղում հայտնվելու շնորհիվ, ու նաև չափավոր խելքի շնորհիվ (դրա համար էլ ջանք չեմ թափել)։ Իրականում համարում եմ, որ հայտնվել մի տեղում, որտեղ կարելի ա ինչ֊որ քանակի ջանք թափելով հասնել ինչ֊որ հաջողության, արդեն արտակարգ արտոնություն ա։ Ես էդ արտոնությունից ոչնչոտ օգտվում եմ ֊ թափում եմ չափավոր ջանք (որի ռեսուրսը էս պահին ունեմ, ինչը էլի արտոնություն ա), ստանում եմ չափավոր հաջողություն։
Ուլուանա
26.11.2023, 03:13
Էդ հարցը տվեցի, որտև կախված նրանից, թե ով ա լսարանը իմ վերաբերմունքը ու պատասխանը հարցին ահագին տարբեր ա/կլիներ։ Իրականում ինձ տենց հարց երբեք չեն տվել, ասենք՝ ինչի՞ն ես պարտական քո հաջողություններով։ Կարող ա ձեզ փոդքասթների են հրավիրում, հարցնում են․ ի՞նչ իմանամ։
Առօրյա խոսակցություններում էդ թեման սովորաբար առանց հարցնելու ա շոշափվում։ Ուղղակի մեկը գալիս ասում ա, թե ինչքան ա տառապել/տառապում էսինչ բանի համար։
Իսկ եթե ինքս իմ համար եմ մտածում, ապա շատ վերապահումով եմ վերաբերվում իմ վիճակին ու հաջողություն բառին։ Իմ կյանքի ամենաէական հաջողությունը համարում եմ էն, որ երբ մի քանի տարի առաջ շատ մոտ էի մեռնելուն, չմեռա։ Դրա մասին ակումբում խոսել եմ, ակումբից դուրս էլ լիքը խոսում եմ (հաճախ առանց հարցնելու ։Դ )։ Երևի եթե այլ, ավելի աշխարհիկ ոլորտների էլ նույն եռանդով վերաբերվեի, էդ դասական “հաջողության” դաշտերում էլ ավելի հաջողակ լինեի։
Դասական չափանիշներով “հաջողության” (ստատուս, փող, ընտանիք և այլն ֊ կամայական հերթականությամբ) հասնելով ուշքս չի գնացել, ճիշտն ասած, ու էդ ոլորտներում ջանքերս/տառապելս վերևում նշածիս համեմատ համարում եմ բզբզոց (այվիի ասած՝ “ջանք չեմ թափել” ։))։ Ինչի էլ որ հասել եմ, ավելի շուտ հասել եմ շատ անգամներ ճիշտ տեղում հայտնվելու շնորհիվ, ու նաև չափավոր խելքի շնորհիվ (դրա համար էլ ջանք չեմ թափել)։ Իրականում համարում եմ, որ հայտնվել մի տեղում, որտեղ կարելի ա ինչ֊որ քանակի ջանք թափելով հասնել ինչ֊որ հաջողության, արդեն արտակարգ արտոնություն ա։ Ես էդ արտոնությունից ոչնչոտ օգտվում եմ ֊ թափում եմ չափավոր ջանք (որի ռեսուրսը էս պահին ունեմ, ինչը էլի արտոնություն ա), ստանում եմ չափավոր հաջողություն։
Կարծում եմ` նման հարց կարող ա առաջանալ ու ոչ միայն փոդքասթների կամ այլ ֆորմատի հարցազրույցների դեպքում, այլև ընկերական խոսակցությունների ընթացքում կամ տարբեր վիրտուալ հարթակներում: Ինձ ավելի շատ զարմացրեց հարցի պատասխանի ընդհանրացումը, այսինքն` որ ենթադրվում ա, որ ինչ-որ կոնկրետ պատասխան պիտի նախընտրեինք` անկախ նրանից, թե իրականում ոնց ա: Ճիշտ ա, ժամանակակից քաղաքակրթության սահմանած ստանդարտներով հաջողությունների (ստատուս, կարիերա, փող, ընտանիք) հասած լինելուց ահագին հեռու եմ, բացառությամբ ընտանիքի, դե, առանձնապես հետաքրքրված էլ չեմ եղել մնացածով, դրա համար «ոնց» հարցն էլ տվյալ դեպքում ինձ շատ չի վերաբերում, բայց այլ` ինձ համար կարևոր ոլորտներ կան, որոնցում առնվազն իմ չափանիշներով հասել եմ որոշակի հաջողությունների, ու դրանց մասին խոսելու դեպքում ասում են էն, ինչ կա. եթե տառապելուց կամ երկարատև ջանքերից հետո եմ հասել, տենց էլ ասում եմ, եթե բախտս բերել ա` տենց եմ ծնվել կամ ինչ-որ տեղից աջակցություն եմ ստացել, էլի տենց էլ ասում եմ: Չգիտեի էլ, որ էդ առումով մի տարբերակը հարգի ա համարվում, մյուսը` ոչ: Օրինակ, եթե գրառում եմ անում ինչ-որ երևույթի մասին` փորձելով մարդկանց ոգեշնչել, մղել իմ տեսանկյունից ինչ-որ օգտակար պահվածքի, հաճախ սեփական օրինակն եմ բերում` նաև նշելով, որ դա ի սկզբանե չի եղել, այլ` հետևողական աշխատանքի արդյունքում, ու որ դրանում ոչ մի արտասովոր բան չկա, ընդամենը աշխատանք ա պետք ու համապատասխան գիտակցում: Տվյալ դեպքում նպատակը ոչ թե ցույց տալն ա, թե ես ինչ դեմք եմ, ինչ հաջողությունների եմ հասել, կամ` թե դրա համար ինչքան եմ տառապել, այլ ցույց տալը, որ դրան իրականում բոլորն էլ կարող են հասնել: Դա շատ կարևոր եմ համարում, ու չասելը լուրջ բացթողում կլիներ, ըստ իս: Իսկ եթե մարդիկ կան, որ նման բաներ կարդալուց ներվայնանում են, ի՞նչ ասեմ, թող ուղղակի չկարդան, դա իրանց խնդիրն ա: Ի դեպ, ես ինքս էլ նախընտրում եմ իմանալ, թե ուրիշների հաջողությունների ճանապարհը ինչպիսին ա եղել` ինչերի միջով են անցել, ինչեր են հաղթահարել, ոնց են հասել էնտեղ, որտեղ կան, որ մասերի վրա են ստիպված եղել ջանք թափել, որ մասերն են ի սկզբանե հեշտությամբ տրվել կամ ուղղակի պատրաստի մատուցվել և այլն: Շատ դեպքերում դա ահագին օգտակար ինֆորմացիա ա ու նաև ոգեշնչող ա:
մարդ եղած վախտ
26.11.2023, 15:55
Ինձ ավելի շատ զարմացրեց հարցի պատասխանի ընդհանրացումը, այսինքն` որ ենթադրվում ա, որ ինչ-որ կոնկրետ պատասխան պիտի նախընտրեինք` անկախ նրանից, թե իրականում ոնց ա:
«Իրականում ոնց ա»֊ն միանշանակ պատասխան չունի իմ կարծիքով։ Նույն հարցի շուրջ կարելի ա մեկից ավել նարատիվներ ձևակերպել, որոնք բոլորը ճիշտ են։ Վերևում ասեցի էն վերաբերմունքը, որ ես ունեմ հարցին երբ ինձ ու ինձ եմ մտածում, կամ ավելի ճիշտ երբ ակումբում մեկնաբանում եմ էս թեմայի շուրջ, բայց եթե էդ հարցը ստանայի մի խումբ 16 տարեկաններից, ապա այլ, երևի թե ավելի “մոտիվացնող” պատասխան կտայի։
Թիքեթը վերևում շատ լավ ա գրել․
Կոպիտ օրինակ․ եթե մեկը հարցնի՝ արդյո՞ք էսպիսի աշխատավարձ ստանալու համար լիքը սովորել է պետք, հո չեմ ասելու "տո չէ հա, պարզապես խելացի է պետք ծնվել"։
Իսկ “ո՞նց ես էսինչ բանին հասել” հարցի ուղղակի պատասխանը, համաձայն եմ, որ օգտակար ա ու հետաքրքիր։ Չնայած՝ էլի էդ պատասխանը կարա ճիշտ լինի ու ոչ օգտակար։ Ասենք՝
֊ Մև, իսկ ո՞նց ես գնացել Հայաստանից։
֊ Դիմել եմ ստեղ֊ընդեղ, հետո էլ դեսպանատուն, անցել եմ, Արևիկ ջան։
Մի խոսքով՝ իմ կարծիքով հարցի պատասխանը մի մեծ մասով կախված ա նրանից, թե պատասխանողը ինչ ա ուզում փոխանցի, քան թե “իրականությունից”։
StrangeLittleGirl
26.11.2023, 22:02
Անկեղծ ասած, փոդքասթների մասին որևէ բան չէի գրել, զուտ հետաքրքիր էր, որ եթե ինչ-որ մարդիկ տառապելուց են խոսում, ուրեմն մենք էլ ենք ինչ-որ կերպ պատասխանում հարցին։ Բայց հարցիս պատասխանը հաստատեց մտավախությունս, իսկ էդ էն ա, որ եթե որևէ բանի մասին հասնելուց ինչ-որ ուրիշ մեկն ա խոսում, ուրեմն կամ տառապել ա, կամ հեչ, ոտի վրա, արագ-արագ, բայց եթե մենք ինքներս ենք խոսում, մանրամասն, սիրուն պատասխան ա պատրաստ բախտը բերելու, արտոնյալ լինելու, ինչու չէ, նաև տառապելու մասին։
Ինձ թվում ա՝ էստեղ շատ կարևոր ա հարցերին նայել նաև պատասխանողի տեսանկյունից։ Եթե ասում ա՝ ոտի վրա, արագի մեջ եմ արել, կարող ա ճիշտ ա ասում, տենց էլ էղել ա։ Կամ եթե ասում ա, որ տառապել ա, կարող ա ճիշտ ա ասում, իսկապես տառապել ա։ Ինչ խոսք, հաջողության պոպուլյար սահմանման դեպքում արտոնյալ լինելու էլեմենտը կա անկախ ամեն ինչից։ Հենց վերցնենք Իլոն Մասքին, որի օրինակն էլ էստեղ բերվեց։ Ինքը ոչ մի բանի էլ չէր հասնի, եթե չլիներ հարուստ ընտանիքից՝ անկախ նրանից Տեսլան տառապելով ա ստեղծվել, թե նենց ոտի վրա, հենցընենց։ Ու Իլոն Մասքի նման խելացի, գուցե նույնիսկ ավելի խելացի լիքը երիտասարդներ էդպես էլ սկի բարձրագույն կրթություն չեն ստանում, որովհետև օրինակ նույնիսկ դպրոցական կրթությունն իրենց հասանելի չի։
Ու որ չստացվի, որ հարցիցս թռնում եմ, որպես հենց բավական հաջողակ մարդ՝ կոնտեքստից կախված ասում եմ, որ տառապել եմ, կամ էլ ձեռի հետ, ոտի վրա։ Հա, ահագին տառապելով ու ճռռալով եմ հասել էն սոցիալական ստատուսին, որ հիմա ունեմ։ Ու հա, ուսանողական տարիներին լիքը քննություններ ձեռի հետ, ոտի վրա առանց պարապելու «գերազանց» էի ստանում (մի մասն էլ տառապելով, նայած առարկա), դե որովհետև մյուսներից խելացի էի։ Բայց էդքանով հանդերձ՝ մեկ ա, էս բոլորը գալիս ա մի պարզ տեղից. արտոնությունից։ Ու ցանկացած հաջողություն իրա մեջ ունի արտոնության էլեմենտը՝ անկախ նրանից, թե ինչ ջանք ա գործադրվել դրան հասնելու համար։
մարդ եղած վախտ
27.11.2023, 15:21
Փոդքասթի օրինակը բերեցի, որտև ոնց նշեցի վերևում, չեմ մտաբերում այլ ֆորմատ որտեղ ինձնից սպասեին, որ պատմեի թե ոնց եմ հասել հաջողության, իսկ փոդքասթում պատկերացնում եմ։ Պարզվեց, որ մարդիկ էդ խոսակցությունը ունենում են նաև այլ ֆորմատներում։ Էդ մտավախության պահերը մի տեսակ լավ չհասկացա, թե որտեղից սկսվեց ու ոնց հաստատվեց, բայց ինչ որա ա։
Ինձ թվում ա՝ էստեղ շատ կարևոր ա հարցերին նայել նաև պատասխանողի տեսանկյունից։ Եթե ասում ա՝ ոտի վրա, արագի մեջ եմ արել, կարող ա ճիշտ ա ասում, տենց էլ էղել ա։ Կամ եթե ասում ա, որ տառապել ա, կարող ա ճիշտ ա ասում, իսկապես տառապել ա։ Ինչ խոսք, հաջողության պոպուլյար սահմանման դեպքում արտոնյալ լինելու էլեմենտը կա անկախ ամեն ինչից։ Հենց վերցնենք Իլոն Մասքին, որի օրինակն էլ էստեղ բերվեց։
Սրա հետ էլ համաձայն եմ, իհարկե։ Նաև նույն Էլոն Մասկը լիքը անգամներ ասել ա, թե ինչքան դժվար ա լինել Իլոն Մասկ ու երևի թե իմ գործը չի իրա ասածին չհավատալը։
Ամեն դեպքում թեման սկսվեց իմ ենթադրությունից, որ ոնց֊որ թե մարդիկ հակված են տառապանքը գլամուրիզացնել հաջողության հասնելու ճանապարհին (կամ առհասարակ) ու ուզում էի հասկանալ, թե էդ ինչքանով ա տենց կամ ինչի ա տենց։
մարդ եղած վախտ
16.01.2024, 21:26
արդեն ինչքան ժամանակ ա ուզում եմ թեմա բացել, որտեղ կարելի ա հավաքել նյութեր որոնք մեզ ինչ֊որ կերպ ոգեշնչում են․ էսօր պատահեցի Շերի էս վիդեոյին, որը ուզում եմ կիսել, բայց չգիտեմ որտեղ էդ թեման բացել, դրա համար դնում եմ էստեղ (ու ընտրում եմ իրա X-ին չհետևել)
https://www.youtube.com/watch?v=dZsL5R_CR-k
իրա էներգիան հրաշք ա, ու էդ վերաբերմունքը ֊ մարդկանց հետ լինել, հենց միայն որովհետև ուզում ես իրանց հետ լինել, ոչ որտև իրանց կարիքը ունես/հուսահատ ես
Տղաս ուրախ-ուրախ ասում ա. պապ, գիտե՞ս, արդեն ես էլ եմ կարողանում անգլերեն գրել։
Երկրորդ դասարանում ա սովորում, անգլերեն չեն անցնում։
Պարզվում ա դասարանցիներով, 4-5 հոգով, ընդհանուր չաթ են բացել, բացահայտում են վիրտուալ աշխարհը, շփվում են։
Ասում ա բոլորը անգլերեն են գրում, մենակ ես էի հայերեն գրում, ամոթ էր, հիմա ես էլ եմ կարողանում անգլերեն գրել։
Սկզբում չհասկացա ինչ ա ասում, երկրորդ դասարանում ո՞նց են բոլորը անգլերեն գրում բացի քեզանից։
Հեռախոսը վերցրեցի, տեսնեմ բոլորը գրում են լատինատառ հայերեն, ու իմ տղան ամաչում ա, որ ինքը հայատառ ա գրում։
Երկրորդ դասարանում, երբ արդեն հայերենի տառերը լավ գիտեն, հիմա ուղղագրություն են անցնում, պետք ա երեխաներին դրդել հնարավորինս շատ կարդալ ու գրել հայերեն լեզվով, ծնողներն իրենց երեխաներին սովորեցրել են լատինատառ գրել։ Ընդ որում անգլերեն դեռ չեն անցնում, պետք ա նախ ժամանակ տրամադրել, սովորեցնել լատինատառ այբուբենը, ու փաստորեն աղավաղված տառանուններով։
Ես ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հասկանալ տրամաբանությունը։
Լավ, ժամանակին տեխնիկական հնարավորություն չկար, լատինատառը միակ միջոցն էր հեռախոսով հայերեն գրելու։
Լավ, հասկանում եմ, որ շատերը իներցիայով հիմա էլ են լատինատառ գրում, բայց երեխաներին սովորեցնելու իմաստը ո՞րն ա։
Երկրորդ դասարանում երեխաները արդեն կարողանում են բավականին լավ գրել ու կարդալ հայերեն լեզվով, ի՞նչն ա դրդում ծնողին երեխային նոր, լրիվ անպետք հմտություն սովորեցնելու, փոխարենը գրավոր շփումը որպես հայոց լեզվի հմտությունը բարձրացնելու բավականին գայթակղիչ ու հասանելի միջոց դիտարկելը։
Պարզ ա, չէ՞, որ երեխան ինքնուրույն չի սկսել գրել լատինատառ։
Իմ տղան հարցրեց, ո՞նց տառերը փոխեմ հայերենի, ցույց տվեցի, սկսեց տառետառ որոնելով գրել։
Ես պիտի իրեն հատուկ ասեի պետք չի հայերեն գրել, արի քեզ լատինական այբուբենի տառերը սովորեցնեմ։ Միայն էդ դեպքում ինքը կգրեր լատինատառ, որովհետև հիմա իրեն անհամեմատ ավելի հեշտ ա հայատառ գրել, քան լատինատառ, մինչև հատուկ չստիպես՝ լատինատառ չի գրի։
Սրա բացատրությունը ո՞րն ա։
Ինչո՞ւ են ծնողներն իրենց երեխաներին սովորեցնում գրել լատինատառ հայերենով։
One_Way_Ticket
05.03.2024, 19:15
Սրա բացատրությունը ո՞րն ա։
Ինչո՞ւ են ծնողներն իրենց երեխաներին սովորեցնում գրել լատինատառ հայերենով։
Լատինատառ գրելիս ուղղագրության կանոններ չկան․ ով ոնց ուզում, գրում է։ Ըստ այդմ, լայն մասսային ավելի հարմար է։ Սովորել են երևի ոչ թե ծնողներից, այլ ավագ ընկերներից։
Այդուհանդերձ, գրածս մաքուր սպեկուլյացիա է։ Ինքս անչափ զարմացա, երբ կարդացի, ու փորձեցի բացատրություն գտնել։
Լատինատառ գրելիս ուղղագրության կանոններ չկան․ ով ոնց ուզում, գրում է։ Ըստ այդմ, լայն մասսային ավելի հարմար է։ Սովորել են երևի ոչ թե ծնողներից, այլ ավագ ընկերներից։
Այդուհանդերձ, գրածս մաքուր սպեկուլյացիա է։ Ինքս անչափ զարմացա, երբ կարդացի, ու փորձեցի բացատրություն գտնել։
Դժվար ա հիմար արարքներին բացատրություն գտնելը ։Դ
Լատինատառ գրելիս ուղղագրության կանոններ չկան․ ով ոնց ուզում, գրում է։ Ըստ այդմ, լայն մասսային ավելի հարմար է։ Սովորել են երևի ոչ թե ծնողներից, այլ ավագ ընկերներից։
Այդուհանդերձ, գրածս մաքուր սպեկուլյացիա է։ Ինքս անչափ զարմացա, երբ կարդացի, ու փորձեցի բացատրություն գտնել։
Հայաստանում երկրորդ դասարանցուն որ հեռախոս տաս, ասես մի բան գրի, առաջին հարցը որ կտա, կլինի. ո՞նց տառերը փոխեմ հայերենի։
Մտքով էլ չի անցնի այլ լեզվի տառերով հայերեն գրել։ Ու հա, տառասխալներով կգրի, բայց դրանից առանձնապես չի էլ նեղվի, քիչ-քիչ կսովորի ճիշտ գրել, ու ավելի հեշտ ու արագ, քան ձանձրալի տնայիններ անելով։
Իսկ հիմա, չգիտես ոնց, լատինատառ գրելը փաստորեն երեխաների մոտ ինչ-որ առավելություն, նմանակման արժանի հմտություն ա դիտվում։
Իմ տղային թվում էր, թե բոլորը անգլերեն են գրում, բացի իրենից։
Լրիվ это не баг, а фича ա դարձել լատինատառ գրելը փաստորեն )
Մենակ ե՞ս եմ զարմացել, որ երկրորդ դասարանի երեխաները ինտերնետին միացրած հեռախոս ունեն ու չաթերի մեջ են:
Մենակ ե՞ս եմ զարմացել, որ երկրորդ դասարանի երեխաները ինտերնետին միացրած հեռախոս ունեն ու չաթերի մեջ են:
Հեռախոս դե ունեն, հիմնականում դրսում լինելուց կապ պահպանելու համար, գուգլի տեղորոշումն էլ միացնում ես՝ քարտեզի վրա տեսնում ես երեխայի տեղը ցանկացած պահի։
Ես երեխաներին հեռախոս տալուց հետո իմացա, որ Հայաստանում իրար զանգելու հիմնական միջոցը viber, whatsapp-ն ա, ես երբեք դրանցից օգտված չկայի, բայց պարզվում ա հիմնականում մարդիկ դրանցով են իրար զանգում։ Չաթն էլ Viber խումբ ա, իրար օնլայն խաղերի են կանչում, քննարկում։
Իմ երեխաները հեռախոսից օգտվում են գրաֆիկով, օրը 2 ժամից ոչ ավել, երեկոյան ժամը 7-ից 9-ը, հիմնականում խաղեր են խաղում, կամ նույն խաղերի մասին վիդեոներ նայում։
Ես շատ կողմ չեմ դրան, բայց լրիվ արգելել էլ չեմ ուզում, միասին սենց փոխզիջումային տարբերակի ենք եկել։
Ամեն դեպքում ճիշտ չեմ համարում լրիվ արգելել, երբ հասակակիցները ամբողջ օրը դրանով են զբաղված։
boooooooom
08.03.2024, 00:54
Իմ երեխեքը ինձ անգլերեն տառերով են գրում ես իրանց միշտ հայերեն տառերով եմ պատասխանում։ Էնքան պիտի աչքները խոթեմ մինչև իրենք էլ նկատեն, որ ամեն լեզուն իրա տառերով ա ճիշտ գրելը։ Չեմ ստիպում, ուզում եմ օրինակ ծառայելով ուղղեմ։
Մենակ ե՞ս եմ զարմացել, որ երկրորդ դասարանի երեխաները ինտերնետին միացրած հեռախոս ունեն ու չաթերի մեջ են:
Ցավոք, Հայաստանում այդպես է։ Եվ այդ տարիքում նման պրակտիկայի ամենամեծ վտանգը, ըստ իս, գիրք կարդալու պրակտիկայի չեղարկումն է։
Մնացած վտանգների մասին՝ անօգուտ կամ վնասակար զրույցների մեջ ներքաշված լինելը՝ թե՛ դաստիարակության, թե՛ ժամանակի վատնման առումով։ Էդ վտանգները դեռահաս տարիքում էլ կան, ու այդ տարիքում երեխային չես կարող զրկել ընկերային չաթերից, որովհետև դրանով կենթարկես անցուդարձից տեղյակ չլինելուն, ընկերական խմբերից բացառվելուն, բայց երկրորդ դասարանում, իմ կարծիքով, հանգիստ կարելի է հեռու պահել ու երեխայի ժամանակն ու շփումները ավելի օգտակար ասպարեզ տեղափոխել։
Ցավոք, Հայաստանում այդպես է։ Եվ այդ տարիքում նման պրակտիկայի ամենամեծ վտանգը, ըստ իս, գիրք կարդալու պրակտիկայի չեղարկումն է։
Մնացած վտանգների մասին՝ անօգուտ կամ վնասակար զրույցների մեջ ներքաշված լինելը՝ թե՛ դաստիարակության, թե՛ ժամանակի վատնման առումով։ Էդ վտանգները դեռահաս տարիքում էլ կան, ու այդ տարիքում երեխային չես կարող զրկել ընկերային չաթերից, որովհետև դրանով կենթարկես անցուդարձից տեղյակ չլինելուն, ընկերական խմբերից բացառվելուն, բայց երկրորդ դասարանում, իմ կարծիքով, հանգիստ կարելի է հեռու պահել ու երեխայի ժամանակն ու շփումները ավելի օգտակար ասպարեզ տեղափոխել։
Մի տեսակ խիստ դեմքով, տունը մնացած ու դարն ապրած ծյոծյայի գրառում ստացվեց, բայց սխալ բան չեմ ասում :))
Իմ երեխեքը ինձ անգլերեն տառերով են գրում ես իրանց միշտ հայերեն տառերով եմ պատասխանում։ Էնքան պիտի աչքները խոթեմ մինչև իրենք էլ նկատեն, որ ամեն լեզուն իրա տառերով ա ճիշտ գրելը։ Չեմ ստիպում, ուզում եմ օրինակ ծառայելով ուղղեմ։
Ես փորձեցի բացատրել, թե որտեղից ա գալիս լատինատառ գրելու պրակտիկան, ու որ հիմա դրա անհրաժեշտությունը չկա։ Որ շատ ավելի հեշտ ա հայերենը գրել հայատառ, քան այլ լեզվի տառերով։ Որ ե-է, թ-տ, ծ-ց, խ-ղ, պ-փ, ռ-ր տառերը ստիպված չես գրել նույն տառով։ Որ ը, ժ, խ, ղ, ճ, ծ տառերի համար նոր տառեր ու սիմվոլներ հորինելու կարիք չկա։ Որ որոշ տառերի համար կարիք չկա մի քանի սիմվոլ օգտագործել։ Որ ինչքան անհեթեթ կնայվի հայերեն տառերով անգլերեն գրող ռուսը։ Որ իրենց ծանոթ ոչ մի այլազգի բլոգեր իր կոնտենտում այլ լեզվի տառեր չի օգտագործում։ Թե ինչքան դժվար կկարդացվեր ասենք Հարրի Փոթերի երկրորդ գիրքը (որը հիմա կարդում ա), եթե լատինատառ հայերենով լիներ գրված։
Մի ահագին գոռգոռացի էս ամեն ինչի անհեթեթության մասին։ Հիմա դեռ շարունակում են հայերեն գրել, չգիտեմ, ընդունել են ասածներս, թե չեն ուզում հետս գլուխ դնել :))
Ցավոք, Հայաստանում այդպես է։ Եվ այդ տարիքում նման պրակտիկայի ամենամեծ վտանգը, ըստ իս, գիրք կարդալու պրակտիկայի չեղարկումն է։
Բարեկամ ջան, գիրք կարդալու պրակտիկա իբր կար, սա էլ դա չեղարկո՞ւմ ա։
Իմ դիտարկումով հիմա երեխաները անհամեմատ ավելի շատ են կարդում, քան մեր ժամանակ։
Մեր դասարանում գիրք կարդում էինք ես ու մեկ-երկու աղջիկ։ Ուրիշ գիրք կարդացող չկար։
Հիմա ամեն ամիս դասարանով ինչ-որ գիրք են ընտրում, ոնց հասկանում եմ ծրագրով ա դա պարտադրված, ոչ թե կոնկրետ դպրոցի, կամ ուսուցչի նախաձեռնությունն ա, ու ի տարբերություն մեր Վարդանանք-Սամվելի, պատանեկան, արկածային, ոչ «բարոյախրատական» գիրք են ընտրում, բոլորով կարդում են, ամեն ուրբաթ օր կարդացած հատվածի քննարկում են անցկացնում։
Ես կերազեի մեր ժամանակ սենց բան լիներ, որ ես կարողանայի իմ կարդացած գրքերի մասին ինչ-որ մեկի հետ խոսել։
Ու դասերով, խաղերով, պարապմունքներով լավ հագեցած օրվա ընթացքում 2 ժամ հեռախոսով ասենք մայնքրաֆթ խաղալու մեջ սարսափելի ոչինչ չեմ տեսնում։
Ուլուանա
09.03.2024, 22:08
Սրա բացատրությունը ո՞րն ա։
Ինչո՞ւ են ծնողներն իրենց երեխաներին սովորեցնում գրել լատինատառ հայերենով։
Բացի ուղղագրության թերացումները կոծկելու հանգամանքից, կարծում եմ` նաև շատ մարդկանց մեջ նստած ա էն անհեթեթ մտածելակերպը, թե, իբր, վիրտուալ հաղորդակցությանը լատինատառն ավելի համապատասխան ա կամ առնվազն նորմալ ա, ներելի ա: Մի երկու անգամ Ֆեյսբուքում նման կարծիքներ կարդացել եմ: Մազերս բիզ-բիզ էին կանգնել, բայց դե մեկ-մեկ երևի արժե մեր ակումբային` ի սկզբանե հայատառի մեջ ապրած մարդկանց պղպջակից դուրս եղած իրականություններին էլ բախվել: Նաև շատ ծնողներ, քանի որ իրենք երբեք հայատառ տեքստ հավաքած չկան կամ շատ քիչ փորձ ունեն ու, բնականաբար, սովոր չեն, դժվարությամբ են գրել, համարում են, որ լատինատառն ավելի հեշտ ա, դե, էրեխեքին էլ համապատասխանաբար ավելի հեշտ կլինի դա սովորեցնելը: Ինձ թվում ա` ցանկացած մարդու համար էլ, եթե արդեն կողքից փչացրած չլինեն մտածելակերպը, ի սկզբանե պիտի որ բնական ու ինքնին ենթադրելի բան լինի ամեն լեզվով գրելիս տվյալ լեզվի տառերն օգտագործելը:
Տղաս մի անգամ պատահաբար տեսավ ինչ-որ տեղ լատինատառ հայերեն գրած տեքստ, ահագին զարմացել էր, շատ տարօրինակ բան էր իր համար: Ու որ փորձեցի բացատրել, թե ինչի ա տենց գրված, էդ ընթացքում զգացի, թե ինչ անհեթեթ ա. ոնց որ ինք իմ բացատրածին չհավատայի: Դե, ասեցի, որ ժամանակին` շատ տարիներ առաջ հայատառ գրելը ոչ բոլորի համար էր հասանելի, բայց դե մեր ժամանակներում էդ խնդիրը չկա, ու հայատառ չգրելու միակ պատճառը ցանկության բացակայությունն ա: Տղաս 13 տարեկան ա, հայատառ գրելու առիթներ շատ քիչ ա ունենում, ցավոք, քանի որ էստեղի նույնիսկ հայ ընկերներով (բացառությամբ մի հոգու) իրար հետ իսկի չեն խոսում հայերեն, գրելու մասին խոսք չի կարող լինել, չնայած տենց վիրտուալ շատ չեն էլ շփվում իրականում: Բայց իր հայերեն ու հայատառ տեքստ հավաքելու հմտությունը զարգացնելու համար ես պարբերաբար հետը չաթ եմ անում ուղղակի: Ասենք, որ տեքստ տայի հավաքեր, երևի ձանձրալի կլիներ, չնայած գուցե ավելի արդյունավետ լիներ, չգիտեմ, չեմ փորձել, բայց կարելի ա: Իսկ չաթը իրա համար հավես ա, հաճույքով ա անում: Ընթացքում էլ գրագիտության սխալներն եմ ուղղում ձեռի հետ :)): Սկզբում մտածում էի` կարող ա զզվացնեմ, բայց պարզվեց` չէ, ինքը հեչ էլ դեմ չի, որ սխալներն ուղղեմ, ճիշտն իմանա:
Ուլուանա
09.03.2024, 22:15
Բարեկամ ջան, գիրք կարդալու պրակտիկա իբր կար, սա էլ դա չեղարկո՞ւմ ա։
Իմ դիտարկումով հիմա երեխաները անհամեմատ ավելի շատ են կարդում, քան մեր ժամանակ։
Մեր դասարանում գիրք կարդում էինք ես ու մեկ-երկու աղջիկ։ Ուրիշ գիրք կարդացող չկար։
Հիմա ամեն ամիս դասարանով ինչ-որ գիրք են ընտրում, ոնց հասկանում եմ ծրագրով ա դա պարտադրված, ոչ թե կոնկրետ դպրոցի, կամ ուսուցչի նախաձեռնությունն ա, ու ի տարբերություն մեր Վարդանանք-Սամվելի, պատանեկան, արկածային, ոչ «բարոյախրատական» գիրք են ընտրում, բոլորով կարդում են, ամեն ուրբաթ օր կարդացած հատվածի քննարկում են անցկացնում։
Ես կերազեի մեր ժամանակ սենց բան լիներ, որ ես կարողանայի իմ կարդացած գրքերի մասին ինչ-որ մեկի հետ խոսել։
Ու դասերով, խաղերով, պարապմունքներով լավ հագեցած օրվա ընթացքում 2 ժամ հեռախոսով ասենք մայնքրաֆթ խաղալու մեջ սարսափելի ոչինչ չեմ տեսնում։
Ես էլ ընդհանուր տպավորություն ունեմ, որ հիմա ավելի շատ են գիրք կարդում, քան մեր ժամանակներում, երբ դա հիմնականում միայն դասարանի մի երկու լավ սովորողներին էր բնորոշ: Ու նշածդ մոտեցումները, կարծում եմ, ահագին մեծ դեր ունեն դրանում. հիմա համ իրանց ավելի շատ հետաքրքրող գրքեր կան շատ, համ էլ հետաքրքիր քննարկումներ են ունենում, հետևաբար էրեխեքն ավելի շահագրգռված են կարդալու: Իսկ մեր ժամանակներում ոչ միայն պարտադիր ընթերցանության գրքերից շատերը հետաքրքիր չէին, այլև քննարկում` որպես այդպիսին, չէր լինում: Ի՞նչ տարբեր կարծիքներ, ի՞նչ բան. կար մեկ հնարավոր կարծիք, ու դա դասատուինն էր, մյուսները պարտավոր էին ընդունել այն` որպես միակ և անքննելի ճշմարտություն: Իսկ ովքեր հիմա գիրք չեն կարդում, ամենայն հավանականությամբ նախաինտերնետային ժամանակներում էլ չէին կարդալու:
Վախտին poqrik.am-ի համար խաղ (https://poqrik.am/games/%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%A3-%D5%B4%D5%B8%D6%82%D5%BF%D6%84%D5%A1%D5%A3%D6%80%D5%B4%D5%A1%D5%B6-%D5%AD%D5%A1%D5%B2/) սարքեցինք, որ երեխեքը հայերեն տեքստ հավաքել սովորեն
Բայց հիմա երեխեքն ավելի շատ հեռախոսների մեջ են, կոմպով չեն զբաղվում։
Կորյունն էլ ծրագրավորման դասերի մեջ պրոյեկտի գաղափար էր ուզում, ասեցի նույնից սարքի հեռախոսի համար։
Շուտով կլնի, մի տեղ կգցեմ, երեխեքի հեռախոսների մեջ դրեք, ու ստիպեք, որ ամեն իրա իրանց ռեկորդները գերազանցեն ։)
One_Way_Ticket
09.03.2024, 23:59
Իմ համար հեռախոսով հայատառ գրելը հիմա էլ է խնդիր։ Կոմպի վրա սովոր եմ ֆոնետիկ ստեղնաշարին։ Հեռախոսով քանի որ առիթ շատ չեմ ունենում, տենց էլ տառերի տեղերը չեմ մտապահում ու ամեն անգամ երկար փնտրում եմ։ Դրա համար երկար տեքստեր չեմ էլ գրում։ Եթե ասելիքս շատ է, voice message կուղարկեմ։
Դա էլ կարող է պատճառ լինել, որ մարդիկ լատինատառ գրեն։ Դե լատինական այբուբենին ուզեն-չուզեն վարժվելու են, որ վեբ հասցեներ հավաքեն, իրենց խաղերի թեմաներով գուգլեն-մուգլեն։ Հայատառին վարժվելու համար լրացուցիչ մոտիվացիա է պետք։
Ուլուանա
11.03.2024, 17:32
Իմ համար հեռախոսով հայատառ գրելը հիմա էլ է խնդիր։ Կոմպի վրա սովոր եմ ֆոնետիկ ստեղնաշարին։ Հեռախոսով քանի որ առիթ շատ չեմ ունենում, տենց էլ տառերի տեղերը չեմ մտապահում ու ամեն անգամ երկար փնտրում եմ։ Դրա համար երկար տեքստեր չեմ էլ գրում։ Եթե ասելիքս շատ է, voice message կուղարկեմ։
Դա էլ կարող է պատճառ լինել, որ մարդիկ լատինատառ գրեն։ Դե լատինական այբուբենին ուզեն-չուզեն վարժվելու են, որ վեբ հասցեներ հավաքեն, իրենց խաղերի թեմաներով գուգլեն-մուգլեն։ Հայատառին վարժվելու համար լրացուցիչ մոտիվացիա է պետք։
Բայց եթե հեռախոսիդ վրա նույն ֆոնետիկ ստեղնաշարն ա, ինչի՞ ա հեռախոսով հենց հայատառ գրելը խնդիր: Որ ասեիր` ընդհանրապես հեռախոսով գրելն ա խնդիր, կհասկանայի, օրինակ, ինձ համար հեռախոսով գրելն ընդհանրապես ավելի անհարմար ա, քան կոմպով` անկախ նրանից, թե որ լեզվի տառերով եմ գրում: Կարո՞ղ ա` ուղղակի հեռախոսիդ վրայի հայերեն ստեղնաշարն ա անհաջող:
One_Way_Ticket
11.03.2024, 17:47
Բայց եթե հեռախոսիդ վրա նույն ֆոնետիկ ստեղնաշարն ա, ինչի՞ ա հեռախոսով հենց հայատառ գրելը խնդիր: Որ ասեիր` ընդհանրապես հեռախոսով գրելն ա խնդիր, կհասկանայի, օրինակ, ինձ համար հեռախոսով գրելն ընդհանրապես ավելի անհարմար ա, քան կոմպով` անկախ նրանից, թե որ լեզվի տառերով եմ գրում: Կարո՞ղ ա` ուղղակի հեռախոսիդ վրայի հայերեն ստեղնաշարն ա անհաջող:
Հա, հեռախոսի վրա ֆոնետիկ չեմ գտել։ Չգիտեմ, ինչքանով կօգնի, որովհետև կոմպի վրա ֆոնետիկին պարզապես մատներս են սովոր, առանց նայելու եմ հավաքում։ Ամեն դեպքում կարելի է փորձել։ Անդրոիդի վրա կա՞ տարբերակ։
Հետաքրքիրն այն է, որ ռուսերենի ոչ ֆոնետիկին հեռախոսի վրա վաղուց սովորել եմ, չնայած նույն կերպ կոմպի վրա ֆոնետիկն եմ օգտագործում։ Մտածում էի, ժամանակի հետ հայերենին էլ կսովորեմ, ու որոշ չափով իրոք սովորել եմ, բայց որ հազվադեպ եմ օգտագործում, կրիայի քայլերով է ստացվում։
Ուլուանա
11.03.2024, 17:58
Հա, հեռախոսի վրա ֆոնետիկ չեմ գտել։ Չգիտեմ, ինչքանով կօգնի, որովհետև կոմպի վրա ֆոնետիկին պարզապես մատներս են սովոր, առանց նայելու եմ հավաքում։ Ամեն դեպքում կարելի է փորձել։ Անդրոիդի վրա կա՞ տարբերակ։
Հետաքրքիրն այն է, որ ռուսերենի ոչ ֆոնետիկին հեռախոսի վրա վաղուց սովորել եմ, չնայած նույն կերպ կոմպի վրա ֆոնետիկն եմ օգտագործում։ Մտածում էի, ժամանակի հետ հայերենին էլ կսովորեմ, ու որոշ չափով իրոք սովորել եմ, բայց որ հազվադեպ եմ օգտագործում, կրիայի քայլերով է ստացվում։
Հա, ո՞նց չկա: Մենակ մատների սովոր լինելու հարցը չի, ուղեղդ էլ ա հիշում: ))) Եթե կոմպով ֆոնետիկին ես սովոր, հաստատ մեծ տարբերություն կլինի հեռախոսով ֆոնետիկ ու ոչ ֆոնետիկ ստեղնաշար օգտագործելու միջև: Ես gboard-ն եմ օգտագործում, գոհ եմ. https://gboard.app.goo.gl/j7tUF Դու էլ փորձի:
Եվրատեսիլ 2024-ին ներկայացվող երգն ու տեսահոլովակը նոր աչքովս ընկավ, ի՞նչ կարծիքի եք․
https://www.youtube.com/watch?v=_6xfmW0Fc40&t=34s
Մոտս հայկական (ու ոչ հայկական) թեմաներով զրուցելու հավես ա ժամանակ առ ժամանակ առաջանում, գալիս եմ էս կողմերը (Ակումբից ուրիշ լավ տեղ չգիտեմ), բայց ոնց որ թե զրուցելու առանձնապես հավես ունեցողներ քիչ են մնացել․ մի պատասխան էլ որ ստանում եմ, արդեն լիքը բան է :)
Եվրատեսիլ 2024-ին ներկայացվող երգն ու տեսահոլովակը նոր աչքովս ընկավ, ի՞նչ կարծիքի եք․
Մոտս հայկական (ու ոչ հայկական) թեմաներով զրուցելու հավես ա ժամանակ առ ժամանակ առաջանում, գալիս եմ էս կողմերը (Ակումբից ուրիշ լավ տեղ չգիտեմ), բայց ոնց որ թե զրուցելու առանձնապես հավես ունեցողներ քիչ են մնացել․ մի պատասխան էլ որ ստանում եմ, արդեն լիքը բան է :)
Լսելուց առաջին միտքս էր՝ գնչուական երաժշտություն ու պատկերներ են։ Երկրորդը՝ դե լավ, հետո ինչ, թող գնչուական լինի, ռիթմիկ, ուրախ երգ ա, Եվրատեսիլում ոնց-որ թե սիրում են սենց երգեր։ Հետո յութուբում մի քանի ռեակցիաներ տեսա, բոլորը հիացած էին «հայկական ազգային երաժշտությամբ», գյուղական կոլորիտով ու հագուստներով, մեկնաբանություններում էլ մի քանի ադրբեջանցի ցնծում էին, որ հայերն ապացուցում են իրենց գնչուական ծագումը ))
Ընդհանուր տպավորությունս վատը չի, ես հատուկ չեմ միացնի, լսեմ, բայց դե Եվրատեսիլին մասնակցող ոչ մի երգ էլ հատուկ չեմ լսի։
Տխուր վիճակ ա ընդհանուր մեզ մոտ։ Բացի սենց կիսահումորային ու ռաբիս երգերից ու մեկ-երկու արտհաուսային, անհայտ երգերից, հայերեն լեզվով (թեկուզ ոչ հայերեն լեզվով, բայց Հայաստանում) էլ գրեթե ոչ մի բան չի ստեղծվում։ Այլ բան չկար էլ, որ ուղարկեին, կամ չէ։
Ոչ-ոք ոչ մի բան անելու ոչ հավես ունի, ոչ մոտիվացիա։
Կարելի էր տարվա սկզբից մրցութային շոու սկսել, բաց մասնակցությամբ, նախընտրական փուլով, ժյուրիով, հեռախոսային քվեարկությամբ և այլն։ Մասնակիցները մի քանի ամիս մրցեին տարբեր փուլերով, վերջում հաղթողը գնար Եվրատեսիլ։ Համ ավելի հետաքրքիր կլիներ, համ նոր մարդիկ կհայտնվեին, սկսնակներին երևալու շանս կտրվեր, ու ընդհանուր մշակութային կյանքում մի քիչ հետաքրքրություն կմտցվեր։ Մենակ սա չէ, լիքը տարբեր առիթներով լիքը այլ բաներ կարելի կլիներ կազմակերպել, բայց դե ո՞վ հավես ունի. լավ ա, էլի։
Եվրատեսիլ 2024-ին ներկայացվող երգն ու տեսահոլովակը նոր աչքովս ընկավ, ի՞նչ կարծիքի եք․
Պատասխանս սկսեմ ֆեյսբուքյան գրառումովս
-----------
Հայաստանը ներկայացնող ռուսական անվանումով ֆրանսիական համույթը, որը հայտնի դարձավ բալկանյան ռաբիզով, էս տարի Եվրատեսիլին հանդես կգա հնդկական երգով :D։
Բայց ՀԱՅԱԼԵԶՈւ, ինչի համար արդեն շնորհակալ ենք ։)
Կարար, չէ՞, ղազախերեն երգեր, բայց իրանք ընտրել են հայերենն ու մլավոցը ։ Իրանք առանց մլավոց չեն կարում ։)
-----------
Սկզբից, որ իմացա Լադանիվան ա մասնակցելու, արդեն որոշել էին, որ էս տարի մրցոււյթը չեմ նայելու։
Հետո իրանց Ինստայի վիդեոն աչքովս ընկավ, որում «աչքալուսանք» էին տալիս ու վերջում «stay tuned»-ը ավարտում պրիմիտիվ ռաբիզով։
Հետո դուրս եկավ երգը, ու սա ավելի վատն ա, քան սպասում էի։
Եթե նախորդ տարիներին մինչև բուն մրցույթը յուբութով նայում էի երգի reaction-ներ, որ երգն էլ ակաջին նստի, ու ավելի հաճույքով լսեմ, էս տարի նույնիսկ դա չեմ անում, էդ մլավոցը (կամ ԱրտԳեոյի բնութագրմամբ՝ մոծակի տզզոցը) ևս մեկ անգամ չլսելու համար։
Մեկ էլ 2017 թվին եմ մրցույթը անտեսել, բայց էն տարի պարզապես անկապ երգ էր, ոչ թե սենց տհաճ։
Կարելի էր տարվա սկզբից մրցութային շոու սկսել, բաց մասնակցությամբ, նախընտրական փուլով, ժյուրիով, հեռախոսային քվեարկությամբ և այլն։ Մասնակիցները մի քանի ամիս մրցեին տարբեր փուլերով, վերջում հաղթողը գնար Եվրատեսիլ։ Համ ավելի հետաքրքիր կլիներ, համ նոր մարդիկ կհայտնվեին, սկսնակներին երևալու շանս կտրվեր, ու ընդհանուր մշակութային կյանքում մի քիչ հետաքրքրություն կմտցվեր։ Մենակ սա չէ, լիքը տարբեր առիթներով լիքը այլ բաներ կարելի կլիներ կազմակերպել, բայց դե ո՞վ հավես ունի. լավ ա, էլի։
Առաջ հենց մրցույթով էր, բայց ոչ մեկ չէր հավատում դրա արդար անցկացմանը, ու միշտ դեմից գիտեին, թե էդ տարի ով ա հաղթելու։
Հետո Հ1-ը որոշեց սկսնակ կատարողներին առաջ գնալու շանս տա, ու դրանով էր պայմանավորված Ռոզա Լինի ու Բրյունետի ընտրությունը։
Ռոզայի երգը, թեև կոնկրետ մրցույթում հաջողության չհասավ (եզրափակիչի 20-րդ տեղը շատ վատ արդյունք ա), բայց spotify-ում եվրատեսիլյան երգերի 2-րդ տեղում ա, ու ընդհանուր էլ որպես երգ լավ հայտնի դարձավ։
Հիմի էս տարվա ընտրությունը ոչ էդ տրամաբանության մեջ ա տեղավորվում (Հայաստանի սկսնակ կատարողներին շանս տալ), ոչ նորմալ ընտրություն կազմակերպեցին։ Անկապ ֆրանսիական խումբ որոշեցին ուղարկել, որը հայերեն ա կարում երգի։ Ու ինչքան որ վատն էր խմբի ընտրությունը, 10 անգամ ավելի վատն էր երգի ընտրությունը, բայց էդ մասին արդեն գրել եմ ։)
Եթե սկսնակ չէին ուղարկում, թող ասենք Արամ MP3-ին էլի ուղարկեին։ Նախորդ անգամ կատարումը մի քիչ կաղաց, բայց արդեն փորձ ունի, կարար ավելի լավ հանդես գար։
Ամեն դեպքում ընտրություն կար։
Եվրատեսիլային աժիոտաժին չեմ հետևում, ոչ էլ հայ երգիչներից եմ առանձնապես տեղյակ, ու գուցե նախապես մրցույթ անելն իսկապես ավելի լավ միտք կլիներ, չգիտեմ:
Մենակ գիտեմ, որ ամեն ինչից անտեղյակ՝ բացել եմ տեսահոլովակը ու շատ հավանել եմ:
Թե կերպարները, թե երգը, թե ներկայացնելը. ինձ համար լրիվ նոր շունչ էր:
Հայաստանի ներկայացրած բոլոր երգերը մինչև 2023 թվականը։
https://www.youtube.com/watch?v=vymDnhI_aGE
Աթեիստ
Արտ ջան, ծնունդդ շնորհավոր, լավ եղիր :kiss
Քանի դեռ Հայաստանում քեզ նման մարդիկ կան, ապագայի հանդեպ հույսը չի կորչում:
Արտակ ջան, շնորհավոր ծնունդդ, հատուկ ու լավ մարդ :)
@Աթեիստ (https://www.akumb.am/member.php?u=6425)
Արտ ջան, ծնունդդ շնորհավոր, լավ եղիր :kiss
Քանի դեռ Հայաստանում քեզ նման մարդիկ կան, ապագայի հանդեպ հույսը չի կորչում:
Շատ շատ շնորհակալ եմ ։)
Ես արձանագրեմ, որ իմ կայացման վրա ամենամեծ ազդեցությունն ունեցել ա հենց Ակումբը, ու դրա համար ես ամենաշատը հենց ակումբցիների հետ եմ շփվում, թեկուզ և ավելի հաճախ ակումբից դուրս :D
Overdose
02.05.2024, 15:34
Ահագին ժամանակ կլիներ որ չէի մտել, մտա՝ տեսնեմ Աթեիստ ջանի ծնունդն ա։
Աթեիստ ջան, դու եւ քո պես մարդիկ մեր հիմիկվա պետության հենարանն եք, քանի դեռ դուք շատ եք, մեր հիմիկվա իրականությունն անսասան կլինի։
Օգտվելով առիթից՝ չեմ շնորհավորում ծնունդդ, ու չեմ մաղթում ոչինչ։
Overdose
02.05.2024, 15:59
Ժողովուրդ, Վիշապից խաբար եք? ոնց որ թե ահագին վաղուց չկա Ակումբում։
One_Way_Ticket
03.05.2024, 17:04
Ժողովուրդ, Վիշապից խաբար եք? ոնց որ թե ահագին վաղուց չկա Ակումբում։
Իրոք որ, ակումբում ամեն օր լիքը հետաքրքիր թեմաներ են քննարկվում, տեսնես ինչու՞ Վիշապը չի ուզում մասնակցել :D
Overdose
06.05.2024, 14:50
Իրոք որ, ակումբում ամեն օր լիքը հետաքրքիր թեմաներ են քննարկվում, տեսնես ինչու՞ Վիշապը չի ուզում մասնակցել :D
Այ ախպեր, Վիշապը որ ուզենա բան գրի, չի նայի ակտիվ թեմա կա, թե չէ։ Թեման կստեղծի, ու մնացածին կքաշի մեջը։ Շատ որ չլինի, կետո ու կարնիվորի մասին թազա բացահայտումներ արած կլինի, կասի։
Բայց լուրջ, բիձուն կարոտել եմ։ Գար ստեղ մի քիչ քաղաքականությունում իրար քրֆեինք։ Հավես էր էն վախտ։
Անդրադառնալով Բարեկամի վերում գրվածին՝ իսկականի՞ց, ժամը 5000՞։
Դե իհարկե, ոչ, Լիլ ջան :) Տասը տարեկան էրեխեքը թվեր են կրակում, կարող էր ասել, ասենք, ծիծիլիոն՝ մեր էրեխեքի լեզվով ասած :))
Չնայած բիոբժշկությունը, հատկապես՝ դրա ինժեներիան էն մասնագիտությունն ա, որը սարքելու ա էն "մարդուն", ուր տեղադրելու են էսօր արդեն լայնորեն օգտագործվող արհեստական բանականությունը։ Էդ դեպքում՝ հինգ հարյուր հազար էլ կլինի, ինչ կա որ։
Իսկ ամենակարևորը՝ չեմ հավատում, որ Բարեկամի տղան արդեն համալսարան է ավարտում։ Կրակեք ինձ, ես արդեն անպարկեշտ ծեր եմ։
Մագիստրատուրան :))
Էս ինչի՞ ա, ակումբի կապը սենց վատ: :think :think :think
2016 թ․ հուլիսի 20 (36 տարեկան) - 2024 թ․ հուլիսի 20 (44 տարեկան), ուղիղ 8 տարի հետո՝ նույն բլուզով, բայց առանց Սամի․
https://i.ibb.co/bHF6s9w/sam.jpg (https://ibb.co/z8FmXv9)
Ափսոս․․․ նկատի ունեմ էս գյոզալական կլուբը։
Ասեմ, որ Թարմփի հաղթանակը սպասելի էր, ես իրեն էի ընտրել, առաջին անգամ պրեզիդենտ ընտրեցի․․․ Ու հրաշալի է, չհաշված թերությունները։ Փառք Աստծու, Կամալայի նման անուղեղ միջակությունից պրծանք։
Ողջ աշխարհի համար սա հնարավորներից լավագույնն էր, այնպես որ՝ շնորհավո՛ր։
Վիսկիս նոր պրծավ։ Հուսով եմ լավ եք, կարոտել եմ, պաչեր։
Յոհաննես
09.11.2024, 10:15
Ափսոս․․․ նկատի ունեմ էս գյոզալական կլուբը։
Ասեմ, որ Թարմփի հաղթանակը սպասելի էր, ես իրեն էի ընտրել, առաջին անգամ պրեզիդենտ ընտրեցի․․․ Ու հրաշալի է, չհաշված թերությունները։ Փառք Աստծու, Կամալայի նման անուղեղ միջակությունից պրծանք։
Ողջ աշխարհի համար սա հնարավորներից լավագույնն էր, այնպես որ՝ շնորհավո՛ր։
Վիսկիս նոր պրծավ։ Հուսով եմ լավ եք, կարոտել եմ, պաչեր։
Վայ Վիշապ-Վիշապ :D ջոգեք գնացել Թրամփա ընտրել, մի մարդ ով մի երկու տարի առաջ ինձ ասում էր Պուտինի ադվակատ :D
Վայ Վիշապ-Վիշապ :D ջոգեք գնացել Թրամփա ընտրել, մի մարդ ով մի երկու տարի առաջ ինձ ասում էր Պուտինի ադվակատ :D
Ապեր, Թրամը շատ ավելի դեմոկրատ ու լիբերալ է, քան Նահանգների դեմոկրատներն ու լիբերալները։ Ասա խի՞։ Որովհետև խիյարը համատարած թարս ա բուսնել։ Մարդիկ դեմոկրատիան ու կոմունիզմը իրարից չեն կարողանում տարբերել ու էդ նույն մարդիկ գնում են ընտրությունների ու միշտ ընտրում են նույն կուսակցությունը։ Ոչ թե, որ կյանքը լավ ա։ Պրոպագանդան հոյակապ աշխատում ա։
Նայի՞, քո համար Թրամփն ու Պուտինը նման են։ Մենակ չասես, թե մտածելով ես հասել էդ եզրակացությանը։
Ապեր, Թրամը շատ ավելի դեմոկրատ ու լիբերալ է, քան Նահանգների դեմոկրատներն ու լիբերալները։ Ասա խի՞։ Որովհետև խիյարը համատարած թարս ա բուսնել։ Մարդիկ դեմոկրատիան ու կոմունիզմը իրարից չեն կարողանում տարբերել ու էդ նույն մարդիկ գնում են ընտրությունների ու միշտ ընտրում են նույն կուսակցությունը։ Ոչ թե, որ կյանքը լավ ա։ Պրոպագանդան հոյակապ աշխատում ա։
Նայի՞, քո համար Թրամփն ու Պուտինը նման են։ Մենակ չասես, թե մտածելով ես հասել էդ եզրակացությանը։
Դու մտածելով ե՞ս հանգել նրան, որ Կամալան անուղեղ միջակություն ա
One_Way_Ticket
12.11.2024, 17:11
Դու մտածելով ե՞ս հանգել նրան, որ Կամալան անուղեղ միջակություն ա
Միջակություն էր, բա ինչ էր։ Աբորտներից բացի ոչ մի հարցի շուրջ հստակ դիրքորոշում չուներ։
Միջակություն էր, բա ինչ էր։ Աբորտներից բացի ոչ մի հարցի շուրջ հստակ դիրքորոշում չուներ։
Թրամփին ու Քամալային համեմատելով ասել, որ Քամալան անգրագետ միջակություն էր = ասել, որ Թրամփը կոմունիստ տրանս կվադրոպեր թինեյջեր էր
Թրամփին ու Քամալային համեմատելով ասել, որ Քամալան անգրագետ միջակություն էր = ասել, որ Թրամփը կոմունիստ տրանս կվադրոպեր թինեյջեր էր
Freeman ջան, դու ձախերի մեդիայի ազդեցության տակ իրականությունից կտրված ես, կներես, որ պնդում եմ անում։
Ես համոզված եմ, որ դու մյուս կողմի հավասարակշռված փաստարկները չես (ուզել) լսել։
Ու սա համատարած խնդիր ա ոչ միայն ձախերի, այլ առհասարակ՝ մարդկանց մոտ․
Շատերը Թրամփի հաղթանակից հետո ոչ թե սկսել են մտածել ու գիտակցել իրենց իրականությունից կտրված լինելը, այլ համարել են, որ Թրամփը հաղթել է Նահանգներում տուպոյ-անգրագետ-սպիտակ-կոնսերվատիվ-ռասիստ-սեքսիստ-ֆաշիստ-հոմոֆոբ մասսայի շնորհիվ :D
Որ ասենք մի երկու ինտելեկտուալ մարդկանց լսեիր հիսթերիկների ու հիմարների փոխարեն, հայացքներդ կփոխվեին։
Օրինակ Sky News Australia-ի Rita Panahi-ն իր "Lefties Losing It"-ով ապրիլից սկսած մեկնաբանում էր, թե ոնց են ձախերը կորցնում իշխանությունն ու ծակերը։
Freeman ջան, դու ձախերի մեդիայի ազդեցության տակ իրականությունից կտրված ես, կներես, որ պնդում եմ անում։
Ես համոզված եմ, որ դու մյուս կողմի հավասարակշռված փաստարկները չես (ուզել) լսել։
Ու սա համատարած խնդիր ա ոչ միայն ձախերի, այլ առհասարակ՝ մարդկանց մոտ․
Շատերը Թրամփի հաղթանակից հետո ոչ թե սկսել են մտածել ու գիտակցել իրենց իրականությունից կտրված լինելը, այլ համարել են, որ Թրամփը հաղթել է Նահանգներում տուպոյ-անգրագետ-սպիտակ-կոնսերվատիվ-ռասիստ-սեքսիստ-ֆաշիստ-հոմոֆոբ մասսայի շնորհիվ :D
Որ ասենք մի երկու ինտելեկտուալ մարդկանց լսեիր հիսթերիկների ու հիմարների փոխարեն, հայացքներդ կփոխվեին։
Օրինակ Sky News Australia-ի Rita Panahi-ն իր "Lefties Losing It"-ով ապրիլից սկսած մեկնաբանում էր, թե ոնց են ձախերը կորցնում իշխանությունն ու ծակերը։
Բոլդ արածս մասն իրականության հետ կապ չունի ։Դ Բայց ձախերն էլ են էնքան համը հանել, որ չեմ էլ մեղադրում ։Դ
Ամեն դեպքում չէի եկել Կամալային արդարացնելու (Ինչքան էլ որ էդ երկուսի մեջ ակընհայտորեն Թրամփն ա իմ համար ավելի վատ թեկնածու), ասածս երկու կողմից պրոպագանդայի ու ծայրահեղացման մասին էր, որի պատճառով թեկնածուների մեջ պետք ա ընտրել ոչ թե ավելի լավին, այլ քիչ վա․․ ոռիին։
Ու էդ ձեռի հետ էլ բերել ա որ մի հարցի հիման վրա ինձ համարում ես իրականությունից կտրված ։Դ Բայց ոնց ասեցի չեմ մեղադրում, որտև ես էլ ինձ բռնեցնում եմ էն մտքի վրա, որ ինձնից մի քիչ աջ կարծիք եմ լսում, առաջին միտքս ոչ թե էն ա, որ փորձում եմ հասկանամ ինչ հիմնավորումներ ա բերում, այլ արդեն ինչ որ ծայրահեղագույն աջի տպավորություն ա ստեղծվում մոտս բնորոշ ստերեոտիպերով, ում չարժի էլ բանի տեղ դնել։
Համոզված չեմ, որ էդ ավելի ընդունելի բան ա, քան օրինակ ռասիզմը կամ հոմոֆոբիան, ու երևի պետք ա երկու կողմի շատից քչից ադեկվատոտ հատվածներով գոնե մեր մեջից հանենք էդ, հակառակ դեպքում թրամփ/հարիս զույգից ավելի ծայրահեղ են լինելու մյուսները ու ավելի քիչ բաների շուրջ են պայմանավորվելու։
Չնայած մյուս կողմից էլ կարող ա էս դեմոկրատիայի մյուս փուլն ա ու շատ երկար հնարավոր չի դեմոկրատիա ունենալ, մարդիկ երբ երկար են մրցակցում, ծայրահեղանում ու իրար գզում են
Բոլդ արածս մասն իրականության հետ կապ չունի ։Դ Բայց ձախերն էլ են էնքան համը հանել, որ չեմ էլ մեղադրում ։Դ
Ամեն դեպքում չէի եկել Կամալային արդարացնելու (Ինչքան էլ որ էդ երկուսի մեջ ակընհայտորեն Թրամփն ա իմ համար ավելի վատ թեկնածու), ասածս երկու կողմից պրոպագանդայի ու ծայրահեղացման մասին էր, որի պատճառով թեկնածուների մեջ պետք ա ընտրել ոչ թե ավելի լավին, այլ քիչ վա․․ ոռիին։
Ու էդ ձեռի հետ էլ բերել ա որ մի հարցի հիման վրա ինձ համարում ես իրականությունից կտրված ։Դ Բայց ոնց ասեցի չեմ մեղադրում, որտև ես էլ ինձ բռնեցնում եմ էն մտքի վրա, որ ինձնից մի քիչ աջ կարծիք եմ լսում, առաջին միտքս ոչ թե էն ա, որ փորձում եմ հասկանամ ինչ հիմնավորումներ ա բերում, այլ արդեն ինչ որ ծայրահեղագույն աջի տպավորություն ա ստեղծվում մոտս բնորոշ ստերեոտիպերով, ում չարժի էլ բանի տեղ դնել։
Համոզված չեմ, որ էդ ավելի ընդունելի բան ա, քան օրինակ ռասիզմը կամ հոմոֆոբիան, ու երևի պետք ա երկու կողմի շատից քչից ադեկվատոտ հատվածներով գոնե մեր մեջից հանենք էդ, հակառակ դեպքում թրամփ/հարիս զույգից ավելի ծայրահեղ են լինելու մյուսները ու ավելի քիչ բաների շուրջ են պայմանավորվելու։
Չնայած մյուս կողմից էլ կարող ա էս դեմոկրատիայի մյուս փուլն ա ու շատ երկար հնարավոր չի դեմոկրատիա ունենալ, մարդիկ երբ երկար են մրցակցում, ծայրահեղանում ու իրար գզում են
Համ համաձայն չես, համ խոստովանում ես։ Իրազեկված չես համենայն դեպս։
Դեմոկրատները կոռումպացված մաֆիոզ կլան են ու Կամալայից ավելի ոռին հնարավոր չէր պատկերացնել՝ կլանի մանկլավիկ, պատահականորեն (սեքս պարտնյորի շնորհիվ) դիրքերի հասած կիսագրագետ մեկը, որի "աշխարհայացքում" դեմոկրատիան ու կոմունիզմը խառնված են իրար։
Կամալան 90 օրվա մեջ մի միլիարդ դոլար քամուն ա տվել ընտրարշավի վրա, 20 միլիոն էլ պարտք ա մնացել դոնորներին, Թրափն էլ որպես "բարիդրացիական" ժեշստ՝ առաջարկում է իր ընտրարշավի ֆոնդում մնացածից էդ 20 միլիոնը փակել :D
Ես կարծում եմ, ոչ միայն Նահանգների, այլ աշխարհի մարդիկ եթե իրազեկված լինեն, ապա պիտի Թրամփին շնորհակալ լինեն՝ մենակ դեմոկրատների չհաղթելը արդեն լուրջ ձեռքբերում էր։
Մի հատ էլ պնդում անեմ՝ եթե Նահանգների ժողովուրդը զինված չլիներ, կամ թույլ ժողովուրդ լիներ, դեմոկրատները մասսայական կեղծումներ ու ճնշումներ էին անելու որ իշխանությունը պահեն։
Ապօրինի միգրացիայով տգետ ու հանցագործ զանգվածներով երկիր լցնելը, գենդերների, գույների, ռասաների, աբորտների ու մնացած ապուշագույն թեմաներով ժողովրդին հիմարացնելն ու թուլացնելը իրենց կլանի մտածված ծրագրերն են։
Դեմոկրատները հակապետական սրիկաներ են, ու աշխարհում քաոս առաջացնելն էլ է իրենց ծրագրերի մեջ։ Դու իրականությունից շատ հեռու ես։
Համ համաձայն չես, համ խոստովանում ես։ Իրազեկված չես համենայն դեպս։
Դեմոկրատները կոռումպացված մաֆիոզ կլան են ու Կամալայից ավելի ոռին հնարավոր չէր պատկերացնել՝ կլանի մանկլավիկ, պատահականորեն (սեքս պարտնյորի շնորհիվ) դիրքերի հասած կիսագրագետ մեկը, որի "աշխարհայացքում" դեմոկրատիան ու կոմունիզմը խառնված են իրար։
Կամալան 90 օրվա մեջ մի միլիարդ դոլար քամուն ա տվել ընտրարշավի վրա, 20 միլիոն էլ պարտք ա մնացել դոնորներին, Թրափն էլ որպես "բարիդրացիական" ժեշստ՝ առաջարկում է իր ընտրարշավի ֆոնդում մնացածից էդ 20 միլիոնը փակել :D
Ես կարծում եմ, ոչ միայն Նահանգների, այլ աշխարհի մարդիկ եթե իրազեկված լինեն, ապա պիտի Թրամփին շնորհակալ լինեն՝ մենակ դեմոկրատների չհաղթելը արդեն լուրջ ձեռքբերում էր։
Մի հատ էլ պնդում անեմ՝ եթե Նահանգների ժողովուրդը զինված չլիներ, կամ թույլ ժողովուրդ լիներ, դեմոկրատները մասսայական կեղծումներ ու ճնշումներ էին անելու որ իշխանությունը պահեն։
Ապօրինի միգրացիայով տգետ ու հանցագործ զանգվածներով երկիր լցնելը, գենդերների, գույների, ռասաների, աբորտների ու մնացած ապուշագույն թեմաներով ժողովրդին հիմարացնելն ու թուլացնելը իրենց կլանի մտածված ծրագրերն են։
Դեմոկրատները հակապետական սրիկաներ են, ու աշխարհում քաոս առաջացնելն էլ է իրենց ծրագրերի մեջ։ Դու իրականությունից շատ հեռու ես։
Համաձայն չեմ, որովհետև չկա էս ասածներիդ մեջ որևէ բան, որը նոր ինֆորմացիա էր իմ համար։
Ամեն դեպքում իմաստ չեմ գտնում քննարկումը շարունակել, որովհետև դու վապշե չես ընդունում պրոպագանդայի ազդեցությունը քո վրա, ինչը գնալով ավելի ակընհայտ ա դառնում, թե ինչ շատ ա ու դրա հետևանքով դու խոսում ես ոչ թե իմ հետ, այլ ստերեոտիպային ձախ լիբերալ կոմունիստի, ով քեզ ընկալում ա որպես ստերեոտիպային աջ քրիստեոնանացիոնալիստ։
Ամեն դեպքում կարծում եմ կարաս ընդունես, որ իմ կարծիքների մասին պնդումներ անելու համար շատ քիչ բան եմ էստեղ գրել, մանավանդ նախորդ պնդումների, որոնք վապշե հարցի հիման վրա էին, ոչ թե ինֆորմացիայի։
Երբ մարդը քեզ հարց ա տալիս ու դու ենթադրում ես, որ ինքն ինչ որ բաների շուրջ ունի կոնկրետ կարծիք ու ինչ որ ազդեցությունների տակ ա, արդյո՞ք չես համարում, որ էդ ադեկվատ չի ու էդ ենթադրություն անողն առնվազն հիմք չունի։ Եթե հիմք չունի, բայց վսյո ժե էդքան համոզված պնդումներ ա անում, կարող ա՞ ամեն դեպքում պրոպագանդան իրա վրա ավելի շատ ա ազդում, քան պատկերացնում էր։ Չես տեսնու՞մ, որ էդ էն ա, ինչի մեջ Կամալայի ընտրազանգվածին մեղադրում ես (շատերի դեպքում հիմնավորված), իսկ իրենք՝ Թրամփի (էլի շատերի, ոնց որ թե նաև քո դեպքում՝ հիմնավորված)
Իսկ իմաստ չեմ տեսնում շարունակել, ոչ թե որովհետև մտածում եմ, որ ձև չկա քեզ "էդ անդունդից հետ բերելու", այլ չեմ ուզում կամալայենց պաշտպանել, որովհետև իրենց նկատմամբ քննադատությունների մեծ մասը ճիշտ ա ու վերջին բանը որ կուզեի էդ ա։ Մանավանդ որ էստեղ եթե ընտրության մասնակցելու լինեի, աջ կուսակցություններից մեկին էի ընտրելու (սամ վ ախույե) ու պատճառների մեջ քո գրածների մի մասն էլ կա։
Ափսոս․․․ նկատի ունեմ էս գյոզալական կլուբը։
Ափսոսի պատճառներից մեկն էլ դու ես: Կորում ես։
Ափսոսի պատճառներից մեկն էլ դու ես: Կորում ես։
Մարդը եկավ ինչ գրեց "ֆռցրինք իրա վրա", բա կկորի բա ինչ կանի ։դ
Բայց ոնց որ էն տեխնիկական խնդիրներից հետո ավելի ա պասիվացել ակումբը, ես առաջ պրոկրաստինացիա անելուց մտնում էի գոնե օրը մի անգամ, դաժե եթե շաբաթներով նոր բան չկար, բայց թարգել եմ
Մարդը եկավ ինչ գրեց "ֆռցրինք իրա վրա", բա կկորի բա ինչ կանի ։դ
Չեմ կարծում Վիշապը "գյոզալական կլուբ" էր մտնում իր մասին դուրեկան բաներ լսելու համար։ Բայց ես էլ եմ ափսոսում․ կարդալու բան կար, ի տարբերություն սոց․մեդիայի։
Բայց ոնց որ էն տեխնիկական խնդիրներից հետո ավելի ա պասիվացել ակումբը, ես առաջ պրոկրաստինացիա անելուց մտնում էի գոնե օրը մի անգամ, դաժե եթե շաբաթներով նոր բան չկար, բայց թարգել եմ
Ես էլ մտավոր աշխատանքի ընդմիջումներին էի մտնում, ուղեղս թոթափեելու, թարմանալու։
Վերջերս փորձեցի reddit-ում քաղաքական բազարներին մասնակցել, ու Օստապ Բենդերի ասած՝ մարդկության նկատմամբ հավատս լրիվ կորցրի :D
Խայտառակ պլատֆորմ է, 100%-անոց "ձախ-լիբերալ" (վաղուց արդեն կեղծ են ձախերն ու լիբերալները), "լիբերալ" կլիշեներից դուրս կարծիքները ճնշվում, գրաքննվում ու մեծամասամբ անհետանում են։
Թեմա բացողը, կամ ադմինը կարող է կարգավորումներով ընտրել բացասական ձայների սահմանը, որից այն կողմ որևէ անդամ ուղղակի չի կարող թեմայում կարծիք գրել,
ասենք կոպիտ պատկերացնենք Վիշապ անունով մեկը Կամալայի վերաբերյալ բացասական է արտահայտվել ու ստացել է -100 ձայն, ապա վերջ՝ Վիշապը լռեցվում է ոչ միայն քաղաքական թեմաներում,
այլ ասենք նաև հեծանվային քննարկումներում, որտեղ թեմա բացողը դրել է, որ մինուս ձայներով մարդիկ չկարողանան արտահայտվել (դե, որովհետև ֆորումի ստանդարտներով "դեբիլ" են, ու "սխալ" բաներ են ապրիորի գրելու մարդկանց ապակողմնորոշեն)։
Ես ձեզ անկեղծ եմ ասում, եթե այս անգամ Նահանգներում ձախերը հաղթեին, աշխարհում Անասնաֆերմա 2 էր սկսվելու, առանց մի գրամ չափազանցնելու։
Կալիֆորնիան արդեն Անաստնաֆերմա 1․5 է, բայց փառք աստծու՝ գոնե Սան Ֆրանցիսկոյի քաղաքապետին փոխում են, Օքլենդի քաղաքապետին պաշտոնազրկում են,
հույս ունեմ հերթը նահանգապետին կհասնի, որովհետև արդեն աբսուրդի են հասել ձախերի որոշումներն ու օրենքները, որոնց միակ նպատակը փողերի լվացումն ու մարդկանց հիմարացնելն է։
Ու Ակումբը, այո, ափսոս, հազար ափսոս :cry
Ինչու՞ են մարդկանց մեծամասնությունը ընտրում ֆեյսբուքը՝ որ ինքզինքի վրա հրավիրեն ուշադրությունը, ու ոչ թե թեմայի, քննարկման, գիտելիքի, որ իրենց ապահով զգան քննադատություններից ու չար աչքներից․․․
Փալաս հասարակություն է ձևավորվում՝ պուպուշ ու փափլիկ կաղապարի մեջ, երևի նայել եք յութուբում ախմախների հիսթերիկ պոռթկումները ընտրությունների արդյունքների հետ կապված, խայտառակ տեսարաններ են :D
Այ դրա համար կեցցե՛ Թրամփը, կեցցե՛ն Հանրապետականները, եղիցի հույս, ասեմ, որ Թրամփը արդեն մոշնի կառավարություն է ձևավորում, մեծամասամբ ինտելեկտուալ դրական դեմքեր են, տեսնենք ոնց կլինի։
Բա ուրիշ լա՞վ եք, ինչու՞ նորագույն թեմաներ չեք բացում, ու՞մ վրա եք հույսներդ դրել :P
ասենք կոպիտ պատկերացնենք Վիշապ անունով մեկը Կամալայի վերաբերյալ բացասական է արտահայտվել ու ստացել է -100 ձայն, ապա վերջ՝ Վիշապը լռեցվում է ոչ միայն քաղաքական թեմաներում,
այլ ասենք նաև հեծանվային քննարկումներում, որտեղ թեմա բացողը դրել է, որ մինուս ձայներով մարդիկ չկարողանան արտահայտվել (դե, որովհետև ֆորումի ստանդարտներով "դեբիլ" են, ու "սխալ" բաներ են ապրիորի գրելու մարդկանց ապակողմնորոշեն)։
Երևի դրան կանվանես դեմոկրատիայի բացակայություն, բայց ես հակառակն եմ տեսնում․ դեմոկրատիայի (ժողովրդավարության) պատճառով ա Վիշապի ձայնը լռեցվում։ Ժողովուրդը (100 ձայն) որոշում ա, որ Վիշապը պիտի լռի։ Տենց ա լինում, երբ ձայնի իրավունք ա տրվում բոլորին, դեբիլներին ներառյալ։
Ու Ակումբը, այո, ափսոս, հազար ափսոս :cry
Ինչու՞ են մարդկանց մեծամասնությունը ընտրում ֆեյսբուքը՝ որ ինքզինքի վրա հրավիրեն ուշադրությունը, ու ոչ թե թեմայի, քննարկման, գիտելիքի, որ իրենց ապահով զգան քննադատություններից ու չար աչքներից․․․
Փալաս հասարակություն է ձևավորվում՝ պուպուշ ու փափլիկ կաղապարի մեջ, երևի նայել եք յութուբում ախմախների հիսթերիկ պոռթկումները ընտրությունների արդյունքների հետ կապված, խայտառակ տեսարաններ են :D
Հա։ Փոխանակ անձը մնա թեմայի հետևում, թեման ա դառնում ինքզինքը ցուցադրելու միջոց։
Այ դրա համար կեցցե՛ Թրամփը, կեցցե՛ն Հանրապետականները, եղիցի հույս, ասեմ, որ Թրամփը արդեն մոշնի կառավարություն է ձևավորում, մեծամասամբ ինտելեկտուալ դրական դեմքեր են, տեսնենք ոնց կլինի։
Դու դեռ կարծում ես, թե թրամպերը կամ որևէ մեկերն են էսօր արմատական ինչ-որ բան որոշողները։
Բա ուրիշ լա՞վ եք, ինչու՞ նորագույն թեմաներ չեք բացում, ու՞մ վրա եք հույսներդ դրել :P
Ես, անկեղծ ասած, քո վրա եմ հույսս դրել :)
Երևի դրան կանվանես դեմոկրատիայի բացակայություն, բայց ես հակառակն եմ տեսնում․ դեմոկրատիայի (ժողովրդավարության) պատճառով ա Վիշապի ձայնը լռեցվում։ Ժողովուրդը (100 ձայն) որոշում ա, որ Վիշապը պիտի լռի։ Տենց ա լինում, երբ ձայնի իրավունք ա տրվում բոլորին, դեբիլներին ներառյալ։
Դեմոկրատիայի հետ եզր չունեցող երևույթ է, 100 ձայնը reddit-ի մասնակիցների թվի (70մլն-ից ավելի) համար ոչինչ է, իսկ սույն թայֆայական համակարգը "մտածել" են reddit-ի ստեղծողները։
Իսկ խոսքի սահմանափակումը իր հերթին լիբերալիզմի հիմունքներին հակասող է, այսինքն այն ձախերը, որոնք կողմ են ցենզուրային, դրանք կեղծ լիբերալներ են, կամ՝ ոչխարի մորթու տակ թաքնված գայլեր են։
Լավ է, գոնե Մասկը Թվիթթերը առավ, թե չէ խոսքի ազատությունը կարելի էր թաղել։
Դու դեռ կարծում ես, թե թրամպերը կամ որևէ մեկերն են էսօր արմատական ինչ-որ բան որոշողները։
Բարեկամ ջան, ես ոչ թե կարծում եմ, այլ համոզված եմ, որ մատների վրա հաշված անհատներն են էսօր աշխարհում բան որոշողները, դա ակնհայտ է։
Ու կոնկրետ Թրամփը ահագին բան որոշող է։
Բանակում էս տարի արդեն 9 ինքնասպանության դեպք ա եղել։
Շատերս մեր տեղեկատվական, մշակութային պղպջակների մեջ խրված չենք տեսնում թե ինչ ա կատարվում մեր ֆիլտրած միջավայրից դուրս։ Մի պահ ինձ թվում էր թե էն հակամարդկային, գողական հասկացությունները էլ համարյա չկան, մարդիկ ինչ-որ չափից շատ բարեկիրթ են դարձել, հանդուրժող, բարի։ Հետո սկսում ես հասկանալ, որ տարիքի հետ ուղղակի սովորել ես քեզ մեկուսացնել անցանկալի մարդկանցից, միջավայրերից, ու քեզ սկսել ա թվալ, թե դրանք էլ չկան, բայց սկսում ես մի քիչ ավելի ուշադիր լինել, ու տեսնում ես որ շատ լավ էլ կան, ու շատ ավելի ագրեսիվ, ու մասայական տեսք ստացած։
Սկսում ես լիքը տեսանյութերի հանդիպել, որտեղ հարսանիքի շարասյունը կանգնեցնում է բանուկ մայրուղու երթևեկությունն ու սկսում են պարել փողոցի մեջ, թքած ունենալով բոլորի վրա։ Դպրոցներում 14-15 տարեկան երեխաները դանակահարում, կրակում են իրար վրա։ Արդեն որերորդ դեպքն եմ հանդիպում, երբ դեռահասը դանակահարել է չափահաս տղամարդու, հավանաբար ինչ-որ նկատողության պատճառով։
9 ինքնասպանության դեպք, մոտ էդքան էլ սպանության, որոնք հիմնականում նույն պատճառներն են ունենում։ Ամիսը 2 մահ։ Ինչ-որ կեղտոտ, բանտային հասկացությունների պատճառով սկսում են մեկին խմբով ճնշել, ստորացնել, դժոխքի վերածել կյանքը։ Արդյունքում մի շատ փոքր տոկոսը ինքնասպանության են դիմում, մի էդքան տոկոսը սպանում են իրար, իսկ շատ ավելի մեծ մասը մնում են չբացահայտված։ Հենց էս պահին բանակում բազմաթիվ դժոխքի միջով անցնող երիտասարդ տղաներ կան, որոնց մասին ոչ ոք չգիտի։ Ամեն ամիս մեկը էլ չի դիմանում, հետո սկսում են մի քանի օր խոսել, հետո մոռանում են։
Ես չգիտեմ թե ինչ կարելի ա անել էս ամեն ինչի հետ։
Մշակութային կյանք չկա, գիտական միջավայր չկա, կրթություն չկա։ Ով էս ամեն ինչի կարիքն ուներ, փոքր պղպջակներ ստեղծել, մեկուսացած ապրում են, բայց մի քիչ պղպջակիցդ դուրս ես գալիս, սարսափում ես թե ինչ ա կատարվում։
Ես տանել չեմ կարողանում սենց հոռետեսական, մի դիտանկյուն պարունակող կարծիքներ, ու շատերը երևի։ Բայց հենց էդ էլ ա խնդիր։ Որ չենք ուզում խոսալ։ Խոսացողին հակադարձում ենք, թե լավ, թարգի, հեն ա, ում տեսնում եմ բարեկիրթ, շնորհքով, սպորտով զբաղվող, գիրք կարդացող, ֆիլմ նայող մարդիկ են, ինչ ես նվնվում։ Ու մնում ենք մեր սպորտով զբաղվող, գիրք կարդացող, փոդքասթ նայող պղպջակներում։ Հետո դուրս ես գալիս, ու քեզ ինքնասպանության են հասցնում մարդիկ, որ ի սկզբանե դրսում էին։
Իմ կարծիքով հասարակության հերթական դեգրադացիան կոնկրետ ասոցիացիաներ ունի մարդկության նախորդ դեգրադացիաների հետ։
Օրինակ ասենք Հռոմեական կայսրության անկումն ու մութ դարաշրջանը սկսվեցին փոքրիկ սառցե դարից․
Ցրտի ու երաշտի պատճառով ողջ եվրոպան սննդամթերքի լուրջ դեֆիցիտ ունեցավ ու ըստ երևույթին հենց դրան էլ կարելի է վերագրել հաջորդիվ պատերազմներն ու մշակութային ու տնտեսաքաղաքական դեգրադացիաները։
Մեր ներկայիս հերթական ոսկե դարում մարդկության հիմարացման հիմնական պատճառը կարծում եմ էլի սնունդն է, ուղղակի այս անգամ ոչ թե բացակայությունը՝ այլ որակը։
Շատ չխորանամ ու չհոգնեցնեմ կրկնություններով, բայց կոնկրետ վերջին տարիների բանակի էշությունները ես վերագրում եմ Փաշինյանի ժողովրդահաճո քայլին՝ բանակի սննդի «բարելավմանը»։
Սննդին զգալի շաքարեղեն են ավելացրել քաղցրավենիքի ու մրգի տեսքով, և դա բերել է սննդանյութային ու վիտամինային դեֆիցիտի ու հիմարացման:
Ինքնասպանությունների մեծ մասը ֆիզիոլոգիական պատճառ ունեն՝ սննդանյութի ու վիտամինների պակասը տագնապներ ու դեպրեսիա է առաջացնում, թե չէ գողական մշակույթն ու իրար ստորացնելը մեր մոտ միշտ էլ եղել են, ու ես կասեի վերջերս վայթե պակասել են:
Կարճ ասած, լավ կլիներ էդ հիմար երեքանգամյա «սանատորիայի» ռացիոնի փոխարեն զինվորներին տային պարզ սննունդ՝ միս, ձու, կարագ, պանիր, ու ինքնասպանությունների թիվը կպակասեր:
Կարճ ասած, լավ կլիներ էդ հիմար երեքանգամյա «սանատորիայի» ռացիոնի փոխարեն զինվորներին տային պարզ սննունդ՝ միս, ձու, կարագ, պանիր, ու ինքնասպանությունների թիվը կպակասեր:
Դժվար թե պակասեր։
Իմ ծառայության ժամանակ երկու տիպի զորամաս կար «ուստավ», որտեղ հիմնականում գործում էին կանոնադրային հարաբերություններ հրամանատարների և զինվորների միջև, և «բարդակ», որտեղ կարգուկանոն չկար։ Զինվորները երազում էին երկրորդ տիպի զորամասում հայտնվելու մասին, բայց հիմնականում բոլոր դեպքերը հենց այդ զորամասերում էին լինում։ Երբ կանոնադրային հարաբերություններով գործող զորամասերում որևէ արտակարգ դեպք չէր գրանցվում։
Ես երկու տիպի զորամասում էլ ծառայել եմ, տեսել եմ, թե հրամանատարից կախված նույն մարդիկ ոնց են դրսևորում իրենց երկու տեղում։ Առաջին տիպի զորամասում ամբողջ օրվա ֆիզիկական, շարային, կրակային պատրաստությունից հետո երեկոյան բոլորը հոգնած քնում էին, երկրորդ տիպում ամբողջ օրը պարապ ձանձրանալուց հետո գիշերներն իրար էին ուտում։
Հիմա, ես ինչքանով տեղեկանում եմ 25-օրյա զորավարժությունների մասնակիցներից, ժամկետային զինծառայողներից, բոլոր տեղերում հիմնականում բարդակ ա։
Համակարգերը կառավարվում են կամ ուժեղ ձեռքի, կամ կայացած ինստիտուտների միջոցով։
Կայացած ինստիտուտներ ոչ ունեցել ենք, ոչ էլ ունենք։ Փոխարենը առաջ ունեինք «ուժեղ ձեռքով», բռնապետական հակումներով ղեկավար մարդիկ, որոնք ստիպում էին համակարգին աշխատել։ Հիմա էդ մարդկանցից ազատվել են, իսկ ինստիտուտներ չկան։
Ու ամեն տեղ բարդակ ա դարձել։
Ռազմական ուսումնարաններից դուրս են գալիս գողական մտածողությամբ հրամանատարներ, որոնց համար «զապադլո» ա վերադասին զեկուցել զինվորի կատարած զանցանքի մասին։ Փոխարենը փորձում են սեփական ուժերով, զինվորներից առանձնացրած արտոնյալ, քրեական հակումներ ունեցող տղաների օգնությամբ կարգուկանոն հաստատել։ Կանոնադրության փոխարեն սկսում ա գործել «քֆուրի» ինստիտուտը։ Օրինակ դիրքում քնողին խլեշ քֆուր են անում, իսկ գողական զզվելի պանյատներով տենց անպատվություն ստացած մարդը կամ պիտի սպանի իրեն անպատվողին, կամ ձեռք բերի իզգոյի կարգավիճակ, որին բոլորը կարող են անպատիժ ստորացնել։ Հիմիկվա ինքնասպանությունների 99 տոկոսի պատճառն էս ա։
...
Իմ ծառայության ժամանակ երկու տիպի զորամաս կար «ուստավ», որտեղ հիմնականում գործում էին կանոնադրային հարաբերություններ հրամանատարների և զինվորների միջև, և «բարդակ», որտեղ կարգուկանոն չկար։ Զինվորները երազում էին երկրորդ տիպի զորամասում հայտնվելու մասին, բայց հիմնականում բոլոր դեպքերը հենց այդ զորամասերում էին լինում։ Երբ կանոնադրային հարաբերություններով գործող զորամասերում որևէ արտակարգ դեպք չէր գրանցվում։
Ես երկու տիպի զորամասում էլ ծառայել եմ, տեսել եմ, թե հրամանատարից կախված նույն մարդիկ ոնց են դրսևորում իրենց երկու տեղում։ Առաջին տիպի զորամասում ամբողջ օրվա ֆիզիկական, շարային, կրակային պատրաստությունից հետո երեկոյան բոլորը հոգնած քնում էին, երկրորդ տիպում ամբողջ օրը պարապ ձանձրանալուց հետո գիշերներն իրար էին ուտում։
Հիմա, ես ինչքանով տեղեկանում եմ 25-օրյա զորավարժությունների մասնակիցներից, ժամկետային զինծառայողներից, բոլոր տեղերում հիմնականում բարդակ ա։
...
Արէա ջան, ինձ չի թվում, որ էսօրվա բարդակը 90-ականներից բարդակին կհասնի, էն ժամանակ զորամասերի հրամանատարների զգալի մասը հանցագործներ էին, որոնք թալանում էին բանակի ռեսուրսները, կամ էլ զորքը ստրուկի պես բանեցնում էին, ուղղակի հիմա ինֆորմացիան է շատացել։
Բոլոր տեսակետներից կանոնակարգն ու խիստ ռեժիմը 100% էֆեկտիվ են, համաձայն եմ։
Բայց ասածս էն է, որ տոքսիկ սնունդից մարդիկ դեբիլանում են, ու դրանից բխում են մնացած դժբախտությունները, այսինքն բարդակն էլ է դեբիլացման ու մոտիվացիայի բացակայության արդյունք։
Լավ կլինի պարոն վարչապետն էլ հետևի իր սննդակարգին, թրաշվելը ճիշտ էր (ենթադրում եմ՝ Թրամփի ընտրվելը զգաստացրել է), հեծանիվ քշելը ճիշտ է, մնացել է շաքարից հրաժարվելը։
Մոռացա ասել՝ էդ քֆուրի պաշտամունքը Հայաստանում կատարյալ տխմարության դրսևորումներից է, ոչ մի լուրջ երկրում հայհոյանքին էդքան լուրջ ուշադրություն չեն դարձնում ու հայհոյանքի պատճառով սպանություն, կամ ինքնասպանություն չի լինում։ Նահանգներում մեկի մորը հայհոյելը ահագին ծիծաղելի է հնչում, որովհետև տրամաբանական չի սովորաբար մեկի ծեր մոր հետ քնել ցանկանալը, կամ դրանով սպառնալը, իսկ ասենք մեկի մորը պոռնիկ անվանելը, որն մեծամասամբ իրականությունից հեռու է, էլի տխմարաբանություն է (sun of a bitch-ը երբեմն դրական երանգով են կիրառում՝ lucky sun-of-a-bitch)։ Ավելի ռացիոնալ հայհոյանքներից են «asshole»-ը, կամ «piece of shit»-ը, որ մեծամասամբ համապատասխանում են իրականությանը։ Այսինքն նույնիսկ հայհոյանքի մեջ հայերս հեռու ենք իրատեսությունից ու ռացիոնալիզմից։
Մոռացա ասել՝ էդ քֆուրի պաշտամունքը Հայաստանում կատարյալ տխմարության դրսևորումներից է, ոչ մի լուրջ երկրում հայհոյանքին էդքան լուրջ ուշադրություն չեն դարձնում ու հայհոյանքի պատճառով սպանություն, կամ ինքնասպանություն չի լինում։ Նահանգներում մեկի մորը հայհոյելը ահագին ծիծաղելի է հնչում, որովհետև տրամաբանական չի սովորաբար մեկի ծեր մոր հետ քնել ցանկանալը, կամ դրանով սպառնալը, իսկ ասենք մեկի մորը պոռնիկ անվանելը, որն մեծամասամբ իրականությունից հեռու է, էլի տխմարաբանություն է (sun of a bitch-ը երբեմն դրական երանգով են կիրառում՝ lucky sun-of-a-bitch)։ Ավելի ռացիոնալ հայհոյանքներից են «asshole»-ը, կամ «piece of shit»-ը, որ մեծամասամբ համապատասխանում են իրականությանը։ Այսինքն նույնիսկ հայհոյանքի մեջ հայերս հեռու ենք իրատեսությունից ու ռացիոնալիզմից։
Իմ կարծիքով ինչքան ավելի ինտելեկտուալ ա մարդը, էնքան դժվար ա իրեն հայհոյանքով վիրավորելը։ Ու ինչքան ավելի ինտելեկտուալ ա հասարակությունը, էնքան ավելի քիչ տաբու ու պակաս վիրավորական ա ցանկացած տիպի հայհոյանքը։
«Ես քո մերը ․․․»։
Հա ի՞նչ։ Ի՞նչ ես ուզում ասել։ Երազո՞ւմ ես, պլանավորո՞ւմ ես, սպառնո՞ւմ ես։ Ոչ մի բան, ուղղակի օդի մեջ անկապ բառակույտ, որի միակ նպատակը դիմացինին վիրավորելն ա։ Ուրիշ ոչ մի իմաստ չունի։
Ոնց որ ասեն․ ես ուզում եմ քեզ վիրավորել, ու դու դրանից մահու չափ վիրավորվես, ու շրջապատի մարդիկ էլ ընդունեն, որ քեզ մահացու վիրավորանք են հասցրել, որին եթե անհամարժեք պատասխան չտաս, հարգանքի արժանի չես։
Պրիմիտիվության գագաթնակետն ա։
Ինտելեկտուալ հասարակություն վայթե երբեք չի եղել մոլորակի վրա։ Այսինքն՝ երբ ժամանակի տվյալ պահին մարդկանց գոնե կեսից ավելին իմացական հետաքրքրասիրություն ունեն։
Մարդկանց մեծամասնությունը հասնում են մի մակարդակի, որից այն կողմ դադարում են հարցեր տալը, դառնում են չափազանց վստահ ու ինքնահավան, առանց կասկածների, օրինակ՝ ես ։Ճ
Ո՞նց է մարդկանց մոտ ինչ-որ մի պահից թուլանում ու դադարում իմացական հետաքրքրասիրությունը։ Հեսա թեմա բացեմ, մի քիչ դատարկաբանենք։
Իսկ կա՞ որևէ վիճակագրություն ինքնասպանությունների թվի մասին՝ հայկական սովետական բանակում, իննսունականների բանակում և այսօրվա բանակում։
Զուտ վիճակագրական թվերից բացի, կարևոր են նաև գործոնները՝ տարբեր էպոխաների, այդ թվում՝ մարդու հոգեկան աշխարհի խոցելիությունը։ Ու նաև՝ ներկայիս դարաշրջանում տեղեկատվության առատությունը և մատչելիությունը ոչ միայն իրազեկություն է (որ գիտենք ինքնասպանությունների թիվը), այլև՝ ինքնին գործոն։
Արդյո՞ք այսօրվա բանակը ավելի վատն էր, քան սովետականը կամ անմիջապես հետ-սովետականը։ Արդյո՞ք էդ խոստումնալից երիտասարդությունը՝ գիրք կարդացող, կինո քննարկող, ընդամենը մեկուսի պղպջակներ են, թե՞ նրանք էլ իրենց նպաստն ունեն բանակում կատարվելիքին՝ թե դրական, թե, գուցեև, բացասական (օրինակ՝ ավելի զգայուն, բանակին ոչ հատուկ երիտասարդություն է մեծանում, առաջվա tough տեսակի փոխարեն)։
Արդյո՞ք այսօրվա բանակը ավելի վատն էր, քան սովետականը կամ անմիջապես հետ-սովետականը։ Արդյո՞ք էդ խոստումնալից երիտասարդությունը՝ գիրք կարդացող, կինո քննարկող, ընդամենը մեկուսի պղպջակներ են, թե՞ նրանք էլ իրենց նպաստն ունեն բանակում կատարվելիքին՝ թե դրական, թե, գուցեև, բացասական (օրինակ՝ ավելի զգայուն, բանակին ոչ հատուկ երիտասարդություն է մեծանում, առաջվա tough տեսակի փոխարեն)։
Բարեկամ ջան, առաջին գրառմանս մեջ հենց նշել էի դրա մասին, որ երբ քեզ մեկուսացնում ես, որոշակի չափանիշներով ընտրած մարդկանց հետ ես շփվում, քեզ իրոք սկսում ա թվալ թե մարդիկ շատ ավելի բարի, հանդուրժող, զգայուն են դարձել, բայց հենց էդ էի ասում, որ երբ սկսում ես հետաքրքրվել, ուսումնասիրել, տեսնում ես, որ տենց բան չկա, հիմնականում շատ ավելի ագրեսիվ են, քան առաջ էր։
Ինքնասպանություններն ավելացել են բանակում կարգապահության մակարդակի նվազման, և քրեական բարքերի տարածման պատճառով։ Երևի իննսունականներին էլ էր մոտավորապես էս վիճակը։ Ես լավ չեմ հիշում։ Բայց երկուհազարականների կեսերից մինչև էս վերջերը դրական տենդենց կար բանակում։ Վերջին երկու տասնամյակում տեղեկատվության պակաս երբեք չի եղել, բայց որ ամեն ամիս մեկ սպանության ու մեկ ինքնասպանության դեպք լիներ, ես էդպիսի բան չեմ հիշում։ Իմ ծառայության ամբողջ ընթացքում մի դեպք էր եղել մի հեռու զորամասում, որի մասին բոլորը խոսում էին։ Հրամանատարները հատուկ տարածում էին մանրամասները, իրազեկում էին, որպեսզի կանխեն կրկնությունը։ Հիմա նույն շարժառիթներով ամեն ամիս մեկ-երկու դեպք ա լինում, ինչը հուշում ա, որ առանձնապես աշխատանք չի տարվում դրանք կանխելու ուղղությամբ։
Ու էդ հիմիկվա սերնդի «նյաշնի» լինելն էլ ա մեծ մասամբ միֆ, գոնե Հայաստանում։ Ռուսաստանի դեռահասների շրջանում հիմա շատ մեծ ա հյուսիսկովկասյան ազգերի ագրեսիվ ազդեցությունը, թե մշակույթի, թե փոխհարաբերությունների առումով։ Ու սա ինչ-որ կերպ հայելային անդրադառնում ա հայ երիտասարդների վրա, որոնք սկսում են կրկնօրինակել էդ ամեն ինչը։
Բայց լավ, եթե անգամ ընդունենք, որ ավելի անպատրաստ են բանակային կյանքին, արդյո՞ք դա չի ենթադրում, որ բանակում պետք ա այնպիսի փոփոխություններ արվեն, որ կանխեն էս մարդկանց կյանքը դժոխքի վերածելը։ Էսքան փոքր թվաքանակով բանակում տարեկան տասից ավել ինքնասպանությունները խայտառակ թիվ ա։ Չի կարա տենց բանակ լինի։ Կարա քրեական օրենքներով ապրող գաղութ լինի, որտեղ թույլերին, անպատրաստներին սպանում են, ոչ թե կանոնադրային հարաբերություններով կարգավորվող զինված ուժեր։
Բարեկամ ջան, առաջին գրառմանս մեջ հենց նշել էի դրա մասին, որ երբ քեզ մեկուսացնում ես, որոշակի չափանիշներով ընտրած մարդկանց հետ ես շփվում, քեզ իրոք սկսում ա թվալ թե մարդիկ շատ ավելի բարի, հանդուրժող, զգայուն են դարձել, բայց հենց էդ էի ասում, որ երբ սկսում ես հետաքրքրվել, ուսումնասիրել, տեսնում ես, որ տենց բան չկա, հիմնականում շատ ավելի ագրեսիվ են, քան առաջ էր։
Ինքնասպանություններն ավելացել են բանակում կարգապահության մակարդակի նվազման, և քրեական բարքերի տարածման պատճառով։ Երևի իննսունականներին էլ էր մոտավորապես էս վիճակը։ Ես լավ չեմ հիշում։ Բայց երկուհազարականների կեսերից մինչև էս վերջերը դրական տենդենց կար բանակում։ Վերջին երկու տասնամյակում տեղեկատվության պակաս երբեք չի եղել, բայց որ ամեն ամիս մեկ սպանության ու մեկ ինքնասպանության դեպք լիներ, ես էդպիսի բան չեմ հիշում։ Իմ ծառայության ամբողջ ընթացքում մի դեպք էր եղել մի հեռու զորամասում, որի մասին բոլորը խոսում էին։ Հրամանատարները հատուկ տարածում էին մանրամասները, իրազեկում էին, որպեսզի կանխեն կրկնությունը։ Հիմա նույն շարժառիթներով ամեն ամիս մեկ-երկու դեպք ա լինում, ինչը հուշում ա, որ առանձնապես աշխատանք չի տարվում դրանք կանխելու ուղղությամբ։
Ու էդ հիմիկվա սերնդի «նյաշնի» լինելն էլ ա մեծ մասամբ միֆ, գոնե Հայաստանում։ Ռուսաստանի դեռահասների շրջանում հիմա շատ մեծ ա հյուսիսկովկասյան ազգերի ագրեսիվ ազդեցությունը, թե մշակույթի, թե փոխհարաբերությունների առումով։ Ու սա ինչ-որ կերպ հայելային անդրադառնում ա հայ երիտասարդների վրա, որոնք սկսում են կրկնօրինակել էդ ամեն ինչը։
Բայց լավ, եթե անգամ ընդունենք, որ ավելի անպատրաստ են բանակային կյանքին, արդյո՞ք դա չի ենթադրում, որ բանակում պետք ա այնպիսի փոփոխություններ արվեն, որ կանխեն էս մարդկանց կյանքը դժոխքի վերածելը։ Էսքան փոքր թվաքանակով բանակում տարեկան տասից ավել ինքնասպանությունները խայտառակ թիվ ա։ Չի կարա տենց բանակ լինի։ Կարա քրեական օրենքներով ապրող գաղութ լինի, որտեղ թույլերին, անպատրաստներին սպանում են, ոչ թե կանոնադրային հարաբերություններով կարգավորվող զինված ուժեր։
Խոսք չկա, որ ակնկալվում է, որ բանակը բարեփոխվի, ոչ թե երիտասարդները բիրտանան՝ դիմակայելու համար։ Դա չի քննարկվում։ Հարցերս ոչ թե հռետորական էին, այլ իսկապես հետաքրիքր էր՝ հիմա տեղեկատվությունն է հասանելի, դրա՞ համար ենք տեղյակ ինքնասպանությունների թվից, թե՞ իրոք թիվն աճել է․ կա՞ որևէ վիճակագրություն։
Իսկ կարգուկանոնով բանակ ունենալու համար․․․ Էն անեկդոտը հիշեցի․ ուղտին որ հարցնում են՝ սապատդ ինչի՞ ա ծուռ, ասում ա՝ ինչի ինչս ա դուզ որ։
Էդ բարեփոխումները որտեղի՞ց է պետք սկսել, ո՞ր ծայրից, ու՞մ փոխես կամ ի՞նչը ու ինչո՞վ։ Նման հարցերը ինստիտուցիոնալ հիմքով պիտի փոխվեն, իսկ էդ ինստիտուցիոնալ հիմքերը դրվում են երկրի գլխից։
Իմ կարծիքով ինչքան ավելի ինտելեկտուալ ա մարդը, էնքան դժվար ա իրեն հայհոյանքով վիրավորելը։ Ու ինչքան ավելի ինտելեկտուալ ա հասարակությունը, էնքան ավելի քիչ տաբու ու պակաս վիրավորական ա ցանկացած տիպի հայհոյանքը։
«Ես քո մերը ․․․»։
Հա ի՞նչ։ Ի՞նչ ես ուզում ասել։ Երազո՞ւմ ես, պլանավորո՞ւմ ես, սպառնո՞ւմ ես։ Ոչ մի բան, ուղղակի օդի մեջ անկապ բառակույտ, որի միակ նպատակը դիմացինին վիրավորելն ա։ Ուրիշ ոչ մի իմաստ չունի։
Ոնց որ ասեն․ ես ուզում եմ քեզ վիրավորել, ու դու դրանից մահու չափ վիրավորվես, ու շրջապատի մարդիկ էլ ընդունեն, որ քեզ մահացու վիրավորանք են հասցրել, որին եթե անհամարժեք պատասխան չտաս, հարգանքի արժանի չես։
Պրիմիտիվության գագաթնակետն ա։
Կներեք, մի անպարկեշտ բան պատմեմ։
Մի հայաստանցի էստեղ (սփյուռքում) բողոքում էր, որ պարսկահայերը ինքնասիրություն չունեն։ Ու պատմում ա, որ մի անգամ մի պարսկահայի հետ իրար տվել են, սա էլ (հայաստանցին) թունդ վիրավորելու համար էդ քո գրած արտահայտությունն ա ասել, ու ի մեծ զարմանք (ու շփոթմունք) իրեն, պարսկահայն ասել ա՝ հա-հա, մերս էլ փեշերը քշտած քեզ էր սպասում :))
Կներեք, մի անպարկեշտ բան պատմեմ։
Մի հայաստանցի էստեղ (սփյուռքում) բողոքում էր, որ պարսկահայերը ինքնասիրություն չունեն։ Ու պատմում ա, որ մի անգամ մի պարսկահայի հետ իրար տվել են, սա էլ (հայաստանցին) թունդ վիրավորելու համար էդ քո գրած արտահայտությունն ա ասել, ու ի մեծ զարմանք (ու շփոթմունք) իրեն, պարսկահայն ասել ա՝ հա-հա, մերս էլ փեշերը քշտած քեզ էր սպասում :))
Լավն ա :))
Իմ կարծիքով շատ ավելի ադեկվատ պահվածք ա, քան ի պատասխան իրար սպանելը։
Ու Ակումբը, այո, ափսոս, հազար ափսոս :cry
Բա ուրիշ լա՞վ եք, ինչու՞ նորագույն թեմաներ չեք բացում, ու՞մ վրա եք հույսներդ դրել :P
Ես աչքի պոչով հետևում եմ մի թեթև ակտիվացմանը․ եթե մի հինգ հոգի մասնակցի քննարկումներին, մի էդքան էլ՝ ուղղակի կարդա, կարելի ա ասել՝ Ակումբի վրայի փոշին վերցրած ա :)
Ես աչքի պոչով հետևում եմ մի թեթև ակտիվացմանը․ եթե մի հինգ հոգի մասնակցի քննարկումներին, մի էդքան էլ՝ ուղղակի կարդա, կարելի ա ասել՝ Ակումբի վրայի փոշին վերցրած ա :)
Բարեկամ ջան, Ակումբը նման է նախկին բուռն առևտրի հանգույցում գտնվող հին հյուրանոցի, որտեղ լիքը մարդ հյուրընկալվել է, բայց առևտրի կանգնելուց հետո հյուրանոցում մնացել են մեկ երկու զառանցող ուրվականներ, որոնք փորձում են նիսիայով միմյանց վրա մի երկու «հոգևոր» պրոդուկտ ծախել: Մնացյալը գնացել են ավելի պարարտ սոցիալական աշխարհներ։
Ժամանակակից աշխարհում քննարկումներ որպես այդպիսիք չկան, կան ինֆլյուենսերներ (քարոզիչներին հիմա էդպես են կոչում), ու դրանց արձագանքող զանգվածներ՝ ծափահարողներ ու․․․ ծափահարողներ։ Հայհոյողների ու բացասական վերաբերվողների ձայները մեծամասամբ լռեցվում են ամենուրեք։ Ասենք պայմանականորեն՝ կան կարմիր գույնի քարոզիչներ ու դրանց հետևորդները, և կան հակադիր կապույտ գույնի քարոզիչներ իրենց հետևողներով, մեկ այլ գույնի․․․ ու էս գույները քանի գնում իրար չեն սիրում։
Ինչու՞ է այդպես։ Երևի մարդիկ հավես ու ժամանակ չունեն մտածելու ու քննարկելու, օպտիմիզացիա է։
Օրինակ ես եթե հակված լինեմ ինչ-որ "իզմի", ասենք՝ սեկյուլարիզմի, ապա որոնում եմ կատարում ու անպայման գտնում եմ համապատասխան ինֆլյուենսերին, որին հետևում եմ, բաժանորդագրվում եմ, ու լայքեր եմ տալիս։
Պահանջներս բավարարվա՞ծ են՝ բավարարված են։
Ի՞նչ իմաստ ունի Ակումբում քննարկել արդեն իսկ գոյություն ունեցող ձևակերպած խնդիրը, իր համապատասխան լուծումներն առաջարկող ինֆլյուենսերով, քարոզներով, լայքերով, արագ, մատչելի։
Հ․Գ․ Եթե ձեզ դուր եկավ գրառումը, ապա բաժանորդագրվեք, հետևեք, լայքեք, փող ուղարկեք, կամ գոնե պաչիկ․․․ շնորհակալություն դրեք վերջապես։
Ժամանակակից աշխարհում քննարկումներ որպես այդպիսիք չկան, կան ինֆլյուենսերներ (քարոզիչներին հիմա էդպես են կոչում), ու դրանց արձագանքող զանգվածներ՝ ծափահարողներ ու․․․ ծափահարողներ։
Ես համաձայն չեմ որ հիմա քննարկումներ չկան, կամ որ ասում են ֆորումների ժամանակն անցել է։ Դու էն օրը Ռեդդիթը բացասական կոնտեքստում հիշատակեցիր, բայց նույն Ռեդդիթում ցանկացած ուղղվածության, ցանկացած հարցի վերաբերյալ անհաշվելի թեմաներ կան, որտեղ մարդիկ աշխուժորեն քննարկում են։
Ֆեյսբուքում, Ինստագրամում դու կարող ես քննարկել միայն մեյնսթրիմ նյութեր, ինչն այդ պահին հետաքրքրում է բոլորին, կոնկրետ քեզ հետաքրքրող նյութ չես կարող քննարկել։ Ֆորումում ճիշտ հակառակը, բավականաչափ մեծ համայնքի դեպքում միշտ կգտնես քեզ հետաքրքրող թեմայի շուրջ հավաքված ու քննարկումների պատրաստ մարդկանց։
Ռեդդիթի արժեթղթերը հիմա ամենաարագ աճողներից են։ Վերջին տարում 170%-ի աճ ունեն մարդիկ։ Այսինքն ֆորումները նորից ակտուալ են դառնում։ Ես լավ չեմ հասկանում, թե ինչու Ակումբի սեփականատերերը այն որպես եկամուտ ստանալու միջոց չեն դիտարկում։
Սեքյուլարիզմի ամենա․․․ չգիտեմ, ամենա-ուղեղս-չընդունող դրսևորումներից մեկը սոց կայքերի սթրիզներն են, որոնք քսանչորս ժամվա (կարծեմ) կյանք ունեն ընդամենը։ Հետաքրքրասիրությունից բացի, մարդու մեջ նաև հավերժության հանդեպ ձգտումներն են վերացել․ թիթեռի կյանք։
Բարեկամ ջան, Ակումբը նման է նախկին բուռն առևտրի հանգույցում գտնվող հին հյուրանոցի, որտեղ լիքը մարդ հյուրընկալվել է, բայց առևտրի կանգնելուց հետո հյուրանոցում մնացել են մեկ երկու զառանցող ուրվականներ, որոնք փորձում են նիսիայով միմյանց վրա մի երկու «հոգևոր» պրոդուկտ ծախել: Մնացյալը գնացել են ավելի պարարտ սոցիալական աշխարհներ։
Հա, ոչինչ։ Բնական զտում ա կատարվել։ Երկու հոգի էլ մնա, իմաստ ունի։ Մի հոգի էլ մնա, էլի իմաստ ունի։ Ինչ տարբերություն, թե որտեղ ես մենակ՝ մարդկանց մեջ, թե առանց։
One_Way_Ticket
21.11.2024, 16:59
Ես համաձայն չեմ որ հիմա քննարկումներ չկան, կամ որ ասում են ֆորումների ժամանակն անցել է։ Դու էն օրը Ռեդդիթը բացասական կոնտեքստում հիշատակեցիր, բայց նույն Ռեդդիթում ցանկացած ուղղվածության, ցանկացած հարցի վերաբերյալ անհաշվելի թեմաներ կան, որտեղ մարդիկ աշխուժորեն քննարկում են։
Ֆեյսբուքում, Ինստագրամում դու կարող ես քննարկել միայն մեյնսթրիմ նյութեր, ինչն այդ պահին հետաքրքրում է բոլորին, կոնկրետ քեզ հետաքրքրող նյութ չես կարող քննարկել։ Ֆորումում ճիշտ հակառակը, բավականաչափ մեծ համայնքի դեպքում միշտ կգտնես քեզ հետաքրքրող թեմայի շուրջ հավաքված ու քննարկումների պատրաստ մարդկանց։
Ռեդդիթի արժեթղթերը հիմա ամենաարագ աճողներից են։ Վերջին տարում 170%-ի աճ ունեն մարդիկ։ Այսինքն ֆորումները նորից ակտուալ են դառնում։ Ես լավ չեմ հասկանում, թե ինչու Ակումբի սեփականատերերը այն որպես եկամուտ ստանալու միջոց չեն դիտարկում։
Ռեդդիթը գրեթե միայն անգլիախոսի տեսանկյունից է իմաստալից, մեկ էլ ինչպես արդեն հիշատակվեց՝ քաղաքականապես ձախերի (չեմ ուզում լիբերալ բառն օգտագործել, որովհետև էդտեղ վացուղ արդեն ոչ մի լիբերալ բան չկա)։ Փորձի հայերեն ինչ-որ թեմա գուգլել, ոչ մի ակտուալ քննարկում չես գտնի։ Կամ ասենք լատվիերեն։ Վերջերս ուզում էի իմանալ, թե Լատվիայում ինչքան փող է ընդունված հարսանիքին նվիրել, միայն հին քննարկումներ գտա, ամենաթարմը՝ 2016 թվի։
Ռեդդիթը գրեթե միայն անգլիախոսի տեսանկյունից է իմաստալից...
Հա, ես հենց ի նկատի ունեմ, որ Ակումբը հայախոս միջավայրում լրիվ կարա փոխարինի նրան (մի ժամանակ հենց փոխարինում էր) ինչ Ռեդդիթն ա անգլիախոս միջավայրում, որի ակտուալությունը ոնց տեսնում ենք չի նվազել (թող որ միայն անգլիախոսների մոտ ու նրանց հետաքրքրող թեմաներում), այլ ավելի ա աճում հիմա։
One_Way_Ticket
21.11.2024, 19:34
Հա, ես հենց ի նկատի ունեմ, որ Ակումբը հայախոս միջավայրում լրիվ կարա փոխարինի նրան (մի ժամանակ հենց փոխարինում էր) ինչ Ռեդդիթն ա անգլիախոս միջավայրում, որի ակտուալությունը ոնց տեսնում ենք չի նվազել (թող որ միայն անգլիախոսների մոտ ու նրանց հետաքրքրող թեմաներում), այլ ավելի ա աճում հիմա։
Ինձ թվում է՝ պատճառ-հետևանքային կապը մի փոքր այլ է։ Ֆորումների պոպուլյարությունը նվազել ու շարունակում է նվազել։ Համոզված եմ՝ լիքը անգլիալեզու փոքր ֆորումներ նույնպես ակումբի ճակատագրին են արժանացել, արդյունքում դրանց մասնակիցները ստիպված ռեդդիթ են քոչում, ինչի արդյունքում էլ տպավորություն կարող է ստեղծվել, որ ֆորումների ակտուալությունը վերականգնվում է։ Չի վերականգնվում, պարզապես անգլիախոսների թիվն էնքան մեծ է, որ չնչին տոկոսն էլ ուզենա ֆորումային տիպի քննարկում, ռեդդիթի տոնուսը պահելու համար դա հերիք է։
Ուլուանա
21.11.2024, 22:51
Էս ինչ հավես ակտիվություն ա տիրում էստեղ: Ես էլ` բանից բեխաբար, չէի մտնում: Միշտ տենց ա. ամեն օր մտնում ես, բան չի կատարվում, մի տերև էլ չի շարժվում, բայց հերիք ա` մի քանի օր, մի շաբաթ չմտնես, մեկ էլ տեսնում ես` մի աշխուժություն, մի եռուզեռ: :))
Ես համաձայն չեմ որ հիմա քննարկումներ չկան, կամ որ ասում են ֆորումների ժամանակն անցել է։ Դու էն օրը Ռեդդիթը բացասական կոնտեքստում հիշատակեցիր, բայց նույն Ռեդդիթում ցանկացած ուղղվածության, ցանկացած հարցի վերաբերյալ անհաշվելի թեմաներ կան, որտեղ մարդիկ աշխուժորեն քննարկում են։
Ֆեյսբուքում, Ինստագրամում դու կարող ես քննարկել միայն մեյնսթրիմ նյութեր, ինչն այդ պահին հետաքրքրում է բոլորին, կոնկրետ քեզ հետաքրքրող նյութ չես կարող քննարկել։ Ֆորումում ճիշտ հակառակը, բավականաչափ մեծ համայնքի դեպքում միշտ կգտնես քեզ հետաքրքրող թեմայի շուրջ հավաքված ու քննարկումների պատրաստ մարդկանց։
Ռեդդիթի արժեթղթերը հիմա ամենաարագ աճողներից են։ Վերջին տարում 170%-ի աճ ունեն մարդիկ։ Այսինքն ֆորումները նորից ակտուալ են դառնում։ Ես լավ չեմ հասկանում, թե ինչու Ակումբի սեփականատերերը այն որպես եկամուտ ստանալու միջոց չեն դիտարկում։
Ճիշտ ես ասում, քաղաքականությունը ինձ տարել ա։ Ժամանակին քննարկել ենք (https://www.akumb.am/showthread.php/68239-%D4%B1%D5%AF%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%A2-%D5%AF%D5%A1%D5%9E-%D5%A1%D5%BA%D5%A1%D5%A3%D5%A1?p=2614515&viewfull=1#post2614515) փաստորեն։ Ռեդդիթի վերջին աճը վայթե ամերիկյան ընտրությունների աժիոտաժով է պայմանավորված, ու եթե չափից շատ ցենզուրա չլիներ, մի երկու անգամ ավելի շատ աճ գուցե ունենային։ Թրամփի ընտրվելուց ոնց ոչ ինչ-որ բան արդեն կոտրվել է, աջերը վրա են տվել (https://www.reddit.com/r/trump/) ։Ճ
Իսկ Ակումբի հարցով, Չուկը հնարավորությունները ձեռից բաց է թողել, թե իբր գովազդներով չապականվի կայքը, բայց էդ տեսակետից էլ կարելի է(ր) ռեդդիթի փորձը վերցնել՝ գովազդները բալասավորել ու ընտրել՝ ըստե բովանդակության, գույների ու կոնտրաստի, որ ակումբի ֆոնի վրա վանող չլինեն, բայց դե ջանք էր պետք թափել, լիցենզիա ունենալ, հարկեր վճարել (եթե եկամուտ լիներ իհարկե)․․․ Ներկայումս բոտերը ահագին դիտումներ են ապահովում :))
Մյուս կողմից էլ, ռեդդիթում հայերեն գրելու սահմանափակումներ կարծես չկան, բայց դե հայերս քիչ ենք քննարկումների զգալիություն ապահովելու համար, զբաղված ենք, հավես չկա։
Ռեդդիթը գրեթե միայն անգլիախոսի տեսանկյունից է իմաստալից, մեկ էլ ինչպես արդեն հիշատակվեց՝ քաղաքականապես ձախերի (չեմ ուզում լիբերալ բառն օգտագործել, որովհետև էդտեղ վացուղ արդեն ոչ մի լիբերալ բան չկա)։ Փորձի հայերեն ինչ-որ թեմա գուգլել, ոչ մի ակտուալ քննարկում չես գտնի։ Կամ ասենք լատվիերեն։ Վերջերս ուզում էի իմանալ, թե Լատվիայում ինչքան փող է ընդունված հարսանիքին նվիրել, միայն հին քննարկումներ գտա, ամենաթարմը՝ 2016 թվի։
Հայերեն չէ, բայց Հայաստանի մասին որոշ բաներ կան, ասենք մի տղա սիրահարվել է Գլենդելցի աղջկա, ուզում է ամուսնանալ, տանել Հայաստան, աղջիկը Հայաստան չի ուզում, ինչ անի․․․ Մարդ ընենց ա ուզում տենց թեմաներ մտնի ու ապականի սաղ :D
Էս ինչ հավես ակտիվություն ա տիրում էստեղ: Ես էլ` բանից բեխաբար, չէի մտնում: Միշտ տենց ա. ամեն օր մտնում ես, բան չի կատարվում, մի տերև էլ չի շարժվում, բայց հերիք ա` մի քանի օր, մի շաբաթ չմտնես, մեկ էլ տեսնում ես` մի աշխուժություն, մի եռուզեռ: :))
Էս ինչ օրն ենք ընկել, որ սա եռուզեռն ա :D
Էս ինչ հավես ակտիվություն ա տիրում էստեղ: Ես էլ` բանից բեխաբար, չէի մտնում: Միշտ տենց ա. ամեն օր մտնում ես, բան չի կատարվում, մի տերև էլ չի շարժվում, բայց հերիք ա` մի քանի օր, մի շաբաթ չմտնես, մեկ էլ տեսնում ես` մի աշխուժություն, մի եռուզեռ: :))
Իսկ ես Ակումբ ամեն օր էլ մտնում եմ՝ թեկուզ շաբաթներով գրառում եղած չլինի:
Կա գրառում՝ ավելի լավ, չկա՝ ոչինչ, մի քիչ թափառում եմ, գնում:
Մի քանի հնաբնակներով երևի հա էլ էս կողմերում կերևանք, բայց դե հո անպայման չի ամեն անգամ չաչանակենք:
Համ էլ դեռ բան կա՞, որ իրար հետ չենք խոսել:
Համ էլ դեռ բան կա՞, որ իրար հետ չենք խոսել:
Տնաշեն :)
Հ․Գ․ Նոր զգեստդ էլ բարով մաշես։
Տնաշեն :)
Հ․Գ․ Նոր զգեստդ էլ բարով մաշես։
Հ․Հ․Գ․ Տնաշեն ասեցի․․․ Շինարարը որևէ տեղ երևում ա՞։ Կարող ա ուզենար միանալ եռուզեռին :))
Ուրեմն մեզնից մի 234–232 միլիոն տարի առաջ՝ Տրիասի ժամանակաշրջանում, որը Մեզոզոյան դարաշրջանի միջնամասերում էր, մեկից երկու միլիոն տարի Երկիր մոլորակի վրա անընդմեջ անձև է եկել, ու այդ ժամանակահատվածը կոչում են Կարնիան պլուվիալ (անձրևային) Էպիզոդ։
Ու, ասում են՝ կոնկրետ այդ մի էպիզոդը լուրջ դերակատարում է ունեցել Երկրի կլիմայական փոփոխությունների, բուսական ու կենդանական աշխարհի զարգացման համար։
Ես կուզենայի իրար հետ խոսեինք, թե ինչ փարթամ, բեղուն, հուզիչ ու ռոմանտիկ ժամանակահատված է եղել այդ մեկ-երկու միլիոն տարին, ու ինչ հիանալի ժամանակներ ենք մենք միասին բաց թողել :(
Իսկ ես օրվա ընթացքում երևույթների եմ բախվում, որ քննարկման հետաքրքիր թեմա կլինեին (որոնց մասին չենք դեռ խոսել)։ Նույնիսկ թեմայի բացման ներածությունն ա սկսվում գրվել գլխիս մեջ, բայց ժամանակս չի ներում էկրանին հանձնելու, ու տենց անցնում-մոռացվում ա։
Տնաշեն :)
Հ․Գ․ Նոր զգեստդ էլ բարով մաշես։
Նոր չի :))
Այ էդքան վաղուց չէինք հանդիպել, որ հին շորերը նորի տեղ են գնում:
Նոր չի :))
Այ էդքան վաղուց չէինք հանդիպել, որ հին շորերը նորի տեղ են գնում:
Ես սկի իրական կյանքում մարդկանց հագուստները չեմ հիշում, ուր մնաց վիտուալ :)
Բայց սազում ա :))
Հ․Գ․ Բա էդ ի՞նչ շոր եք առել։ Բարով մաշեք, առողջ հագնեք։
Դու էլ ինձնից բեթար մոդայազուրկ ես։ Ավատարի նկարն էր նոր թվացել, էն էլ պարզվեց իրա "ամեն օրվա շորն ա" (c)
Քանի որ ես էլ կարգուկանոնի բզիկ ունեմ, չարժի՞ էս վերջին գրառումների շարքը, սկսած սրանից (https://www.akumb.am/showthread.php/10353-%D4%B9%D5%A5%D5%B4%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D6%81-%D5%A4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%BD-%D5%A2%D5%A1%D5%B5%D6%81-%D5%B0%D5%A5%D5%BF%D5%A1%D6%84%D6%80%D6%84%D5%AB%D6%80-%D5%AF%D5%A1%D5%B4-%D5%AF%D5%A1%D6%80%D6%87%D5%B8%D6%80-%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%B6%D5%A5%D6%80?p=2616978&viewfull=1#post2616978), տեղափոխել մի հատ նոր թեմա․ "Մարդու զարգացումը Մեզոզոյից մինչև մեր օրերը"։
Ես չգիտեմ էդ ոնց են անում։ Երևի մոդերատորներից կկարողանան։
Քանի որ ես էլ կարգուկանոնի բզիկ ունեմ, չարժի՞ էս վերջին գրառումների շարքը, սկսած սրանից (https://www.akumb.am/showthread.php/10353-%D4%B9%D5%A5%D5%B4%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D6%81-%D5%A4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%BD-%D5%A2%D5%A1%D5%B5%D6%81-%D5%B0%D5%A5%D5%BF%D5%A1%D6%84%D6%80%D6%84%D5%AB%D6%80-%D5%AF%D5%A1%D5%B4-%D5%AF%D5%A1%D6%80%D6%87%D5%B8%D6%80-%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%B6%D5%A5%D6%80?p=2616978&viewfull=1#post2616978), տեղափոխել մի հատ նոր թեմա․ "Մարդու զարգացումը Մեզոզոյից մինչև մեր օրերը"։
Ես չգիտեմ էդ ոնց են անում։ Երևի մոդերատորներից կկարողանան։
Հեսա գալու են սաղիս տուգանեն
Հեսա գալու են սաղիս տուգանեն
Ինչի՞ համար
Ես չգիտեմ էդ ոնց են անում։ Երևի մոդերատորներից կկարողանան։
Չիմանալու հարց չի. էստեղի գրառումներով նոր թեմա բացել կարող են ավագ մոդերատորն ու ադմինը՝ Ուլուանան ու Աթեիստը: Տեսականորեն դա կարող է նաև անել տվյալ բաժնի մոդերատորը, եթե նոր բացվող թեման նույն բաժնում է մնում:
Բարեկամ ջան, դու ո՞նց ես: Վերջին օրերին հա ուզում եմ էդ հարցը տալ: Էսօր էլ երազում քեզ եմ տեսել:
Ու ընդհանրապես, ո՞նց եք, ժողովուրդ:
Չիմանալու հարց չի. էստեղի գրառումներով նոր թեմա բացել կարող են ավագ մոդերատորն ու ադմինը՝ Ուլուանան ու Աթեիստը: Տեսականորեն դա կարող է նաև անել տվյալ բաժնի մոդերատորը, եթե նոր բացվող թեման նույն բաժնում է մնում:
Ուրեմն Ուլուանային ա պետք ասել: Մտածեցի՝ ահագին տրամաբանական շղթա էր ստացվել քննարկումների, կարելի էր առանձին բաժնում տեղավորել, չխառնվեր-կորեր:
Բարեկամ ջան, դու ո՞նց ես: Վերջին օրերին հա ուզում եմ էդ հարցը տալ: Էսօր էլ երազում քեզ եմ տեսել:
Ու ընդհանրապես, ո՞նց եք, ժողովուրդ:
Եսիմ, Այվի ջան, լավ եմ երևի: Զբաղ. երևի կյանքիս ամենազբաղված ժամանակաշրջանն ա ստացվել հիմա՝ մինչև աժմ ունեցած, որոշ պահերի՝ գերբեռնված, ու էդ ամենը անհրաժեշտ ա: Երազումդ տեսել ես, երևի որովհետև էս քանի օրը ստեղ շատ եմ երևում :)
Բարեկամ ջան, ռոմանտիզմն հենց դրանով է առանձնահատուկ, որ նյութական հավայի բաներ չի պահանջում, օրինակ ասենք՝ մարդու առկայությունը:
Դու կարող ես մտքիդ ռոմանտիկ ընթացք տալ, որով միտքդ կճամփորդի վաղ անցյալ ու կդիտի, թե ոնց են Մեծ պայթյունից հետո տաք տաք կարկանդակներ սավառնում տիեզերքով մեկ... Անպայման՝ խնձորի նաչինկայով:
Ականջը կանչի... Ժամանակներ կային, թևավոր խոսքեր էին ծնվում :
Բայց ճիշտն ասած՝ երբեմն, որ հայտնվում եմ ժամանակակից ամերիկյան ճժերի մեջ, ինձ մի տեսակ նախնադարյան մարդ եմ զգում: Դեբիլ տեսակի…
Եսի՞մ…
Լավ թեմա բացեցիր. ինչպես ենք մենք մեզ զգում ժամանակակից ճժերի մեջ: Եկեք խոսենք: Մենակ՝ մի քիչ ավելի հստակ, որ սարկազմը լուրջից ջոկվի:
Դու հասկացանք, որ ոչինչ լավ ես, իսկ Այվի՞ն ոնց է, բա մնացածները լա՞վ են։ Տաք չայ կուզե՞ք, կիտրոնով ու կոճապղպեղով․․․
Այ, սիրում եմ սենց տաք չայով ու լիմոն-կոճապղպեղով զրույցներ: Մի քիչ էլ մեղր ես ավելացնում, ու անպայման էդ ամենը թեյի ապակե բաժակով :love
Լավ թեմա բացեցիր. ինչպես ենք մենք մեզ զգում ժամանակակից ճժերի մեջ: Եկեք խոսենք: Մենակ՝ մի քիչ ավելի հստակ, որ սարկազմը լուրջից ջոկվի:
...
Ձեր՝ Ավստրալիայի ճժերին պետությունը զրկում է սոցցանցերի օգտագործումից։ Դա լավ է՞, թե՞ վատ։ Ես օրինակ դեմ չէի լինի, որ Ֆեյսբուքը ջնջեին առհասարակ։
Ահագին թվով մարդիկ հետ կգային ռեալ աշխարհ, կուզենային տաք չայ խմել իրար հետ…
Դու հասկացանք, որ ոչինչ լավ ես, իսկ Այվի՞ն ոնց է, բա մնացածները լա՞վ են։ Տաք չայ կուզե՞ք, կիտրոնով ու կոճապղպեղով․․․
Լավ եմ :) „A Man on the Inside“-ն էի նայում, հիմա էլ սուրճ եմ խմում, կիտրոնով թեյը մնա հետո :)
Դու ո՞նց ես, գոհ լինելուց բացի, ինչ կա չկա կյանքումդ:
One_Way_Ticket
01.12.2024, 14:40
Ես օրինակ դեմ չէի լինի, որ Ֆեյսբուքը ջնջեին առհասարակ։
Ահագին թվով մարդիկ հետ կգային ռեալ աշխարհ, կուզենային տաք չայ խմել իրար հետ…
Ֆեյսբուքի դարն առանց ջնջելու էլ անցել է։ Ես վաղուց ոչ մի բան փոստ չեմ անում, ինչպես և ընկերներիս մեծամասնությունը։ Մտնում եմ պարապությունից, կամ ինչ-որ կոնկրետ իրադարձությունների մասին ինֆորմացիա ստանալու համար։
Վիրտուալ շփումը հիմա տեղափոխվել է Whatsapp ու Telegram չատեր։
Լավ եմ :) „A Man on the Inside“-ն էի նայում, հիմա էլ սուրճ եմ խմում, կիտրոնով թեյը մնա հետո :)
Դու ո՞նց ես, գոհ լինելուց բացի, ինչ կա չկա կյանքումդ:
Հոյակապ եմ: Վաղուց կինո չեմ նայում, երևի պետք է նայել…
Էսօր սրճեցինք հեծանվորդներով դաունթաունում, քշեցինք հաճելի աշնանային բազմերանգ փողոցներով ու արահետներով։
Տեղափոխվել ենք մեկ այլ գյուղ՝ բլուրներով ու հիանալի կալիֆոռնիական նոճիներով (redwoods), քաղաքակրթությունից մի փոքր հեռու, իսկ գործից՝ 50 մղոն, կամ 80կմ, շաբաթական երեք օր եմ քշում, շատ անտանելի չի (բայց անիմաստ է օֆիս գնալը)։
Գերմաներեն եմ սկսել սովորել duolingo-ով որպես լրացուցիչ հոբբի, կարճ ասած՝ mir geht es fantastisch:
Ֆեյսբուքի դարն առանց ջնջելու էլ անցել է։ Ես վաղուց ոչ մի բան փոստ չեմ անում, ինչպես և ընկերներիս մեծամասնությունը։ Մտնում եմ պարապությունից, կամ ինչ-որ կոնկրետ իրադարձությունների մասին ինֆորմացիա ստանալու համար։
Վիրտուալ շփումը հիմա տեղափոխվել է Whatsapp ու Telegram չատեր։
Բայց իրար հետ տաք չայ խմելու պահը էն չի երևի այնուամենայնիվ․․․
One_Way_Ticket
02.12.2024, 02:37
Բայց իրար հետ տաք չայ խմելու պահը էն չի երևի այնուամենայնիվ․․․
Հենց էդ նկատի ունեմ, որ ֆեյսբուքի պոպուլյարության նվազումը իրար հետ չայ խմելը հետ չի բերել, պարզապես վիրտուալ շփումն այլ հարթակներ է տեղափոխվել։
Չնայած ես չեմ բողոքում, մոտիկ գտնվողների հետ չայ խմելու պակաս չունեմ, իսկ հեռու գտնվողների հետ կապ պահպանելու լավ էլ միջոց է։ Ասենք, դու որ Հայաստան տեղափոխվես, չե՞ս ուզի շարունակել տեսնել էդտեղի հեծանվորդ ընկերներիդ արշավների նկարները։
Ձեր՝ Ավստրալիայի ճժերին պետությունը զրկում է սոցցանցերի օգտագործումից։ Դա լավ է՞, թե՞ վատ։ Ես օրինակ դեմ չէի լինի, որ Ֆեյսբուքը ջնջեին առհասարակ։
Ահագին թվով մարդիկ հետ կգային ռեալ աշխարհ, կուզենային տաք չայ խմել իրար հետ…
Եթե հնարավոր լինի էդ եղանակով զրկել, լավ է։ Բայց չեմ պատեկրացնում դրա իրագործելիությունը։ Ասում են՝ անձը հաստատող վկայություններ են պահանջելու հաշիվ բացելու համար։ Արդյո՞ք էս ձևով չեն սկսում մեկնարկել առհասարակ կեղծ ըքաունթների կանխարգելումը։ Դա մի կողմից։ Մյուս կողմից էլ՝ վալիդացնելու համար մարդկանց սոցցանցային իդենտիֆիկացիան։ Այլ կերպ ասած՝ սոցցանցերում քո ներկայությունը (ներառյալ ամբողջ գործունեությունդ՝ սկսած գրառումներով ու նկարներով, վերջացրած նայածդ էջերով) դառնում է քո անձի փաստաթղթային վալիդացիան, այլևս անձնական կյանք ու մտքեր էլ չունես՝ լրիվ օրինական մակարդակում։
Ի դեպ, հիմա շատ փաստաթղթեր լրացնելիս, անձնական տվյալների շարքում հարցնում է ինչ-որ սոցցանցում ըքաունթիդ անունը։ Հենց մեկը կարծեմ ձեր ամերիկաները տուրիստական այցի համար օնլայն վիզա ստանալու ապլիքեյշընը լրացնելիս։
Հենց էդ նկատի ունեմ, որ ֆեյսբուքի պոպուլյարության նվազումը իրար հետ չայ խմելը հետ չի բերել, պարզապես վիրտուալ շփումն այլ հարթակներ է տեղափոխվել։
Չնայած ես չեմ բողոքում, մոտիկ գտնվողների հետ չայ խմելու պակաս չունեմ, իսկ հեռու գտնվողների հետ կապ պահպանելու լավ էլ միջոց է։ Ասենք, դու որ Հայաստան տեղափոխվես, չե՞ս ուզի շարունակել տեսնել էդտեղի հեծանվորդ ընկերներիդ արշավների նկարները։
Ֆեյսբուք ասելով Վիշապը կարծեմ առհասարակ սոց-ցանցերը նկատի ուներ։ Ի դեպ, աղջիկս ասում ա, որ ֆեյսբուքը մեծահասակների (old people) տեղն ա, ջահելությունը ինստագրամում ա և սնեպչաթում (երկուսից էլ չունեմ ու չգիտեմ ինչ են ու չեմ էլ ուզում իմանամ): Դե, Վիշապն էլ հին մարդ ա, սոցցանցերին ֆեյսբուք ա ասում :))
․․․ Ասենք, դու որ Հայաստան տեղափոխվես, չե՞ս ուզի շարունակել տեսնել էդտեղի հեծանվորդ ընկերներիդ արշավների նկարները։
Ոչ ամեն ինչ, ու ոչ այդպես հաճախ։ Սովորաբար վերջին գործունեությունները նայում եմ իմ քշածից, կամ քայլածից հետո, երբ ավտոմատ ժամացույցիցս հայտվում է strava-ում։
Բայց ասեմ՝ մեր ակումբի Ռուֆուսը նախանձելի քայլարշավեր ա անում Հայաստանում ու հոյակապ նկարներ ա դնում, երբ որ հավես ա ունենում։ Այ էդպիսի եզակի բաները ուշադիր նայում եմ։
Չեմ ասում սոցցանցերից պետք է ամբողջությամբ հրաժարվել, կամ ինտերնետը անջատել, ուղղակի մեջը թաթախվելուն պետք է վերջ տալ։
Ֆեյսբուք ասելով Վիշապը կարծեմ առհասարակ սոց-ցանցերը նկատի ուներ։ Ի դեպ, աղջիկս ասում ա, որ ֆեյսբուքը մեծահասակների (old people) տեղն ա, ջահելությունը ինստագրամում ա և սնեպչաթում (երկուսից էլ չունեմ ու չգիտեմ ինչ են ու չեմ էլ ուզում իմանամ): Դե, Վիշապն էլ հին մարդ ա, սոցցանցերին ֆեյսբուք ա ասում :))
Ընկերներիցս, որ երեխեքով հյուր են գալիս, հաճախ էս երեխեքի հետ միակ շփումը լինում է wifi-ի password-ի հարցնելը, հենց կպնում են ինտերնետին, իրենք էլ գոյություն չունեն։
Ծնողները վայթե պիտի մի քիչ անհանդուրժող լինեն երեխեքի ինտերնետի ու մեկ էլ աղբ սննդի (չիփսեր, շաքարեղեն․․․) օգտագործման մեջ, որ սերունդների մի ինչ որ տոկոսը մոլորակի քաքն ու կեղտը հասցնի մաքրել :))
... այլևս անձնական կյանք ու մտքեր էլ չունես՝ լրիվ օրինական մակարդակում։
...
Անձնական կյանք գործնականորեն անհնար է ունենալ ինտերնետով, առնվազն տվյալ կայքի, կամ ցանցի սեփականատերը տեսնում է ու կարող է հավաքել քո ողջ ինֆորմացիան ու նույնիսկ երբ ես առանց մուտք գործելու ինչ որ էջեր դիտել ըստ քո IP-ի։
Նահանգներում ոստիկանությունն ու FBI-ը կարող են օրդեր ունենալ ու քո ինտերնետային ողջ գործունեությունը պահանջել-ստանալ ինտերնետ պրովայդերից, կամ կայքերի սեփականատերերից, ասենք Գուգլից քո բոլոր որոնումների ու այցելած էջերի ցուցակը։ Բայց անձնական գաղտնիությունների մասին անհանգստանալը անիմաստ զբաղմունք է, եթե հարկերդ ժամանակին վճարել ես ու հանցագործություններ չես արել ու խոշոր կալիբրի քաղաքական գործիչ չես ուզում դառնալ։
Ի դեպ, հիմա շատ փաստաթղթեր լրացնելիս, անձնական տվյալների շարքում հարցնում է ինչ-որ սոցցանցում ըքաունթիդ անունը։ Հենց մեկը կարծեմ ձեր ամերիկաները տուրիստական այցի համար օնլայն վիզա ստանալու ապլիքեյշընը լրացնելիս։
Հա, ուզում են համոզվել, որ տեռորիստ չես, ու արհեստական բանականությունը որոշ բառակապակցություններ է որոնելու քո գրառումների ու անցուդարձի մեջ, նույնիսկ եթե կատակով ռումբերի ու պայթեցնելու խոսակցություններ գտավ, ապա լավագույն դեպքում դիմումդ կմերժվի ու քեզ չեն ասի թե ինչու, կամ էլ քեզ լրացուցիչ հարցեր կտան։
Բայց անձնական գաղտնիությունների մասին անհանգստանալը անիմաստ զբաղմունք է, եթե հարկերդ ժամանակին վճարել ես ու հանցագործություններ չես արել ու խոշոր կալիբրի քաղաքական գործիչ չես ուզում դառնալ։
Հա էլի։ Թող իմանան։ Նույնիսկ հետաքրքիր ա՝ երբ քեզ ավելի լավ գիտեն, քան դու ինքդ քեզ։ Երբևէ փորձե՞լ ես, օրինակ, ԱՀ ծրագրին, որից օգտվում ես, հարցնել, թե ինչ է մտածում քո մասին։ Հետաքրքիր բաներ կարող է պատմել։
Հա, ուզում են համոզվել, որ տեռորիստ չես, ու արհեստական բանականությունը որոշ բառակապակցություններ է որոնելու քո գրառումների ու անցուդարձի մեջ, նույնիսկ եթե կատակով ռումբերի ու պայթեցնելու խոսակցություններ գտավ, ապա լավագույն դեպքում դիմումդ կմերժվի ու քեզ չեն ասի թե ինչու, կամ էլ քեզ լրացուցիչ հարցեր կտան։
Համ ասում ես, համ՝ ասում :))
Ուլուանա
03.12.2024, 01:55
Էս ինչ օրն ենք ընկել, որ սա եռուզեռն ա :DԷ հա, բա հենց տենց օրն ենք ընկել, չգիտեի՞ր :)): Հատկապես հաշվի առնելով սրան նախորդած մոտ կեստարյա (սենց բառ ոնց որ չկար, բայց ոչինչ) անխռով քունը, սա բառացիորեն եռուզեռ ա, բա ի՞նչ ա:
Քանի որ ես էլ կարգուկանոնի բզիկ ունեմ, չարժի՞ էս վերջին գրառումների շարքը, սկսած սրանից (https://www.akumb.am/showthread.php/10353-%D4%B9%D5%A5%D5%B4%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D6%81-%D5%A4%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%BD-%D5%A2%D5%A1%D5%B5%D6%81-%D5%B0%D5%A5%D5%BF%D5%A1%D6%84%D6%80%D6%84%D5%AB%D6%80-%D5%AF%D5%A1%D5%B4-%D5%AF%D5%A1%D6%80%D6%87%D5%B8%D6%80-%D5%A3%D6%80%D5%A1%D5%BC%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%B6%D5%A5%D6%80?p=2616978&viewfull=1#post2616978), տեղափոխել մի հատ նոր թեմա․ "Մարդու զարգացումը Մեզոզոյից մինչև մեր օրերը"։
Ես չգիտեմ էդ ոնց են անում։ Երևի մոդերատորներից կկարողանան։
Չիմանալու հարց չի. էստեղի գրառումներով նոր թեմա բացել կարող են ավագ մոդերատորն ու ադմինը՝ Ուլուանան ու Աթեիստը: Տեսականորեն դա կարող է նաև անել տվյալ բաժնի մոդերատորը, եթե նոր բացվող թեման նույն բաժնում է մնում:
Արեցի: Հավես նոստալգիա էր, ի դեպ. հազար տարի էր` գրառումներ տեղափոխելով թեմա չէի ստեղծել: :roll
Ուլուանա
03.12.2024, 01:57
Բարեկամ ջան, դու ո՞նց ես: Վերջին օրերին հա ուզում եմ էդ հարցը տալ: Էսօր էլ երազում քեզ եմ տեսել:
Ու ընդհանրապես, ո՞նց եք, ժողովուրդ:
Ես լավ եմ և ուրախ եմ, որ մյուսներն էլ են լավ :love:
Ձեր բոլոր գրառումները հետաքրքրությամբ կարդացել/կարդում եմ, մեկ-մեկ ուզում եմ ես էլ մի բան գրեմ, բայց որ պատկերացնում եմ` ինչքան ժամանակ ա դա ինձնից խլելու, հետո էլ որ էդ գրածիս պատասխանելու են, ես էլ ստիպված լինեմ էլի պատասխանել, մի ահագին ժամանակ էլ էդտեղ ա գնալու, ու չգիտես` տենց ինչքան ա շարունակվելու, արդեն հուշտ եմ լինում որևէ լուրջ քննարկման մեջ մտնելուց: Սենց գրում եմ ու մտածում, որ ախր ֆորումի իմաստն էլ հենց դա ա, էլի, որ մի բան գրես, քո գրածին մարդիկ արձագանքեն, ու տենց քննարկում ծավալվի: Բայց համ էլ գիտակցում եմ, որ հիմա ես պատրաստ չեմ էդքան ժամանակ ու էներգիա ծախսել քննարկումների վրա, եթե թեմայի հետ կապված լուրջ ասելիք չունեմ ու չեմ համարում, որ դա ինձ կամ մեկ ուրիշին որևէ բան կտա:
արդեն հուշտ եմ լինում որևէ լուրջ քննարկման մեջ մտնելուց:
Բա էս լուրջ քննարկումներ ե՞ն: Ժամանց ա, որակով :roll
Ուլուանա
03.12.2024, 03:41
Բա էս լուրջ քննարկումներ ե՞ն: Ժամանց ա, որակով :roll
Էն, ինչ մնացել ա էս թեմայում` չէ, բայց տեղափոխված գրառումներով ստեղծված թեման լուրջ ա, բնականաբար: Պլյուս` Վիշապի բացած «Ինտելեկտի վաղաժամ անկումը մարդկանց մոտ» թեման:Եթե դրանք էլ քեզ համար լուրջ չեն, բա լուրջը ո՞րն ա :think:
...
Արեցի: Հավես նոստալգիա էր, ի դեպ. հազար տարի էր` գրառումներ տեղափոխելով թեմա չէի ստեղծել: :roll
Իմ անունից ոչ ինձնից սկսող թեմա ես բացել, բայց ոչինչ։ Իմ թեման ռոմանտիկ անձևային էպիզոդի մասին էր, ու էդ ժամանակ մարդը Աստծու պրոյեկտներում էլ չկար։ :))
Այ, որ հազար տարի չես արել, պրոֆեսիոնալիզմդ մի քիչ թուլացել է։
Happy thanksgiving-դ ո՞նց անցավ Ուլու ջան։ Էս տարի հնդկահա՞վ կերաք, թե՞ ոսպով-սնկով բոքոններ։
Էն, ինչ մնացել ա էս թեմայում` չէ, բայց տեղափոխված գրառումներով ստեղծված թեման լուրջ ա, բնականաբար: Պլյուս` Վիշապի բացած «Ինտելեկտի վաղաժամ անկումը մարդկանց մոտ» թեման:Եթե դրանք էլ քեզ համար լուրջ չեն, բա լուրջը ո՞րն ա :think:
Լուրջը, եթե մասնագիտական ֆորում ա, ու մարդիկ լուրջ տեղեկությունների համար են մտնում: Իսկ սա ժամանցի տեղ ա, հավեսի համար ենք շփվում, մտքեր փոխանակում՝ առանց հատուկ մտածված շարադրանքի կամ թեմաների կամ տեղեկությունների, որ, ասենք, հետամուտ լինենք հավաստի աղբյուրների կամ մշակումների: Այսինքն, ժամանցի լուրջը չեմ պատկերացնում՝ "լուրջ ժամանց", ավելի շուտ՝ որակով ժամանց, երբ ամբախ-զամբախ դատարկախոսություններ չեն:
Happy thanksgiving-դ ո՞նց անցավ Ուլու ջան։ Էս տարի հնդկահա՞վ կերաք, թե՞ ոսպով-սնկով բոքոններ։
Վիշապ, բա դու ինչի ես տանդ լոկացիան փոխել, գնացել աշխարհից կտրված տեղեր, եթե ճիշտ եմ հասկացել:
Ուլուանա
03.12.2024, 06:42
Իմ անունից ոչ ինձնից սկսող թեմա ես բացել, բայց ոչինչ։ Իմ թեման ռոմանտիկ անձևային էպիզոդի մասին էր, ու էդ ժամանակ մարդը Աստծու պրոյեկտներում էլ չկար։ :))
Այ, որ հազար տարի չես արել, պրոֆեսիոնալիզմդ մի քիչ թուլացել է։
Happy thanksgiving-դ ո՞նց անցավ Ուլու ջան։ Էս տարի հնդկահա՞վ կերաք, թե՞ ոսպով-սնկով բոքոններ։
Բարեկամի նշած գրառումից սկսած եմ առանձնացրել, ես էլ որ նայեցի, տվյալ թեմային վերաբերող գրառումները քո էդ գրառումից էին սկսվում ոնց որ։ Հենց առաջին գրառման մեջ էլ մոդերատորականով նշել եմ, թե ոնց ա թեման առաջացել, նենց որ բոլորը գիտեն, որ իրականում դու տենց թեմա չես բացել։ )))
Ուտուշ-խմուշի առումով Thanksgiving չենք նշել, իսկ զուտ գաղափարական առումով ինձ համար ամեն օր էլ Thanksgiving ա։ :angel
Ուլուանա
03.12.2024, 06:45
Բայց ինչի՞ լուրջն ու հավեսի համարը չեն կարող համատեղվել։
Բայց ինչի՞ լուրջն ու հավեսի համարը չեն կարող համատեղվել։
Հավեսի համարը կարող է, բայց ժամանցի դեպքում ավելի թեթև կարելի ա նայել :)
Վիշապ, բա դու ինչի ես տանդ լոկացիան փոխել, գնացել աշխարհից կտրված տեղեր, եթե ճիշտ եմ հասկացել:
Շատ կտրված չի, Սան Ֆրանցիսկոյից մի 45 րոպե, եթե ճամփեքն ազատ լինեն: Ավելի լավ տեղ, ավելի լավ տուն իմ նման ծակաչք, անբավարարված, էգոիստ սրիկայի համար:
Կարճ ասած՝ լավ եմ արել ու հպարտ եմ :D Կյանքիս մեջ ամենախոշոր երկրորդ լավագույն որոշումն էր: Առաջինը չեմ ասի:
Բարեկամի նշած գրառումից սկսած եմ առանձնացրել, ես էլ որ նայեցի, տվյալ թեմային վերաբերող գրառումները քո էդ գրառումից էին սկսվում ոնց որ։ Հենց առաջին գրառման մեջ էլ մոդերատորականով նշել եմ, թե ոնց ա թեման առաջացել, նենց որ բոլորը գիտեն, որ իրականում դու տենց թեմա չես բացել։ )))
Վերնագիրը տենց էլ դարձա՞վ «Մարդու զարգացումը Մեզոզոյան դարաշրջանից․․»․ լրիվ ալտերնատիվ պատմություն շարքից, նրա մասին, թե ինչով էին զբաղված մարդիկ Մեզոզոյան դարաշրջանում :))
Վերնագիրը տենց էլ դարձա՞վ «Մարդու զարգացումը Մեզոզոյան դարաշրջանից․․»․ լրիվ ալտերնատիվ պատմություն շարքից, նրա մասին, թե ինչով էին զբաղված մարդիկ Մեզոզոյան դարաշրջանում :))
Ինչ վատ ա որ։ Ինտրիգ կա։ Մարդիկ կմտնեն կարդալու, թե ինչով էր զբաղված մարդը, երբ մարդ դեռ չկար։ Կամ էլ կմտնեն ուրախ֊ուրախ քննադատելու, թե ով ա սենց ախմախ վերնագիր մտածել։ Երկու դեպքում էլ կմտնեն :))
Ինչ վատ ա որ։ Ինտրիգ կա։ Մարդիկ կմտնեն կարդալու, թե ինչով էր զբաղված մարդը, երբ մարդ դեռ չկար։ Կամ էլ կմտնեն ուրախ֊ուրախ քննադատելու, թե ով ա սենց ախմախ վերնագիր մտածել։ Երկու դեպքում էլ կմտնեն :))
Մարդիկ գոյություն չունեն, դու երազի մեջ ես, հիմա մեզոզոյան դարաշրջանն է։ Մի 230 միլիոն տարի հետո Դիոգենեսը օրը ցերեկով լապտերը միացրած մարդ է ման գալու փողոցներում։
Ուլուանա
03.12.2024, 23:19
Վերնագիրը տենց էլ դարձա՞վ «Մարդու զարգացումը Մեզոզոյան դարաշրջանից․․»․ լրիվ ալտերնատիվ պատմություն շարքից, նրա մասին, թե ինչով էին զբաղված մարդիկ Մեզոզոյան դարաշրջանում :))
Բարեկամը հենց տենց էլ առաջարկել էր վերնագիրը, ես չեմ ձևակերպել, ես ընդամենը Մեզոզոյը դարձրել եմ Մեզոզոյան դարաշրջան` առանց մնացածի մեջ խորանալու: Նոր ջոկեցի, որ էդ դարաշրջանում մարդիկ դեռ չկային :D: Ասեք` ինչ դնեմ, փոխեմ:
Ուլուանա
03.12.2024, 23:22
Ինչ վատ ա որ։ Ինտրիգ կա։ Մարդիկ կմտնեն կարդալու, թե ինչով էր զբաղված մարդը, երբ մարդ դեռ չկար։ Կամ էլ կմտնեն ուրախ֊ուրախ քննադատելու, թե ով ա սենց ախմախ վերնագիր մտածել։ Երկու դեպքում էլ կմտնեն :))
Էս ինչ օրն ենք ընկել: Մի ժամանակ մեր խնդիրն էն էր, որ մարդիկ թեմաներում ախմախ բաներ չգրեին, հիմա մտածում ենք` ի՞նչ ախմախ բաներ գրենք, որ մարդիկ մի բան գրեն, արդեն կարևոր չի, թե ինչ, մենակ թե գրեն :D:
Բարեկամը հենց տենց էլ առաջարկել էր վերնագիրը, ես չեմ ձևակերպել, ես ընդամենը Մեզոզոյը դարձրել եմ Մեզոզոյան դարաշրջան` առանց մնացածի մեջ խորանալու: Նոր ջոկեցի, որ էդ դարաշրջանում մարդիկ դեռ չկային :D: Ասեք` ինչ դնեմ, փոխեմ:
Էդ թեմայի գրառումներում հա կրկնվում էր՝ այ Բարեկամ ջան, էդ ժամանակ ախր մարդ չի եղել :))
Վերնագրի առաջարկ՝ «Էվոյլուցիան՝ մեզոզոյան դարաշրջանից մինչև մեր օրերը»:
Ուրեմն մարդու նպատակը տիեզերքում, Բարեկամ ջան, վալիդացիան է` ապրել, համոզվել, կամ ապացուցել, ու բոլորին ցույց տալ, որ ապրելը նպատակ ունի։
Բայց ինչի՞ հնարավոր չի առանց նպատակի ու վալիդացիայի էլ ապրել, չեմ հասկանում․․․ Վերջ, ցնդաբանությունս ավարտեմ :D
Հա, վալիդացիայի կարիքը միշտ կա։ Ինչու՞։ Երևի որովհետև մարդը վախենում ա մենակությունից, և վախենալով՝ խուսափում ա մենակությունից։ Իսկ ինչու՞ ա վախենում մենակությունից։ Երևի որովհետև տենց ա ստեղծված մարդը՝ սոցիալական արարած։ Բազային պահանջ ա, ինչպես ուտելը, խմելը, չմրսելը և այլն։ Ֆիզիոլոգիական-հոգեբանական պահանջ։ Մարդկային կոդի մեջ ա, չես փոխի։ Չնայած հիմիկվա գենետիկ ինժեներիան գուցե դրան էլ հասնի, ու փոխի։ Ի դեպ, եթե էդ վալիդացիայի պահանջը վերացնի, շատ բան կփոխվի աշխարհում։ Ու չգիտեմ էլ՝ դեպի լա՞վը, թե՞ հակառակը։ Ինձ թվում ա՝ լավ կլինի էն առումով, որ մարդիկ իրար հանգիստ կթողնեն, իրար չեն տանջի, բայց մյուս կողմից էլ՝ սիրո պահանջն էլ վայթե վերանա։
Ծխե՞լ․․․ Էս շաբաթվա վերջ ընկերներով գնում ենք չոլեր՝ քեմփինգի ու կրակելու։
Ու ես պլանավորում եմ ծխել :} Վիսկիով․․․ Դա էլ իմ «նաչինկայով կարկանդակն» է։ Ես շատ հազվադեպ՝ պլանավորված կարճաժամկետ հիմարու... էհ, կայֆեր եմ անում:
Եթե մարդ ամեն օր հաճելի բաներ անի, ապա այդ հաճելի բաները կդառնան սովորական, չմո բաներ, ու կդադարեն հաճելի լինելուց, այսինքն կվերածվեն հիմար սովորույթի:
Իսկ այսպես՝ հազվադեպ, հիմար ու անառողջ սովորույթը վերածվում է էկզոտիկ հաճույքի:
Վիսկին ու ծխախոտը դեռ կարող եմ հասկանալ, բայց հաճույքի համար կենդանիներին սպանելը՝ չէ։ Այսինքն զուտ սպանելուց հաճույք ստանալը։
Վիսկին ու ծխախոտը դեռ կարող եմ հասկանալ, բայց հաճույքի համար կենդանիներին սպանելը՝ չէ։ Այսինքն զուտ սպանելուց հաճույք ստանալը։
Ես կենդանի սպանել չեմ ասել, կրակում ենք անկենդան թիրախների վրա, կոչվում է ժամանցային հրաձգություն (recreational shooting)։
Բայց քանի թեմային կպել ես, ասեմ․
Երկու տիպի կենդանիների օրինական սպանություն կա Նահանգներում,
մեկը որսորդությունն է իր օրենքներով ու սահմանափակումներով, իսկ մյուսի հայերենը կարծես չունենք, կոչվում է culling, վայթե ձեր Ավստրալիաներում էլ կա:
Վերջինս «վնասատու» կենդանիների գլխաքանակի վերահսկողության համար է, օրինակ Տեխասում վարազները «չափից շատ» են բազմանում, ու օրենքով թույլատրված է ուղղաթիռից հրանոթով սպանել անհատներին:
Չակերտների մեջ եմ վերցնում, որովհետև վարազների տեսանկյունից գուցե մարդիկս ենք չափից շատ բազմանում, հանգիստ կարելի է ֆաշիզմ համարել կենդանիների նկատմամբ, եթե ուզենանք։
Ես դեռ աշխատում եմ որսորդական իրավունքս ձեռք բերելու վրա, դասերի մեջ եմ:
Որ անկեղծ ասեմ՝ կենդանի սպանելու միտքը ինձ էլ շատ դուր չի գալիս, բանակային ժաման մի աղվեսի էի թրխկացրել, ու դրա հետ հաշտվելու խնդիրներ ունեի,
բայց հիմա էդ հոգեբանական պահը ուզում եմ հաղթահարել, ու որսի գնալ։
Որսորդական էթիկայի կանոններ կան, որ սահմանափակում են անգութ կոտորածը, իմ փիլիսոփայության մեջ էլ մտնում է ոչ թե հետապնդելը,
կամ դարան մտնելը, այլ քարշ գալիս հարմար պատահածին սպանելը։ Մենակ հաճույքի չէ, նաև ուտելու համար։ Մենք միս ենք ուտում, չես հիշու՞մ՝ կարնիվոր, էն որ նաչինկայով կարկանդակի հետ չէր բռնում։
Բայց քանի որ միսը (ներառյալ որսի) խանութներից էլ կարելի է գնել, ապա որսորդությունը մեր պարագայում այո, ավելի շուտ ժամանց է, իր հաճույքներով, նոր՝ սնունդ հայթայթելու միջոց։
Այսինքն ստացվում է, որ ճիշտ ես ասում հաճույքի մոմենտով․․․
Այ հենց էդ հոգեբանական պահը ուզում եմ հաղթահարել, այսինքն կենդանուն սպանելիս նաև սպանել իմ մեղքի զգացումը որպես փորձառություն։
Մեղքի զգացումը հետաքրքիր երևույթ է, պետք է հասկանալ, թե ինչ կապ ունի էվոլյուցիայի հետ։ Էդ բարոյականության ու էթիկայի մասերը ես փիլիսոփայությունից լավ չեմ սերտել։
Հայկօն խելացի մարդ է, վերջերս էստեղ երևում էր, կարելի է հարցնել։
Էնքան թեմա կա, իսկ դուք ասում եք, ամեն ինչի մասին խոսել ենք։ Օրինակ որսորդության մասին թեմա չկա ակումբում։
ինչ ահավոր ա
Խնդրում եմ հիմնավորել կարծիքը:
Artgeo, եթե էլի մտնես (առաջիկա 10 տարում), խնդրում եմ ադմինիստրատորական հնարավորություններում ներքևում բերված թեմայի վերնագիրը փոխիր:
Ուլուանա, եթե դու դրանից ավելի շուտ 1 րոպե ժամանակ գտնես (ավել պիտի որ չտևի), խնդրում եմ դու փոխիր:
Էդ թեմայի գրառումներում հա կրկնվում էր՝ այ Բարեկամ ջան, էդ ժամանակ ախր մարդ չի եղել :))
Վերնագրի առաջարկ՝ «Էվոյլուցիան՝ մեզոզոյան դարաշրջանից մինչև մեր օրերը» (https://www.akumb.am/showthread.php/68267-%D5%84%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%B8%D6%82-%D5%A6%D5%A1%D6%80%D5%A3%D5%A1%D6%81%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%A8-%D5%84%D5%A5%D5%A6%D5%B8%D5%A6%D5%B8%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%A4%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B7%D6%80%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%AB%D6%81-%D5%B4%D5%AB%D5%B6%D5%B9%D6%87-%D5%B4%D5%A5%D6%80-%D6%85%D6%80%D5%A5%D6%80%D5%A8):
Ուլուանա
04.12.2024, 21:24
Artgeo, եթե էլի մտնես (առաջիկա 10 տարում), խնդրում եմ ադմինիստրատորական հնարավորություններում ներքևում բերված թեմայի վերնագիրը փոխիր:
Ուլուանա, եթե դու դրանից ավելի շուտ 1 րոպե ժամանակ գտնես (ավել պիտի որ չտևի), խնդրում եմ դու փոխիր:
Փոխեցի:
Ժողովուրդ, երկար ժամանակ գրառումներ չանելու պատճառով ոնց որ թե մոռացել եք տեղեկացման կոճակի մասին: Արդեն որերորդ դեպքն ա, որ տեղեկացնելու փոխարեն ուղղակի թեմայում գրում եք: Օրինակ, մինչև էդ որ նույն բանը գրել էիր, ես տեսել էի, բայց քանի որ էդ պահին ընդհանուր թեման կարդալով գնում էի, մտածել էի` կարդալը վերջացնելուց հետո կանեմ, բայց հետո մտքիցս թռել էր: Իսկ եթե տեղեկացում լիներ, կտեսնեի, տեղում կբացեի ու միանգամից կանեի ինչ որ պետք ա: Խնդրում եմ, հետագայի համար հաշվի առեք ու նման դեպքերում էստեղ գրելու փոխարեն տեղեկացում տվեք:
Ուլուանա
04.12.2024, 21:38
Artgeo, եթե էլի մտնես (առաջիկա 10 տարում), խնդրում եմ ադմինիստրատորական հնարավորություններում ներքևում բերված թեմայի վերնագիրը փոխիր:
Ուլուանա, եթե դու դրանից ավելի շուտ 1 րոպե ժամանակ գտնես (ավել պիտի որ չտևի), խնդրում եմ դու փոխիր:
Սենց որ շեշտել 1 րոպեն, ենթադրում եմ, որ մտածում ես, որ կարող ա`զուտ ժամանակ ծախսել չուզենալու պատճառով չփոխեի՞: Էն որ գրել էի, որ գրառում չեմ անում, քանի որ չեմ ուզում էդքան ժամանակ ծախսել, նաև նշել էի, թե կոնկրետ ինչ պաճառով ու ինչ դեպքում չեմ ուզում ծախսել: Իսկ սա լրիվ ուրիշ դեպք ա. եթե նույնիսկ 1 չէ, 15 րոպե տևեր, էլի կանեի: Օրինակ, էդ նույն թեմայի գրառումները տեղափոխելն ու նոր թեմա ստեղծելը մոտավորապես էդքան էլ տևել էր:
Սենց որ շեշտել 1 րոպեն, ենթադրում եմ, որ մտածում ես, որ կարող ա`զուտ ժամանակ ծախսել չուզենալու պատճառով չփոխեի՞: Էն որ գրել էի, որ գրառում չեմ անում, քանի որ չեմ ուզում էդքան ժամանակ ծախսել, նաև նշել էի, թե կոնկրետ ինչ պաճառով ու ինչ դեպքում չեմ ուզում ծախսել: Իսկ սա լրիվ ուրիշ դեպք ա. եթե նույնիսկ 1 չէ, 15 րոպե տևեր, էլի կանեի: Օրինակ, էդ նույն թեմայի գրառումները տեղափոխելն ու նոր թեմա ստեղծելը մոտավորապես էդքան էլ տևել էր:
Հա, բայց էդ թեմայի առաջին գրառումը թեմայի վերնագրի հետ մեկ է ոչ մի կապ չունի, դու էդ ինչի՞ վրա ես ժամանակ ծախսում, որ սենց պարզ բաները չես նկատում․․․
Հ․Գ․ Ասի՝ մի փոքր էլ ջղայնացնեմ, թե չէ խնդիր չի :))
Փոխեմ Իվու ջան, ասա ինչ դնեմ
Փոխեմ Իվու ջան, ասա ինչ դնեմ
Նա նորից եկավ :love
Անուկն արդեն փոխեց. մինչև էդ ուրիշ վերնագիր էր :)
Քանի ադմիններով հավաքվել եք, մի բան արեք, բոտերին հեռացրեք անիմաստ գրանցումներից ու գրանցվելու եղանակը մի պուճուր խստացրեք էլի, ի՞նչ կլինի... որսի միս կհյուրասիրեմ:
Ուլուանա
05.12.2024, 00:26
Քանի ադմիններով հավաքվել եք, մի բան արեք, բոտերին հեռացրեք անիմաստ գրանցումներից ու գրանցվելու եղանակը մի պուճուր խստացրեք էլի, ի՞նչ կլինի... որսի միս կհյուրասիրեմ:
Հավաքվածների մեջ ադմին մենակ Արթգեոն ա, ես ադմին չեմ։
Քանի ադմիններով հավաքվել եք, մի բան արեք, բոտերին հեռացրեք անիմաստ գրանցումներից ու գրանցվելու եղանակը մի պուճուր խստացրեք էլի, ի՞նչ կլինի... որսի միս կհյուրասիրեմ:
Բոտերն ինչ որ գրառումներ ե՞ն անում ։)
Մի պահ լավ խստացրել էր Չուկը, հետո որ կայքը չէր կարում նամակ ուղարկել, ոնց որ թե բացեց, որ կարանան գրանցվեն։
Հիմա էլի նամակները դզել ենք, կարելի ա խստացնել, բայց ես սկի չգիտեմ, դա կարում եմ անեմ, թե չէ :D
Բոտերն ինչ որ գրառումներ ե՞ն անում ։)
...
Հա բա ի՞նչ, սաղ ակումբը Վիշապ անունով բոտի զառանցանքներն են։
Բոտերը, Աթեիստ ջան, դանդաղեցնում են սերվերն իրենց անիմաստ անձնագրերը անիմաստ խմբագրելու փորձեր անելով։
Ու նաև իմաստազրկում են «Ի՞նչ է կատարվում»-ի տակի վիճակագրությունը:
Մի քիչ ավելի խելացի բոտ կարող է համը հանել շատ շուտով, երբ արհեստական բանականությունը մի քիչ էլ զարգանա,
լավ կլինի այնպես անեք, որ Ակումբի կոթողները մնան որպես մշակութային ժառանգություն:
Հավաքվածների մեջ ադմին մենակ Արթգեոն ա, ես ադմին չեմ։
Եկել, եկել էր, մի հատ Վրաստանի թեմայով բացատրեր, թե ինչ է կատարվում…
Այվիի օրագրայինից ներշնչված մտածեցի թեմա բացեմ, թե՝ ինչու է պետք ինքնասպան լինողներին փրկել, լիքը գրեցի, հետո մտածեցի՝ տրամադրություններդ անիմաստ փչացնելու եմ, ու քանի որ ես ձեզ սիրում եմ, որոշեցի թեման չբացել :))
Բայց, երբ որ ուզում եք մեկի կյանքը փրկել, անպայման ծանրութեթև արեք ու մտածեք գլոբալ տաքացման մասին։ Ու ինքնասպան լինող մարդիկ էգոիստ են ու եսակենտրոն, էդ էլ ասեմ։ Վսյո, կներեք։
Այվիի օրագրայինից ներշնչված մտածեցի թեմա բացեմ, թե՝ ինչու է պետք ինքնասպան լինողներին փրկել, լիքը գրեցի, հետո մտածեցի՝ տրամադրություններդ անիմաստ փչացնելու եմ, ու քանի որ ես ձեզ սիրում եմ, որոշեցի թեման չբացել :))
Բայց, երբ որ ուզում եք մեկի կյանքը փրկել, անպայման ծանրութեթև արեք ու մտածեք գլոբալ տաքացման մասին։ Ու ինքնասպան լինող մարդիկ էգոիստ են ու եսակենտրոն, էդ էլ ասեմ։ Վսյո, կներեք։
Հետաքրքիր, գուցե նաև օգտակար թեմա կլիներ, եթե բացեիր, չնայած թեմայի անչափելի ծանրությանը։
Այդ քայլին գնալու երևույթը հակված եմ համարելու հոգեկան տառապանքի և անհավասարակշռության անտանելի վիճակ, որին անհամատեղելի են թվում "էգոիստ, եսակենտրոն" մեղադրանքները (թեև գուցեև պետք են այդ մեղադրանքները՝ սթափեցնելու համար):
Հետաքրքիր, գուցե նաև օգտակար թեմա կլիներ, եթե բացեիր, չնայած թեմայի անչափելի ծանրությանը։
Այդ քայլին գնալու երևույթը հակված եմ համարելու հոգեկան տառապանքի և անհավասարակշռության անտանելի վիճակ, որին անհամատեղելի են թվում "էգոիստ, եսակենտրոն" մեղադրանքները (թեև գուցեև պետք են այդ մեղադրանքները՝ սթափեցնելու համար):
Բարեկամ ջան, ինքնասպան լինում են տարբեր պատճառներով, այդ թվում՝ վրեժխնդրությունից, խանդից, վախից, ձանձրույթից, ակումբ․ամ-ի դանդաղությունն ու բոտերի խնդիրը լուծել չկարողանալուց․․․
Դրա համար մինչև նոր թեմա բացելն առաջարկում եմ հայտնաբերել որևէ ողջ մնացած ադմինի, ու խնդրել մի կես ժամ ժամանակ փորձի ծախսել, որովհետև ինքնասպանության աստիճանի դանդաղ է, միապաղաղ ու տաղտկալի։
Իմ լուսամուտից մաղող անձրևի տեսարանը ինձ շատ ավելի հետաքրքիր է, քան այսպիսի վիճակում ինքնասպանության մասին թեմա բացելը :))
Բարեկամ ջան, ինքնասպան լինում են տարբեր պատճառներով, այդ թվում՝ վրեժխնդրությունից, խանդից, վախից, ձանձրույթից, ակումբ․ամ-ի դանդաղությունն ու բոտերի խնդիրը լուծել չկարողանալուց․․․
Դրա համար մինչև նոր թեմա բացելն առաջարկում եմ հայտնաբերել որևէ ողջ մնացած ադմինի, ու խնդրել մի կես ժամ ժամանակ փորձի ծախսել, որովհետև ինքնասպանության աստիճանի դանդաղ է, միապաղաղ ու տաղտկալի։
Իմ լուսամուտից մաղող անձրևի տեսարանը ինձ շատ ավելի հետաքրքիր է, քան այսպիսի վիճակում ինքնասպանության մասին թեմա բացելը :))
Եթե ընդգծածներս քեզ գցում են հոգեկան տառապանքի և անհավասարակշռության այնպիսի վիճակի մեջ, որ ի զորու չես տանել, ուրեմն պետք ա շտապ մի բան ձեռնարկել, օրինակ, մտնել ֆբ, բռնել այնտեղ գլխավոր ադմինին ու կանչել պատասխանատվության։
Քվանտային իրականությունում ըստ Հայզենբերգի անորոշությունների սկզբունքի՝ սույն տառերն ու գրությունը իրենց ձևն ու բովանդակությունն ընդունում են, երբ որ դու բացում ու դիտարկում ես այս էջն ու կարդում ես սա։ Իսկ մինչ այդ, այստեղ կոհերենտ վերադրմամբ կամայական հիմարություն էր, կամ ոչինչ, կամ ամեն ինչ, այսինքն՝ սուպերպոզիցիոն խժժված վիճակ, որի կոլապսն էլ տեղի ունեցավ հենց հիմա քո աչքերի զննումով։ Կարճ ասած՝ իրականությունը ծնվում է դիտարկումից, իսկ մինչ դիտարկումը ամեն ինչ ոչինչ է, և ոչինչն ամեն ինչ է։
Շնորհավոր Նոր Տարի։
Քվանտային իրականությունում ըստ Հայզենբերգի անորոշությունների սկզբունքի՝ սույն տառերն ու գրությունը իրենց ձևն ու բովանդակությունն ընդունում են, երբ որ դու բացում ու դիտարկում ես այս էջն ու կարդում ես սա։ Իսկ մինչ այդ, այստեղ կոհերենտ վերադրմամբ կամայական հիմարություն էր, կամ ոչինչ, կամ ամեն ինչ, այսինքն՝ սուպերպոզիցիոն խժժված վիճակ, որի կոլապսն էլ տեղի ունեցավ հենց հիմա քո աչքերի զննումով։ Կարճ ասած՝ իրականությունը ծնվում է դիտարկումից, իսկ մինչ դիտարկումը ամեն ինչ ոչինչ է, և ոչինչն ամեն ինչ է։
Շնորհավոր Նոր Տարի։
Մինչև բացելը նոր գրառումներ բաժնում սրա սկզիբը տեսել էի, նենց որ երևի կեսն արդեն կար ։Դ
Շնորհավոր ևս մի պտույտ վառվող խույնյայի շուրջ, որը մի քանի միլիարդ տարի հետո կպայթի, ու եթե դեռ քաղաքակրթություն լինի երկրի վրա, ամենայն հավանականությամբ էդ օրը կվերանա
Քվանտային իրականությունում ըստ Հայզենբերգի անորոշությունների սկզբունքի՝ սույն տառերն ու գրությունը իրենց ձևն ու բովանդակությունն ընդունում են, երբ որ դու բացում ու դիտարկում ես այս էջն ու կարդում ես սա։ Իսկ մինչ այդ, այստեղ կոհերենտ վերադրմամբ կամայական հիմարություն էր, կամ ոչինչ, կամ ամեն ինչ, այսինքն՝ սուպերպոզիցիոն խժժված վիճակ, որի կոլապսն էլ տեղի ունեցավ հենց հիմա քո աչքերի զննումով։ Կարճ ասած՝ իրականությունը ծնվում է դիտարկումից, իսկ մինչ դիտարկումը ամեն ինչ ոչինչ է, և ոչինչն ամեն ինչ է։
Շնորհավոր Նոր Տարի։
Բորխեսի մետաֆիզիկայում, որն անվանում են սուբյեկտիվ իդեալիզմ, որևէ բան գոյություն ունի, քանի դեռ այն ենթակա է ընկալման։ Խոսքը նաև ֆիզիկական առարկաների մասին է։ Օրինակ, քարը, որի վրա նստում էր մուրացկանը, մուրացկանի մահից հետո աստիճանաբար սկսում է անէանալ, քանի որ ոչ միայն այն այլևս ոչ մեկի պետք չէր, այլև դադարում է արժանանալ ուշադրության, նկատելի լինել։
Իրերի գոյությունը խարխսված է մտքին․ երբ դրանց մասին դադարում են մտածել, դրանք դադարում են գոյություն ունենալ։ Բորխեսն ասում է, որ այն վայրերը, որոնց դադարում են այցելել, "մանրից" սկսում են տարալուծվել անէության մեջ, մինչև լրիվ անհետացումը։ Օրինակ, (ըստ Բորխեսի), հին, լքված ամրոցների ավերակները պահպանվել են միայն այն պատճառով, որ դրանց վրա երբեմն թռչուններ էին նստում։
Շնորհավոր։ Մեկ-մեկ գրեք ստեղ, որ Ակումբն էլ կամաց-կամաց չանէանա :)
Մինչև բացելը նոր գրառումներ բաժնում սրա սկզիբը տեսել էի, նենց որ երևի կեսն արդեն կար ։Դ
Շնորհավոր ևս մի պտույտ վառվող խույնյայի շուրջ, որը մի քանի միլիարդ տարի հետո կպայթի, ու եթե դեռ քաղաքակրթություն լինի երկրի վրա, ամենայն հավանականությամբ էդ օրը կվերանա
Նախանձելի լավատեսություն ունես: Դինոզավրերը առանց մոլորակը հոշոտելու ապրել են 165 միլիոն տարի։ Մենք 10 հազար տարվա մեջ 2 հազար անգամ շատացել ենք ու արդեն մոլորակի ռեսուրսների մեծ մասը կերել ենք մենակ վերջին 100-150 տարում, ու նավթի ու ուրանի պաշարների սպառվելուն, որ էսօրվա մարդկությանը բավարարի, մնացել են տասնյակ տարիներ: Շատ մոտ ապագայում մենք կսկսենք ինքներս մեզ ոչնչացնել աննախադեպորեն արագ ու մասշտաբային: Ներկայիս մարդկության մեծ մասը իրականության զգացում չունի ու ապրում է իներցիայով: Իլոն Մասկը հաստատ շիզոֆրենիկ չի, ու իր Մարսը բնակեցնելու ձգտումները առողջ վատատեսության հետևանք են:
Չէի ուզում տրամադրություններդ փչացնել, բայց որ Արևին խույնյա ասեցիր... :))
Նախանձելի լավատեսություն ունես: Դինոզավրերը առանց մոլորակը հոշոտելու ապրել են 165 միլիոն տարի։ Մենք 10 հազար տարվա մեջ 2 հազար անգամ շատացել ենք ու արդեն մոլորակի ռեսուրսների մեծ մասը կերել ենք մենակ վերջին 100-150 տարում, ու նավթի ու ուրանի պաշարների սպառվելուն, որ էսօրվա մարդկությանը բավարարի, մնացել են տասնյակ տարիներ: Շատ մոտ ապագայում մենք կսկսենք ինքներս մեզ ոչնչացնել աննախադեպորեն արագ ու մասշտաբային: Ներկայիս մարդկության մեծ մասը իրականության զգացում չունի ու ապրում է իներցիայով: Իլոն Մասկը հաստատ շիզոֆրենիկ չի, ու իր Մարսը բնակեցնելու ձգտումները առողջ վատատեսության հետևանք են:
Չէի ուզում տրամադրություններդ փչացնել, բայց որ Արևին խույնյա ասեցիր... :))
Համաձայն եմ, իրականում էդ շատ նախանձելի քեյսն ա, որ մարդկանց հիմա կողքից եմ նայում, զարմանում եմ, որ էսքան էլ ձգել ենք։
Մյուս կողմից էլ ո՞վ պիտի բնական ընտրության մեջ մեզ հաղթեր, օրանգուտանները՞, դրանք վապշե դալբայոբ են ։Դ
Իսկ արևը գերագնահատված ա ։Դ
Ռուսկախոսանում ենք, էսա եատմ կմտնենք ու վալդբերիզ կբացեն
Ռուսկախոսանում ենք, էսա եատմ կմտնենք ու վալդբերիզ կբացեն
Վայ, ադիմինիստրատոր
Chuk -ից որևէ մեկը տեղյակ է՞, ո՞նց է, ինչու՞ չի երևում։ Կառաջարկեի երեք բան՝ բոտերի մաքրում, կայքի անվտանգության մի պուճուր ուժեղացում (հակաբոտային) ու գովազդի տեղադրում, որ կայքը իր ծախսերն հանի ու չմեռնի, ափսոս ա։
Artgeo Կամ էլ վրացերեն ու վրացիներին ավելացրեք, ջհանդամ, կսովորենք։ Թուրքերեն ու պարսկերեն էլ չի խանգարի։ Բայց մի բան պետք է անել։ Կամ էլ ինձ տվեք ակումբի բանալիները։ Կամ տվեք մեկին, որ կզբաղվի։ Պաշտոններն առել, լռվել եք Բրեժնևի պես։
Chuk -ից որևէ մեկը տեղյակ է՞, ո՞նց է, ինչու՞ չի երևում։ Կառաջարկեի երեք բան՝ բոտերի մաքրում, կայքի անվտանգության մի պուճուր ուժեղացում (հակաբոտային) ու գովազդի տեղադրում, որ կայքը իր ծախսերն հանի ու չմեռնի, ափսոս ա։Քանի որ Այվիին ֆեյսում պատասխանեցի, ստեղ էլ բերեմ պատասխանս։1. Բոտերի ազդեցությունը ակումբի վատ աշխատանքի գործում զրոյական ա։ Սերվերի հետ կաված ինչ որ խնդիր կա, որը Չուկն էլ չի կարա անի, պտի իրա ընկերոջ հետ նայեն, բայց չգիտեմ, թե խի չեն անում։2. Հակաբոտային համակարգ դնել չեմ կարծում թե ռեալ ա տենց հին համակարգի վրա (ու առաջին կետից ելնելով՝ իմաստ էլ չունի)3. Լրիվ ռեալ ա, բայց էլի Չուկի դաշտում ա, չեմ կարծում թե իրանից բացի որևէ մեկը կարա էդ մակարդակի մեջը բզբզի։ Չնայած ներկայիս ակատիվության պայմաններում գովազդ դնող չի լինի ։)
Քանի որ Այվիին ֆեյսում պատասխանեցի, ստեղ էլ բերեմ պատասխանս։1. Բոտերի ազդեցությունը ակումբի վատ աշխատանքի գործում զրոյական ա։ Սերվերի հետ կաված ինչ որ խնդիր կա, որը Չուկն էլ չի կարա անի, պտի իրա ընկերոջ հետ նայեն, բայց չգիտեմ, թե խի չեն անում։2. Հակաբոտային համակարգ դնել չեմ կարծում թե ռեալ ա տենց հին համակարգի վրա (ու առաջին կետից ելնելով՝ իմաստ էլ չունի)3. Լրիվ ռեալ ա, բայց էլի Չուկի դաշտում ա, չեմ կարծում թե իրանից բացի որևէ մեկը կարա էդ մակարդակի մեջը բզբզի։ Չնայած ներկայիս ակատիվության պայմաններում գովազդ դնող չի լինի ։)
«Ամեն ինչ լավ ա, ու չեմ կարծում, որ որևէ բան ա պետք անել»։ Շնորհակալություն արձագանքի համար :)) Էս մոտավորապես, ոնց որ աղջիկը գոռա՝ օգնեցեք, օգնեցեք, ու Սուլեյման Բռնաբարն ա գալիս: Կամ էլ մոտավորապես, ոնց որ ասես՝ Սովետաշենի զիիբիլանոցը Երևանի էկոլոգիայի վրա չի ազդում։
Ինչ ասեմ․․․ երկիրը երկիր չի երևի։
Հենց հիմա մի երկու հազար ակտիվ բոտ կա, որոնց անուններն էլ լինկեր են, չեմ ուզում իմանալ ուր տանող։ Անդուր է, դանդաղ, և սխալ։ Լուծումները մեր դարում լիքն են ու հեշտ։ Բայց դե, որ ցանկություն չկա, ես խո չեմ գալու ադմիններին մորթեմ :D
«Ամեն ինչ լավ ա, ու չեմ կարծում, որ որևէ բան ա պետք անել»։ Շնորհակալություն արձագանքի համար :)) Էս մոտավորապես, ոնց որ աղջիկը գոռա՝ օգնեցեք, օգնեցեք, ու Սուլեյման Բռնաբարն ա գալիս: Կամ էլ մոտավորապես, ոնց որ ասես՝ Սովետաշենի զիիբիլանոցը Երևանի էկոլոգիայի վրա չի ազդում։
Ինչ ասեմ․․․ երկիրը երկիր չի երևի։
Հենց հիմա մի երկու հազար ակտիվ բոտ կա, որոնց անուններն էլ լինկեր են, չեմ ուզում իմանալ ուր տանող։ Անդուր է, դանդաղ, և սխալ։ Լուծումները մեր դարում լիքն են ու հեշտ։ Բայց դե, որ ցանկություն չկա, ես խո չեմ գալու ադմիններին մորթեմ :D
Իհարկե լավ չի, ահավոր դանդաղ ա, բայց դա բոտերից չի ։)
Լուծում, այո, կա, բայց բոլորը Չուկի ձեռքն են։
Վայ, ադիմինիստրատոր
բարև անդամ :bye:dance
մենակ սմայերի համար արժի Ակումբ գալ Ճ
Ասում եմ, մի քսան տարի հետո, էս խելագար բիձեքը որ մեռնեն, Պուտին, Էրդողան, Բայդեն, բան, նոր, կամ դրանից հետո եկող սերունդը կարծես ավել պակաս իմպերիալ հավակնություններ ունեն, ու ոնց որ թե ավելի լուրջ են վերաբերվում պատերազմելուն, իրար մորթոտելուն։ Աչքիս խաղաղության երկար դարաշրջան մտնենք, հը՞։ Թե՞ սրանք էլ ծերանան՝ էլի գժվեն, նորից սկսեն «կայսրություններ» վերածնել։
Ասում եմ, մի քսան տարի հետո, էս խելագար բիձեքը որ մեռնեն, Պուտին, Էրդողան, Բայդեն, բան, նոր, կամ դրանից հետո եկող սերունդը կարծես ավել պակաս իմպերիալ հավակնություններ ունեն, ու ոնց որ թե ավելի լուրջ են վերաբերվում պատերազմելուն, իրար մորթոտելուն։ Աչքիս խաղաղության երկար դարաշրջան մտնենք, հը՞։ Թե՞ սրանք էլ ծերանան՝ էլի գժվեն, նորից սկսեն «կայսրություններ» վերածնել։
Նոր սերունդները վայթե ավելի նարցիստիկ ու անճար են, քան նախորդ սերունդները ու խելագարների պակաս կարծում եմ, չի լինելու։ Նոր սերունդների դաստիարակության պուպսիկ մեթոդները (դրական վերաբերմունք ամեն ինչի, այդ թվում պրոբլեմների ու թերությունների նկատմամբ), գոյություն ունեցող պատրաստի տեխնոլոգիական լուծումները, որ բթացնում են ուղեղի ու մարմնի աշխատանքը, կեղծ հարգանքն ու պոլիտ կոռեկտությունը, էմպաթիայի ու ինտուիցիայի բացակայությունը արդեն վատ նախանշաններ են:
Հասարակ մի բան ասեմ․ ակումբի էս վիճակի վրա ադմինների թքած ունենալն ու քննադատություն չընդունելը, մատղաշ սերնդի ներկայացուցիչների այստեղ կյանքի նշանների ցույց չտալը ինձ համար վկայություն է, որ հույս չկա։
Էս պահին մեյլը բլոկ եմ արել (դա իմ ձեռի տակ ա :D ), որ նոր գրանցվողներին նամակ չգնա։
Չուկի դաբռոն ստացել եմ, որ էդ բոտերը լրիվ ջնջեմ, բայց էնքան շատ են, որ ձեռով ջնջելը ռեալ չի, փորձում եմ ինչ որ ավտոմատ գործիք ստեղծել։
Չուկին ասել եմ, որ սերվերի դոստուպը փորձի ճարել, ու փոխանցի ինձ, որ բազաների վիճակն էլ նայեմ, տեսնեմ ինչից ա պահի տակ տենց ծանրանում։
Նոր սերունդները վայթե ավելի նարցիստիկ ու անճար են, քան նախորդ սերունդները ու խելագարների պակաս կարծում եմ, չի լինելու։ Նոր սերունդների դաստիարակության պուպսիկ մեթոդները (դրական վերաբերմունք ամեն ինչի, այդ թվում պրոբլեմների ու թերությունների նկատմամբ), գոյություն ունեցող պատրաստի տեխնոլոգիական լուծումները, որ բթացնում են ուղեղի ու մարմնի աշխատանքը, կեղծ հարգանքն ու պոլիտ կոռեկտությունը, էմպաթիայի ու ինտուիցիայի բացակայությունը արդեն վատ նախանշաններ են:
Հասարակ մի բան ասեմ․ ակումբի էս վիճակի վրա ադմինների թքած ունենալն ու քննադատություն չընդունելը, մատղաշ սերնդի ներկայացուցիչների այստեղ կյանքի նշանների ցույց չտալը ինձ համար վկայություն է, որ հույս չկա։
Էդ, կոմֆորտին սովոր լինելը, ավելի պակաս ագրեսիվ միջավայրում մեծանալն ու դաստիարակություն ստանալը, ինֆորմացիայի առատությունը, հակառակորդ երկրների մարդկանց հետ շփվելու հնարավորությունը, նրանց մասին իրականին մոտ, պետական քարոզչությանը չենթարկված տեղեկություն ստանալու հեշտությունը, ճանապարհորդելու թրենդային դառնալը, մշակութային, արժեհամակարգային գլոբալիզացիան չե՞ն բերելու ավելի խաղաղ համակեցության ձգտման։
Ասում եմ, մի քսան տարի հետո, էս խելագար բիձեքը որ մեռնեն, Պուտին, Էրդողան, Բայդեն, բան, նոր, կամ դրանից հետո եկող սերունդը կարծես ավել պակաս իմպերիալ հավակնություններ ունեն, ու ոնց որ թե ավելի լուրջ են վերաբերվում պատերազմելուն, իրար մորթոտելուն։ Աչքիս խաղաղության երկար դարաշրջան մտնենք, հը՞։ Թե՞ սրանք էլ ծերանան՝ էլի գժվեն, նորից սկսեն «կայսրություններ» վերածնել։
Չեմ կարծում, գնալով բևեռանում են բոլորը, Թրամփի ձայներն էլ աճել են ջահելների մեջ էլ նախորդի համեմատ, ինձ թվում ա հակառակին ենք գնում, սենց շարունակվեց երանի ենք տալու հիմիկվա բիձեքին ։Դ
Էդ, կոմֆորտին սովոր լինելը, ավելի պակաս ագրեսիվ միջավայրում մեծանալն ու դաստիարակություն ստանալը, ինֆորմացիայի առատությունը, հակառակորդ երկրների մարդկանց հետ շփվելու հնարավորությունը, նրանց մասին իրականին մոտ, պետական քարոզչությանը չենթարկված տեղեկություն ստանալու հեշտությունը, ճանապարհորդելու թրենդային դառնալը, մշակութային, արժեհամակարգային գլոբալիզացիան չե՞ն բերելու ավելի խաղաղ համակեցության ձգտման։
Էս լիքը տարբեր ուրիշ քարոզչությունների տեղ ա բացել, շատ քիչ են հանդիպում մարդիկ, որ բոլոր աղբյուրներին քննադատական են վերաբերվում, հիմնականում ինչ որ մի երկու աղբյուր են ընտրում, դրանց սկսում են կուրորեն հավատալ, իսկ հակառակ ինֆոյին, եթե հանդիպում են, չեն էլ ուշադրություն դարձնում։
Ինֆորմացիայի շատությունն օգտագործում են, որ ոչ թե տարբեր կարծիքներ կարդան, այլ իրենց արդեն մտածածի մասին նույն կարծիքը տարբեր տեղերից կարդան։
Էդ, կոմֆորտին սովոր լինելը, ավելի պակաս ագրեսիվ միջավայրում մեծանալն ու դաստիարակություն ստանալը, ինֆորմացիայի առատությունը, հակառակորդ երկրների մարդկանց հետ շփվելու հնարավորությունը, նրանց մասին իրականին մոտ, պետական քարոզչությանը չենթարկված տեղեկություն ստանալու հեշտությունը, ճանապարհորդելու թրենդային դառնալը, մշակութային, արժեհամակարգային գլոբալիզացիան չե՞ն բերելու ավելի խաղաղ համակեցության ձգտման։
ա) Մարդկային միտքը, փիլիսոփայությունն ու բարոյականությունը Արիստոտելից հետո առանձնապես չեն զարգացել, զարգացել են միայն տեխնոլոգիաները
բ) Մարդկային արժեհամակարգը վերջին ժամանակներս միայն դեգրադացվել է, մենք վերածվել ենք տեխնոլոգիաներ, կենցաղային հարմարավետություններ, մատերիալիստական արժեքներ պաշտող, բնությունից ու Աստծուց կտրված, ինքնասիրահարված դատարկ կաղապարների
գ) Հաշվի առնելով տեխնոլոգիաներից կախվածությունն ու սպառազինությունների հնարավորություններն ու անհատների ձեռքին ահռելի հզորությունների կուտակումը՝ ժամանակակից աշխարհը շատ ավելի փխրուն է, քան երբևէ
դ) Ինֆորմացիոն դաշտում ավելի շատ տեղ են գտել անիմաստ աղբը, մանիպուլացիաներն ու քարոզչությունները, քան թե գիտելիքն ու իմացաբանությունները, այսինքն ներկայումս ավելի հեշտ է ապակողմնորոշվելն ու իրականությունից կտրվելը, քան առաջ
500 տարի առաջ քեզ հրապարակում կարող ա վառեին, ուղղակի որովհետև ինչ-որ մարդկանց ապուշ մտքերի հետ համաձայն չես։
300 տարի առաջ կարող ա հարևան ցեղախումբը գար տունդ վառեր, ընտանիքիդ սպաներ, քեզ էլ գերության քարշ տար։
200 տարի առաջ շատ տեղերում գյուղապետը առաջի գիշերվա իրավունք ուներ, պարտքիդ փոխարեն էլ կարող ա երեխայիդ ստրկության տանեին։
100 տարի առաջ կանայք հասարակության լիարժեք անդամ չէին համարվում։
60-80 տարի առաջ քեզ կարող ա որպես կենդանի վերաբերվեին, կամ լրիվ օրինականորեն սպանեին, խեղեին, որովհետև ծագումդ, կամ մաշկիդ, մազերիդ, աչքերիդ գույնը ինչ-որ մարդկանց դուր չէր գալիս։
Մարդկության պատմության ցանկացած ժամանակաշրջանի միջին վիճակագրական մարդը կերազեր ապրել այսօրվա մարդու կյանքով, բայց ամեն նախորդ սերունդը բողոքել է, որ նոր սերունդը լրիվ դեգրադացված, անաշխատունակ ապուշներ են։ Սկսած Արիստոտելից ու Խորենացուց, մինչև Վիշապ ախպեր )
Իրականում ամեն հաջորդ սերունդ մի քիչ ավելի պակաս ագրեսիվ ու բարբարոս է եղել, մի քիչ ավելի խելացի ու հնարամիտ է եղել, քան նախորդը, ու մի քիչ ավելի շատ է ձգտել խաղաղ համակեցության կանոններ ու պայմաններ ստեղծել։ Ու հետագայում էլ նույն կերպ շարունակվելու է։ Հիմիկվա պատերազմները անցյալի մնացուկներ են, անցյալում մնացած մարդկանց հիվանդ ուղեղների արգասիք են։ Եթե ոչ հաջորդ, ապա մի քանի սերունդ հետո վստահաբար շատ ավելի խաղաղ տեղ է լինելու երկիր մոլորակը քան հիմա։ Ու հեչ համաձայն չեմ ձեր հոռետեսական կանխատեսումների հետ։
Ընդամենը 4․5 տարի առաջ հայերն ու ադրբեջանցիները իրար վիզ էին կտրում։
1․5 տարի առաջ մեր ազգակիցներին բռնի իրենց պապական հողերից ու տներից հանեցին, էթնիկ զտում արեցին, ու աշխարհի տանձին չէր։
Բայց, 2000 տարի առաջ որոշ մարդիկ երջանիկ ու խաղաղ ապրել են 80 և ավելի տարիներ, Հռոմեական կայսրության պալատներում։
Լավատեսությունն ու վատատեսությունը հնարավոր է, որ էմոցիաներ են կախված տվյալ պահի հորմոնալ բալանսից։
Կարևորը՝ Աստված վերջը խերն անի։
500 տարի առաջ քեզ հրապարակում կարող ա վառեին, ուղղակի որովհետև ինչ-որ մարդկանց ապուշ մտքերի հետ համաձայն չես։
300 տարի առաջ կարող ա հարևան ցեղախումբը գար տունդ վառեր, ընտանիքիդ սպաներ, քեզ էլ գերության քարշ տար։
200 տարի առաջ շատ տեղերում գյուղապետը առաջի գիշերվա իրավունք ուներ, պարտքիդ փոխարեն էլ կարող ա երեխայիդ ստրկության տանեին։
100 տարի առաջ կանայք հասարակության լիարժեք անդամ չէին համարվում։
60-80 տարի առաջ քեզ կարող ա որպես կենդանի վերաբերվեին, կամ լրիվ օրինականորեն սպանեին, խեղեին, որովհետև ծագումդ, կամ մաշկիդ, մազերիդ, աչքերիդ գույնը ինչ-որ մարդկանց դուր չէր գալիս։
Մարդկության պատմության ցանկացած ժամանակաշրջանի միջին վիճակագրական մարդը կերազեր ապրել այսօրվա մարդու կյանքով, բայց ամեն նախորդ սերունդը բողոքել է, որ նոր սերունդը լրիվ դեգրադացված, անաշխատունակ ապուշներ են։ Սկսած Արիստոտելից ու Խորենացուց, մինչև Վիշապ ախպեր )
Իրականում ամեն հաջորդ սերունդ մի քիչ ավելի պակաս ագրեսիվ ու բարբարոս է եղել, մի քիչ ավելի խելացի ու հնարամիտ է եղել, քան նախորդը, ու մի քիչ ավելի շատ է ձգտել խաղաղ համակեցության կանոններ ու պայմաններ ստեղծել։ Ու հետագայում էլ նույն կերպ շարունակվելու է։ Հիմիկվա պատերազմները անցյալի մնացուկներ են, անցյալում մնացած մարդկանց հիվանդ ուղեղների արգասիք են։ Եթե ոչ հաջորդ, ապա մի քանի սերունդ հետո վստահաբար շատ ավելի խաղաղ տեղ է լինելու երկիր մոլորակը քան հիմա։ Ու հեչ համաձայն չեմ ձեր հոռետեսական կանխատեսումների հետ։
Մեզ էդ 500/300 տարի առաջվանից բաժանում ա մի քանի սխալ որոշում։ Տենց կարծիք կա, որ բաժանում ա 3 բացթողնված սննդի ընդունում, բայց ես կարծում եմ ոչ մի սննդի ընդունում էլ պարտադիր չի բաց թողնել դրա համար։
Հռոմեական կայսրության կրթական մակարդակին մարդիկ կարողացան հասնել մի քանի դար հետո, էդ ժամանակ էլ էր էդ մարդկանց համար դժվար պատկերացնել թե ինչքան հետ կարա գնա հաջորդ սերունդը։
Էն որ հիմա ավելի լավն ա աշխարհը քան 500 տարի առաջ՝ միանշանակ, բայց պետք չի մոռանալ, որ երկրորդ համաշխարհայինից հետո ամենաշատ հրթիռը կրակում ենք հիմա, դրա համար էլ մտածում եմ, որ չնայած աշխարհն ավելի «խախանդ» ա, տենդնեցը հեչ ցույց չի տալիս, թե ավելի ա լավանալու կամ սենց շարունակվելու ա
Շնորհավորում եմ սույնը կարդացող իգական սեռի ներկայացուցիչներին՝ աշխատավոր կանանց միջազգային օրվա առթիվ։
Աստված, Ճակատագիրն ու Բախտը թող հատուցեն Ձեզ արժանվույնը այն չարչարանքների, զրկանքների ու զոհաբերությունների դիմաց, որ կրել եք։
Թող Ակումբի սերվերի դանդաղությունը լինի ձեր ամենամեծ դժբախտությունը։
Առողջություն, խաղաղություն, երկար կյանք։
One_Way_Ticket
12.06.2025, 12:09
Ոչ ինչ-որ առանձնահատուկ շատ, քան Հայաստանում են հանդիպում։ Ուղղակի բրդոտ են :)
Մարդիկ huntsman-ից են սովորաբար վախենում, որովհետև ինքը մեծ է ու բավական հաճախ հանդիպող։ Մեկ էլ ասում են՝ մեքենաների մեջ է սիրում թաքնվել ու մի քանի վթարի պատճառ է դարձել։
Բայց ինքը անվնաս սարդ է։ Իսկ որոնցից պետք է վախենալ, փոքր-մոքր, տեսքից սովորական սարդեր են։ Մեկը funnel web-ն է, կակ ռազ Սիդնեյի կողմերը ապրող, որին ես երբեք չեմ տեսել։ Մյուսը redback-ն է, որին գուցե տեսել եմ։ Երկուսի դեմ էլ վաղուց արդեն հակաթույնը կա։
Մարդիկ huntsman-ից են սովորաբար վախենում, որովհետև ինքը մեծ է ու բավական հաճախ հանդիպող։ Մեկ էլ ասում են՝ մեքենաների մեջ է սիրում թաքնվել ու մի քանի վթարի պատճառ է դարձել։
Բայց ինքը անվնաս սարդ է։ Իսկ որոնցից պետք է վախենալ, փոքր-մոքր, տեսքից սովորական սարդեր են։ Մեկը funnel web-ն է, կակ ռազ Սիդնեյի կողմերը ապրող, որին ես երբեք չեմ տեսել։ Մյուսը redback-ն է, որին գուցե տեսել եմ։ Երկուսի դեմ էլ վաղուց արդեն հակաթույնը կա։
Սարդերից ավելի շատ մողեսներ են հանդիպում առօրյայում։ Ասենք, դասի ժամին մեկ էլ մի վիշապիկ կամ գեկո կարող ա մտնի։ Իսկ եթե տունդ հողի վրա ա կամ առաջին հարկում, տուն էլ են մտնում արանքներով, բայց ավելի մանր մողեսիկներ։
Իսկ եթե Ավստրալիան, նկատի ունեմ ամենաբնակեցված քաղաքները, արժե առանձնացնել իր կենդանական աշխարհի յուրօրինակությամբ, ապա ամենաանսովորը ոչ թե սարդերն են կամ մողեսները կամ նույնիսկ կենգուրուները /վերջիններս, բնականաբար, փողոոցներում չեն թափառում/, այլ պարկավոր սկյուռամկնանմանն կենդանիները, գունավոր բազմապիսի թռչունները՝ աղմկոտ /հատկապես լորիկեներ և վարդագույն թագազարդ ինչ-որ թռչուններ/, հետո՝ խոշոր, սպիտակ, ղժղժան կակադուները և հսկայան սև, դանդալոշ հնդկահավերը - այ էս ամենը իսկապես վխտում են սովորական բնակելի թաղամասերի փողոցներում…
Մեր թաղերում էլ ինչ կենդանի ասես կա՝ սարդերից, մողեսներից, սկյուռիկներից ու ճագարներից, օձերից մինչև վայրի հսկա հնդկահավերը, եղնիկներն ու կոյոտները: Բայց ես ամենաշատը մարդկանցից եմ վախենում…
Մեր թաղերում էլ ինչ կենդանի ասես կա՝ սարդերից, մողեսներից, սկյուռիկներից ու ճագարներից, օձերից մինչև վայրի հսկա հնդկահավերը, եղնիկներն ու կոյոտները: Բայց ես ամենաշատը մարդկանցից եմ վախենում…
Նույնը ասել չեմ կարող մեր թաղի մասին։ Մարդիկ մեր թաղերում ոչ միայն անվնաս, այլև զգույշ, ես կասեի՝ ամենավախկոտ կենդանիներն են․ նրանց ոչ ցերեկով կտեսնես դուրսը, ոչ գիշերները։ Փակվում են իրենց տներում, վարագույրներն էլ պինդ քաշում, որ ոչ մի հայացք ներս չթափանցի։