Հայեր, հավաքվեք մի բան որոշենք..

[Գաղթական]

Ցավոք ես քիչ ժամանակ եմ ունենում ինտերնետով նորություններին հետևելու..
իսկ Հ1-ը շատ բաներ բավական անհավանական է ներկայացնում..
և, քանի որ, արդեն երկար տարիներ է ինչ բացակայում եմ Հայաստանից, դժվար է փայլուն պատկերացում կազմելը, թե ով ով է երկրի ներսում..

այդ պատճառով էլ որոշեցի հարցս բարձրացնել այստեղ, ուր շատ են տվյալ պահին Հայաստանում գտնվողները..

ստեղծված իրավիճակը ես այսպես եմ հասկանում..
Ռուսաստանն ու Վրաստանը պատերազմեցին..
իր ռազմական գործողությունները ՌՖ-ն արդարացրեց այն հանգամանքով, թե ինքն է Կովկասի բնակչության ապահովության գարանտը..
այժմ էլ փորձեց ցույց տալ աշխարհին, թե միայն զենքով չէ, որ ինքը հարցեր է կարողանում լուծել տարածաշրջանում, ու, ամենայն հավանականությամբ, ստիպողաբար բանակցությունների սեղանի մոտ հրավիրեց ՀՀ և ԱՀ ղեկավարներին..

հիմա բանն այն է, որ Ռուսաստանը իր բաժին սպասելիքներն ունի Ադրբեջանից և Թուրքիայից..
իսկ Հայերից նա, բացի խորը նվիրվածությունից, դժվար թե ավելի շատ «օգուտ» կարողանա քաղել, քան է..
բայց համ էլ Ռուսը լավ գիտակցում է, որ եթե Հային նեղացնի, մեկ է վաղը Հայը մի քիչ նեղացած կմնա կմնա ու էլի իր մոտ կգա.. ինչպես մեկ անգամ չէ, որ եղել է պատմության մեջ..
իսկ եթե Հայը հիմա փորձի Ռուսի հետ իր հարաբերությունները սառեցնել, ասենք, ԱՄՆ-ի հետ ջերմ հարաբերությունների հաշվին.. Ռուսին բացեիբաց գործելու ու անսքող թուրքին պաշտպանելու շատ պատեհ առիթ կտա.. ինչի վրա և, երևի, հույս են դնում շատ Ռուս դիվանագետներ..
..բայց ինչը ամենևին ձեռնտու չի կարող լինել Հային, եթե նա զրկվի այդպիսի մի հզոր դաշնակցից..

այսինքն՝ Հայ ազգի ներկայիս վիճակը բավական աննախանձելի է..
կանգնած ենք անդունդի եզրին ու նախապատրաստվում ենք կորցնել ազգային գիտակցության, ազգային պատկանելիությամբ հպարտության և վաղվա օրվա հանդեպ ունեցած հույսի վերջին նշույլների բոլոր զգացմունքները..
իսկ որ ԼՂՀ կորուստը կնշանակի ողջ Հայ ազգի վերջնական ու հիմնահատակ բարոյազրկում՝ իմ մոտ կասկած չի առաջացնում..


հիմա հարցս.
արդյո՞ք այժմյան Հայաստանում կա որևիցե, բոլորի կամ գոնե համարյա թե բոլորի կողմից ճանաչված և հարգանքի արժանի մի ՈՒԺ, որ այսօր իր կոչն ուղղի աշխարհի չորս ծակերում ծվարած Հայությանը՝ թեկուզ և ժամանակավորապես մոռանալ բացարձակապես բոլոր ներքին տարաձայնությունները և ի մի հավաքվել մի բան որոշելու, թե ինչը ոնց ու ինչ հերթականությամբ պետք է արվի.. ընդհանուր ամբողջ ջանքերն ու եռանդը մի հունով համակարգված ուղղենք՝ ի սեր ազգային շահերի, նպատակների ի կատար ածման և պարզապես վասն Հայ ազգի վաղվա օրվա..
արդյո՞ք գոյություն ունի այդ ուժը, որը հասկանում է, որ հասել է պահը վերջ դնելու ներքին երկպառակտությանը ու անսահման վստահություն տածել միայն ու միայն սեփական հավաքական ուժերին և ոչ թե օտարի շահերին, քանի որ էլի մենք ենք ու մեր բախտը ու ոչ մեկի մրգին էլ չենք, ինչպես և միշտ է եղել..

[Ambrosine]

Գաղթական ջան, եթե փոփոխություններ ենք ուզում, ուրեմն պիտի սկսենք իշխանափոխությունից, որի համար ՀՀ բնակչության մեծ մասը մի տարուց ավելի է, ինչ պայքարում է

իսկ երրորդ ուժ, ցավոք չկա

[Հակոբ Գեւորգյան]

Ես կուզեի ավելացնել հետեւյալը՝


Հայեր. սիրեցե՛ք իրար, օգնեցե՛ք իրար. Օգնեցե՛ք իրար եթե նույնիսկ ատու՛մ ես իրար։
Ձեր ուժը ձեր միության մեջ է. դրանում է մեր հաջողությունների, մեր փրկության եւ մեր ծաղկման գրավականը։

[Ambrosine]

Ես կուզեի ավելացնել հետեւյալը՝


Հայեր. սիրեցե՛ք իրար, օգնեցե՛ք իրար. Օգնեցե՛ք իրար եթե նույնիսկ ատու՛մ ես իրար։
Ձեր ուժը ձեր միության մեջ է. դրանում է մեր հաջողությունների, մեր փրկության եւ մեր ծաղկման գրավականը։

եզակի երևի դեպքերից, որ քո հետ համաձայն եմ

[Արիացի]

Ես կուզեի ավելացնել հետեւյալը՝


Հայեր. սիրեցե՛ք իրար, օգնեցե՛ք իրար. Օգնեցե՛ք իրար եթե նույնիսկ ատու՛մ ես իրար։
Ձեր ուժը ձեր միության մեջ է. դրանում է մեր հաջողությունների, մեր փրկության եւ մեր ծաղկման գրավականը։

Հրեաներից վերցված նշանաբանը շատ տեղին է և մեզ իրոք շատ անհրաժեշտ: Բայց քանի որ այն հրեաներից է վերցված, ես այն կփոխարինեի հետևյալով`
<<Ով հայ ժողովուրդ, քո միակ փրկությունը քո հավաքական ուժի մեջ է>>

[Արիացի]

Ցավոք ես քիչ ժամանակ եմ ունենում ինտերնետով նորություններին հետևելու..
իսկ Հ1-ը շատ բաներ բավական անհավանական է ներկայացնում..
և, քանի որ, արդեն երկար տարիներ է ինչ բացակայում եմ Հայաստանից, դժվար է փայլուն պատկերացում կազմելը, թե ով ով է երկրի ներսում..

այդ պատճառով էլ որոշեցի հարցս բարձրացնել այստեղ, ուր շատ են տվյալ պահին Հայաստանում գտնվողները..

ստեղծված իրավիճակը ես այսպես եմ հասկանում..
Ռուսաստանն ու Վրաստանը պատերազմեցին..
իր ռազմական գործողությունները ՌՖ-ն արդարացրեց այն հանգամանքով, թե ինքն է Կովկասի բնակչության ապահովության գարանտը..
այժմ էլ փորձեց ցույց տալ աշխարհին, թե միայն զենքով չէ, որ ինքը հարցեր է կարողանում լուծել տարածաշրջանում, ու, ամենայն հավանականությամբ, ստիպողաբար բանակցությունների սեղանի մոտ հրավիրեց ՀՀ և ԱՀ ղեկավարներին..

հիմա բանն այն է, որ Ռուսաստանը իր բաժին սպասելիքներն ունի Ադրբեջանից և Թուրքիայից..
իսկ Հայերից նա, բացի խորը նվիրվածությունից, դժվար թե ավելի շատ «օգուտ» կարողանա քաղել, քան է..
բայց համ էլ Ռուսը լավ գիտակցում է, որ եթե Հային նեղացնի, մեկ է վաղը Հայը մի քիչ նեղացած կմնա կմնա ու էլի իր մոտ կգա.. ինչպես մեկ անգամ չէ, որ եղել է պատմության մեջ..
իսկ եթե Հայը հիմա փորձի Ռուսի հետ իր հարաբերությունները սառեցնել, ասենք, ԱՄՆ-ի հետ ջերմ հարաբերությունների հաշվին.. Ռուսին բացեիբաց գործելու ու անսքող թուրքին պաշտպանելու շատ պատեհ առիթ կտա.. ինչի վրա և, երևի, հույս են դնում շատ Ռուս դիվանագետներ..
..բայց ինչը ամենևին ձեռնտու չի կարող լինել Հային, եթե նա զրկվի այդպիսի մի հզոր դաշնակցից..

այսինքն՝ Հայ ազգի ներկայիս վիճակը բավական աննախանձելի է..
կանգնած ենք անդունդի եզրին ու նախապատրաստվում ենք կորցնել ազգային գիտակցության, ազգային պատկանելիությամբ հպարտության և վաղվա օրվա հանդեպ ունեցած հույսի վերջին նշույլների բոլոր զգացմունքները..
իսկ որ ԼՂՀ կորուստը կնշանակի ողջ Հայ ազգի վերջնական ու հիմնահատակ բարոյազրկում՝ իմ մոտ կասկած չի առաջացնում..


հիմա հարցս.
արդյո՞ք այժմյան Հայաստանում կա որևիցե, բոլորի կամ գոնե համարյա թե բոլորի կողմից ճանաչված և հարգանքի արժանի մի ՈՒԺ, որ այսօր իր կոչն ուղղի աշխարհի չորս ծակերում ծվարած Հայությանը՝ թեկուզ և ժամանակավորապես մոռանալ բացարձակապես բոլոր ներքին տարաձայնությունները և ի մի հավաքվել մի բան որոշելու, թե ինչը ոնց ու ինչ հերթականությամբ պետք է արվի.. ընդհանուր ամբողջ ջանքերն ու եռանդը մի հունով համակարգված ուղղենք՝ ի սեր ազգային շահերի, նպատակների ի կատար ածման և պարզապես վասն Հայ ազգի վաղվա օրվա..
արդյո՞ք գոյություն ունի այդ ուժը, որը հասկանում է, որ հասել է պահը վերջ դնելու ներքին երկպառակտությանը ու անսահման վստահություն տածել միայն ու միայն սեփական հավաքական ուժերին և ոչ թե օտարի շահերին, քանի որ էլի մենք ենք ու մեր բախտը ու ոչ մեկի մրգին էլ չենք, ինչպես և միշտ է եղել..

Իմ կարծիքով իրավիճակը շատ հոռետեսորեն է ներկայացված: Ռուսը էդքան հիմար չի ու հասկանում ա, որ ինքը եթե հային հակառակ մի բան անի, ապա շատ ա փոշմանելու: Ամբողջ խնդիրը այն է, որ մեր մոտ շատերը կարծում են, թե մենք ռուսի ծառան ենք ու ռուսը մեր հետ ոնց ուզի կանի: Ես այդպես չեմ կարծում, և համոզված եմ, որ եթե ռուսը հիմարություն անի ու անցնի թուրքի կողմը, ապա շատ ավելի մեծ կորուստներ կունենա քան մենք: Մենակ ռուսաստանի հայերը հերիք են, որ մի օրում ռուսներին տեղը դնեն: Էլ չեմ ասում աշխարհի մնացած հայերին:
Բայց ամեն դեպքում համախմբվածությունը ու միասնությունը պետք է: Եթե համախմբված լինենք, մենք շատ ավելի մեծ բարձունքների ու հաղթանակների կհասնենք:

[voter]

Միջազգային զարգացումներ, ՄԱԿի որոշումներ, մեր պատասխանը Չեմբերլենին, ոչ մի կապ չունի Հայաստանի իրավիճակի հետ։

Արտաքին հարաբերությունների վրա այսօրվա և իշխանության և ԼՏՊ-ընդիմության կենտրոնացումը, հայաստանցիներին իրենց դարդերը մոռացության տալու ու թոզ փչոցիի համար է։

Թոզ փչոցի են անում, որ մարդիկ չհարցնեն, լավ բա մեկնումեկը մեր հարցերը լուծելու է, մեր ՏԵՂԱԿԱՆ հարցերով զբաղվելու է, թե շարունակելու ենք հաբռգիստների ֆեոդալական կարգերով գոյատևել ու շարունակել զսպել հանուն աղվոր եղբայներու կողմից Չեմբեռլեններուն ու Օբամաներուն մոտ հայաստանի մասին միայն լավը խոսալու հնարավորության համար։

Համայն հայությանը կոչ անելու կարիք չկա, Հայաստանին պատերազմ հայտարարող չի եղել ու չի լինի, բայց ներքին կարգուկանոն հաստատելու խնդիրը արդեն 15 տարի է լուծված չէ, քանի որ ամեն էշությամբ զբաղվում են համայն հայությունում, ֆինանսավորում հայաստանյան ղեկավարների հաբռգումը, բալիկա թող մի քիչ էլ մածունը ուտի, չի խանգարի, կարևորը Հայաստանը որպես միջազգային հանգամանք,. գոյություն ունենա, բայց որ հայաստանում արդարության ու ժողովրդավարության վերականգնմամբ զբաղվող չկա - թքած, անօր գերեզմանաքարերն, խաչքարերն ու տաճարնեն կան հերիք է, մարդիկ կարևոր չին....

Համայն հայությանը պետք է կոչ անել մասնակցել ներքին հարցերի կարգավորմանը, աջակցել ոչ միայն կառավարական ու պատգամավորական ստատուսով հաբռգիստներին այլև տարբեր հասարակական կազմակերպություններին ու կառավարությունից դուրս կուսակցություններին ու միություններին։

Երբ համայն հայությունը հասկանա, որ Հայաստանի կառավարությունը ոչ միայն հայաստանի բնակչության ներկայացուցիչը չի այլ նաև համայն հայության հետ ոչ մի կապ չունի, միգուցե սկսեն մտածել, ոչ միայն կառավարության անդամների հետ քծնա-սիրաբանական կապեր ստեղծելով այլև հայության համար մնայուն արժեքների ընդհանուր աջակցությամբ։

[Javakhk]

Գաղթական ջան, շատ կարեւոր հարց եք բարձրացնում: Մեր թաքնված ռեսուրսը մեր ազգային արժեքների մեջ է: 1988-ին մեր համախմբվածության ու համաձայնության շնորհիվ ավելի մեծ ուժ էինք ներկայացնում մեզնից, քան մեր թվական քանակությունն էր թույլ տալիս:

Իսկ վերջին տարիներին մեր ամենաթույլ տեղը եղել է ազգային էլիտայի կառուցման, ներազգային ղեկավարման մեխանիզմների աշխատանքի հարցը: Ինչ-որ տեղից սկսած փողի քանակությունը սկսեց խաղալ հայկական “էլիտայի” մաս կազմելու հիմնական հայտանիշի դերը: Հայ մտավորականությունը մի կողմ է հրված անլեզու դիտորդի կարգավիճակով:

Նավատորմի արագությունը որոշվում է նրա ամենադանդաղընթաց նավի արաությամբ: Իսկ Հայաստանը այսօր մի երկիր է, որի բորոր հարցերը անառարկելիօրեն ու առանց բաց քննարկման որոշվում են այն խավի կողմից, որը շատ փող ունի: Ընդ որում, անկախ այն բանից որ այդ փողը կոնֆետի վաճառքով է գոյացել թէ ինչ…

[Վիշապ]

Պետությունը ուժեղ է և ժողովուրդը հեշտ է համախմբվում միայն այն դեպքում, եթե այդ պետության մեջ քչից շատից արդարություն կա։ Իսկ եթե պետությունը կառուցված է թալանի ու անարդարության հողի վրա, եթե իշխանությունները ժողովրդին էշի տեղ են դնում, լրատվական պրոպագանդա գոյություն չունի, այլ միայն գովերգական լուրերի ու սերիալների թմբիրի տակ բթացնում են ժողովրդի զգոնությունը, ապա դատապարտված ենք։ Ուրեմն առաջին նպատակը պիտի լինի արդարության ու օրենքի ուժի վերականգնումը, քաղաքացիական գիտակցության պրոպագանդան, հարկային, տնտեսական, կրթական հեղափոխությունները։ Իսկ դրա համար պետք է իշխանափոխություն, քանի որ ներկայիս իշխանություները այդ ամենը իրականացնելու քաղաքական կամքի նշույլ իսկ չունեն։

[Elmo]

Հայերի ոգին ընտրություններից ընտրություն ա արթնանաում:

[Հակոբ Գեւորգյան]

Հայերի ոգին ընտրություններից ընտրություն ա արթնանաում:

Դա մենք տեսանք.

[Elmo]

Դա մենք տեսանք.

Դե ուրեմն կոչերը պահենք մինչև հաջորդ քվազի-ընտրություններ:

[Chuk]

Դե լավ, վերջը որոշեցի 2 տող գրել:
Դուք սպասեք, կամ երազեք, կամ խոսեք, կամ մի բան արեք, չգիտեմ, փորձեք, ձգտեք և այլն, ցանկություն ունենալը լավ բան ա:

Իսկ էդ ընթացքում կա մի ուժ, անունը հիմա ՀԱԿ ա, որը համախմբել ա Հայաստանից հսկայական զանգածի, Ռուսաստանից, ԱՄՆ-ից, Ֆրանսիայից, այլ երկրներից շատ հայերի: Ու անում ա:

Դուք էլ ձգտեք, տեսնենք մի բան կստացվի
Կամ էլ միացեք, ՀԱԿ-ը բաց ա բոլոր ցանկացողների համար

[Ֆրեյա]

Դե ուրեմն կոչերը պահենք մինչև հաջորդ քվազի-ընտրություններ:

Դա մենք տեսանք.

Բայց մեկը լինի` հարցնի, ինչի վրա եք տենց ուրախանում՞
Ընտրությունները ընդամենը մեր ազգի երեսի հայելին են, ու այդ հայլու մեջ բացի ԿԵՂՏից ոչինչ չի երևում:
Բացի այդ, այդքան գոռում-գոչում եք ազգային արժեքներ, համախմբվենք դրանց շուրջ...~
Արդեն հերիք եղավ, ինչքան լռեցինք, մենք մեզ «ընտրյալ» ազգի տեղ դրեցինք...
Ինչ՞ արժեքներ, ինչ մեծ-մեծ արժեքներ՞
Մի հատ նայեք մեր ընտրություն-հայելու մեջ, մեր առօրյա-հայելու մեջ, մեր ամենօրյա կյանքը նման ա արժեքներ ունեցող ազգի կյանքին: Արժեքներ ունեցող ազգի երեսը ԿԵՂՏԻ, ցեխի ու արյունի մեջ շաղախված կլինի՞
Արժեքներ ունեցող ազգի մեջ կարա մեր փետրվարյան և հետփետրվարյան ընտրությունների նման խայտառակություն լինի, կարա ընտրյալ ազգի հետ պատահի մարտի մեկին նման դեպք, կարա Ընտրյալ երկրի ղեկավարությունը թյուրիմացություն լինի....՞՞՞՞
Արժեքներ ունեցող ազգերը իրենք իրենց չեն գզում, այլ բարգավաճում են
Արժեքները Աստված չի տալիս երկնքից իջեցնում:
Իսկ ազգը լավ էլ համախմբված է արժեքների շուրջ, լավ համախմբված ընդհանուր գործը անում ենք ` թալան, մաֆիա, ավազակություն...
Դա էլ ա արժեք, ինչի չէ որ՞ Ով ասաց,որ արժեքները մենակ լավն են լինում

Միակ բանը, ինչ հույս ա տալիս, որ ազգը դեռ լրիվ դեգենեռատ, միաբջիջ կենդանիների չի վերածվել այն է, որ դեռ կան մարդիկ, ով «Քվազի-ընտրություններին» գոնե ինչ-որ մի կոչեր անում Է...

[Մարկիզ]

Հրեաներից վերցված նշանաբանը շատ տեղին է և մեզ իրոք շատ անհրաժեշտ: Բայց քանի որ այն հրեաներից է վերցված, ես այն կփոխարինեի հետևյալով`
<<Ով հայ ժողովուրդ, քո միակ փրկությունը քո հավաքական ուժի մեջ է>>

Եթե անգամ հրեաներն են այդ խոսքի հեղինակը, ապա մինչ քո փոխարինելը, այն արդեն փոխարինել են.

ՊԱՏԳԱՄ

Նոր լույս ծագեց աշխարհին.
Ո՞վ այդ արեւը բերեց:–

Ահա ոսկյա մի արեւ`
Ճառագումով իր հրե`
Այգաբացի պուրպուրե
Նժույգների վրա հեց`
Նոր աշխարհին ու մարդուն
Հղում է լույս զվարթուն:
Նոր աշխարհին ու մարդուն
Ո՜վ բերեց լույս այս արթուն,
Օ՜, ու՞մ ձեռքով վառվեց, ու՞մ
Հրակարմիր հրավարս,
Ադամանդյա լույսը այս:–

Կքած կյանքի բեռի տակ,
Խոր գերության ընդերքում,
Իմաստության մի գետակ
Հիմարության համերգում–
Քանի՜ տարի, քանի՜ դար
Վկայեցիր անհերքում…
Ափերին այն խավարչտին
Ուր հայրենիքն էր մեր հին,–
Չկա՞ր արդյոք գետ մի հորդ,
Որ գերության անհաղորդ`
Լուրթ հոսելով դարից դար`
Մթության մեջ այն համառ
Այս այգաբացն էր կրում,
Հու՜ր այգաբացն այս հեռու`
Հնուց պահած իր ջրում
Օ՜, ըղձակա՛ն այս հեռուն…
Կքած կյանքի բեռի տակ`
Ո՜գի անկոր, հու՜ր գետակ…

Ահա վառվում է մեր նոր
Հաղթանակի լույսը բորբ.
Լվանում է նա հիմա
Վառվող ոգին մեր անմահ,
Չքնաղ արև՛ն այդ արի,
Վառված հրով աշխարհի…
Չկա՜ ուրիշ արեւ է՛լ.
Նա է միայն, որ դարեր
Անմար`պիտի արևե՛…

Լույսով վառված սակայն այդ`
Նժարներից հիմա մենք
Հիմարությամբ չթափենք
Իմաստությունն այս արար.–
Մեր անցյալի խորամիտ
Է՛ջն այն արդար ու ռամիկ`
Մեծահանճար ու վարար…

09.05.1933թ Ե. ՉԱՐԵՆՑ