Տիգրան Ուրիխանյանի հոդվածները

[Kuk]

Վայ, չի պահաջու՞մ։
Միտինգում չէ՞ր ասում- նոր ընտրություններ և քաղբանտարկյալների ազատում։ Երրկրորդին համաձայն եմ, իսկ առաջինը` հենց որովհետեվ չկա այլ ոչ մի "երրորդ", շարժումն իր թեկնածությունով կբավարարվի։

դրա համար էլ վռազ է ուզում, քանի դեռ միակն է:

տատ, զգում ե՞ք, որ ինքներդ էլ փաստում եք իրողությունը, որ ընտրությունները կեղծված են, և որ նախագահ է ընտրվել ԼՏՊ-ն: Քանի որ նույնացնում եք նոր ընտրությունների անցկացումն ու ԼՏՊ-ի իշխանության գալը: ԼՏՊ-ն պահանջում է, որ նոր ընտրություններ անցկացնեն, քանզի նա վստահ է, որ կեղծված են ընտրությունները, և դուք, ԼՏՊ-ի այդ պահանջը նույնացնում եք նրա՝ նախագահ ընտրվելու հետ: Միգուցե Դուք նո՞ւյնպես համակարծիք եք նրա հետ, որ նոր, արդար ընտրություններ անցկացնել, նշանակում է ԼՏՊ-ին զիջել նախագահի աթոռը:

բանտարկյալները, հետազոտուրյունը-այո; իսկ հետո՞։ Կլինեն տեղական մարմինների ընտրություններ, մասնակցեք առանց նեղացած դեմք ընդունելու-ամբողջը կամ ոչինչ, հսկեք որ չխախտվի, իսկ դրա պայմաններն արդեն կան, անցկացրեք ծրագիրը։ այ որ խանգարեն` վայնասուն կարելի է գցել, հիմա արվածն ու՞ր ա։

Նախ՝ համաձայնեք, որ «վայնասուն» բառն այստեղ սխալ եք ընտրել: Երկրորդ՝ փետրվարին խանգարեցին, պայքարում ենք, կրակում են. որքանո՞վ համոզված լինենք, որ այդ դեպքում կրկին չեն կրակելու: Ասեմ ավելին. կարծում եմ, որ որքան շատ սպասենք, այնքան երկրորդ անգամ կրակելու հավանականությունը կմեծանա:

Չի կարելի բացատրել` ինչու՞, չի կարելի հետ կանգնել մի բանից հանուն մյուսի, ավելիկարևորի, այդ ՎաԲանկ սպեկուլյացիաները վնաս են տալիս։ տեսեք, իշխանությունն ավելի ճկուն չգտնվի։ Նրանք համաձայն են որոշ սխալներ ընդունել և էլի կընդունեն; Իսկ ԼՏՊ անսխալ է՞։ Մի օր էլ չի կարողանա ծածկվի ժողովրդի կարծիքով, որը (ժողովուրդը), իրոք անսխալ է:

ԼՏՊ-ն կեղծեց 96-ի ընտրությունները, որից հետո, ընդունելով իր սխալը, հրաժարական տվեց՝ առանց ժողովրդի վրա կրակելու, իսկ հիմա՞… ի՞նչ է կատարվում հիմա. կխնդրեմ՝ մի երկու բառով մեկնաբանեք ներկա իրավիճակը:

Անհամբեր երիտասարդ

Տվյալ դեպքում անհամբերությունը, եթե կարելի է այդպես որակել, դրական է, քանի որ դա արդարության ձգտում է, և որքան շուտ, այնքան լավ:

[Տատ]

տատ, զգում ե՞ք, որ ինքներդ էլ փաստում եք իրողությունը, որ ընտրությունները կեղծված են, և որ նախագահ է ընտրվել ԼՏՊ-ն: Քանի որ նույնացնում եք նոր ընտրությունների անցկացումն ու ԼՏՊ-ի իշխանության գալը: ԼՏՊ-ն պահանջում է, որ նոր ընտրություններ անցկացնեն, քանզի նա վստահ է, որ կեղծված են ընտրությունները, և դուք, ԼՏՊ-ի այդ պահանջը նույնացնում եք նրա՝ նախագահ ընտրվելու հետ: Միգուցե Դուք նո՞ւյնպես համակարծիք եք նրա հետ, որ նոր, արդար ընտրություններ անցկացնել, նշանակում է ԼՏՊ-ին զիջել նախագահի աթոռը:

Ոչ ոչ և ոչ։
Լևոնին չի ընտրել մեծամասնությունը, բոլոր, նաև իր կողմից, կեղծիքների հետ միասին։ Նա ունի հեղինակություն, բայց ոչ բաձարցակ մեծամասնություն։
Ես բոլորովին համոզված չեմ, որ նա կընտրվի, բոլորովին, բայց հիմա նոր ընտրություն նշանակում է նորից ելույթներ, նորից նախընտրական քաշքշուկ, նորից սպասել, թե երբ է գործ արվելու։

Միայն մի կետում պատրաստ եմ համաձայնվել, ընտրության երկրորդ փուլը հնարավոր էր։ Բայց կանցներ միևնույնը Սերժը։ ԼՏՊն չուներ այն մեծամասնությունը, որի մասին այդպես բղավում է։ Նրա թվերը նույնքան օդից կրակած են, ինչպես այս վերջին միտինգի մասնակիցների քանակը։ Բոլոր ֆիզիկական, կենսաբանական, երկրաչափական, ճարտարապետական օրենքներից ելնելով, այդ տարածքում կարող են գտնվել 20-30000(35 000 Մաշտոցի շարժումր փակելու դեպքում, ինչպես եր Ղարաբաղ կօմիտեի ժամանակ)։ ԼՏՊ մամուլի ներկայացուցիչն ասում է 200 000!

այդպիսի ծայրահեղությունները միայն թերհավատություն են առաջացնում, նաև մյուս հայտարարությունների նկատմամբ։
Մի նոր հոդված եմ տեսել Ապլյուսում, որ շունչ տաք, կհանեմ, բացատրեք խառնաշփոթ հարձակումները։

[Kuk]

Լևոնին չի ընտրել մեծամասնությունը, բոլոր, նաև իր կողմից, կեղծիքների հետ միասին։ Նա ունի հեղինակություն, բայց ոչ բաձարցակ մեծամասնություն։
Ես բոլորովին համոզված չեմ, որ նա կընտրվի, բոլորովին, բայց հիմա նոր ընտրություն նշանակում է նորից ելույթներ, նորից նախընտրական քաշքշուկ, նորից սպասել, թե երբ է գործ արվելու։

Ի՞նչ եք կարծում՝ ո՞ւմ է ընտրել մեծամասնությունը:

Միայն մի կետում պատրաստ եմ համաձայնվել, ընտրության երկրորդ փուլը հնարավոր էր։ Բայց կանցներ միևնույնը Սերժը։ ԼՏՊն չուներ այն մեծամասնությունը, որի մասին այդպես բղավում է։ Նրա թվերը նույնքան օդից կրակած են, ինչպես այս վերջին միտինգի մասնակիցների քանակը։ Բոլոր ֆիզիկական, կենսաբանական, երկրաչափական, ճարտարապետական օրենքներից ելնելով, այդ տարածքում կարող են գտնվել 20-30000(35 000 Մաշտոցի շարժումր փակելու դեպքում, ինչպես եր Ղարաբաղ կօմիտեի ժամանակ)։ ԼՏՊ մամուլի ներկայացուցիչն ասում է 200 000!

Խնդրում եմ մեջբերեք մեկ կենսաբանական օրենք, որով կարող եք հիմնավորել, որ տվյալ տարածքում 35000 հոգուց ավելի մարդ չի կարող լինել:

տատ, ի՞նչ եք կարծում՝ 1988 թվականի համաժողովրդական շարժման հանրահավաքներին որքա՞ն մարդ է մասնակցել:

այդպիսի ծայրահեղությունները միայն թերհավատություն են առաջացնում, նաև մյուս հայտարարությունների նկատմամբ։
Մի նոր հոդված եմ տեսել Ապլյուսում, որ շունչ տաք, կհանեմ, բացատրեք խառնաշփոթ հարձակումները։

Անկեղծ ասած՝ չհասկացա այս արտահայտության միտքը:

[Kuk]

Միայն մի կետում պատրաստ եմ համաձայնվել, ընտրության երկրորդ փուլը հնարավոր էր։ Բայց կանցներ միևնույնը Սերժը։ ԼՏՊն չուներ այն մեծամասնությունը, որի մասին այդպես բղավում է։ Նրա թվերը նույնքան օդից կրակած են, ինչպես այս վերջին միտինգի մասնակիցների քանակը։ Բոլոր ֆիզիկական, կենսաբանական, երկրաչափական, ճարտարապետական օրենքներից ելնելով, այդ տարածքում կարող են գտնվել 20-30000(35 000 Մաշտոցի շարժումր փակելու դեպքում, ինչպես եր Ղարաբաղ կօմիտեի ժամանակ)։ ԼՏՊ մամուլի ներկայացուցիչն ասում է 200 000!

Դուք տեղյա՞կ եք 2008 թվականի փետրվարի 26-ի հանրահավաքներից: Ձեր՝ կենսաբանական հաշվարկներով, որքա՞ն մարդ կար այդ օրը Ազատության Հրապարակում, և որքա՞ն մարդ կար Հանրապետության Հրապարակում:

[Տատ]

Դուք տեղյա՞կ եք 2008 թվականի փետրվարի 26-ի հանրահավաքներից: Ձեր՝ կենսաբանական հաշվարկներով, որքա՞ն մարդ կար այդ օրը Ազատության Հրապարակում, և որքա՞ն մարդ կար Հանրապետության Հրապարակում:

Դեռ չեմ հաշվել։ Բայց դրանք ինչքանո՞վ մեծ են Մատենադարանից։
88թ այնտեղ կար 500 000-800 000 :
Ըստ ԴՎԳրեյի, թիվը չէ կարևոր, համաձայն եմ, այդ դեպքում`ինչու կեղծել

[dvgray]

Դեռ չեմ հաշվել։ Բայց դրանք ինչքանո՞վ մեծ են Մատենադարանից։
88թ այնտեղ կար 500 000-800 000 :
Ըստ ԴՎԳրեյի, թիվը չէ կարևոր, համաձայն եմ, այդ դեպքում`ինչու կեղծել

Որտովհետև այս հարցում թող ներող լինեն, բայց երկու կողմից էլ "տուպոյություն" են հանդես բերում:
Չուկը ես թվաբանության մասին մի անգամ լավ ասել էր: Իրա ասածին ավելացնլու բան չունեմ:

Ժողովուրդը ասում ա չէ, որ մի հատ հիմար քարը գլդորեց փոսը, տասը խելոք էտ քարը չկարողացան հանել:
Ես էլ ասում եմ, որ էտ տասը հոգին էլ պակաս հիմար չէին, որ հիմարի քարի հետևից գնացին…

[Տատ]

Որտովհետև այս հարցում թող ներող լինեն, բայց երկու կողմից էլ "տուպոյություն" են հանդես բերում:

Բայց մեկը պետք է մաքրվի, չէ՞, ազնվանա։ Թող ընդդիմությունն սկսի, թող ցուց տա, որ տարբերվում է, թե չե դեռ երկար իմ նմանները կասեն, ինչու փոխենք, շիլո նա միլո։ Վերջը ձեռքս հասնելու է են Ապլյուսի հոդվածին, շունչ չեք տալիս

ԴԺԳրեյ, ասա, հա, թող, հանգստանամ, պոչս քաշեմ, գործով զբաղվեմ:

[dvgray]

Բայց մեկը պետք է մաքրվի, չէ՞, ազնվանա։ Թող ընդդիմությունն սկսի, թող ցուց տա, որ տարբերվում է, թե չե դեռ երկար իմ նմանները կասեն, ինչու փոխենք, շիլո նա միլո։ Վերջը ձեռքս հասնելու է են Ապլյուսի հոդվածին, շունչ չեք տալիս

ԴԺԳրեյ, ասա, հա, թող, հանգստանամ, պոչս քաշեմ, գործով զբաղվեմ:

ՀԱ
Բայց ավելի լավ ա իշխանությունը Թող սկսի:
Իսկ եթե լուրջ, ապա պարզ չի որ խնձորի երկու կեսերն են իշխանությունն ու ընդիմությունը:
Սակայն իշխանությունը լրիվ փտած կեսն ա , որը պետք ա տանել թափել: իսկ ընդիմությունը կիսափտած: Կարելի ա մի կերպ կլպել ու մի առողջ մաս դեռ գտնել:
Օրինակ՝ "Ակումբը" վստահաբար եմ ասում, որ էտ առողջ մասերից ամենաառողջն ա:
Լավա լավ մասկիրովկա ա արած հլա որ, թե չէ շոտտվանից էր գելի բաժին դառել:
Բայց ոնց որ երևում ա, դանակով ձյաձան մաքրելով մոտիկանում ա միջուկին…
պետք ա մի բան մտածել…

[Chuk]

Մոդերատորական: Այս գրառումից հետո ցանկացած գրառում, որը կլինի ոչ թե գաղափարական բանավեճ, այլ գրառման մեջ հանդիպած բառի, բառակապակցության, սխալ ձևակերպման քննարկում, ջնջվելու է առանց զգուշացման: Ցանկացած գրառում, որտեղ անուղղակի կամ ուղղակի կլինեն վիրավորական պիտակումներ որևէ մեկի և հատկապես ակումբցիների (բայց ոչ միայն) նկատմամբ, առանց զգուշացման ջնջվելու են: Քաղաքակիրթ քննարկումներ եմ ցանկանում:

[Chuk]

Բազմիցս չարչրկված երրորդ ուժի թեման նորից սկսում է գլուխ հանել: Օրեցօր ավելանում են տարբեր կալիբրի քաղ. գործիչներ, ովքեր սկսում են վերլուծել ու ներկայացնել ընդդիմափոխության, երրորդ ուժի գոյության անհրաժեշտության այդպես էլ չապացուցված, սին տեսությունը: Ունեմ ներքին համոզմունք, որ առաջիկայում այս թեմայով «վերլուծություններն» ու հոդվածները ավելանալու են, կամա թե ակամա դառնալու է հանրության մեջ քննարկվող առարկա: Եթե առաջանում է մի տեսություն, ապա կա դրա անհրաժեշտությունը:

Բայց ու՞մ է դա անհրաժեշտ: Արդյոք ժողովրդի՞ն, թե՞ իշխանությանը: Հավանաբար իշխանությանը: Առաջնահերթ այն պատճառով, որ երրորդ ուժի գոյությունը, երկու «տարբեր ընդդիմությունների» գոյությունը նշանակում է, որ երկրում խիստ ճգնաժամային վիճակ չէ: Շարժում գաղափարն ինքը հենց ճգնաժամ է նշանակում: Եթե ունենք տարբեր քաղաքական հայացքների տեր մարդիկ, ուժեր, կուսակցություններ, խմբավորումներ, ովքեր հավաքվել են մի դրոշի տակ ու մի ընդհանուր նպատակ են հետապնդում, դա արդեն իսկ նշանակում է, որ կա խորը ճգնաժամ, որի միակ լուծումը մեր դեպքում արտահերթ խորհրդարանական ու նախագահական ընտրություններն են, ժողովրդի կամոք իշխանափոխությունը: Երրորդ ուժի արհեստական ծնունդը իշխանություններին հնարավորություն կտա թե երկրի բնակչությանը, թե արտաքին աշխարհին ցույց տալ, որ իբր այդ ճգնաժամը չկա:

Բացի դրանից պոպուլիստական, ականջը շոյող խոսքեր ասող երրորդ ուժի ծնունդը կկարողանա հաճոյանալ, ապակողմնորոշել, խաբել շարժման մասնակիցների մի որոշ, ոչ մինչև վերջ կողմնորոշված մասսայի, այդպիսով փոքր-ինչ թուլացնել շարժումը:

Ի՞նչ խնդիր կարող է լուծել այդ երրորդ, մտացածին ուժը: Կարո՞ղ է արդյոք իր դրոշի տակ հավաքել սթափ դատող, քաղաքացիական հստակ գիտակցություն ունեցող մարդկանց այնպիսի բանակ, ում օգնությամբ կարելի է փոփոխություններ անել: Ո՛չ: Հիմնական սթափ դատող մարդիկ արդեն այլ դրոշի տակ են ու հստակ գիտակցում են, թե այդ երրորդ ուժն ում է անհրաժեշտ: Կարո՞ղ է արդյոք իր դրոշի տակ հավաքել գոնե ոչ այնքան սթափ դատող մարդկանց, բայց գոնե շատ մեծ թվով մարդկանց, որ միայն առաջնորդների «խելքով» ու այդ մարդկանց բազմությամբ հասնեն փոփոխությունների: Ո՛չ: Գրեթե բոլոր այն մարդիկ, ովքեր պատրաստ են պայքարելու, արդեն այլ դրոշի տակ են:

Հետևաբար երրորդ ուժը միայն մի խնդիր կարող է լուծել. հնարավորինս քաոսացնել ներկա քաղաքական դաշտը, կատարել իմիտիցա և... ամրապնդել իշխանության հիմքերը:

Այս երրորդ ուժ գովերգող և այն ստեղծելու փորձ անող մարդիկ կամ կատարած կլինեն իշխանության պատվերը, կամ էլ շարժվելով ազնիվ մղումներով, իրենք էլ դա չգիտակցելով, ծանր վերք կհասցնեն մեր երկրին, կդժվարացնեն ելքի միակ ճանապարհը, որն է ներկայիս կազմավորված, կայացած, կուռ շարժումը:

Ովքե՞ր կկազեն այդ երրորդ ուժը: Մի քանիսն արդեն սկսել են գործը. Ռուբեն Հակոբյան, Տիգրան Ուրիխանյան... ովքե՞ր կշարունակեն այս գործը: Կարծում եմ, որ սխալված չեմ լինի, եթե տամ Սամվել Բաբայանի, Ալբերտ Բազեյանի (ովքեր բացառված չէ, որ ներկայումս էլ ընդհատակից գործում են), Արտաշես Գեղամյանի (չնայած գուցե այս մեկին գործի դնել արդեն չհամարձակվեն՝ չբացահայտվելու համար), Վազգեն Մանուկյանի (գուցե ոչ իր անունով, այլ ասենք Ալբերտ բաղդասարյանի), գուցե Պարույր Հայրիկյանի, այլքի անունները:

Մեզ՝ հասարակ ժողովրդիս, ներկա պարագայում ոչ միայն պետք չէ «երրորդ ուժի» ծնունդը, այլև ցանկալի է նրա չլինելը:


Հ.Գ. Երրորդ ուժի հետևից գնալու են նրանք, ովքեր իսկապես Լևոնի կողմնակիցներ չեն և ատում են նրան, ու հենց միայն այդ պատճառով էլ ատում են շարժումը, և որոնք չեն կարող բացահայտ ընդունել, կամ գուցե իսկապես չեն ընդունում ներկայիս իշխանությունը՝ ի դեմս Սերժ Սարգսյանի: Սրանք մեծ մասամբ միջին մասնագիտական կրթություն ունեցող, կամ բարձրագույն ավարտ մարդիկ են, որոնք կյանքում հասել են շատ որոշակի կենցաղային պայմանների, գուցե նաև ունեն փոքր պաշտոններ, ավելիին չեն ձգտում, և ուզում են ունենալ կայուն, հաստատուն կյանք: Այսօր նրանք ապահով են մասամբ, շատ լավ դա հասկանում են, բայց ուզում են պահպանել հենց այդ մասամբը, որովհետև քաղաքական վայրիվերումներից վախենում են: Եվ դա շատ բնական բան է: Բոլոր քաղաքացիներից պահանջել հերոսություն հնարավոր չէ: Այ սրանցից էլ օգտվելու են նրանք, ովքեր երրորդ ուժի գովերգությունն են անում և հենց դրանով էլ վտանգավոր են:

[Տատ]

Երկու խոսք ընդդիմության կայացման մասին։

ԼՏՊն կարողացավ ժողովրդին ոտքի հանել և ստեղծել ընդդիմություն։
Լավ։
Բայց դա հիմա կենտրոնացված է միայն իր կուսակցության ու իր անձի շուրջը; հենց ինքն էլ արեց ամեն բան որ այդպես էլ լինի, որ ընդդիմություն ասելուց լսենք- ԼՏՊ։ Նպատակ ասելուց լսենք- ԼՏՊ ն `նախագահ։ Ենթադրենք նա ընտրվեց«, ի՞նչ է դառնալու ընդդիմությունը։ Վերանա, որովհետև այլևս պետք չէ՞-հա-հա-հա (սա ծիծաղ էր):

Ո՞րն են նրա գործիքները` հանրահավա՞քը։ Բայց դա միայն ծայրահեղ միջոց է, երբ բոլոր մյուսները սպառված են։ Իրոք, հո Զիմբաբվե չի, որ մարդիկ միայն փողոցում կարողանան իրենց պահանջնորը հայտնել...կամ էլ Շվեյցարիա, որտեղ մինչև այսոր (թերևս միայն որոշ համայնքներում) մարդիկ ընտրության օրը հավաքվում են գեղի հրապարակում, բարձրացնում իրենց ընտրաթերթիկներն ու ձեռքով հաշվում ձայների քանակը...Հանրահավաքների ուժը նրանց հազվադեպ, արտակարգ բնույթի մեջ է, հենց որ սովորական բան դառնա, ուղղակի հավեսի համար պիտի գնան մարդիկ, բա դա բան ա՞։

Ընդդիմությունը պետք է լուրջ լծակներ ունենա` պառլամենտում, տեղական կառավարման օրգաններում ներկայություն, պետական մամուլում։ Այդ ամենը հնարավոր չէ առանց պետության մասնակցության և աջակցության։ Հենց դա է, որ պետք է այսօր պահանջել` հենց Ս.Սարգսյանի կառավարությունից։ Եվ արվում է, և ՍՍ տօտիկ-տօտիկ գնում է այդ ուղղությամբ։ Հերիք է ամեն բան սևացնեք և չնկատեք ուղղությունը։

Ես համոզված չեմ, որ ԼՏՊ կզբաղվի ընդդիմության ուժեղացմամբ`լինելով նախագահ։ Չափից դուրս լավ գիտի, ինչ է դա նշանակում իր համար, մինչև հիմա էլ մտածում եմ, որ նրա անձնական ամբիցիաներն ավելի կարևոր են իր համար, քան արտասանված բոլոր բարձր գաղափարները։ Այ եթե նա դեռ մնա ընդդիմության առաջնորդ, գուցե և կստեղծի լավ օրինական հիմքեր գոնե հետագա իր ընտրվելու համար։ Իսկ հետո այդ հիմքերը կմնան նաև մյուս, գալիք ընդդիմության համար։ Օրինակ Ժառանգությունը ինձ թվում է էլի մնալու է ընդդիմություն, Էկօլօժիստները, Դաշնակցությունն էլ...և նրանց պետականորեն շնորհված լիազորություններ են հարկավոր, ոչ թե ժողովրդին հանրահավաքի հանելու հնարավորություն։ Ես հո դեն չեմ միտինգներին, բայց այդքան կառչելը, ասես միակ ցանկությունն ու իրավունքն է, ավելորդ է։

Բայց ԼՏՊն չի ուզում մնա ընդդիմություն, և կարգին պլատֆորմ ստեղծի ապագայի համար, գուցե իրեն բոլորովին պետք չէ՞ ընդդիմություն Հայաստանում` իր անունից դուրս։
Սերժին էլ պետք չէ, բայց նա արդեն պարտավոր է գործել, համակերպվել ընդդիմության գաղափարին, պօդվինուցցա, որ պահպանի տեղն ու անունը։ Չի ընտրվել,Չի ընտրվել...Ընտրվել է ! շատերը հենց իրեն են ձայն տվել, առանց կաշառքի, առանց վախեցնելու, նույնիսկ եթե երկրորդ փուլին հասներ, նշանակում է բնակչության կեսը նրան ձայն է տվել, ինչու այդ կեսը բոլորը նրա բարեկամնե՞րն են, կամ կառավարության անդամնե՞ր։

Նախագահ է` պիտի անի իր ծրագիրը (որը վատը չի թղթի վրա) և լսի ու հաշվի առնի ընդդիմությանը, բայց ոչ` կատարի առանց պայմանների ամեն առաջարկ։ Կտեսնեք, ամենաճիշտ պահաջները կանցնեն։

Երրորդ ու՞ժ։ Ինչի համար, փողոցի՞։ Պետք չէ։ Կգա ժամանակը և տեղը, չորրորդն էլ կառաջանա։ հիմա դեռ եղածներն էլ բավական են;

Ես չեմ սիրում Լևոնին, այո, բայց չեմ բացառում նրա կարևորությունը ընդդիմության համար; Եթե նա գոնե մեկ տարի շարունակի այդ գործը, քաղաքակիրթ և ԱԶՆԻՎ մեթոդներով, աշխատակցելու կամքով, պակաս փքվածությամբ, ուրիշ գործիչներին տեղ տալով, կասեմ-բռավո;
Հիմա նեղացած համառ դիրքում է, չեմ վստահում; Միակը չեմ;

[Fedayi]

Ես համոզված եմ, որ Սերժը ավելի շատ ձայն է հավաքել առաջին փուլում. միակ բանը, որ կասկած է հարուցում, երկրորդ փուլի անհրաժեշտությունն էր:

[Տատ]

Ասեմ, որ պառլամենտական արտահերթ ընտրությունները լավ պահանջ կլինի։ Բայց ոչ` նախագահական;

[Kuk]

Երկու խոսք ընդդիմության կայացման մասին։
ԼՏՊն կարողացավ ժողովրդին ոտքի հանել և ստեղծել ընդդիմություն։
Լավ։
Բայց դա հիմա կենտրոնացված է միայն իր կուսակցության ու իր անձի շուրջը; հենց ինքն էլ արեց ամեն բան որ այդպես էլ լինի, որ ընդդիմություն ասելուց լսենք- ԼՏՊ։ Նպատակ ասելուց լսենք- ԼՏՊ ն `նախագահ։ Ենթադրենք նա ընտրվեց«, ի՞նչ է դառնալու ընդդիմությունը։ Վերանա, որովհետև այլևս պետք չէ՞-հա-հա-հա (սա ծիծաղ էր):

Տատ էդ քո ասած ծիծաղի (որն իմ կարծիքով նման չէր ծիծաղի) փոխարեն լավ կլիներ, եթե նշեիր մեկ անձի կամ կուսակցության անուն, ով այժմ չի սատարում ԼՏՊ-ին, բայց ընդդիմադիր քաղաքական գործիչ է:

Ո՞րն են նրա գործիքները` հանրահավա՞քը։ Բայց դա միայն ծայրահեղ միջոց է, երբ բոլոր մյուսները սպառված են։ Իրոք, հո Զիմբաբվե չի, որ մարդիկ միայն փողոցում կարողանան իրենց պահանջնորը հայտնել...կամ էլ Շվեյցարիա, որտեղ մինչև այսոր (թերևս միայն որոշ համայնքներում) մարդիկ ընտրության օրը հավաքվում են գեղի հրապարակում, բարձրացնում իրենց ընտրաթերթիկներն ու ձեռքով հաշվում ձայների քանակը...Հանրահավաքների ուժը նրանց հազվադեպ, արտակարգ բնույթի մեջ է, հենց որ սովորական բան դառնա, ուղղակի հավեսի համար պիտի գնան մարդիկ, բա դա բան ա՞։

Խնդրում եմ՝ նշես Հ.Հ.-ում արդարության հասնելու այլ միջոցներ՝ քո ասած՝ մյուսներից:

Սերժին էլ պետք չէ, բայց նա արդեն պարտավոր է գործել, համակերպվել ընդդիմության գաղափարին, պօդվինուցցա, որ պահպանի տեղն ու անունը։ Չի ընտրվել,Չի ընտրվել...Ընտրվել է ! շատերը հենց իրեն են ձայն տվել, առանց կաշառքի, առանց վախեցնելու, նույնիսկ եթե երկրորդ փուլին հասներ, նշանակում է բնակչության կեսը նրան ձայն է տվել, ինչու այդ կեսը բոլորը նրա բարեկամնե՞րն են, կամ կառավարության անդամնե՞ր։

Պարտավոր է, բայց չի համակերպվում, հենց դա է ցավը: Նա ցանկանում է ամեն կերպ, նույնիսկ ֆիզիկապես վերացնել ընդդիմությունը: Իսկ այդ շատերը ընտրելու իրավունք ունեցող քաղաքացիների քանի՞ տոկոսն են կազբում: Շատ-ը դա հարաբերական է: Այս դեպքում շատեր բառը օգտագործելն անհեթեթություն է: Օրինակ՝ 100.000 հոգին բավականին շատ է, բայց ընտրություններում հաղթելու համար շատ քիչ է: Հիմա դու «շատերը» ասելով ի՞նչ նկատի ունես:

Ես չեմ սիրում Լևոնին;

Իսկ Սերժիկին սիրո՞ւմ ես:

[Chuk]

Չէ, Տատ, համաձայն չեմ դիտարկումներիդ:

Նախ ես չեմ կարծում որ ամեն ինչ կենտրոնացած է Տեր-Պետրոսյանի անձի շուրջը, դա միայն այն իմաստով է այդպես, որ այսօր շարժման գլխավոր ղեկավարն ինքն է, հիմնական գործողությունները մշակում է ինքը՝ իր մերձավորների հետ: Իսկ իրականում շարժումը կենտրոնացած է որոշակի ազատատենչ գաղափարների շուրջը: Այո՛, գաղափարների և ոչ թե անձի: Ես, օրինակ, գնում եմ գաղափարների հետևից ու իմ նմանները չափազանց շատ են: Այո՛, կան մարդիկ, ովքեր գնում են զուտ անձի՝ Տեր-Պետրոսյան անհատի հետևից: Լավ են անում, դա էլ իրենց իրավունքն է, վստահել այդ անհատին՝ խիստ ուժեղ և խելացի անհատին: Սակայն մեծամասամբ սա գաղափարի պայքար է:

Արդյո՞ք սպառվել են մյուս միջոցները: Բնականաբար: Եթե ենթադրենք նույն պետական մամուլում, ասենք ՀՌԱՀ-ում պետք է ձևական մեկ ընդդիմադիր դնեն ու ասեն, որ տեսեք, տեսեք, մենք դեմոկրատ ենք, ընդդիմությունն էլ այստեղ տեղ ունի, բայց վերջինս բան չի կարողանալու փոխել, դա մեզ պետք չէ: Մենք ոչ թե ուզում ենք թատրոնում ներկայացում խաղալ, այլ ուզում ենք իրապես հասնել մեր ազատություններին, մեր լիարժեք ու հանգիստ ապրելու իրավունքին: Միայն մեկ օրինակ բերեմ. ի՞նչ փոխվեց այն բանից, որ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովում Ժառանգություն կուսակցությունը ներկայացուցիչ ուներ: Ոչինչ: Վերջինս դեմ էր գրեթե բոլոր որոշումներին, որքան որ հիշում եմ, սակայն ոչ մի փոփոխություն դրանից չէր լինում: Արդյոք կունենան ներկայիս իշխանությունները՝ ի դեմս Սերժ Սարգսյանի, այնքան քաղաքական կամք, որ նման հանձնաժողովներում, կառավարման մարմիններում և այլուր ընդդիմությունից այնքան ներկայացուցիչ նշանակեն, որ նրանք կարողանան փոփոխություն մտցնել գործելաոճում, որոշումներում: Ո՛չ, արդեն տեսել ենք որ չունի: Վերջին՝ մարտի 1-ի գործը քննող հանձնաժողովի օրինակը ասածիս վառ ապացույց:

Ուրեմն ընդդիմությանը, ի դեմս Տեր-Պետրոսյանի, մնացել է միայն քո ասած «ծայրահեղ» ձևը՝ հանրահավաքները: Այլ տարբերակ չկա: Թեև իրականում ընդդիմության վերնախավի միակ գործը հանրահավաքները չեն: Աշխատում են բոլոր հնարավոր ուղղություններով և բավական գործ են անում: Սակայն այստեղ մի բան էլ հիշեցնեմ: Տեր-Պետրոսյանն առաջարկեց Հ1-ով պարբերաբար եթեր, ասելով, որ այդ դեպքում ժողովրդի հետ այդպես կհաղորդակցվի ու այլևս հանրահավաքներ չեն անի: Մերժվե՞ց: Ոչ, անգամ չմերժվեց: Այս առաջարկը պարզապես անտեսվեց, քանի որ իշխանությունները չունեն բավարար քաղաքական կամք, իսկ դու առաջարկում ես այդ պայմաններում «ծայրահեղ քայլերի» չգնալ: Հապա ի՞նչ անենք: Նստե՞նք տանը, հրաշքի սպասե՞նք: Ո՛չ, անցել են այդ լեթարգիական քնի ժամանակները, հիմա արդեն գործելու ժամանակն է...

Ես, ՀՀ քաղաքացիս, 24 ամյա պատանիս, շատ եմ ուզում ամուսնանալ ու երեխաներ ունենալ, բայց ես չեմ ուզում, որ իմ այդ երեխաները ապրեն նման երկրում: Ես այլընտրանք չունեմ: Պայքարելու միակ տարբերակն այդ է: Իմ նմանները շատ-շատ են:


հ.գ. Ես չեմ ուզում մտնել անիմաստ բանավեճի մեջ ու պնդել որ այս թեկնածուն այսքան ձայն է հավաքել, մյուսն այսքան: Սակայն ես կարող եմ պնդել, որ Սերժ Սարգսյան անունով ՀՀ քաղաքացին չի ընտրվել, չի հավաքել անհրաժեշտ ձայների քանակը: Ես դա կարող եմ պնդել՝ հիմնվելով իմ տեսած քարոզչության՝ անօրինական քարոզչության, ինչպես նաև իմ աչքով տեսած խախտումների վրա, որոնք, ցավոք, ապացուցել չեմ կարող:

Ավելացվել է 9 րոպե անց

Տատ էդ քո ասած ծիծաղի (որն իմ կարծիքով նման չէր ծիծաղի) փոխարեն լավ կլիներ, եթե նշեիր մեկ անձի կամ կուսակցության անուն, ով այժմ չի սատարում ԼՏՊ-ին, բայց ընդդիմադիր քաղաքական գործիչ է:

Կուկ, որևէ տեղ Տատի գրառման մեջ ես չհանդիպեցի այնպիս մտքի, որ նա ասի, թե կա այլ ընդդիմադիր... թեև իրականում կան...
Եթե ուշադիր կարդաս Տատի գրառումը, ապա կարծում եմ նաև կնկատես, որ ինքը դեմ այսօր «երրորդ ուժի» առաջացման գաղափարին: Ես կարծում եմ, որ Տատը լրիվ այլ բան էր ասում: Կոնկրետ ես նրա ասածին համաձայն չէի ու տեսակետս շարադրեցի վերևում, սակայն խոսքերն աղավաղելն, այլ կերպ ներկայացնելն էլ ճիշտ չէ:

Իսկ Սերժիկին սիրո՞ւմ ես:

Իսկ դա ի՞նչ կապ ունի: Նախ չեմ կարծում, որ այդպես է, հետո...
Օրինակ ես շատ կուզեի, որ Տեր-Պետրոսյանին բոլոր չսիրողները Տատի նման ազնվորեն խոստովանեին Տեր-Պետրոսյանի կարևորությունն ու դրական գործոն լինելը ներկայիս իրավիճակում: