Dayana-ի խոսքերից
Չէ էդ Մարտիրոսյան Կարինեն էրչնայած Պոլիտեխում մեածամասամբ չէին սիրում էդ դասախոսին, բայց ինքը մեկ-մեկ շատ բարի էր լինում, ու երբ սխալ էի թույլ տալիս ասում էի "Արմինե ջան՜, էդ ուզում ես ընկեր Մարտիոսյանը ջղայանանա՜
"
Բայց եթե անկեղծ, ես իրան շատ էի հարգում, որովհեև իրա առարկան լավ էր մատուցում
Եթե ինչ որ մեկը թեորեմը երկար էր ձևակերպում, ասում էր. -Ի՜նչ հեքիաթներ ես պատմում, այստեղի՜ց, այնտեղի՜ց
Ու մի անգամ հիշում եմ ձմռան ցրտին, որ պատուհանները "ցելաֆոնապատում էին", կանչեց պահակին, որպեսզի հանի այդ մեխերը ու պատուհանը բացի, որովհետև դրսում հաճելի ու արևոտ եղանակ է, ու մենք սառցակալում էինք
... մինչ նոր հանդիպում
Մեջբերել
Էջանիշներ