Մականուն:
Եթե նկատում ես ես այնքան կոռեկտ եմ, որ իմ գրածում ոչ ոչի չեմ մատնանշում ու առավել ևս ենթադրություններ չեմ անում:
Նախ ասեմ մատնանշելու համար, որ ես չեմ սիրում նամյոկներով խոսել, ավելի լավ կլիներ եթե ես գրառմանդ ուղղալի մեջբերում անեի՞ մի որոշ հատված:

Դու ին՞չ գիտես, թե ես որքանով եմ ծանոթ "օտարություն" կոչեցյալին: Ավելին ասեմ, օտարությունը պարտադիր չէ, որ լինի հայրենիքից դուրս…
Այո, ես չգիտեմ, բայց ասեմ, որ այստեղ խոսքը գնում է իսկական օտարության մասին՝ հայրենիքից հեռու այլ ո՛չ թե նույն պետության մեջ, բայց ասենք տարբեր ծայրամասերում...(Եթե դա նկատի ունես)

Մի հարց ունեմ. ինչ՞ն է քեզ խանգարում, որ գաս Հայաստան բնակության:
Ուրեմն ասեմ, ասեմ թե ինձ ինչն է խանգարում, որ վերադառնամ, նախ ասեմ, որ հայրս իր աշխատանքն ուներ Հայաստանում, նրա գործերը տեսնելով, այստեղից պատրաստ էին վիզա տալ, որ հայրս գնալուն պես նրանց համար աշխատեր և հայրս համաձայնվեց: Հիմա ամբողջ ընտանիքս այստեղ է, ես ինչպե՞ս թողնեմ նրանց գամ: Ծնողներս մտածել են մեր ապագայի մասին՝լավ ուսում, լավ աշխատանք: Հիմա դու կարծում ես ծնողիս արժանի վերաբերմունք կլինի եթե ասեմ, որ ես այստեղ չեմ հարմարվում ու թողնեմ գամ...

Միայն թե պատասխանելուց առաջ լավ մտածիր, որ գրածդ պատճառը անժխտելի լինի:
Չեմ պատրաստվում լավ մտածել, որ գրածս անժխտելի լինի, ուղղակի գրում եմ այն ինչ կա