մարդ եղած վախտ-ի խոսքերից
Էս գրեցի ու հետո տեսա որ էստեղ խոսակցությունը շարունակվել ա։ Եթե շուտ տեսնեի, այլ ձև կգրեի, բայց հիմա տեղադրում եմ ոնց կա։
Իմ կարծիքով հասարակության մեջ, բայց ոչ անպայմանորեն անհատի համար, էդ սխեմայի պատճառը (նորման մոնոգամիան ա, ու դրանից ցանկացած շեղում կատաստրոֆա ա) հենց միայն տնտեսական ա - երեխա ունենալու վտանգը։ Փորձեմ մի քիչ հեռվից գալ։ Ենթադրենք կա ընտանիք 4րդ դարում, որտեղ կա դեռահաս աղջիկ։ Դեռահաս աղջկա արտամուսնական սեռական վարքը պրոբլեմատիկ ա ընտանիքի համար, որտև կարող ա եղած սոված բերաններին մեկն էլ ավելացնի։ Էդ աղջկա սեռական վարքը պետք ա ամեն ձև ճնշել։ Ասելը` “երեխա ես ունեցել` գլուխդ կջարդեմ”-ը մի տարբերակ ա, բայց ոչ արդյունավետ, որտև ոչ մի առանձին էմոցիայի վրա խաղալը, էս դեպքում` վախի, հերիք չի մնայուն սոցիալական նորմ հաստատելու համար։ Ավելի արդյունավետ ա, եթե լինեն նույն նպատակին ծառայող տարբեր գործիքներ, որ մեկը մյուսի համար բուֆեր լինի։ “գլուխդ կջարդեմ”-ի կողքին գալիս ա “աստված ասել ա` ամեն տիպի սիլի-բիլին ամուսնանալուց հետո”, “տղու հետ տեսել ենք` սաղ ազգում բարև տվող չի լինի”, “ընտանիքը սրբություն ա”, “հորդ պատիվը գետնով չտաս” և այլն, ու վախին զուգահեռ էդ աղջկա վրա ազդում են ամոթի, պատվի, իմաստի զգացումի, պատկանելության, հավատքի շուրջ ճնշումով։ Էդ շատ կարևոր թեզը կոդավորվում ա հասարակության մեջ բոլոր հնարավոր ալիքներով ու քանի որ ալիքները շատ շատ են, դժվար ա նույնիսկ հասկանալ, թե մի մարդու մեջ որն ա դոմինանտ, կարևորը մի քանիսը դոմինանտ լինեն, ու գոնե մեկը աշխատի։ Լրիվ նույն տրամաբանությամբ ամուսնու ընտանիքում էլ կարա հարց ա առաջանա, թե ում երեխեքին ա ամուսինը պահում, ու էդ սխեմաները նույն կերպ աշխատում են, որ էդ հարցը չառաջանա։ Փաստացի սա ճնշում ա հենց միայն կնոջ սեռականության վրա, ու կնոջ պարտքն ա համարվում իրան նենց պահել, որ չհղիանա, որ չբռնաբարվի, որտև կինն ա էդ իրավիճակում խոցելի դառնում։ Էս տեսանկյունից ահագին հասկանալի ա թե ինչի ա ամուսնու համար էդ լրիվ անթույլատրելի ու որ ըստ հին ադաթների կարելի ա կնոջը նաև սպանել պատիվը գետնով տալու համար։ Հիմա էլ միջինում տղամարդկանց համար դավաճանվելը ավելի ամոթալի ա համարվում, քան հակառակը։
Կնոջ համար էլ կարևոր ա իմանալ, որ ամուսինը շարունակելու ա հոգ տանել իրա ու իրա երեխեքի մասին։ Իմանալը, որ ամուսինը ուրիշ մեկի հետ սեքս չի անում, նշանակում ա, որ չի լքի, ապահով ա։ Ապահովության զգացումը կինը կառուցում ա նաև մի շարք մտքերով, ասենք` “չի լքի, որտև ես գրավիչ եմ”, “չի լքի, որտև Աստծո առաջ երդում ենք կերել”, “չի լքի, որտև ես եմ իրա առաջ հաց դնում” և այլն։ Ինձ թվում ա` ամուսնու դավաճանության պարագայում կնոջ համար ամենաառանցքային խնդիրը հենց ապահովության կորուստն ա, նույնիսկ եթե առանձին միտքը էն ա, որ “ուրեմն ես սիրուն չեմ”:
Աչքիս վերջում նորմալ եզրակացություն չարեցի։ Էդ բոլոր ճնշումներից առաջանում ա մեր հիմիկվա պատկերացումը կնոջ ու տղամարդու, հետո էլ ցանկացած այլ տիպի զույգի միության մասին - սեռական միությունը սրբություն ա, ամրոց ա, երդում ա, և այլն։ Ու մարդիկ, ովքեր լրիվ կտրված են նախնական կոնտեքստից, նաև ասենք նույնասեռական զույգերը, էդ նույն վերաբերմունքը սեռական կապի շուրջ պրոյեկտում են իրանց հարաբերությունների վրա ( 5 կապիկների էքսպերիմենտն ա լրիվ)։
Մեջբերել
Կարոտել եմ վիշապագրությունը
Էջանիշներ