Ծնող լինելու իրավունք` սերտիֆիկացիայի պայմանով

[Վիշապ]

Վիշապ ջան, ախր խնդրեցի սարուձոր չընկնել, որովհետև շեղվում ենք բուն հարցից։ Արժեքների հետ կապված առանձին գրառմամբ կպատասխանեմ, որ մնաս կոնկրետ հարցիս շրջանակում, ու հանուն դրա, "արժեքներ"-ը հանում եմ, ու թավով ընդգծում երեխա որդեգրելու հետ կաված այն պահանջները, որոնք դու ինքդ ես սիրուն թվարկել, ու որի նեղությունը կրելու համար շնորհակալ եմ։
Հիմա, սեփական արտադրության երեխա ունենալու համար էդ թվարկածներդ ստուգում-պահանջու՞մ են, թե՞ ոչ։ Թե՞ երեխա արտադրելը ու երեխա որդեգրելը տարբեր պատասխանատվությունների հետ են կապված։ Հա՞ որ։ Միակ տարբերությունն էն ա, որ երեխա ունենալու դեպքում դու ես քո մարմնով արտադրում Էդ երեխային, որդեգրելու դեպքում՝ դու չես արտադրում։ Բայց արդյո՞ք արտադրելը քեզ օժտում ա էդ երեխայի հանդեպ ավելի մեծ իրավունքներով և ավելի քիչ պատասխանատվությամբ, որ առաջինի դեպքում քո թվարկածները ստուգելու պահանջ չկա, իսկ երկրորդի դեպքում՝ կա։

Դու երեխա ունենալու ու որդեգրելու տարբերությունը ոնց որ չես հասկանում այնպես, ինչպես չես հասկանում ասենք արժեքների ու ֆինանսական դրության տարբերությունը, դրա համար էս թեման սաղ կաշա է, բայց տեսեք-տեսեք իբր կոնկրետ հարց ես տալիս, պահանջելով կոնկրետ պատասխան
Վերջին անգամ կփերձեմ ու կթարկեմ, մեկա ձեզնից սերտիֆիկացիա անող դուրս չի գա:
Ուրեմն երեխա ունենալը դա վերարտադրում է: Երեխա որդեգրելը վերարտադրում չի: Վերարտադրվելը ֆունդամենտալ իրավունք է, հավասարազոր գոյություն ունենալու իրավունքին ու ներառում է սաղ գործողցությունները որոնք բերում են նոր մարդու առաջացմանը՝ զուգավորումից սկսած մինչև ծննդաբերությունն ու երեխային կերակրել պահելը: Ստեղ դաստիարակությունը ու երեխա մեծացնելու մեթադաբանությունը կապ չունեն, բայց ոմանք անգրագիտաբար մարդ ծնելն ու դաստիարակելը նույնականացնում են:
Դրա համար ասում եմ՝ արեք մսի ջերմաստիճանից խոսենք, եղանակից, պալիծիկայից... ֆունդամենտալ բաներ չփոխենք տիեզերքի մեջ, կարող ա համը հանենք:

[Բարեկամ]

Դու երեխա ունենալու ու որդեգրելու տարբերությունը ոնց որ չես հասկանում այնպես, ինչպես չես հասկանում ասենք արժեքների ու ֆինանսական դրության տարբերությունը, դրա համար էս թեման սաղ կաշա է, բայց տեսեք-տեսեք իբր կոնկրետ հարց ես տալիս, պահանջելով կոնկրետ պատասխան
Վերջին անգամ կփերձեմ ու կթարկեմ, մեկա ձեզնից սերտիֆիկացիա անող դուրս չի գա:
Ուրեմն երեխա ունենալը դա վերարտադրում է: Երեխա որդեգրելը վերարտադրում չի: Վերարտադրվելը ֆունդամենտալ իրավունք է, հավասարազոր գոյություն ունենալու իրավունքին ու ներառում է սաղ գործողցությունները որոնք բերում են նոր մարդու առաջացմանը՝ զուգավորումից սկսած մինչև ծննդաբերությունն ու երեխային կերակրել պահելը: Ստեղ դաստիարակությունը ու երեխա մեծացնելու մեթադաբանությունը կապ չունեն, բայց ոմանք անգրագիտաբար մարդ ծնելն ու դաստիարակելը նույնականացնում են:
Դրա համար ասում եմ՝ արեք մսի ջերմաստիճանից խոսենք, եղանակից, պալիծիկայից... ֆունդամենտալ բաներ չփոխենք տիեզերքի մեջ, կարող ա համը հանենք:

Վիշապ ջան, եթե քո ինքնավստահ կարծիքով հարցը կոնկրետացնում եմ "տեսեք-տեսեք"-ի համար, ուրեմն, հավատա, մյուս կարծիքներդ էլ արժե երբեմն վերանայել․ գուցե դրանցում էլ ես երբեմն սխալվում։ Բայց որ չհավատաս, կհասկանամ ու էլ չեմ շարունակի։

Վերարտադրվելը, ճիշտ ես, կենդանի օրգանիզմների ֆունկցիան է, բայց եթե հարցը դնում ես իրավական հարթ (ֆունդամենտալ իրավունք), կարծեմ թիքեթն էր, որ ասաց, թե իրավունքը հասարակական կատեգորիա է, հասարակական կառույց կամ սահմանում։ Ու էդ առումով լիքը այսպես կոչված ֆունդամենտալ իրավունքներ ժամանակի ընթացքում դադարել են համարվել "ֆունդամենտալ" (ասել է թե՝ անձեռնամխելի) կամ ընդհանրապես իրավունք, և նոր սահմանումների ենթարկվել (ու համապատասխան վերաբերմունքի ) հասարակական կարգ ու օրենքի կողմից։ Եվ վերջապես, իսկ սուռոգատ եղանակով երեխա ունենալը վերարտադրությու՞ն է, թե՞ ի՞նչ։ Մենք խոսում ենք վերարտադրման բիոլոգիայի՞, թե՞ իրավական ասպեկտի մասին։

Ու այստեղ մեր բանավեճը կտեղափոխվի ուրիշ հարթակ․ իսկ որո՞նք են մարդու այսպես կոչված ֆունդամենտալ իրավունքները առհասարակ, որոնք երբևէ, որևէ ժամանակներում ու հասարակություններում ենթակա չեն փոփոխության կամ անգամ այլակարծության, կամ՝ սոփեստություն չէ՞ արդյոք այսպես կոչված ֆունդամենտալ կամ գոյաբանական "իրավունք" հասկացությունն առհասարակ, ո՞վ է սահմանում այն, ո՞ր կամ ի՞նչ ինստանցիաներում ու եթե կա նման բան՝ որպես բացարձակ արժեք, ճշմարտություն կամ գոյաբանական ձև, ի՞նչ երաշխիքներ կան դրանք պաշտպանելու։

[Վիշապ]

Վիշապ ջան, եթե քո ինքնավստահ կարծիքով հարցը կոնկրետացնում եմ "տեսեք-տեսեք"-ի համար, ուրեմն, հավատա, մյուս կարծիքներդ էլ արժե երբեմն վերանայել․ գուցե դրանցում էլ ես երբեմն սխալվում։ Բայց որ չհավատաս, կհասկանամ ու էլ չեմ շարունակի։

Վերարտադրվելը, ճիշտ ես, կենդանի օրգանիզմների ֆունկցիան է, բայց եթե հարցը դնում ես իրավական հարթ (ֆունդամենտալ իրավունք), կարծեմ թիքեթն էր, որ ասաց, թե իրավունքը հասարակական կատեգորիա է, հասարակական կառույց կամ սահմանում։ Ու էդ առումով լիքը այսպես կոչված ֆունդամենտալ իրավունքներ ժամանակի ընթացքում դադարել են համարվել "ֆունդամենտալ" (ասել է թե՝ անձեռնամխելի) կամ ընդհանրապես իրավունք, և նոր սահմանումների ենթարկվել (ու համապատասխան վերաբերմունքի ) հասարակական կարգ ու օրենքի կողմից։ Եվ վերջապես, իսկ սուռոգատ եղանակով երեխա ունենալը վերարտադրությու՞ն է, թե՞ ի՞նչ։ Մենք խոսում ենք վերարտադրման բիոլոգիայի՞, թե՞ իրավական ասպեկտի մասին։

Ու այստեղ մեր բանավեճը կտեղափոխվի ուրիշ հարթակ․ իսկ որո՞նք են մարդու այսպես կոչված ֆունդամենտալ իրավունքները առհասարակ, որոնք երբևէ, որևէ ժամանակներում ու հասարակություններում ենթակա չեն փոփոխության կամ անգամ այլակարծության, կամ՝ սոփեստություն չէ՞ արդյոք այսպես կոչված ֆունդամենտալ կամ գոյաբանական "իրավունք" հասկացությունն առհասարակ, ո՞վ է սահմանում այն, ո՞ր կամ ի՞նչ ինստանցիաներում ու եթե կա նման բան՝ որպես բացարձակ արժեք, ճշմարտություն կամ գոյաբանական ձև, ի՞նչ երաշխիքներ կան դրանք պաշտպանելու։

Այ թե ինչ է նշանակում փիլիսոփայություն չիմանալը:
Բարեկամ ջան, սիրելիս, ուրեմն ֆունդամենտալ իրավունքներն այն հիմնարար սկզբունքներից են, որոնց վրա մենք կառուցում ենք մնացած եղած-չեղած իրավունքները, օրենքները, կարգուկանոնը, նորմերը, դրույթները և այլն: Հիմնարար սկզբունքները տեսությունների, կամ փիլիսոփայությունների հիմնական օրենքներն ու դրույթներն են, որոնցից բխում են մեր իմացած մնացած ճշմարտությունները:
Եվ այո՝ դրանք փոփոխական են ու զարգանում են մարդկության ճանաչողության ու աշխարհայացքի զարգացման հետ մեկտեղ, չնայած էս թեման ոնց որ հակառակ թրենդի մասին է վկայում:

Օրինակ գոյություն ունենալու իրավունքը ժամանակակից ոչ մի օյաղ, կամ նաչինկայով կարկանդակի գերդոզայի տակ չմնացած մարդ հարցականի տակ չի դնի, որովհետև դա այն հիմնարար սկզբունքներից է, առանց որի մնացած ժամանակակից հիմնարար իրավունքներն ու դրույթները իմաստազրկվում են:

Եթե գոյություն ունենալու իրավունքը սարքենք պայմանական, ապա մնացած ամեն ինչը ավտոմատ դառնում է պայմանական ու վիճարկելի՝ ազատությունը, տեղափոխվելը, կրոն-մշակույթը, մտածել-արտահայտվելը, ամուսնանալ-բաժանվելը, և այլն, էս սաղ կարելի է ինչ-ինչ «արժեքներից» ելնելով սահմանափակել, ու ինչքան հասկանում եմ՝ ոմանք նման անառողջ մտքերի հակվածություն ունեն:

Եթե մարդու վերարտադրվելու իրավունքը հիմնարար իրավունքներից շարքից տեղափոխենք ոչ հիմնարար իրավունքների շարք՝ որոնցից է ասենք վարորդական իրավունքը, ապա դրանից կբխեն շատ լուրջ հետևանքներ: Պոտենցիալ հետևանքներից մեկը՝ մարդկությունը կվերադառնա ստրկատիրական հասարակարգեր, եթե իհարկե սույն «փայլուն» գաղափարը հնարավոր լինի հաջողությամբ իրականացնել:

Բայց աչքիս, շատ մարդիկ իրենց մտածելակերպով դեռ ապրում են ստրկատիրական հասարակարգերում:

Մի հատ էլ հուշեմ՝ կամայական սահմանափակում տեսությունից գործնական պատկերացնելու համար առաջին հերթին կիրառեք ձեր վրա, եթե ձեզ դուր չի գա, ապա երևի էլի այլ մարդկանց էլ դուր չի գա, նիուժե՞լի էդքան բարդ է պատկերացնելը
Ասենք հենց մեկը դու ինչքանո՞վ ես վստահ, որ քո «գիտելիքները, արժեքները, նիստուկացն ու վարքը» բավարար կլինեին սերտիֆիկացվելու ու երեխաներիդ ունենալու համար… Հլը պատկերացրու՝ սերտիֆիկացնողը ես եմ, ու բոլոր նաչինկայով կարկանդակ կերածներին չորով զրկում եմ սերտիֆիկատից, առանց լիկվիդի ու կրկնակի դիմելու հնարավորության:

Էս թեման լրիվ WTF ռեակցիա է առաջացնում, ու Յոհաննեսի հետ պիտի համաձայնվեմ` որոշների մոտ տրանզիստորներ, կամ վայթե լամպեր ա խփել։
Կետո արեք, կարող ա օգնի։ Եթե չօգնի, ապա ժամանակավորապես դադարեցրեք վերարտադրվելը, մինչ արժեքներն ու գիտելիքները առողջանան։

[Բարեկամ]

Այ թե ինչ է նշանակում փիլիսոփայություն չիմանալը:
Բարեկամ ջան, սիրելիս, ուրեմն ֆունդամենտալ իրավունքներն այն հիմնարար սկզբունքներից են, որոնց վրա մենք կառուցում ենք մնացած եղած-չեղած իրավունքները, օրենքները, կարգուկանոնը, նորմերը, դրույթները և այլն: Հիմնարար սկզբունքները տեսությունների, կամ փիլիսոփայությունների հիմնական օրենքներն ու դրույթներն են, որոնցից բխում են մեր իմացած մնացած ճշմարտությունները:
Եվ այո՝ դրանք փոփոխական են ու զարգանում են մարդկության ճանաչողության ու աշխարհայացքի զարգացման հետ մեկտեղ, չնայած էս թեման ոնց որ հակառակ թրենդի մասին է վկայում:

Օրինակ գոյություն ունենալու իրավունքը ժամանակակից ոչ մի օյաղ, կամ նաչինկայով կարկանդակի գերդոզայի տակ չմնացած մարդ հարցականի տակ չի դնի, որովհետև դա այն հիմնարար սկզբունքներից է, առանց որի մնացած ժամանակակից հիմնարար իրավունքներն ու դրույթները իմաստազրկվում են:

Եթե գոյություն ունենալու իրավունքը սարքենք պայմանական, ապա մնացած ամեն ինչը ավտոմատ դառնում է պայմանական ու վիճարկելի՝ ազատությունը, տեղափոխվելը, կրոն-մշակույթը, մտածել-արտահայտվելը, ամուսնանալ-բաժանվելը, և այլն, էս սաղ կարելի է ինչ-ինչ «արժեքներից» ելնելով սահմանափակել, ու ինչքան հասկանում եմ՝ ոմանք նման անառողջ մտքերի հակվածություն ունեն:

Եթե մարդու վերարտադրվելու իրավունքը հիմնարար իրավունքներից շարքից տեղափոխենք ոչ հիմնարար իրավունքների շարք՝ որոնցից է ասենք վարորդական իրավունքը, ապա դրանից կբխեն շատ լուրջ հետևանքներ: Պոտենցիալ հետևանքներից մեկը՝ մարդկությունը կվերադառնա ստրկատիրական հասարակարգեր, եթե իհարկե սույն «փայլուն» գաղափարը հնարավոր լինի հաջողությամբ իրականացնել:

Բայց աչքիս, շատ մարդիկ իրենց մտածելակերպով դեռ ապրում են ստրկատիրական հասարակարգերում:

Մի հատ էլ հուշեմ՝ կամայական սահմանափակում տեսությունից գործնական պատկերացնելու համար առաջին հերթին կիրառեք ձեր վրա, եթե ձեզ դուր չի գա, ապա երևի էլի այլ մարդկանց էլ դուր չի գա, նիուժե՞լի էդքան բարդ է պատկերացնելը
Ասենք հենց մեկը դու ինչքանո՞վ ես վստահ, որ քո «գիտելիքները, արժեքները, նիստուկացն ու վարքը» բավարար կլինեին սերտիֆիկացվելու ու երեխաներիդ ունենալու համար… Հլը պատկերացրու՝ սերտիֆիկացնողը ես եմ, ու բոլոր նաչինկայով կարկանդակ կերածներին չորով զրկում եմ սերտիֆիկատից, առանց լիկվիդի ու կրկնակի դիմելու հնարավորության:

Էս թեման լրիվ WTF ռեակցիա է առաջացնում, ու Յոհաննեսի հետ պիտի համաձայնվեմ` որոշների մոտ տրանզիստորներ, կամ վայթե լամպեր ա խփել։
Կետո արեք, կարող ա օգնի։ Եթե չօգնի, ապա ժամանակավորապես դադարեցրեք վերարտադրվելը, մինչ արժեքներն ու գիտելիքները առողջանան։

Վիշապ ջան, դու նորից անտեսեցիր իմ բարձրացրած հարցի կորիզը․ "իրավունք" կոչված բանը հասարակակա՞ն կոնստրուկտ է, թե բացարձակ-ճշմարտացի փաստ (էն որ գոյություն ունի "իր մասին մեր ունեցած տեղեկություններից ու գիտելիքներից անկախ")՝ անքակտելի մասը՝ մարդու "մեզնից անկախ առաջացած" գոյության։ Ըստ իս, "Իրավունքը" համոզմունքային կամ եթե կուզես՝ բարոյական հայեցակարգ է, բայց գրոշ արժե իմ համոզմունքը կամ բարոյականությունը եթե չկա դրան հասարակական-իրավաբանական ուժ տվող օրենք։

Քո պատմություններից՝ վերարտադրության և անգամ գոյության իրավունքի, ուտոպիզմի հոտ է փչում, որովհետև եթե նույնիսկ "բարի ու արդարացի" մարդկությունը հայտարարում է, որ կան այդպիսի իրավունքներ, օրինակ՝ գոյություն ունենալու իրավունք, և դա եթե նույնիսկ արձանագրվում է ՄԱԿ-ի ռեզոլյուցիայով, բանից պարզվում է, որ փաստացիորեն հանգիստ կարելի է խախտել կամ անտեսել․ աակնառու օրինակ՝ չպատժվող ցեղասպանությունները և դրանց տրամաբանական շարունակումը մինչև օրս, մեր քթի (ու աշխարհի քթի) տակ։

Բայց, վերադառնալով զուտ վերարտադրության այսպես կոչված իրավունքին, ես այլևս չգիտեմ, թե ոնց քո ուշադրությունը կամ գիտակցությունը ուղղեմ իմ կոնկրետ ձևակերպած տեսակետին։ Սուռոգատ վերարտադրության թեման էլ, որ երևի լույս կգցեր էդ տեսակետի վրա, որ քեզ տեսանելի լիներ, անտեսեցիր։ Ազնիվ խոսք, էլ չգիտեմ ոնց բացատրեմ, որովհետև պարզ երևում է, որ չես կարողանում ըմբռնել, թե ինչ եմ ասում, քանզի քո գրածը պատասխան չէր իմ հարցմանը։
Մի հուսահատ փորձ էլ անեմ․
Նախ, եկ սահմանենք վերարտադրությունը։ Դա մարդկային տեսակը շարունակելու ֆունկցիան է՝ իր բոլոր հաջորդական հետևանքներով, այո՞։
Հիմա, վերարտադրությու՞ն է սեփական օրգանիզմով և գեներով զավակ ունենալը։ Դասական եղանակի պատասխանը, ինչ խոսք, այո։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է սեփական օրգանիզմով, բայց ուրիշների գեներով երեխա ունենալը։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով (սուռոգատ), բայց սեփական գեներով երեխա ունենալը։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով (սուռոգատ), և ուրիշի գեներով երեխա ունենալը (բավական տարածված մեթոդ ա էսօր, հատկապես շոու-բիզնեսի աստղերի մոտ)
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով և ուրիշի գեներով ունեցած երեխային, ունենալուն իսկ պես, ասենք մի քանի օրական, որդեգրելը։

Եթե մարդկությունը շարունակելու (վերարտադրվելու) էս բոլոր մեթոդների միջև հավասարության նշան դնես՝ որպես նպատակին ծառայող ֆունկցիա, տրամաբանական չէ՞, որ նույնատիպ իրավունքներ և պարտականություններ կիրառվեն նրանց բոլորի դեպքում էլ՝ ի նպաստ աշխարհ եկող անհատի բարօրության և ապահովության, որոնք, քո խոսքերով ասած, մարդու հիմնարար "իրավունքներն" են։

Հ․Գ․ Ավելացնեմ, որ եթե մարդու վերարտադրության "իրավունքը" դիտարկում ես կենդանական աշխարհի բնական օրենքների հետ նույն համատեքստում, ապա հենց այդտեղ է մոլորությունը, քանի որ ոչ մի կենդանի որևէ բնական օրենքով չի զրկվում սեփական ձագին մոտենալու իրավունքից, եթե ասենք շատ բարի չէ իր ձագի հանդեպ, մինչդեռ մարդիկ զրկվում են․ սեփական զավակին սեփական հայեցողությամբ լույս աշխարհ բերելը կարելի է, մինչդեռ սեփական հայեցողությամբ դաստիարակել չի կարելի։

[Վիշապ]

Վիշապ ջան, դու նորից անտեսեցիր իմ բարձրացրած հարցի կորիզը․ "իրավունք" կոչված բանը հասարակակա՞ն կոնստրուկտ է, թե բացարձակ-ճշմարտացի փաստ (էն որ գոյություն ունի "իր մասին մեր ունեցած տեղեկություններից ու գիտելիքներից անկախ")՝ անքակտելի մասը՝ մարդու "մեզնից անկախ առաջացած" գոյության։ Ըստ իս, "Իրավունքը" համոզմունքային կամ եթե կուզես՝ բարոյական հայեցակարգ է, բայց գրոշ արժե իմ համոզմունքը կամ բարոյականությունը եթե չկա դրան հասարակական-իրավաբանական ուժ տվող օրենք։

Քո պատմություններից՝ վերարտադրության և անգամ գոյության իրավունքի, ուտոպիզմի հոտ է փչում, որովհետև եթե նույնիսկ "բարի ու արդարացի" մարդկությունը հայտարարում է, որ կան այդպիսի իրավունքներ, օրինակ՝ գոյություն ունենալու իրավունք, և դա եթե նույնիսկ արձանագրվում է ՄԱԿ-ի ռեզոլյուցիայով, բանից պարզվում է, որ փաստացիորեն հանգիստ կարելի է խախտել կամ անտեսել․ աակնառու օրինակ՝ չպատժվող ցեղասպանությունները և դրանց տրամաբանական շարունակումը մինչև օրս, մեր քթի (ու աշխարհի քթի) տակ։

Բայց, վերադառնալով զուտ վերարտադրության այսպես կոչված իրավունքին, ես այլևս չգիտեմ, թե ոնց քո ուշադրությունը կամ գիտակցությունը ուղղեմ իմ կոնկրետ ձևակերպած տեսակետին։ Սուռոգատ վերարտադրության թեման էլ, որ երևի լույս կգցեր էդ տեսակետի վրա, որ քեզ տեսանելի լիներ, անտեսեցիր։ Ազնիվ խոսք, էլ չգիտեմ ոնց բացատրեմ, որովհետև պարզ երևում է, որ չես կարողանում ըմբռնել, թե ինչ եմ ասում, քանզի քո գրածը պատասխան չէր իմ հարցմանը։
Մի հուսահատ փորձ էլ անեմ․
Նախ, եկ սահմանենք վերարտադրությունը։ Դա մարդկային տեսակը շարունակելու ֆունկցիան է՝ իր բոլոր հաջորդական հետևանքներով, այո՞։
Հիմա, վերարտադրությու՞ն է սեփական օրգանիզմով և գեներով զավակ ունենալը։ Դասական եղանակի պատասխանը, ինչ խոսք, այո։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է սեփական օրգանիզմով, բայց ուրիշների գեներով երեխա ունենալը։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով (սուռոգատ), բայց սեփական գեներով երեխա ունենալը։
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով (սուռոգատ), և ուրիշի գեներով երեխա ունենալը (բավական տարածված մեթոդ ա էսօր, հատկապես շոու-բիզնեսի աստղերի մոտ)
Իսկ, վերարտադրությու՞ն է ուրիշի օրգանիզմով և ուրիշի գեներով ունեցած երեխային, ունենալուն իսկ պես, ասենք մի քանի օրական, որդեգրելը։

Եթե մարդկությունը շարունակելու (վերարտադրվելու) էս բոլոր մեթոդների միջև հավասարության նշան դնես՝ որպես նպատակին ծառայող ֆունկցիա, տրամաբանական չէ՞, որ նույնատիպ իրավունքներ և պարտականություններ կիրառվեն նրանց բոլորի դեպքում էլ՝ ի նպաստ աշխարհ եկող անհատի բարօրության և ապահովության, որոնք, քո խոսքերով ասած, մարդու հիմնարար "իրավունքներն" են։

Հ․Գ․ Ավելացնեմ, որ եթե մարդու վերարտադրության "իրավունքը" դիտարկում ես կենդանական աշխարհի բնական օրենքների հետ նույն համատեքստում, ապա հենց այդտեղ է մոլորությունը, քանի որ ոչ մի կենդանի որևէ բնական օրենքով չի զրկվում սեփական ձագին մոտենալու իրավունքից, եթե ասենք շատ բարի չէ իր ձագի հանդեպ, մինչդեռ մարդիկ զրկվում են․ սեփական զավակին սեփական հայեցողությամբ լույս աշխարհ բերելը կարելի է, մինչդեռ սեփական հայեցողությամբ դաստիարակել չի կարելի։

Բացարձակ ճշմարտություններից իմաստուն մարդիկ աշ՛խատում են խուսափել, իրականությունը կարող է խափուսիկ լինել, ուստի ֆունդամենտալ սկբունքները, կամ իրավունքներն, այո, գլոբալ առումով հարաբերական են, պայմանական են, բայց մարդկության համար ժամանկի տվյալ պահին մնում են ֆունդամենտալ, ամրագրվում են սահմանդրությունների ու միջազգային նորմերի մեջ: Մարդու վերարտադրվելու իրավունքը դրանցից է կարող ես ման գալ գտնել։
Ու քո ցուցակի կարճ պատասխանը՝ նոր մարդ լույս աշխարհ բերելը վերարտադրություն է, արդեն լույս աշխարհ եկածին որդեգրելը վերարտադրություն չի, սա պարզ դիտարկում է, վայթե տրամաբանություն էլ պետք չի։
Քանի որ վերարտադրության իրավունքը ֆունդամենտալ իրավունք է, առանց որի մարդկանցս շարունակությունը մենք ինքներս հարցականների տակ ենք դնում, ապա այն խոշոր հաշվով այդքան սահմանափակ չի (օրինակ բանտում գնտվողների վերարտադրությունը քչից շատից սահմանափակված է, բայց անհնարին չի), իսկ գոյություն ունեցող երեխայի տնօորինության փոխանցումը անցնում է բյուրոկրատիաների միջոցով, որովհետև կա պատասխանատվությունների փոխանցում։ Սեփական երեխային տիրություն անելու պատասխանատվությունը ներկայիս սահմանադրություններով ամրագրված է, որ բարի լինես, կգտնես կկարդաս։
Իսկ այ վերարտադրվելու իրավունքը սահմանափակելը ֆունդամենտալ սկզբունքի խախտում է, դու ոչ մի կերպ պրակտիկորեն չես կարող որևէ սերտիֆիկացիայով ապահովագրել, կամ բացառել ծնողների պատասխանատվությունների կատարումը, ու նաև հղիանալ/չհղիանալը։ Իսկ ծնողական պատասխանատվությունների մեջ արժեքներ, գիտելիքներ, նիստուկաց չեն մտնում, դա բաձարձակ աբսուրդ կլինի, հիմարություն, մշակութային, կամ արժեքային ռասիզմ։
Իսկ ամենակարևորն, ու ամենամեծ հիմարությունը էս թեմայի մեջ այն է, որ ասենք ինչ-որ բոմժի կամ նարկոմանի սերտիֆիկատ չտվեցիր, դա բացարձակ չի սահմանափակելու նրա սեքսով զբաղվելն ու հղիանալ հղիացնելը, ու ի՞նչ պիտի անես, սերտիֆիկատ չլինելու դեպքում ստիպես աբորտ անի՞․․․ Դրա համար ասում եմ, կամ ինքնասպան լինելու իրավունքից խոսեք, կամ մսից, եղանակից, շոփինգից, կետո արեք վ կանցե կանցով․․․

[Վիշապ]

Իհարկե, շատ լավ կլիներ, եթե ցանկացած մարդ ծնող դառնալուց առաջ տիրապետեր էն բոլոր գիտելիքներին, որոնք հնարավոր ա ստանալ սերտիֆիկացիայի արդյունքում, բայց հաշվի առնելով, որ էդ գիտելիքներն, ինչքան էլ կարևոր լինեն, ծնող լինելու ընդամենը մի փոքր մասն են, լավ ծնող լինելու համար շատ ավելին ա պետք (օրինակ` բարոյական արժեքներ, պատասխանատվության զգացում, հասունության որոշակի մակարդակ և այլն), իսկ սերտիֆիկացիան պարտադիր դարձնելն իր հետ անխուսափելիորեն բերելու ա մի շարք լրացուցիչ խնդիրներ, որոնց մասին արդեն նշվեց թեմայում, ստացվում ա, որ պարզապես игра не стоит свеч: Հենց մենակ սերտիֆիկատ չստացած մարդու հղիանալն արդեն լուրջ խնդիր ա. ի՞նչ ա արվելու էդ դեպքում, ստիպելու են աբորտ անե՞լ, ծննդաբերությունից հետո երեխային խլելու են, ուրիշի՞ն տան: Սրանք շատ լուրջ խնդիրներ են, որոնց նորմալ լուծում տալը ռեալ չի: Համենայնդեպս, իմ պատկերացմամբ սերտիֆիկացիան ավելի շատ խնդիրներ ա ստեղծելու, քան լուծելու:

Նոր հիշեցի, որ արդեն գրվել էր էս մասին։
Կարճ՝ խելացի գաղափար չի, ուրիշ բան մտածեք։

[Freeman]

Դու երեխա ունենալու ու որդեգրելու տարբերությունը ոնց որ չես հասկանում այնպես, ինչպես չես հասկանում ասենք արժեքների ու ֆինանսական դրության տարբերությունը, դրա համար էս թեման սաղ կաշա է, բայց տեսեք-տեսեք իբր կոնկրետ հարց ես տալիս, պահանջելով կոնկրետ պատասխան
Վերջին անգամ կփերձեմ ու կթարկեմ, մեկա ձեզնից սերտիֆիկացիա անող դուրս չի գա:
Ուրեմն երեխա ունենալը դա վերարտադրում է: Երեխա որդեգրելը վերարտադրում չի: Վերարտադրվելը ֆունդամենտալ իրավունք է, հավասարազոր գոյություն ունենալու իրավունքին ու ներառում է սաղ գործողցությունները որոնք բերում են նոր մարդու առաջացմանը՝ զուգավորումից սկսած մինչև ծննդաբերությունն ու երեխային կերակրել պահելը: Ստեղ դաստիարակությունը ու երեխա մեծացնելու մեթադաբանությունը կապ չունեն, բայց ոմանք անգրագիտաբար մարդ ծնելն ու դաստիարակելը նույնականացնում են:
Դրա համար ասում եմ՝ արեք մսի ջերմաստիճանից խոսենք, եղանակից, պալիծիկայից... ֆունդամենտալ բաներ չփոխենք տիեզերքի մեջ, կարող ա համը հանենք:

Վիշապ ջան, չէիր ուզում մարդու ուղիղ հարցին պատասխանեիր, կարայիր ուղղակի չպատասխանեիր առանց լիքը կեղծ պնդումներ անելու, էլի կտեղավորվեինք ։դ

[Բարեկամ]

Բացարձակ ճշմարտություններից իմաստուն մարդիկ աշ՛խատում են խուսափել, իրականությունը կարող է խափուսիկ լինել, ուստի ֆունդամենտալ սկբունքները, կամ իրավունքներն, այո, գլոբալ առումով հարաբերական են, պայմանական են, բայց մարդկության համար ժամանկի տվյալ պահին մնում են ֆունդամենտալ, ամրագրվում են սահմանդրությունների ու միջազգային նորմերի մեջ: Մարդու վերարտադրվելու իրավունքը դրանցից է կարող ես ման գալ գտնել։
Ու քո ցուցակի կարճ պատասխանը՝ նոր մարդ լույս աշխարհ բերելը վերարտադրություն է, արդեն լույս աշխարհ եկածին որդեգրելը վերարտադրություն չի, սա պարզ դիտարկում է, վայթե տրամաբանություն էլ պետք չի։
Քանի որ վերարտադրության իրավունքը ֆունդամենտալ իրավունք է, առանց որի մարդկանցս շարունակությունը մենք ինքներս հարցականների տակ ենք դնում, ապա այն խոշոր հաշվով այդքան սահմանափակ չի (օրինակ բանտում գնտվողների վերարտադրությունը քչից շատից սահմանափակված է, բայց անհնարին չի), իսկ գոյություն ունեցող երեխայի տնօորինության փոխանցումը անցնում է բյուրոկրատիաների միջոցով, որովհետև կա պատասխանատվությունների փոխանցում։ Սեփական երեխային տիրություն անելու պատասխանատվությունը ներկայիս սահմանադրություններով ամրագրված է, որ բարի լինես, կգտնես կկարդաս։
Իսկ այ վերարտադրվելու իրավունքը սահմանափակելը ֆունդամենտալ սկզբունքի խախտում է, դու ոչ մի կերպ պրակտիկորեն չես կարող որևէ սերտիֆիկացիայով ապահովագրել, կամ բացառել ծնողների պատասխանատվությունների կատարումը, ու նաև հղիանալ/չհղիանալը։ Իսկ ծնողական պատասխանատվությունների մեջ արժեքներ, գիտելիքներ, նիստուկաց չեն մտնում, դա բաձարձակ աբսուրդ կլինի, հիմարություն, մշակութային, կամ արժեքային ռասիզմ։
Իսկ ամենակարևորն, ու ամենամեծ հիմարությունը էս թեմայի մեջ այն է, որ ասենք ինչ-որ բոմժի կամ նարկոմանի սերտիֆիկատ չտվեցիր, դա բացարձակ չի սահմանափակելու նրա սեքսով զբաղվելն ու հղիանալ հղիացնելը, ու ի՞նչ պիտի անես, սերտիֆիկատ չլինելու դեպքում ստիպես աբորտ անի՞․․․ Դրա համար ասում եմ, կամ ինքնասպան լինելու իրավունքից խոսեք, կամ մսից, եղանակից, շոփինգից, կետո արեք վ կանցե կանցով․․․

Չգիտեմ միտումնավոր, թե ենթագիտակցորեն ես թռնում դասական եղանակով վերարտադրությունից ուղիղ որդեգրում՝ անտեսելով էդ երկուսի միջև թվարկածս սուրոգատային վերարտադրության մի քանի վարիացիաները, որոնք լույս կսփռեին մեր այս հայեցակարգային բախման վրա։ Այդպես էլ մութ մնաց, թե սուրոգատային եղանակներին դու վերարտադրության իրավունքի ինչ դասի մեջ կտեղավորեիր՝ ֆունդամենտալ, թե հասարակածին-իրավական։

Ինչ վերաբերում է հետևյալ ասածիդ, թե՝

Իսկ ծնողական պատասխանատվությունների մեջ արժեքներ, գիտելիքներ, նիստուկաց չեն մտնում, դա բաձարձակ աբսուրդ կլինի, հիմարություն, մշակութային, կամ արժեքային ռասիզմ։

Խոստացել էի սրան անդրադառնալ առանձին գրառմամբ։ Ուրեմն, մի տեղ կարդացի, որ Ավստրալիայում մի ընտանիքի մերժել են երեխայի որդեգրում, որովհետև երբ այցելել են էդ ընտանիքի տունը՝ ստուգելու կենցաղը, նիստուկացը, պարզել են, որ նրանց գրադարանում հոմոսեքսուալ ընտանիքների թեմայով գրքեր չկան, ու որոշել են, որ չի կարելի թույլ տալ նման խտրական արժեքներով ընտանիքին երեխա վստահել։


Վիշապ ջան, իմ էս բանավեճային գրառումներից պետք չի եզրակացնել, թե ես կողմ եմ սերտիֆիկացմանը։ Ես ընդհանրապես կասկածանքով եմ վերաբերվում թղթաբանացմանը, այդ թվում այնպիսի թվում է թե անմեղ սերտիֆիկացմանը, ինչպիսին, օրինակ, մարդու գիտելիքներն են, ասենք՝ դպրոցական քննությունների միջոցով ։ Իսկ բանավեճի մեջ մտա միայն այն տեսակետն առաջ քաշելու համար, որ Մևի բարձրացրած հարցադրումը էսօրվա հասարակական կարգուկանոնի հայեցակարգում վալիդ հարցադրում ա։ Ուրիշ՝ որ ինչպես ցանկացած թղթաբանացման դեպքում, խնդրո առարկա հարցի դեպքում՝ հատկապես, զազրելի մանիպուլյացիաների դաշտ է բացվելու։

[Վիշապ]

Չգիտեմ միտումնավոր, թե ենթագիտակցորեն ես թռնում դասական եղանակով վերարտադրությունից ուղիղ որդեգրում՝ անտեսելով էդ երկուսի միջև թվարկածս սուրոգատային վերարտադրության մի քանի վարիացիաները, որոնք լույս կսփռեին մեր այս հայեցակարգային բախման վրա։ Այդպես էլ մութ մնաց, թե սուրոգատային եղանակներին դու վերարտադրության իրավունքի ինչ դասի մեջ կտեղավորեիր՝ ֆունդամենտալ, թե հասարակածին-իրավական։

Իսկ ես չգիտեմ, դու փորձում ե՞ս մտածել, դե նախադասությունների ձևի վրա ես մենակ ուշադրություն դարձնում։
Նոր մարդ ստեղծելը նույնիսկ լաբորատորիայում կոլբայի մեջ՝ վերարտադրություն է, քո գեներով՝ քո վերարտադրությունն է, ուրիշի գեներովը՝ ուրիշինը։ Բայց՝ վերարտադրություն է։
Ընդհանուր առմամբ գլոբալ առումով կարևոր չի՝ մարդկանցս տեսակի վերարտադրություն է։
Արդեն եղած մարդուն որդեգրելը վերարտադրություն չի, եղած մարդը արդեն արտադրված պրծած է։ Լո-գի-կա։

Ու։ Եղած մարդը արդեն պետության սուբյեկտ է, ուստի պետությունը ըստ սահմանադրության ու ընդունված ֆունդամենտալ նորմերի պարտավոր է այդ սուբյեկտի մասին հոգ տանել, ու պատժել այն տուֆտա ծնողներին, որ պետության սուբյեկտի խնամքը պատշաճ չեն մատուցում։ Երկրների մեծ մասում հիմնականում թղթի վրա է, բայց մեծ պրոբլեմ չի, որովհետև ծնողների գերակշիռ մասը իրենց երեխաների մասին հոգ տանում են, ըստ իրենց աշխարհայացքի, մշակույթի ու գիտելիքների, ու դա ոչ մեկիդ գործը չի, իրենց կոնֆիդենցիալ գործն է, ու դա պաշտպանված է մարդու միջազգային իրավունքներով ու սահմանադրություններով ու ներկայիս դրությամբ մեկ այլ ֆունդամենտալ իրավունք է։ Համ էլ երկրների մեծ մասում «ոնց կարում ենք, տենց էլ անում ենք» վիճակ է, դա էլ է նորմալ:

Խոստացել էի սրան անդրադառնալ առանձին գրառմամբ։ Ուրեմն, մի տեղ կարդացի, որ Ավստրալիայում մի ընտանիքի մերժել են երեխայի որդեգրում, որովհետև երբ այցելել են էդ ընտանիքի տունը՝ ստուգելու կենցաղը, նիստուկացը, պարզել են, որ նրանց գրադարանում հոմոսեքսուալ ընտանիքների թեմայով գրքեր չկան, ու որոշել են, որ չի կարելի թույլ տալ նման խտրական արժեքներով ընտանիքին երեխա վստահել։

Այ, որ ծնող դառնալու սերտիֆիկացիա էլ մտցնեն, ու սերտիֆիկացնողները գեյեր լինեն, էդ ժամանակ դուք ձեր հալը կտեսնեք։ Բայց մեր մեջ ասած վայթե ինչ-որ բուլշիթ ես կարդացել, որից ոչ մի բան չի բխում:

Վիշապ ջան, իմ էս բանավեճային գրառումներից պետք չի եզրակացնել, թե ես կողմ եմ սերտիֆիկացմանը։ Ես ընդհանրապես կասկածանքով եմ վերաբերվում թղթաբանացմանը, այդ թվում այնպիսի թվում է թե անմեղ սերտիֆիկացմանը, ինչպիսին, օրինակ, մարդու գիտելիքներն են, ասենք՝ դպրոցական քննությունների միջոցով ։ Իսկ բանավեճի մեջ մտա միայն այն տեսակետն առաջ քաշելու համար, որ Մևի բարձրացրած հարցադրումը էսօրվա հասարակական կարգուկանոնի հայեցակարգում վալիդ հարցադրում ա։ Ուրիշ՝ որ ինչպես ցանկացած թղթաբանացման դեպքում, խնդրո առարկա հարցի դեպքում՝ հատկապես, զազրելի մանիպուլյացիաների դաշտ է բացվելու։

Բարեկամ ջան, նախ ներողություն ոչ այդքան քաղաքավարի տոնիս համար, ես ինձ ուղղակի արհեստական պահելու դժվարություն ունեմ ու անդաստիարակ եմ ու չսերտիֆիկացված:

Իմ թշվառ կարծիքով, մարդկության վիճակը ուղիղ կախվածություն ունի մարդկության հավաքական մտածելակերպից։ Օրինակ եթե մարդկանց մեծամասնությունը կանաչ գույնը չտեսնեն, ապա կանաչ գույնը կդադարի գոյություն ունենալ։ Եթե մարդկության մեծամասնությունը որոշեն, որ երեխա ունենալուց առաջ կինը պարտադիր պետք է կենակցի մինիմում 16 այլ տղամարդու հետ, ապա աշխարհի բնակլչության քանակը հնարավոր է նվազի վեներական հիվանդությունների էպիդեմիայից, կամ լատեքսի դեֆիցիտ կառաջանա, կամ կանանց նոր դասակարգային շերտեր կառաջանան։
Եթե ազդեցիք մարդիկ որոշեն, որ վերարտադրվելու իրավունքը պիտի կանոնակարգվի, ու հաջողությամբ գործի դրվի, ապա մենք կկորցնենք բազմազանությունը և կունենանք ինչ-որ մոնոտոն միատարրություն, որի հետևանքները էլի բացասական են լինելու, չնայած վստահ եմ, որոշ մակերեսային մարդիկ կարծում են, թե ճիշտը սաղ նույն ձևի, գույնի, բովանդակության միատարրությունն է, կայուն ու կանխատեսելի, գիտելիքների ու արժեքների նվազագույն շեմը հաղթահարած:

Էսօրվա աշխարհի կայունության հիմնական լծակը բալանսն է։ Միշտ պիտի խելացի, կամ լավ մտածված իդեաները հակակշռեն ու հաղթեն հիմար, կամ լավ չմտածված իդեաներին։ Եթե հիմար իդեաները սկսեն գերակշռել, ապա մարդկիկս ավելի արագ կթքենք: Բայց, ոնց որ ուզում ենք ավելի արագ թքենք :Ճ

[Բարեկամ]

Ըհըն։ Ուրեմն, եթե պարտադիր սեփական գենով և/կամ մարմնով մարդուն հղանալը չի միայն վերարտադրությունը, ուրեմն կարճ կարող ենք սահմանել հետևյալ պոստուլատը. մարդ ստեղծելը (որևէ եղանակով կամ ձևով) մարդու անքակտելի իրավունքն է, իսկ դաստիարակելը` ոչ։ Եթե երկրորդի սահմանափակումը մարդու բարօրության մասին հոգ տանելուն է ուղղված, ապա առաջինի ազատությունը էդ մարդկային հոգատարության սկզբունքին չի՞ հասկասում` մատնելով այն (հոգատարությունը) բացիթողության, որն է` վատ ծնողի վտանգը չկանխարգելելը, ըստ լո֊գի֊կայի։

[Վիշապ]

Ըհըն։ Ուրեմն, եթե պարտադիր սեփական գենով և/կամ մարմնով մարդուն հղանալը չի միայն վերարտադրությունը, ուրեմն կարճ կարող ենք սահմանել հետևյալ պոստուլատը. մարդ ստեղծելը (որևէ եղանակով կամ ձևով) մարդու անքակտելի իրավունքն է, իսկ դաստիարակելը` ոչ։ Եթե երկրորդի սահմանափակումը մարդու բարօրության մասին հոգ տանելուն է ուղղված, ապա առաջինի ազատությունը էդ մարդկային հոգատարության սկզբունքին չի՞ հասկասում` մատնելով այն (հոգատարությունը) բացիթողության, որն է` վատ ծնողի վտանգը չկանխարգելելը, ըստ լո֊գի֊կայի։

Բարեկամ ջան, խառն ես։ Սեփական երեխաներին դաստիարակելն էլ է անքակտելի իրավունքը։ Կարող ա՞ սահմանադրություն կարդալը օգնի․

Հոդված 36. Ծնողների իրավունքները և պարտականությունները


1. Ծնողներն իրավունք ունեն և պարտավոր են հոգ տանել իրենց երեխաների դաստիարակության, կրթության, առողջության, լիարժեք ու ներդաշնակ զարգացման մասին:

2. Ծնողական իրավունքներից զրկելը կամ դրանց սահմանափակումը կարող է կատարվել միայն օրենքով, դատարանի որոշմամբ` երեխայի կենսական շահերն ապահովելու նպատակով:

3. Չափահաս աշխատունակ անձինք պարտավոր են հոգ տանել իրենց անաշխատունակ և կարիքավոր ծնողների մասին։ Մանրամասները սահմանվում են օրենքով:

Ինձ համար թեման աբսուրդ է, իսկ առարկային դրականորեն վերաբերվողներդ, ծնելը որդեգրելուց տարբերել չկարողացողներդ, ծնելն ու ավտո քշելը նույն քանոնով չափողներդ իմ անկեղծ կարծիքով պրոբլեմ ունեք տրամաբանության ու էլի որոշ բաների հետ։ Փառք տվեք աստծուն, որ նման հիմարություն չկա, թե չէ դուք էիք առաջին հերթին դրբի տակ ընկնելու

[Բարեկամ]

2. Ծնողական իրավունքներից զրկելը կամ դրանց սահմանափակումը կարող է կատարվել միայն օրենքով, դատարանի որոշմամբ` երեխայի կենսական շահերն ապահովելու նպատակով:

Վայ դու ապրես։
Իսկ սահմանադրության մեջ կետ չկա, չէ՞, թե՝ երեխա ունենալու իրավունքներից զրկելը կամ դրանց սահմանափակումը կարող է կատարվել միայն օրենքով (հասկացիր՝ սերտիֆիկացիայով)՝ ապագա երեխայի կենսական շահերն ապահովելու նպատակով։
Բայց անտրամաբանական չի, որ լիներ․․․

Փառք տվեք աստծուն, որ նման հիմարություն չկա, թե չէ դուք էիք առաջին հերթին դրբի տակ ընկնելու

Էէէ, Վիշապ ջան, խի տենց սերտիֆիկատներ ենք անցել։ Ես նույնիսկ կոմսոմոլի կանոնադրության քննություն եմ տվել ու թեև ոչ շատ հեշտությամբ, բայց ի վերջո անցել եմ

[Բարեկամ]

Այ, որ ծնող դառնալու սերտիֆիկացիա էլ մտցնեն, ու սերտիֆիկացնողները գեյեր լինեն, էդ ժամանակ դուք ձեր հալը կտեսնեք։ Բայց մեր մեջ ասած վայթե ինչ-որ բուլշիթ ես կարդացել, որից ոչ մի բան չի բխում:

Դե, բուլշիթ ամենօրյա պաշտոնական լուրերում էլ կարող ես կարդալ։ Բայց ծուխն առանց կրակ չի լինում։
Էդ հոդվածը, որ կարդացել էի, Ավստրալիայում գեյ ամուսնությունների օրինականացման համատեքստում էր։
Խոսքն էն մասին էր, ուղղված էդ օրենքի հակառակորդներին, թե ձեզ ինչ, ինչ վատ բան կա դրա մեջ, թող օրինականցնեն, ձեզ ինչ ա խանգարում, ու բանից պարզվում ա էդ օրենքի ընդունումից հետո (որն, ի դեպ, մոտ հինգ տարի առաջ հանրաքվեով ընդունվեց՝ 62% կողմ, 38% դեմ) սկսվեցին պարտադրված, լուրջ փոփոխություններ կատարվել երկրի հասարակական կյանքի տարբեր ոլորտներում։ Օրինակ, մանկապարտեզներում պարտադիր մտավ գեյ ամուսնական զույգերով ընտանիքների թեման՝ մանկական գրքեր, պատմություններ, որտեղ սովորական ընտանիքի մոդելում պապա-պապա կամ մամա-մամա տարբերակներ էին։ Ուրեմն, բարեկամուհուս չորսամյա աղջիկը մի օր, մանկապարտեզից տուն գալով, ասաց՝ "Մամա, ես որոշել եմ ամուսնանալ մեր խմբի Լիզայի հետ", որից ավանդական հայ մայրը խիստ այլայլվեց ու հարցրեց երեխային, թե որտեղից է այդ գաղափարը գլուխը մտել, և աղջիկը պատմեց, որ մանկապարտեզի ուսուցչուհին է գրքի ընթերցանության ժամին պատմել, որ այ այդպիսի բաներ կան ու դա պուպուշ է։ Մայրը, զգույշ ու մեղմորեն, փորձեց երեխային բացատրել, որ մեր ընտանիքներում այդպես չեն անում, օրինակներ բերեց իրենց ծանոթ ու բարեկամ ընտանիքներից, որտեղ պապա-մամա մոդելն է միայն, ինչը շատ վշտացրեց աղջկան, էն աստիճան, որ գիշերը քնից արթնացել ու ոռնում էր "մամաաա՜, ինչի ինձ չես թողնում մեր խմբի Լիզայի հետ ամուսնանաա՜մ " : Ու ասեմ՝ եթե էդ ոռնոցը հաջորդ օրը էդ էրեխեն տեղափոխեր մանկապարտեզ, ու հարցը էսկալացիա ստանար, չէի շատ զարմանա, եթե հայ ավանդական մորը զրկեին իր երեխայի դաստիարակելու իրավունքից․ բա օրենք կա, որ դա նորմալ է, դու ով ես, որ քո արժեքները թելադրես քո սեփական երեխային։

Ի դեպ, երեխաների սեռական դաստիարակության ծրագիրը Ավստրալիայի դպրոցներում կարծեմ հինգերորդ դասարանից է սկսվում, բայց պարտադիր չէ (դեռևս), այսինքն, ծնողին թուղթ են ուղարկում ստորագրելու, որ նա դեմ չէ, որ իր երեխան մասնակցի էդ դասընթացին, այսինքն հարգվում են տարբեր մշակութային բեքգրաունդ ունեցող ընտանիքների համոզմունքները, արժեքները և սովորույթները․ եթե ծնողները գտնում են, որ չարժի այդ տարիքում կամ առհասարակ իրենց երեխան սեռական կրթություն ստանա, չեն ստիպում։ Բայց այ գեյ-կրթության հարցում փաստորեն չեն հարգվում, որովհետև օրենք կա՝ դեմոկրատիկ հանրաքվեով ընդունված։ Եթե դեմ ես էդ կրթությանը , քեզ լավագույն դեպքում կպատժեն հոմսքուլինգի օպցիայով։

Իսկ ես, անկեղծ ասաց, թերհավատորեն եմ վերաբերվում դեմոկրատիայի կոնցեպտի արդարացիությանը․ փաստորեն, եթե ազգաբնակչության մեծամասնությունը, օրինակ, կներեք՝ դեբիլ ա (ինչին Վիշապը սրտանց կհամաձայնի), ուրեմն պետական մակարդակով դեբիլ որոշումներ են կայացվելու և դեբիլությունն ավելի ա արմատացվելու ու տարածվելու երկրում։ Խոսքս գեյ ամուսնությունների օրինակացմանը չի վերաբերում, այլ դեմոկրատիայի սկզբունքին առհասարակ։

[Վիշապ]

Վերջին ժամանակների ԼԳԲՏ կրոնական շարժումները (էն որ խոսակցությունների զգալի մասը էդ մասին է, ամեն տեղ էդ ապուշ դրոշներն են) մարդկային դեբիլիության ու դեգրադացիայի արտացոլանքն են, ու սույն թեմայից էլ է առհասարակ կրոնական, կամ աղանդավորական հոտ գալիս։
Թողեք Վիշապը իր մահով մեռնի հանգիստ, մի բզբզացեք։

Հ․Գ․

Իսկ սահմանադրության մեջ կետ չկա, չէ՞, թե՝ երեխա ունենալու իրավունքներից զրկելը կամ դրանց սահմանափակումը կարող է կատարվել միայն օրենքով (հասկացիր՝ սերտիֆիկացիայով)՝ ապագա երեխայի կենսական շահերն ապահովելու նպատակով։
Բայց անտրամաբանական չի, որ լիներ․․․

Չի կարող նման դեբիլ կետ լինել սահմանդրության մեջ, որ նման կետ լինի, չի լինի սահմանադրություն, կլինեն ճիզվիտներ ու միջնադար։

[Բարեկամ]

Վերջին ժամանակների ԼԳԲՏ կրոնական շարժումները (էն որ խոսակցությունների զգալի մասը էդ մասին է, ամեն տեղ էդ ապուշ դրոշներն են) մարդկային դեբիլիության ու դեգրադացիայի արտացոլանքն են, ու սույն թեմայից էլ է առհասարակ կրոնական, կամ աղանդավորական հոտ գալիս։
Թողեք Վիշապը իր մահով մեռնի հանգիստ, մի բզբզացեք։

Ասում ես․ մարդ չի կարողանում ծիածանի գույները ինչ-որ տեղ օգտագործել, լայն հասարակությունը միայն մի կոնտեքստում է արդեն հասկանում․ թեթև ձեռքով սեփականաշնորհված ա։