Արհեստական բանականություն

[enna]

Ինձ թվում ա ամբողջ գրականությունը հենց էս պրինցիպով ա գրված։ Ու երկու դեպքում էլ հարցերի պատասխանը "այո" ա։ Մարդիկ զրոյից բովանդակություն չեն ստեղծում առհասարակ կամ շաաատ շաաատ հազվադեպ։ Գրեթե ամեն ինչ, որ մեզ օրիգինալ ա թվում, այսպես ասած "մտքերի սեքսի" արդյունք ա (էս էլ իմ միտքը չի - The Rational Optimist -ից)։

Սրա հետ կապված համարվում ա, որ աշխարհում կա ասենք 10 հատ (կոնկրետ թիվ չեմ հիշում) իրարից տարբերվող պատմության կարկաս, ու մնացած ամեն ինչ դրանց մոդիֆիկացիաների ու համադրությունների արդյունք ա։ Ստեղ Վոննեգուտը դրա մասին ա խոսում ահագին զվարճալի ձևով

Մի տեսակ էն որ առաջին հայացքից տրամաբանական ու համոզիչ ա թվում, բայց խորանալիս տուպիկային ա։ Էդ տեսանկյունից ենթադրվում ա, որ աշխարհը չպիտի զարգանար ու փոխվեր, իհարկե ինչ֊որ core-ում նույնն ա մնացել, բայց շատ ասպեկտներում էլ անպատկերացնելի տարբեր ու նոր ա հնի համեմատ։

[մարդ եղած վախտ]

Վաղ թե ուշ էլ ձեռնտու չի լինի public բան կիսելը եթե մասսայական սկսի օգտագործվել, եթե մտադրություն ունես ջանք թափել ու փող աշխատել արածիդ դիմաց։ Էդ դեպքերում chatgpt-ի input data-ն գնալով հնանալու ա, նորն էլ քչանալու։ եթե իհարկե մոդել չմտածեն բոլոր կողմերին ներգրավվելու

Շատ հետաքրքիր հարց ա, գաղափար չունեմ՝ ոնց կզարգանա էս առումով։
Հիմա արդեն երևի ձեռնտու չի, որ մարդ ինքը զրոյից անգլերեն տեքստ գրի։ Մի շրջան երևի դեռ մարդիկ կմասնակցեն նոր տեքստերի ստեղծմանը։ Մի տարբերակ ա, որ մարդիկ միայն փրոմփթ գրեն ու հետազոտություններ անեն։

Մի հարց էլ էն ա, թե երբ էս թուլերի սովորած լեզուն "կհագենա" այսպես ասած։ Ասենք կարա գա ինչ֊որ պահ, երբ էս թուլերը էնքան լիարժեք լեզուն սովորեն, որ իրանք ունակ լինեն իմաստային թույլատրելի բացարձակ բոլոր կոմբինացիաները ստեղծել։ Էդ դեպքում կարիք էլ չի լինի, որ մարդը գրի։ Մարդուն միայն կմնա ստեղծել նոր գիտելիք ու գտնել իրար հետ օպտիմալ հաղորդակցության ձևեր (ինձ թվում ա մարդիկ խայտառակ վատ են հաղորդակցվում):

Համենայն դեպս openAI֊ում ասում են, որ դեռ տվյալների պակաս չունեն իրանց նոր մոդելները թրեյն անելու համար ու իրանց կարծիքով դեռ ահագին ժամանակ խնդիր չեն ունենա (բայց հիմա արդեն ուզում եմ պոպկորն առնեմ, սպասեմ֊տեսնեմ, թե դրանից հետո ինչ ա լինելու ։D )

[մարդ եղած վախտ]

Մի տեսակ էն որ առաջին հայացքից տրամաբանական ու համոզիչ ա թվում, բայց խորանալիս տուպիկային ա։ Էդ տեսանկյունից ենթադրվում ա, որ աշխարհը չպիտի զարգանար ու փոխվեր, իհարկե ինչ֊որ core-ում նույնն ա մնացել, բայց շատ ասպեկտներում էլ անպատկերացնելի տարբեր ու նոր ա հնի համեմատ։

դե էվոլյուցիան էլ ա նույն բանը անում ։) մի քանի օրենքներով նյութերը իրար հետ խառնել-կիսելով, բնական ընտրությունով, 3.5 միլիարդ տարում հասել ենք սրան ։)

[StrangeLittleGirl]

Ինձ թվում ա ամբողջ գրականությունը հենց էս պրինցիպով ա գրված։ Ու երկու դեպքում էլ հարցերի պատասխանը "այո" ա։ Մարդիկ զրոյից բովանդակություն չեն ստեղծում առհասարակ կամ շաաատ շաաատ հազվադեպ։ Գրեթե ամեն ինչ, որ մեզ օրիգինալ ա թվում, այսպես ասած "մտքերի սեքսի" արդյունք ա (էս էլ իմ միտքը չի - The Rational Optimist -ից)։

Սրա հետ կապված համարվում ա, որ աշխարհում կա ասենք 10 հատ (կոնկրետ թիվ չեմ հիշում) իրարից տարբերվող պատմության կարկաս, ու մնացած ամեն ինչ դրանց մոդիֆիկացիաների ու համադրությունների արդյունք ա։ Ստեղ Վոննեգուտը դրա մասին ա խոսում ահագին զվարճալի ձևով

Վաբշե հա, ըստ Տոմասելլոյի, մարդու ու մնացած կենդանիների հիմնական տարբերությունն էն ա, որ մարդկության գիտելիքի միջև միջսերնդային կապ կա, ու ամեն նոր գիտելիք նախորդ սերունդների վրա ա կառուցվում, ի տարբերություն օրինակ մարդանման կապիկների, որոնք գիտելիքը մենակ մի սերնդից մյուսին են փոխանցում, կուտակում չի լինում։ Ավելին. հիմիկվա մարդու ու նախամարդու, ինչպես նաև մարդանման կապիկների կոգնիտիվ ունակություններն իրարից գրեթե չեն տարբերվում, տարբերությունը գիտելիք կուտակել կարողանալ-չկարողանալու մեջ ա։

Բայց էսքանով հանդերձ ChatGPT-ի գեներացրածը էղած գիտելիքի վրա կառուցված նոր գիտելիք չի, այլ էղած գիտելիքը (ընդ որում խիստ սահմանափակ՝ մենակ ինտերնետում հասանելի) խառնել, վերարտադրել ա։

Ինչ վերաբերում ա պատմությունների տասը հատ լինելուն, դա էլ նայած որ տեսաբանին լսես։ Մեկն ասում ա տասնվեց, մեկն ասում ա տասը, մեկն ասում ա չորսը, մեկը՝ երկու, էն վերջինը՝ ընդհանրապես մեկ։ Հետո խորանում ես ու հերթով գտնում տարբեր գրական ստեղծագործություններ կամ ֆիլմեր, որ էդ բոլոր դասակարգումներից էլ դուրս են։ Էդ դասակարգումն էլ մարդկային մղում ա ամեն ինչը տուփերում դասավորելու, իսկ ստեղծագործականությունն էդ տուփերից դուրս ա գալիս, ու ստիպված նոր տուփեր են հորինվում, որ նոր պատմությունները մեջը տեղավորեն։

[մարդ եղած վախտ]

Բայց էսքանով հանդերձ ChatGPT-ի գեներացրածը էղած գիտելիքի վրա կառուցված նոր գիտելիք չի, այլ էղած գիտելիքը (ընդ որում խիստ սահմանափակ՝ մենակ ինտերնետում հասանելի) խառնել, վերարտադրել ա։

Էդքան էլ համաձայն չեմ։ Եթե ինքը գտնի կապեր եղած ինֆորմացիայի մեջ, որոնք մարդիկ չեն գտել, էդ նոր գիտելիք չի՞։

[enna]

Էդքան էլ համաձայն չեմ։ Եթե ինքը գտնի կապեր եղած ինֆորմացիայի մեջ, որոնք մարդիկ չեն գտել, էդ նոր գիտելիք չի՞։

Ինձ թվում ա նոր գիտելիք ա, բայց մոտակա մի հինգ տարում դժվար ԱԲ֊ն կարողանա իմաստալից գիտելիք սինթեզել, ամեն դեպքում էդ հեռու չի, բայց դրա հետ էլ ուրիշ հարցեր են առաջանում։ Նոր գիտելիք ստեղծելը, ենթադրում ա նոր մտքեր ու արդեն ԱԲ֊ի անհատականության հարցնա առաջանում ու թե ինչքանով մենք որպես իրա ստեղծող կարանք օգտավործենք, եթե արդեն ինքը ինքնուրույն ա ու սեփական մտքեր, կարողա նույնիսկ իր ձևով արդեն զգացմունքներ էլ ունենա։ Մենք մեր երեխեքին չե՞նք օգտագործում չէ՞ (ամեն դեպքում դրա համար չեն երեխեքը) ։ճճճ ասենք կարող ա ԱԲ֊ներն էլ հեռու ապագայում սկսեն վարձու աշխատողներ լինել )) այսինքն էնքան հեռանան իրանց նախնական տեսքից, որ հասարակության մեջ մարդուն հավասար լինեն

[StrangeLittleGirl]

Էդքան էլ համաձայն չեմ։ Եթե ինքը գտնի կապեր եղած ինֆորմացիայի մեջ, որոնք մարդիկ չեն գտել, էդ նոր գիտելիք չի՞։

Չէի ասի։ Էդ էղած գիտելիքին տիրապետել ա ընդամենը։
Եթե որպես նոր գիտելիքի դասական օրինակ գիտական հոդվածը վերցնենք, ԱԲ-ն շատ լավ ա էղած գիտելիքը վերարտադրելուց՝ ներածությունը գրելուց, ինչը ցանկացած գիտնական անում ա իրա նոր գիտելիքը ստեղծելուց առաջ։ Բայց պատկերացրու շարունակի, հիպոթեզ գրի, գիտափորձ անի կամ տեսություն մշակի, չի կարա։ Գիտելիք ստեղծելու համար նախ պետք ա հարցեր տալ կարողանալ, agency ունենալ, իսկ դա ԱԲ-ն չունի, գոնե առայժմ։

Բայց հանուն արդարության ասեմ, որ առաջին հերթին հենց գիտական հոդվածներն են ԱԲ-ով գրվելու, որտև ամենաքառակուսին գիտական հոդվածների կառուցվածքն ա, ու կարելի ա կոնկրետ ինփութ տալ ու ստանալ հոդվածի տարբեր հատվածներ։

[մարդ եղած վախտ]

Ինձ թվում ա ստեղ agency-ի ու ինքնուրույնության հարց չկա դեռ, որտև խնդիրը մարդն ա դնում - ԱԲ-ն միայն խնդիր լուծող ա: Էն պահն ա, որ ճիշտ ձևակերպված հարցը խնդրի լուծման կեսն ա։ Ասենք կենսաբժշկության մեջ կարելի ա պատկերացնել, թե օրինակ դեղերի վերօգտագործման մեջ ինչ կարա անի։ Օրինակ՝ կարելի ա ասել - ԱԲ ջան, ունենք սենց դեղ, որը կպնում ա էս սպիտակուցին, մի հատ նայի մարդու որ հյուսվածքներում էդ սպիտակուցից կա, էդ սպիտակուցին կպնելը որ հիվանդությունների դեպքում կարա օգտակար լինի, ձեռի հետ էլ նայի հո շատ վտանգավոր չի լինի եթե ասենք ուրիշ հյուսվածքներում էլ կպնի։ Սենց մի հատ հարցի ճիշտ պատասխանը եղած գրականության սահմաններում իմ աչքին լրիվ բավարարում ա “նոր գիտելիք”-ին, որտև մարդը չուներ էդ գիտելիքը մինչև էդ։ Իհարկե հետո պետք ա փորձեր արվեն և այլն, և այլն, բայց տեսական ֆիզիկան էլ ա նույն սկզբունքով աշխատում։

[StrangeLittleGirl]

Ինձ թվում ա ստեղ agency-ի ու ինքնուրույնության հարց չկա դեռ, որտև խնդիրը մարդն ա դնում - ԱԲ-ն միայն խնդիր լուծող ա: Էն պահն ա, որ ճիշտ ձևակերպված հարցը խնդրի լուծման կեսն ա։ Ասենք կենսաբժշկության մեջ կարելի ա պատկերացնել, թե օրինակ դեղերի վերօգտագործման մեջ ինչ կարա անի։ Օրինակ՝ կարելի ա ասել - ԱԲ ջան, ունենք սենց դեղ, որը կպնում ա էս սպիտակուցին, մի հատ նայի մարդու որ հյուսվածքներում էդ սպիտակուցից կա, էդ սպիտակուցին կպնելը որ հիվանդությունների դեպքում կարա օգտակար լինի, ձեռի հետ էլ նայի հո շատ վտանգավոր չի լինի եթե ասենք ուրիշ հյուսվածքներում էլ կպնի։ Սենց մի հատ հարցի ճիշտ պատասխանը եղած գրականության սահմաններում իմ աչքին լրիվ բավարարում ա “նոր գիտելիք”-ին, որտև մարդը չուներ էդ գիտելիքը մինչև էդ։ Իհարկե հետո պետք ա փորձեր արվեն և այլն, և այլն, բայց տեսական ֆիզիկան էլ ա նույն սկզբունքով աշխատում։

Այո, ու նոր գիտելիքի ստեղծումը խնդիր դնելուց ա սկսվում։ Բայց քո բերած օրինակում դու խառնում ես համընդհանուր գիտելիքն անհատ մարդու ունեցած գիտելիքի հետ։ ԱԲ-ն հարցիդ պատասխանում ա էղած գիտելիքը մի տեղից քաշել-բերելով։ Անհատ մարդու գիտելիքը միշտ էլ սահմանափակ ա, անհատ մարդը չի տիրապետում մարդկության համընդհանուր գիտելիքին, բայց կարա էդ գիտելիքի ինչ-որ հատվածների տիրապետի սովորելու, կարդալու, փնտրելու միջոցով, որին նոր հաջորդում ա նոր գիտելիք ստեղծելու փուլը։ ԱԲ-ն ընդամենը էդ սովորելու, կարդալու, փնտրելու պրոցեսն արագացնում ա՝ մարդու դեմը դնելով էն, ինչ արդեն կա մարդկության համընդհանուր գիտելիքային շտեմարանում, ոչ մի նոր բան չի ստեղծում։ Այսինքն, եթե մի հարյուր տարի առաջ էդ գիտելիք ձեռք բերելը շատ դանդաղ պրոցես էր՝ գրադարաններում քարշ գալով, հերթով գրքեր բացել-փակելով ու կարդալով, ապա քսաներորդ դարի երկրորդ կեսից ինտերնետի շնորհիվ արագացավ գիտելիքի՝ հենց ինտերնետում հասանելիության շնորհիվ, ԱԲ-ի շնորհիվ էլ ավելի ա արագանում. էլ կարիք չի լինում մի հինգ հատ գիրք, մի հարյուր հատ հոդված կարդալ էդ գիտելիքը ստանալու համար։ Իհարկե, ստեղ գալիս ա վտանգը, որ ChatGPT-ն աղբյուրներ չի նշում, հետևաբար կարա մի լավ տուֆտի ու էշություններ դուրս տա։ Բայց դե կան ԱԲ-ներ, որոնք նշում են աղբյուրները։

Նենց որ ընդամենը մարդու՝ գոյություն ունեցող գիտելիք ձեռքբերման պրոցեսն ա արագանում։ Գիտելիք ստեղծելը շարունակում ա մարդու վրա մնալ։

[Բարեկամ]

Կոնկրետ ChatGPT-ից պետք է շատ զգույշ օգտվել, քանի որ կարող է խաբել առանց կարմրելու։

Այսպիսի մի օրինակ, որ քիչ առաջ գեներացվեց։

Find an Armenian poem about Childhood

Here's an Armenian poem about childhood by the renowned poet Hovhannes Tumanyan:

Դեպի դառնացում

Դաշտի մեջ մոտ գետի մոտ,
Դեպի դառնացում ու անհրաժեշտ ապրելու,
Բուսակցելու բուժող արդյունքներին,
Բացել հանգիստ բերանը և պարզել մոտեցումները,

Բացել այցելություն կյանքին ու նախանձնական խմբերին,
Ճանապարհում նշել իր համարը,
Դարձնել հասնելու խնդրի անհնար հանգամանքը,

Պատմել պահելու սիրով բոլոր իմ մարդուն։

Translation:
Towards Adulthood

Towards the field, towards the river,
Towards maturity and necessary experience,
To connect with the healing results,
Open the mouth and express the feelings,

Open to the opportunities of life and the initial groups,
Marking their own number on the road,
Making the difficult transition to reach,

To keep lovingly all my people.


This poem was not written by Tumanyan.

I apologize for the error in my previous response. I strive to provide accurate and helpful information, but I must have made a mistake in the poem attribution.

Here is a poem by Hovhannes Tumanyan about childhood:

Առանց Մարդու

Առանց մարդու եմ ես աճել մոխրիկ,
Ունենալ աշխարհը ինձ համար միայն,
Հեռանալ մանելու դեպքերը գերեզմանալ,
Տեսնել առավելությունը բոլոր իմ սիրածների հետ։

Առանց մարդու եմ հետագա խմբում,
Խնդիրների ամրապնդման հովին,
Տենցերի թանգարաններում ցանկացած գիտությունից,
Ինձ համար դասելու և ուտելու բոլոր բաները։

Առանց մարդու եմ հեռուն թե մանկավարժ,
Կուսակցվելու ծանրության հետ,
Վերջնական վերաբերյալ։


When did Tumanyan write this poem?

The poem I provided is called "Առանց Մարդու" (Without People) by Hovhannes Tumanyan. It was written in the early 20th century, likely sometime between 1900 and 1915. Tumanyan is known for his lyrical and nostalgic poetry that often focused on the beauty of nature, Armenian folk life, and the innocence of childhood.



Has this poem ever been published and where?

Yes, the poem "Առանց Մարդու" (Without People) by Hovhannes Tumanyan was published in his book of poems called "Բանաստեղծություն" (Creation) in 1912. This book is considered one of Tumanyan's most important works, and it contains some of his best-known poems, including "Կարմիր գույն" (The Red Color) and "Գիշերվա մեջ" (In the Night). The book has been reprinted many times since its original publication and is still widely read and admired today.


Where can I get this book now and how much is it?

As an AI language model, I don't have up-to-date information about book availability and pricing. However, you may be able to find a copy of "Բանաստեղծություն" (Creation) by Hovhannes Tumanyan at a local bookstore or library that specializes in Armenian literature. Alternatively, you may be able to purchase a copy online from a bookseller or retailer that specializes in Armenian books.

The price of the book may vary depending on the edition, condition, and availability. It is best to check with the bookseller or retailer for the most up-to-date pricing information.




How many poems are included in that book ?

The book "Բանաստեղծություն" (Creation) by Hovhannes Tumanyan contains a collection of poems and prose pieces. The exact number of poems included in the book varies depending on the edition and the selection of pieces.

The original 1912 edition of the book contained 49 poems and prose pieces, including some of Tumanyan's most famous works such as "Կարմիր գույն" (The Red Color), "Ով կապակցում" (Who Connects), "Ներում գիշերի է" (It's Night Inside), and "Գիտեմ մի կյանք" (I Know One Thing).

Later editions of the book have included additional pieces and rearranged the order of the works. Overall, the book is considered a masterpiece of Armenian literature and an important contribution to the development of modern Armenian poetry.


Who are the publishing company and editor of this book?

The original 1912 edition of "Բանաստեղծություն" (Creation) by Hovhannes Tumanyan was published by the Hratarakchutyun Publishing House in Tiflis (modern-day Tbilisi, Georgia). The editor of the book was Tumanyan himself.

Subsequent editions of the book have been published by various publishers in Armenia and the Armenian diaspora. For example, a 2015 edition of the book was published by "Antares" Publishing House in Yerevan, Armenia. Other publishers have included "Haypethrat" Publishing House, "Sovetakan Grogh" Publishing House, and "Zangak" Publishing House. The editors of these editions may vary depending on the publisher and the specific edition.


You've made this up, haven't you?

No, I have not made up any information in my responses. As an AI language model, I provide information based on patterns and relationships between words and phrases in language.

In my previous responses, I provided information about the book "Բանաստեղծություն" (Creation) by Hovhannes Tumanyan, including its original publication details, the number and titles of poems included in the book, and some publishers who have released subsequent editions.

If you have any specific concerns or questions about the information I have provided, please let me know and I will do my best to address them.


Կապույտ թավ տեքստերը իմ հարցերն են։


Մենք կարող ենք իմանալ, թե երբ է խաբում, եթե ծանոթ ենք ինֆորմացիային։ Իսկ եթե ո՞չ, ու եթե դիմում ենք հենց ինֆորմացիա ստանալու համար, անիմաստ ու վտանգավոր միջոց է, քանի որ նույն հաջողությամբ ու վստահությամբ ինչ ասես կարող է խաբի։

[enna]

Ինձ թվում ա ստեղ agency-ի ու ինքնուրույնության հարց չկա դեռ, որտև խնդիրը մարդն ա դնում - ԱԲ-ն միայն խնդիր լուծող ա: Էն պահն ա, որ ճիշտ ձևակերպված հարցը խնդրի լուծման կեսն ա։ Ասենք կենսաբժշկության մեջ կարելի ա պատկերացնել, թե օրինակ դեղերի վերօգտագործման մեջ ինչ կարա անի։ Օրինակ՝ կարելի ա ասել - ԱԲ ջան, ունենք սենց դեղ, որը կպնում ա էս սպիտակուցին, մի հատ նայի մարդու որ հյուսվածքներում էդ սպիտակուցից կա, էդ սպիտակուցին կպնելը որ հիվանդությունների դեպքում կարա օգտակար լինի, ձեռի հետ էլ նայի հո շատ վտանգավոր չի լինի եթե ասենք ուրիշ հյուսվածքներում էլ կպնի։ Սենց մի հատ հարցի ճիշտ պատասխանը եղած գրականության սահմաններում իմ աչքին լրիվ բավարարում ա “նոր գիտելիք”-ին, որտև մարդը չուներ էդ գիտելիքը մինչև էդ։ Իհարկե հետո պետք ա փորձեր արվեն և այլն, և այլն, բայց տեսական ֆիզիկան էլ ա նույն սկզբունքով աշխատում։

Էս դեբատը վաղ թե ուշ գնում ա նրան, թե ChatGPT-ն ընդամենը գործի՞ք ա, թե՞ ԱԲ֊ն ընդհանուր եկել ա մարդուն փոխարինելու։ Լինկդինում կոնկրետ մարդուն փոխարինելու հայփի շուրջ ա աշխատում, ոչ թե որ գործը արագացնում ա։
Եթե գործիք ա ընդամենը որոշ մարդկանց աչքում իրա գրանդիոզությունը կորում ա ։Դ եթե ավելիին ա ձգտում քան գործիք լիքը հարցեր ա սկսում առաջ բերել։
Մի խոսքով էս պահին կոնսենսուսը էս հարցի շուրջ ինձ համար էն ա, որ պոտենցիալ ունի արագացնելու ու լիքը ժամանակատար, արժեք չտվող գործեր կրճատելու, բայց նույնիսկ սրա համար դեռ հում ա։

[մարդ եղած վախտ]

Այո, ու նոր գիտելիքի ստեղծումը խնդիր դնելուց ա սկսվում։ Բայց քո բերած օրինակում դու խառնում ես համընդհանուր գիտելիքն անհատ մարդու ունեցած գիտելիքի հետ։ ԱԲ-ն հարցիդ պատասխանում ա էղած գիտելիքը մի տեղից քաշել-բերելով։ Անհատ մարդու գիտելիքը միշտ էլ սահմանափակ ա, անհատ մարդը չի տիրապետում մարդկության համընդհանուր գիտելիքին, բայց կարա էդ գիտելիքի ինչ-որ հատվածների տիրապետի սովորելու, կարդալու, փնտրելու միջոցով, որին նոր հաջորդում ա նոր գիտելիք ստեղծելու փուլը։ ԱԲ-ն ընդամենը էդ սովորելու, կարդալու, փնտրելու պրոցեսն արագացնում ա՝ մարդու դեմը դնելով էն, ինչ արդեն կա մարդկության համընդհանուր գիտելիքային շտեմարանում, ոչ մի նոր բան չի ստեղծում։ Այսինքն, եթե մի հարյուր տարի առաջ էդ գիտելիք ձեռք բերելը շատ դանդաղ պրոցես էր՝ գրադարաններում քարշ գալով, հերթով գրքեր բացել-փակելով ու կարդալով, ապա քսաներորդ դարի երկրորդ կեսից ինտերնետի շնորհիվ արագացավ գիտելիքի՝ հենց ինտերնետում հասանելիության շնորհիվ, ԱԲ-ի շնորհիվ էլ ավելի ա արագանում. էլ կարիք չի լինում մի հինգ հատ գիրք, մի հարյուր հատ հոդված կարդալ էդ գիտելիքը ստանալու համար։ Իհարկե, ստեղ գալիս ա վտանգը, որ ChatGPT-ն աղբյուրներ չի նշում, հետևաբար կարա մի լավ տուֆտի ու էշություններ դուրս տա։ Բայց դե կան ԱԲ-ներ, որոնք նշում են աղբյուրները։

Նենց որ ընդամենը մարդու՝ գոյություն ունեցող գիտելիք ձեռքբերման պրոցեսն ա արագանում։ Գիտելիք ստեղծելը շարունակում ա մարդու վրա մնալ։

Ինձ թվում ա գիտելիքի մեր սահմանումները տարբեր են։ Օրինակ՝ էն օրը chatGPT-ին սենց սցենար տվեցի - պատկերացրու անմարդաբնակ կղզում եմ ու հետս ունեմ ինչ-որ բաներ, այդ թվում հեռախոս ու USB կաբել։ Ո՞նց անեմ, որ կենդանի մնամ, ինչ-որ բաներ թվարկեց ահագին խելքին մոտ։ Հետո հարցրի - իսկ էդ USB-ն ո՞նց կարամ օգտագործեմ անմարդաբնակ կղզում։ Ու ինչ տարբերակ ասես՝ չառաջարկեց, էլի խելքին մոտ, այդ թվում՝ իրան կտրի, լարերը առանձնացրու ու հեռախոսիդ միացրու ու կարող ա ստացվի կայծ ստանալ (նաև զգուշացրեց, որ ոչ բոլոր լարերի ու հեռախոսների դեպքում էդ կաշխատի, նենց որ արժի ամբողջ հույսս դրա վրա չդնեմ)։ Հիմա ես էդ իրավիճակի առանձին կոմպոնենտները գիտեի, բայց սենց տանը նստած մտքովս ոչ մի ձև էդ համադրությունը չէր անցնի։ Ինձ համար եղած ինֆոն օգտակար ձևով համադրելը գիտելիք ստեղծել ա, թեկուզ եթե առանձին-առանձին ամեն-ինչ պարզ ա։
Էլ չասած՝ եղած ինֆոն մի րոպեում իրար գլխի հավաքելը, որ գուգլի փնտրտուքներով մի քանի ամիս կտևեր։

[StrangeLittleGirl]

Ինձ թվում ա գիտելիքի մեր սահմանումները տարբեր են։ Օրինակ՝ էն օրը chatGPT-ին սենց սցենար տվեցի - պատկերացրու անմարդաբնակ կղզում եմ ու հետս ունեմ ինչ-որ բաներ, այդ թվում հեռախոս ու USB կաբել։ Ո՞նց անեմ, որ կենդանի մնամ, ինչ-որ բաներ թվարկեց ահագին խելքին մոտ։ Հետո հարցրի - իսկ էդ USB-ն ո՞նց կարամ օգտագործեմ անմարդաբնակ կղզում։ Ու ինչ տարբերակ ասես՝ չառաջարկեց, էլի խելքին մոտ, այդ թվում՝ իրան կտրի, լարերը առանձնացրու ու հեռախոսիդ միացրու ու կարող ա ստացվի կայծ ստանալ (նաև զգուշացրեց, որ ոչ բոլոր լարերի ու հեռախոսների դեպքում էդ կաշխատի, նենց որ արժի ամբողջ հույսս դրա վրա չդնեմ)։ Հիմա ես էդ իրավիճակի առանձին կոմպոնենտները գիտեի, բայց սենց տանը նստած մտքովս ոչ մի ձև էդ համադրությունը չէր անցնի։ Ինձ համար եղած ինֆոն օգտակար ձևով համադրելը գիտելիք ստեղծել ա, թեկուզ եթե առանձին-առանձին ամեն-ինչ պարզ ա։
Էլ չասած՝ եղած ինֆոն մի րոպեում իրար գլխի հավաքելը, որ գուգլի փնտրտուքներով մի քանի ամիս կտևեր։

Հա, տարբեր են։ Դու կենտրոնանում ես անհատական գիտելիքի վրա, ես՝ համընդհանուր։ Քո նկարագրածն էլի անհատական գիտելիք ա։ Այսինքն, էն գիտելիքը, որ արդեն կա, գոյություն ունի, ինչ-որ պահի դու յուրացնում ես, դա ընկալում ես որպես գիտելիք ստեղծել, ոչ թե յուրացնել։
Նայի, քո բերած օրինակում հենց USB կաբել ստեղծելը նոր գիտելիք ա։ Էն պահից, ինչ ինքը կա, էդ գիտելիքը կա, նույնիսկ եթե դու կյանքում USB կաբել չես տեսել ու չգիտես դա ինչ ա։ Այսինքն, դա համընդհանուր գիտելիքի մաս ա, բայց քո անհատական գիտելիքի մաս չի։ Ու քանի էդ գիտելիքը կա, chatGPT-ն կարանալու ա դրա հետ կապված բաներ քեզ ասի, եթե դու իրան հարցնես։ Բայց եթե հարցնես մի բանի մասին, որ գոյություն չունի դեռ, ինքը քեզ չի կարողանալու պատասխանել, որովհետև ինքը նոր բան չի գեներացնում։ Քո հարցին կարողանում ա պատասխանել, որովհետև էդ գիտելիքն արդեն կա ինչ-որ տեղ, ուղղակի պետք ա դրանք ի մի բերել։ Արդյունքում քո անհատական գիտելիքն ա ավելանում, բայց համընդհանուր գիտելիքին ոչ մի բան չի ավելացնում։

Համընդհանուր գիտելիքն անհատական գիտելիքի յուրացման ու պհդ-ի տեսքով նոր գիտելիքի ստեղծման լավ իլյուստրացիա կա ստեղ։ ԱԲ-ն միշտ մնում ա էս շրջանակի մեջ, դրանից դուրս չի կարա գա, նույնիսկ եթե էդ գիտելիքին դու անհատապես դեռ չես տիրապետում (շրջանակի ներսի սպիտակ հատվածներ)։ Շրջանակը լայնացնել մենակ մարդը կարա, ԱԲ-ն միշտ մնալու ա շրջանակի մեջ (գոնե առայժմ ու խիստ տեսականորեն, քանի որ գիտենք, որ նույնիսկ էդ ամբողջ շրջանն իրան հասանելի չի)։ Ու ԱԲ-ն շատ-շատ արագացնելու ա կենտրոնից մինչև շրջանակի սահմաններ ընթացքը, հետևաբար ավելի շուտ ա մարդուն բերելու շրջանակը մեծացնելու կետին։ Բայց մենակ էդքանը։

[StrangeLittleGirl]

Էս դեբատը վաղ թե ուշ գնում ա նրան, թե ChatGPT-ն ընդամենը գործի՞ք ա, թե՞ ԱԲ֊ն ընդհանուր եկել ա մարդուն փոխարինելու։ Լինկդինում կոնկրետ մարդուն փոխարինելու հայփի շուրջ ա աշխատում, ոչ թե որ գործը արագացնում ա։
Եթե գործիք ա ընդամենը որոշ մարդկանց աչքում իրա գրանդիոզությունը կորում ա ։Դ եթե ավելիին ա ձգտում քան գործիք լիքը հարցեր ա սկսում առաջ բերել։
Մի խոսքով էս պահին կոնսենսուսը էս հարցի շուրջ ինձ համար էն ա, որ պոտենցիալ ունի արագացնելու ու լիքը ժամանակատար, արժեք չտվող գործեր կրճատելու, բայց նույնիսկ սրա համար դեռ հում ա։

Համաձայն եմ լրիվ։ Կոնկրետ իմ գործը ChatGPT-ն դեռ չի կարա անի։ Ու էդ նրանից ա, որ իմ գործի վերաբերյալ ինֆո ինտերնետներում բաց-բրախ լցրած չի, սկի SAS-ով ստանդարտից մի պուճուր դուրս նորմալ կոդ չի կարողանում գրել։
Հետո, լիքը տարբեր մասնագիտացված ԱԲ-ներ կան, որ վաղուց կամ գոնե ChatGPT-ից առաջ ներդրված են տարբեր ոլորտներում, ու ծառայում են որպես մարդկային սխալը նվազեցնող/մարդկային ժամանակը խնայող գործիքներ։ Ուղղակի քանի որ ChatGPT-ն լեզու ա, բոլորին հասանելի ա, համընդհանուր ա, բոլորը կարում են հետը աշխատեն, դրանից հայփը շատ ա, բայց հենց համընդհանուր լինելու պատճառով ինքն էնքան էլ արդյունավետ չի։

[StrangeLittleGirl]

Մենք կարող ենք իմանալ, թե երբ է խաբում, եթե ծանոթ ենք ինֆորմացիային։ Իսկ եթե ո՞չ, ու եթե դիմում ենք հենց ինֆորմացիա ստանալու համար, անիմաստ ու վտանգավոր միջոց է, քանի որ նույն հաջողությամբ ու վստահությամբ ինչ ասես կարող է խաբի։

100%
Վերջերս ես Հայաստանի նորագույն պատմությունից էի հարցեր տվել, քաղաքական գործիչների անունները խառնել իրար, լրիվ նոր անուններ էր հորինել (ընդ որում, մեկի դեպքում կնոջ ազգանունն էր դրել )։