Մեջբերում Յոհաննես-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Նայոլով էրդողանի վարած ֆանտաստիկ քաղաքականությունը ու հիշելով մեր պատմությունը երկու վիվդ կարամ անեմ․
1. Կրում են ռսները- մոռանում ենք զանգեզուրի մասին, լարծում եմ թուրքայի լավության տակից չերեզ զանգեզուր դուրս կգան։ Ֆորմալ Զանգեզուրի Հայաստանինը կլինի, բայց միջով ոչ թե մենակ միջանցք կանցնի, այլ ինչ զրթ ու զիբիլ ասես ու փաստացի վերահսկողը մենք չենք լինի։
Հետն էլ տարիներ անց կմտնենք էդ միության մեջ։
2.Կրվում են ռսները- ամենայն հավանականությամբ Ղարաբաղի մասին հիշելը ամոթ կլինի, Զանգեզուրը հաստատ կտանք, Երևանը հարցականա, ոշմ էս երկիրը կփակենք, մարդա մեր գործով։
Ֆուլ համաձայն եմ էդ երկու տարբերակների հետ։ 1-ին տարբերակում վախենամ, որ մի բան էլ ստիպեն մեզ՝ թուրքին շնորհակալություն հայտնել, որ Զանգեզուրը վերցրել ա։

Կարճ ասած՝ երկու այլընտրանք կա՝ անպատվություն թե մահ։ Երկուսն էլ ոռի են