Ինձ թվում է՝ դավադիտ են եղել։ Ռիգայում էլ մարտ-ապրիլին մի պահ սաղ վախեցած էին, իրարից հեռու էին մնում, իսկ հիմա ասածիդ պես նախակորոնյան վիճակին են վերադարձել, ու առանց որևէ դիմակների։
Ինձ մի քիչ դժվար է անձնական փորձից դատել դիմակի հոգեբանական էֆֆեկտների մասին, քանի որ շատ սահմանափակ փորձ ունեմ։ Սաղ սաղ ատամնաբուժարանի միջանցքներում եմ ստիպված եղել կրել, մեկ էլ միգրացիոն բաժանմունքում ID քարտս թարմացնելիս։ Այդուհանդերձ զգացել եմ, որ վրաս ազդում է։ Անհամբեր սպասում եմ, թե երբ եմ էդտեղ գործս վերջացնելու, որ էդ էնտերը հանեմ, հանգիստ շնչեմ։ Մարդկանց հետ շփվելուց հաճույք ստանալու մասին նույնիսկ խոսք չի գնում։
Էջանիշներ