Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
1. Ի՞նչ եք կարդում հիմա
Օրհան Փամուկի «Ձյունը»
2. Ինչու՞ որոշեցիք կարդալ հենց դա
Եսի՞մ: Տանը կար, ասեցի՝ տեսնեմ ինչ ա: Վերջիվերջո, հեղինակը նոբելիստ ա:
3. Գիրքն ինչպե՞ս է սկսվում (առաջին նախադասությունը)
The silence of snow, thought the man sitting just behind the bus-driver.
4. Ո՞ր էջն եք հասել
138
5. Ձեր կարծիքը մինչև հիմա
Սկզբում դժվար էր կարդացվում, չէի ջոգում՝ ինչ ա ուզում ասած լինի, բայց հիմա արդեն նորմալոտ ա: Հետաքրքիր ա Թուրքիայի հետ ավելի մոտիկից ծանոթանալը:
Հետաքրքիր ա վերջնական կարծիքդ: Պիտի որ դու րդ եկած չլինի, հատկապես եթե Սևակ չես սիրում: Ես չկարողացա կարդամ, ամեն բան տեղին, ամեն պատկեր մտածված խնամքով, լավ աշխատված, բայց էդ ջիգերն ու ջանքերը աչք են մտնում, էն որ ամեն պատկերից հետո մտածում ես` ախ հա, էս դրա համար ա ուրեմն տենց: Ոնց որ ակադեմիկ գրած լինի, ոչ մի ինքնաբուխություն, ոչինչ ինքնին: Մի այլ կարգի հոգնեցրեց ու ձանձրացրեց: Մեկ էլ տենց հոգնել Ուլիսեսի հայերեն թարգմանությունից, էս դեպքում թարգմանչի տվայտանքներն էին ակնառու ու տհաճորեն հոգնեցնող, Փամուկի դեպքում թարգմանության խնդիր չի, այլ զուտ հեղինակի: