Ոնց որ ձեր մոտ չի ստացվում Արտակին համոզել-չհամոզելը։
Եկա մի երկու բան էլ ես գրեմ, միգուցե իմ մոտ ստացվի
Արտ ջան, գիտես, չէ՞, որ ես էլ հեծանվով երկար ճանապարհ գնալ չեմ կարող։ Այսինքն ինչքան անարդար կլինի, որ դու գնաս հեծանվարշավ, իսկ ես տունը նստած եղունգներս կրծեմ։ Ես օրինակ, էդ ընթացքում կարամ ձեր հետևից մեքենայով գամ ու դրանով կկոմպենսացնեմ հեծանիվ չքշելս ու, միգուցե անհրաժեշտության դեպքում միշտ ձեր կողքը լինեմ
Խոստանում եմ, որ մեքենա վերցնենք, դու հեծանիվ քշելդ չես թարգի
մեքենան ընտանեկան ա լինելու, ոչ թե անձնական, որ նստես գնաս գործի, հետ գաս
Ուրիշ բան, որ կարիք ունենաս մեքենայով տուն գալու, կարաս անձնական վարորդիդ դիմես էդ հարցով։ Բացի դա, երբ դու հեծանիվով, իսկ մենք մեքենայով լինենք, երեկոյան տուն գալուց կարիք չի լինի մի ժամից ավելի հեծանվային տաքսու սպասել, այլ ընդամենը մեր մեքենայի պոչին կկապենք հեծանիվդ ու տուն կգանք։
Երեխեքը մեծանում են, ու իրանց ցանկություններն ու կարիքները ևս մեծանում են։ Դեռ ձմեռ ա, բայց արդեն ամառվա Սևան գնալու պլաններ են կազմում...
Հա, գիտեմ, որ թանկ հաճույք ա լինելու։ Բայց, ինձ թվում ա, արդարացված ա լինելու։ Դրան գումարած, բալային համակարգը սարերի հետևում չի...
Էջանիշներ