Միջանձնային հարաբերություններ

[LisBeth]

Չէ, գաղտնիք չի։
Նախ, իմ հիմնական պահանջներից մեկը մասնագիտությունն ա (իհարկե բավական լայն իմաստով)։ Իհարկե, կարաս ասես՝ էս ինչ քառակուսի ես մտածում, բայց փորձը ցույց ա տվել, որ ես որպես անձ էդ կոնկրետ խմբի մասնագիտություններից դուրս մարդկանց հետ շփվել ուղղակի չեմ կարողանում, ուր մնաց մտերմանալ, ու շատ արագ զրույցի նյութը սպառվում ա։

Հետո, հավասարությունն ա։ Ես չեմ կարա տունը նստող, էրեխա մեծացնող կին լինեմ։ Ինձ պետք ա, որ հարաբերություններում դերերի հավասար վերաբաշխում լինի (ի դեպ, սա շատ հեշտ ա հենց առաջին ժամադրության ժամանակ պարզելը) ու իմ ազատությունը կարևորվի (ինչպես և ես եմ դիմացինի ազատությունը կարևորում)։

Հետո գալիս են նաև քաղաքական հայացքները։ Ծայրահեղ աջ հայացքներով մարդու հետ ես երկար չեմ ձգի։

Կարևոր են նաև նախասիրությունները, ու որ մեր նախասիրություններում ընդհանրություններ լինեն (պարտադիր չի մեկը մեկին համընկնող, ընդհանուր եզրերը հերիք են)։

Պիտի դիմացինս էնքան խելացի լինի, որ ես զգամ, որ իրանից սովորելու լիքը բան ունեմ։ Ու էդքանով հանդերձ պիտի իմ գիտելիքները որպես սպառնալիք չտեսնի, այլ դիտարկի որպես սովորելու աղբյուր։

Էս բոլորը առաջին երկու ժամադրությունների ընթացքում հնարավոր ա պարզել ու որոշել՝ շարունակե՞լ, թե՞ բան դուրս չի գա։ Պատկերացրու, էղել են լիքը դեպքեր, որ դիմացինը բոլոր կետերին բավարարել ա, բայց մի քանի ամսից ավել չենք ձգել զանազան պատճառներով (զգացմունքների ի սպառ բացակայություն ինչ֊ինչ պատճառներով, տվյալ պահին լուրջ հարաբերություն ունենալու ցանկության բացակայություն, աշխարհագրական խնդիրներ և այլն)։

Իսկ եղե՞լ ա որ զգացմունքներ լինեն, բայց էդ մարդը ոչ մի կետի կամ կետերից որևէ մեկի չհամապատասխանի։ Նման դեպքերում հարաբերությունները խզում, անցնում ես հաջորդ վարյանտի՞ն։

[Mephistopheles]

հեսաԲբուրինկասեմ

[StrangeLittleGirl]

Ինձ հետաքրքիր ա, եթե խնդիրը դիտարկենք բռնության ենթարկող անձի գոյությունը, այլ ոչ թե այն որ պաշտպանողական մեթոդիկա բացարձակապես գոյություն չունի, ապա ի՞նչ տիպի լուծունմեր ես դու ակնկալում։ Ասենք հայտնաբերեցիր, ի՞նչ պատժի մասին ա խոսքը։
Նախ և առաջ պետք ա ապացուցել, որ տվյալ անձը գիտակցաբար իրականացրել ա որոշակաի գործողություններ, որոնք բերել են հոգեբանական վնասվածքի։ Այսինքն որ բուն բռնություն ա տեղի ունեցել, այլ ոչ թե փոխհարաբերություններ, որոնք մինչև ինչ որ մի պահի ընդունելի են եղել, ու դադարեցնելուց հետո սկսվել ա միմյանց վրա ցեխ շպրտելու ողբերգություն։
Էլի եմ ասում, կոնկրետ այս պատմությունը ու ցանկացած նմանատիպ պատմություն, որ դու իմանում ես միայն մի կողմից, թերի ա, ու դու չես կարա դրա վրա հիմնվելով որևէ բան ապացուցես, կամ որևէ խնդիր լուծես, հատկապես սենց անպրոդուկտիվ մեթոդով, երբ աջ ու ձախ, եթեներ ու բայցեր են։ Ամուսինը չի լսում, չի կարա բաժանվի, ո՞րն ա սրա ելքը քո պատկերացմամբ։
Ես ոչ իրան, ոչ էլ ժասմինային հիմար չեմ համարում։ Ես իրանց չեմ էլ ճանաչում, զուտ խոսում եմ իրադրության մասին, առանց անձերին ներքաշելու։

Ինչ վերաբերվում ա նորից հայտնվելուն, լրիվ հնարավոր ա։ Ես չէի բացառի, դատելով հոդվածից։

Բյուր եթե ինքդ քեզ կարողանում ես պաշտպանել բռնությունից, թեկուզ և բռնաբարությունից, դրանով իսկ չես արդարացնում բռնության գոյության իրավունքը։ Աբսուրդ ա էս համեմատությունը։ Դու չես կարա վերացնես բռնությունը ի սպառ, բայց կարաս դրանից պաշտպանվես, կամ կանխարգելես նման հարաբերությունների ձևավորումը, կամ ձևավորվածը նկատելով փորձես տարբեր մեթոդներով դուրս գալ դրանից։ Ո՞նց են վերանում նման դրսևորումները, եթե ամբողջ հարաբերության ընթացքում ինքը լուռ տանում ա ամեն ինչ ու երբ բաժանվում ա նոր ա սկսում բարձրաձայնել, էն էլ ոչ թե որպես դրանից ինչ որ բան քաղած ու հասունացած, այլ որպես մյուս կողմի վրա գլորվող մի մեծ բոչկա։

Նայի, ամբողջ խնդիրը հենց նրանում ա, որ էս տեսակի բռնությունն ապացուցելի չի։ Կարծում եմ՝ տվյալ դեպքում միակ լուծումը էսպիսի դեպքերը բարձրաձայնելն ա ու բարձրաձայնողների վրա ցեխ չշպրտելը, որ նմանատիպ իրավիճակներում գտնվող ուրիշ կանայք էլ լուսավորվեն ու հասկանան, որ իրանց վիճակն օքեյ չի։

Էսպիսի իրավիճակներում բաժանվելն էլ լուծում չի, որովհետև շատ երկրներում ամուսնալուծվելու համար երկու կողմերն էլ պիտի համաձայն լինեն, եթե ինչ֊որ արտառոց բան (օրինակ՝ բռնություն) չկա։ Ու մարդիկ անգամ ֆիզիկական բռնությունից են կարում չոր դուրս գալ, ուր մնաց՝ հոգեբանական։ Դու շարունակում ես պնդել, որ պատմության մենակ մի կողմն ա, բայց էս կողմը նկարագրելու համար նույնիսկ բավարար չափով քաջություն ա պետք։ Դու կարաս լսես մյուս կողմին էլ, մյուս կողմը կարա ասի՝ ես հրեշտակ եմ էղել։ Ուրեմն կհավատա՞ս։

Հիշու՞մ ես, երբ մի երկու տարի առաջ մի պեդոֆիլի պատմություն էր պտտվում, հեղինակը նախկին կինն էր։ Ինքը պեդոֆիլի հետ ամուսնացած ա էղել, ոստիկանության դռներն ա ընկել, փորձել բաժանվել, ոչ մի օգուտ չկար։ Վերջը որոշեց գրել էդ ամենի մասին։ Իրա գրելուց հետո նախկին ամուսինն էլ սկսած դեպքերի իրա մեկնաբությունը ներկայացնել։ Ասում էր՝ տենց բան չի էղել, սաղ սուտ ա, վերջին վիրավորանքներն էր շպրտում։ Իհարկե, կարաս իրան ընտրես ու հավատաս, ասես՝ նախկին կինը ստում ա կամ դեպքերի իրա տեսանկյունն ա ներկայացնում։ Բայց մի հատ կանգ առ ու հարցրու՝ ինչու՞ պիտի մարդը վեր կենա, իր անձնական պատմությունը հատուկ ինչ֊որ կայֆի համար գրի առնի։ Երևի ուզում ա խնդրի մասին բարձրաձայնել, երևի ուզում ա նենց անել, որ ուրիշները չհայտնվեն էդ իրավիճակում։ Ու խնդրի լուծումն առաջին հերթին դրա առկայությունն ընդունելն ա։ Երկրորդ քայլը կարա լինի տղաներին ու աղջիկներին մի քիչ ուրիշ ձև դաստիարակելը։ Երրորդ քայլը կարա լինի ձևեր մշակել դատարանում նման բաներն ապացուցելու ու նաև համապատասխան օրենքներ ունենալ։ Բայց առաջին ու ամենակարևոր քայլը սրա գիտակցումն ա։

[StrangeLittleGirl]

Իսկ եղե՞լ ա որ զգացմունքներ լինեն, բայց էդ մարդը ոչ մի կետի կամ կետերից որևէ մեկի չհամապատասխանի։ Նման դեպքերում հարաբերությունները խզում, անցնում ես հաջորդ վարյանտի՞ն։

Չէ, չի էղել։ Իհարկե, տարիների ընթացքում փորձի հետ մեկտեղ ավելի լավ եմ սկսել հասկանալ, թե ես ինչ եմ ուզում։ Բայց ինձ համար Любовь зла, полюбишь и козла արտահայտությունը միշտ խորթ ա էղել, սկսած էն պահից, երբ մեր դասարանի գերազանցիկ աղջիկները սիրահարվում էին դասարանի խուլիգան տղաներին, ու չէի կարողանում հասկանալ, թե դա ոնց ա հնարավոր, որովհետև գերազանցիկ անձս լավ սովորող տղաներին էր սիրահարվում։

[Mephistopheles]

Չէ, չի էղել։ Իհարկե, տարիների ընթացքում փորձի հետ մեկտեղ ավելի լավ եմ սկսել հասկանալ, թե ես ինչ եմ ուզում։ Բայց ինձ համար Любовь зла, полюбишь и козла արտահայտությունը միշտ խորթ ա էղել, սկսած էն պահից, երբ մեր դասարանի գերազանցիկ աղջիկները սիրահարվում էին դասարանի խուլիգան տղաներին, ու չէի կարողանում հասկանալ, թե դա ոնց ա հնարավոր, որովհետև գերազանցիկ անձս լավ սովորող տղաներին էր սիրահարվում։

Guilty pleasure Բյուր ջան...

[Mephistopheles]

՜

Չէ, գաղտնիք չի։
Նախ, իմ հիմնական պահանջներից մեկը մասնագիտությունն ա (իհարկե բավական լայն իմաստով)։ Իհարկե, կարաս ասես՝ էս ինչ քառակուսի ես մտածում, բայց փորձը ցույց ա տվել, որ ես որպես անձ էդ կոնկրետ խմբի մասնագիտություններից դուրս մարդկանց հետ շփվել ուղղակի չեմ կարողանում, ուր մնաց մտերմանալ, ու շատ արագ զրույցի նյութը սպառվում ա։

Հետո, հավասարությունն ա։ Ես չեմ կարա տունը նստող, էրեխա մեծացնող կին լինեմ։ Ինձ պետք ա, որ հարաբերություններում դերերի հավասար վերաբաշխում լինի (ի դեպ, սա շատ հեշտ ա հենց առաջին ժամադրության ժամանակ պարզելը) ու իմ ազատությունը կարևորվի (ինչպես և ես եմ դիմացինի ազատությունը կարևորում)։

Հետո գալիս են նաև քաղաքական հայացքները։ Ծայրահեղ աջ հայացքներով մարդու հետ ես երկար չեմ ձգի։

Կարևոր են նաև նախասիրությունները, ու որ մեր նախասիրություններում ընդհանրություններ լինեն (պարտադիր չի մեկը մեկին համընկնող, ընդհանուր եզրերը հերիք են)։

Պիտի դիմացինս էնքան խելացի լինի, որ ես զգամ, որ իրանից սովորելու լիքը բան ունեմ։ Ու էդքանով հանդերձ պիտի իմ գիտելիքները որպես սպառնալիք չտեսնի, այլ դիտարկի որպես սովորելու աղբյուր։

Էս բոլորը առաջին երկու ժամադրությունների ընթացքում հնարավոր ա պարզել ու որոշել՝ շարունակե՞լ, թե՞ բան դուրս չի գա։ Պատկերացրու, էղել են լիքը դեպքեր, որ դիմացինը բոլոր կետերին բավարարել ա, բայց մի քանի ամսից ավել չենք ձգել զանազան պատճառներով (զգացմունքների ի սպառ բացակայություն ինչ֊ինչ պատճառներով, տվյալ պահին լուրջ հարաբերություն ունենալու ցանկության բացակայություն, աշխարհագրական խնդիրներ և այլն)։

Բյուր application չեք լրացնու՞մ...

բայց ասեմ, եթե էդ ձևով գտել ես մեկին որի հետ երջանիկ ես, ուրեմն էդ քո համար շատ ճիշտ ա... մեկ էլ կաչևոր ա թե ինչքան երկար ա տևում ու ինչ commitment-ներ ունեք..., որ ասում ես "իմ ազատությոնը", երբ որ հարաբերությունների մեջ ես, ազատությունդ արդեն սահմանափակվում ա որտև գնում ես զիջումների, ուղղակի հարց էն ա թե ինչքան սիրով ես գնում էդ զիջումներին...

էն, որ ասում ես անպայման իմ մասնագիտությոինից պտի ունենա ես դա համարումեմ սահմանափակում, ոչ միայն քո ընտրության մեջ այլ նաև մասնագիտոիթյան մեջ... լավ մասնավետը միշտ տարբեր դիսցիպլինաների նկատմամբ սեր ա ունենում ու մասնագիտությունները երբեք ինքնամփոփ չեն լինում որտև էդ ձևով իրանք սահմանափակվում են, լճանում են ու մտնում են փակուղի... դժվար ա գտնել մի նենց մասնագիտություն որը լինի ինքնամփոփ..., եթե տենց մոտենաս միգուցե հետաքրքրություն գտնես այլ մասնագետների մեջ ոչ միայն որպես մասնագետ այլ նաև մարդ...

բայզդե, դու տարիների ընթացքում գտել ես քո ձևը ուրեմն ճիժտը քոնն ա... քո համար...

[StrangeLittleGirl]

՜

Բյուր application չեք լրացնու՞մ...

բայց ասեմ, եթե էդ ձևով գտել ես մեկին որի հետ երջանիկ ես, ուրեմն էդ քո համար շատ ճիշտ ա... մեկ էլ կաչևոր ա թե ինչքան երկար ա տևում ու ինչ commitment-ներ ունեք..., որ ասում ես "իմ ազատությոնը", երբ որ հարաբերությունների մեջ ես, ազատությունդ արդեն սահմանափակվում ա որտև գնում ես զիջումների, ուղղակի հարց էն ա թե ինչքան սիրով ես գնում էդ զիջումներին...

էն, որ ասում ես անպայման իմ մասնագիտությոինից պտի ունենա ես դա համարումեմ սահմանափակում, ոչ միայն քո ընտրության մեջ այլ նաև մասնագիտոիթյան մեջ... լավ մասնավետը միշտ տարբեր դիսցիպլինաների նկատմամբ սեր ա ունենում ու մասնագիտությունները երբեք ինքնամփոփ չեն լինում որտև էդ ձևով իրանք սահմանափակվում են, լճանում են ու մտնում են փակուղի... դժվար ա գտնել մի նենց մասնագիտություն որը լինի ինքնամփոփ..., եթե տենց մոտենաս միգուցե հետաքրքրություն գտնես այլ մասնագետների մեջ ոչ միայն որպես մասնագետ այլ նաև մարդ...

բայզդե, դու տարիների ընթացքում գտել ես քո ձևը ուրեմն ճիժտը քոնն ա... քո համար...

Հա, Մեֆ ջան, պայմանագիր էլ ենք ստորագրում։

Դե բնական ա, որ հարաբերությունները փոխզիջումներ են պահանջում, առանց դրա հնարավոր չի։ Բայց ազատության սահմանափակում ասելով նկատի ունեմ էն բաները, որոնք սովորաբար տղամարդիկ սահմանափակում են անմիջապես որևէ կնոջ հետ հարաբերության մեջ մտնելիս (շփում տղա ընկերների հետ, մենակով ճամփորդել, աշխատել և այլն, և այլն)։

Իսկ ես որևէ տեղ չեմ ասել, որ անպայման պիտի իմ մասնագիտությունից ունենա։ Ասել եմ, որ մասնագիտությունը կարևոր ա, բայց չեմ մանրամասնել, թե ինչ նկատի ունեմ։ Իսկ եթե փակագծերը բացեմ, կտեսնես, որ լիքը տարբեր բաներ կարան մտնեն մեջը։ Թե չէ եթե իմ մասնագիտությունից մենակ ուզեի, հիմա «տունն էի մնացել». մեր ոլորտում տղամարդիկ քիչ են, ով էլ կա, գեյ ա։ Հատուկենտ հետերոներ են, պսակված ու էրեխեքով։

[Mephistopheles]

Հա, Մեֆ ջան, պայմանագիր էլ ենք ստորագրում։

Դե բնական ա, որ հարաբերությունները փոխզիջումներ են պահանջում, առանց դրա հնարավոր չի։ Բայց ազատության սահմանափակում ասելով նկատի ունեմ էն բաները, որոնք սովորաբար տղամարդիկ սահմանափակում են անմիջապես որևէ կնոջ հետ հարաբերության մեջ մտնելիս (շփում տղա ընկերների հետ, մենակով ճամփորդել, աշխատել և այլն, և այլն)։

Իսկ ես որևէ տեղ չեմ ասել, որ անպայման պիտի իմ մասնագիտությունից ունենա։ Ասել եմ, որ մասնագիտությունը կարևոր ա, բայց չեմ մանրամասնել, թե ինչ նկատի ունեմ։ Իսկ եթե փակագծերը բացեմ, կտեսնես, որ լիքը տարբեր բաներ կարան մտնեն մեջը։ Թե չէ եթե իմ մասնագիտությունից մենակ ուզեի, հիմա «տունն էի մնացել». մեր ոլորտում տղամարդիկ քիչ են, ով էլ կա, գեյ ա։ Հատուկենտ հետերոներ են, պսակված ու էրեխեքով։

Բյուր, էն առաջին պարբերության մեջ գրել էիր...

Նախ, իմ հիմնական պահանջներից մեկը մասնագիտությունն ա (իհարկե բավական լայն իմաստով)։ Իհարկե, կարաս ասես՝ էս ինչ քառակուսի ես մտածում, բայց փորձը ցույց ա տվել, որ ես որպես անձ էդ կոնկրետ խմբի մասնագիտություններից դուրս մարդկանց հետ շփվել ուղղակի չեմ կարողանում, ուր մնաց մտերմանալ, ու շատ արագ զրույցի նյութը սպառվում ա։

չգիտեմ, հիմա կոնկրետ խումբը ո՞րն ա... բայց որ ասում ես կոնկրետ խումբ էդ արդեն նեղացնում ա

տղամարդու պարտադրած սահմանափակումը բռնություն ա էտի խոսակցության նյութ չի... ես դա նկատի չունեի..

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, էն առաջին պարբերության մեջ գրել էիր...
չգիտեմ, հիմա կոնկրետ խումբը ո՞րն ա... բայց որ ասում ես կոնկրետ խումբ էդ արդեն նեղացնում ա

Լավ, որ էդքան ուզում ես, կարամ բացեմ փակագծերը. գիտնականներ ու արվեստագետներ բառերի ամենաոչպահպանողական սահմանումներով։ Դե հիմա տես, թե ինչ բազմազան ու բազմաշերտ են էդ ոլորտները։ Բայց դրանցից դուրս մարդկանց հետ որևէ տեսակի ընդհանուր եզր գտնելը ահավոր դժվար ա։

տղամարդու պարտադրած սահմանափակումը բռնություն ա էտի խոսակցության նյութ չի... ես դա նկատի չունեի..

Էն ա, Լիզբեթն ասում ա՝ բռնություն չի։
Ու բացի դրանից բռնություն ա, թե բռնություն չի, էսօր բազմաթիվ կանայք Հայաստանում ու Հայաստանից դուրս ենթարկվում են նմանատիպ բռնության։

[Mephistopheles]

Լավ, որ էդքան ուզում ես, կարամ բացեմ փակագծերը. գիտնականներ ու արվեստագետներ բառերի ամենաոչպահպանողական սահմանումներով։ Դե հիմա տես, թե ինչ բազմազան ու բազմաշերտ են էդ ոլորտները։ Բայց դրանցից դուրս մարդկանց հետ որևէ տեսակի ընդհանուր եզր գտնելը ահավոր դժվար ա։

Էն ա, Լիզբեթն ասում ա՝ բռնություն չի։
Ու բացի դրանից բռնություն ա, թե բռնություն չի, էսօր բազմաթիվ կանայք Հայաստանում ու Հայաստանից դուրս ենթարկվում են նմանատիպ բռնության։

Հասկանալի ա... խի՞ չէիր բացում փակգծերը, ի՞նչ կար էդտեղ որ..

Լիզբեթն ի՞նչ բռնության մասին ա ասում... էն քնած տեղը սեքսի՞...

[Mephistopheles]

Ժասմինի պատմությունը մի երկու շաբաթ առաջ եմ կարդացել։ Ահագին անակնկալի էի եկել, որ ժամանակակից աշխարհում ապրող, զարգացած մարդիկ կարող են սեքսի հետ կապված էս կարգի իրավիճակում հայտնվել, բայց փաստորեն լինում են էսպիսի բաներ․


Ինչքան էլ ապշած լինեմ էս կնոջ ասածից, որ ինքը չգիտեր՝ ինչ է սեքսը կամ արդյոք դա սեքս է, միևնույն է էստեղ միանշանակ զուգընկերոջ կողմից անթույլատրելի քայլ է եղել նման պայմաններում ու նման ճանապարհով աղջկան սեռական կյանքին տանելը։ Սա արդեն իսկ բռնություն է։ Ու իրենց ամբողջ սեռական կյանքը փաստորեն ստեղծվել է արդեն իսկ տրավմատիկ հողի վրա։ Ո՞նց պիտի սա լավ զարգացում ունենար։


Դեռ մի տեղ էլ գրել էր, որ ձև էր անում, թե քնած է, մինչև ամուսինը «իր գործն աներ», մի կողմ քաշվեր։ Քնած մարդու հետ սե՞քս են անում․․․

Իրենց հարաբերություններում միակ խնդիրը իհարկե սեքսը չէր, ըստ պատմածի, բայց սեռական կողմը էնքան էր ապշեցրել ինձ, որ մենակ դրան եմ անդրադառնում։ Զարգացած երկրում ապրող երկու երիտասարդ ուսանող՝ էսպիսի հարաբերությունների մեջ։ Խոսք չունեմ։ Լավ է, որ ամեն ինչ ավարտին է հասել, բայց ավելի լավ կլիներ, որ սկսված էլ չլիներ։

Էդ աղջիկը գուգլ չունե՞ր... ասում ա վիզուալ արվեստի դասերի էր գնում... մմմմ

[LisBeth]

Չէ, չի էղել։ Իհարկե, տարիների ընթացքում փորձի հետ մեկտեղ ավելի լավ եմ սկսել հասկանալ, թե ես ինչ եմ ուզում։ Բայց ինձ համար Любовь зла, полюбишь и козла արտահայտությունը միշտ խորթ ա էղել, սկսած էն պահից, երբ մեր դասարանի գերազանցիկ աղջիկները սիրահարվում էին դասարանի խուլիգան տղաներին, ու չէի կարողանում հասկանալ, թե դա ոնց ա հնարավոր, որովհետև գերազանցիկ անձս լավ սովորող տղաներին էր սիրահարվում։

Բյուր բայց վերևի պահանջների մեջ գերազանցիկ լինելը նշված չէր։ Կազյոլն էլ ահագին լայնիմաստ արտահայտություն ա, կարծում եմ գերազանցիկ լինելը դեռ չի ազատում մեկին այդ կոչմանը արժանանալու պատվից։ Ընդհանրապես ես էլ չեմ կարողանում հասկանալ թե ուսումնական առաջադիմությունները ինչ կապ կարող են ունենալ սիրահարվելու հետ։ Դա ի՞նչ առանձնակի որակ ա տալիս, որ սիրահարվում ես։

[LisBeth]

Լավ, որ էդքան ուզում ես, կարամ բացեմ փակագծերը. գիտնականներ ու արվեստագետներ բառերի ամենաոչպահպանողական սահմանումներով։ Դե հիմա տես, թե ինչ բազմազան ու բազմաշերտ են էդ ոլորտները։ Բայց դրանցից դուրս մարդկանց հետ որևէ տեսակի ընդհանուր եզր գտնելը ահավոր դժվար ա։

Էն ա, Լիզբեթն ասում ա՝ բռնություն չի։
Ու բացի դրանից բռնություն ա, թե բռնություն չի, էսօր բազմաթիվ կանայք Հայաստանում ու Հայաստանից դուրս ենթարկվում են նմանատիպ բռնության։

Ես չեմ ասել բռնություն չի, ես ասել եմ տվյալ նյութի վրա չես կարա պնդես որ բռնություն ա եղել, և հակառակը։
Բայց էս նախադասությունը վերջն ա:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր բայց վերևի պահանջների մեջ գերազանցիկ լինելը նշված չէր։ Կազյոլն էլ ահագին լայնիմաստ արտահայտություն ա, կարծում եմ գերազանցիկ լինելը դեռ չի ազատում մեկին այդ կոչմանը արժանանալու պատվից։ Ընդհանրապես ես էլ չեմ կարողանում հասկանալ թե ուսումնական առաջադիմությունները ինչ կապ կարող են ունենալ սիրահարվելու հետ։ Դա ի՞նչ առանձնակի որակ ա տալիս, որ սիրահարվում ես։

Եթե նկատել ես, տղաների մասին ոչ մի տեղ գերազանցիկ բառը չեմ օգտագործել Բայց լավ առաջադիմությունը ենթադրում ա, որ տվյալ անձը գիտելիքի հանդեպ սեր ունի, իսկ խուլիգաններին իզուր չհիշեցի, որովհետև իրանց համար սովորելն ու ընդհանրապես գիրք դասի բերելն ամոթ էր։ Ու դա ինձ համար բավական խիստ չափանիշ ա՝ սկսած դպրոցական տարիքից, երբ իբր հորմոններն են քեզ ղեկավարում։

[LisBeth]

Եթե նկատել ես, տղաների մասին ոչ մի տեղ գերազանցիկ բառը չեմ օգտագործել Բայց լավ առաջադիմությունը ենթադրում ա, որ տվյալ անձը գիտելիքի հանդեպ սեր ունի, իսկ խուլիգաններին իզուր չհիշեցի, որովհետև իրանց համար սովորելն ու ընդհանրապես գիրք դասի բերելն ամոթ էր։ Ու դա ինձ համար բավական խիստ չափանիշ ա՝ սկսած դպրոցական տարիքից, երբ իբր հորմոններն են քեզ ղեկավարում։

Ինչո՞ւ իբր որ։ Մի անգամ ինքդ ես թեզ առաջ քաշել որ զգացմունքները լրիվ քիմիա են։ Իսկ ինչ քիմիա առանց հորմոնների