Ներգաղթ

[Գաղթական]

Ինձ թվում է, էդ իրավիճակ փոխվելը հենց կյանքի որակին ու պայմաններին է վերաբերվում: Հոգեբանական երևույթը հիմնականում ազատ, արդար, քաղաքակիրթ երկրում ապրելու հաճույքն է, շարքային քաղաքացու համար հնարավորությունների շատացումն է, ուրիշ ի՞նչ:

Դժվարա միանշանակ պատասխանել, քանի որ մարդկանց չեմ հարցրել, թե ինչի են ուզում հետ գնալ:
Միայն իմ անունից կարող եմ ասել, էն էլ խիստ էմոցիոնալ կարողա ստացվի՝ ՊԵՏՉԻ )))

[StrangeLittleGirl]

Եվ կա մի երրորդ տարբերակ էլ՝ երբ ոչ այնքան Հայաստանում քեզ օտար, քո "ամանի" մեջ չզգալու զգացողությունն ա, այլ ուղղակի Հայաստանի ընդհանուր միջավայրը, երևույթները, որոնք քեզ ուղղակիորեն չեն կպնում, ընդհանուր առմամբ քեզ տհաճ են ու անհարմարավետ, թեև ամբողջ կյանքդ էդտեղ ես ապրել, օրինակ՝ մարդկանց խոսելաձն իրար հետ, "ավելորդ" ջերմությունը, հագուկապը, լսած երաժշտությունը, արժեքներն ու ձգտումները, ու էդ կարգի ընդհանուր մթնոլորտի բաներ։ Դա էլ ա հաճախ պատճառ արտագաղթի, որի արդյունքում եթե նույնիսկ քեզ շատ հարազատ էլ չես զգում արտերկրային միջավայրում, ապա գոնե զերծ ես մնում նախկինում քեզ տհաճ մթնոլորտից։ Բայց ես էստեղ, ճիշտն ասած, ողբերգություն եմ տեսնում․ անհայրենիք մարդ։ Ու չեմ կարծում, որ անհայրենիք մարդը լիարժեք երջանիկ ա զգում իրեն իր կյանքում։

Տրիբունի ասածն էլ ընդունում եմ․ Ինչու՞ Հայաստանում անհարմարավետ կյանքով ապրողները պիտի չարչարվեն, Հայաստանը հարմարավետ սարքեն, որ էդ անհարմարավետությունից փախածները հետ գան վայելելու՝ որպես մեծ ադալժենի ու հերոսություն, որ հետ են եկել։ Թող մնային կամ մինչև Շվեդիա դառնալը հետ գային միանալու միասնական չարչարանքին։

Վերջն եք լրիվ Դուք ուրիշի փոխարեն որոշում եք ինչն ա ողբերգություն իրա համար, ինչը՝ չէ։ Մեկը ինձ համար «հայրենիք» հասկացությունը շատ սենտիմենտալ ու աբստրակտ բառ ա, ու ես զզվում եմ էդ բառից։ Ասեք, որ անհայրենիք եմ, ձեր գործն ա։ Բայց ինձ համար կա տուն հասկացություն, ու էդ տունը Կոպենհագենի մեր երեք սենյականոց բնակարանն ա, ուրիշ ոչ մի տեղ։ Ուրիշ ոչ մի տեղ էդքան տանը չեմ զգացել, ինչքան Կոպենհագնում, ինչքան էս կոնկրետ մարդու հետ ու մեր միասին անցկացրած կյանքում։

Ինչ վերաբերում ա Հայաստանը հարմարավետ սարքելուն և այլն, ապա ես ուղղակի չեմ ուզում հետ գալ, ու պըրծ։ Կորցնողը Հայաստանն ա, կորցնողը միշտ էլ Հայաստանն ա լինելու։ Ու պիտի ինձ էնպիսի պայմաններ առաջարկեն, որ ցանկություն առաջանա Հայաստան հետ գնալու։ Առայժմ չկա ու առաջիկայում չի էլ լինելու։ Իմ կյանքը սենց ինձ դզում ա, ես ինձ երջանիկ մարդ եմ համարում։ Ինչու՞ վեշերս հավաքեմ, հետ գնա մի ինչ-որ սենտիմենտալ արժեքի համար, որտեղ երբեք ես ինձ տանը չեմ զգացել։ Ու առավելևս ինչու՞ ընկերոջս քարշ տամ, բերեմ մի երկիր, որտեղ ինքը սկի մի շաբաթից ավել չի դիմանում, ու վտանգեմ իրա երջանկությունը։

[Շինարար]

Վերջն եք լրիվ Դուք ուրիշի փոխարեն որոշում եք ինչն ա ողբերգություն իրա համար, ինչը՝ չէ։ Մեկը ինձ համար «հայրենիք» հասկացությունը շատ սենտիմենտալ ու աբստրակտ բառ ա, ու ես զզվում եմ էդ բառից։ Ասեք, որ անհայրենիք եմ, ձեր գործն ա։ Բայց ինձ համար կա տուն հասկացություն, ու էդ տունը Կոպենհագենի մեր երեք սենյականոց բնակարանն ա, ուրիշ ոչ մի տեղ։ Ուրիշ ոչ մի տեղ էդքան տանը չեմ զգացել, ինչքան Կոպենհագնում, ինչքան էս կոնկրետ մարդու հետ ու մեր միասին անցկացրած կյանքում։

Ինչ վերաբերում ա Հայաստանը հարմարավետ սարքելուն և այլն, ապա ես ուղղակի չեմ ուզում հետ գալ, ու պըրծ։ Կորցնողը Հայաստանն ա, կորցնողը միշտ էլ Հայաստանն ա լինելու։ Ու պիտի ինձ էնպիսի պայմաններ առաջարկեն, որ ցանկություն առաջանա Հայաստան հետ գնալու։ Առայժմ չկա ու առաջիկայում չի էլ լինելու։ Իմ կյանքը սենց ինձ դզում ա, ես ինձ երջանիկ մարդ եմ համարում։ Ինչու՞ վեշերս հավաքեմ, հետ գնա մի ինչ-որ սենտիմենտալ արժեքի համար, որտեղ երբեք ես ինձ տանը չեմ զգացել։ Ու առավելևս ինչու՞ ընկերոջս քարշ տամ, բերեմ մի երկիր, որտեղ ինքը սկի մի շաբաթից ավել չի դիմանում, ու վտանգեմ իրա երջանկությունը։

Բյուր բա հեղափոխության օրերին խի քեզ Հայաստան գցեցիր։ Ասենք ուր հեղափոխական շարժում ա լինում հո չես գնում։ Ինչ որ կապ կա չէ՞:

[Տրիբուն]

Բյուր բա հեղափոխության օրերին խի քեզ Հայաստան գցեցիր։ Ասենք ուր հեղափոխական շարժում ա լինում հո չես գնում։ Ինչ որ կապ կա չէ՞:

Յոհին դանիացի գիտնական ա, իրան հանգիստ թող, ինքը եկել էր զուտ գիտահետազոտական նպատակներով։

[Տրիբուն]

Վերջն եք լրիվ Դուք ուրիշի փոխարեն որոշում եք ինչն ա ողբերգություն իրա համար, ինչը՝ չէ։ Մեկը ինձ համար «հայրենիք» հասկացությունը շատ սենտիմենտալ ու աբստրակտ բառ ա, ու ես զզվում եմ էդ բառից։ Ասեք, որ անհայրենիք եմ, ձեր գործն ա։ Բայց ինձ համար կա տուն հասկացություն, ու էդ տունը Կոպենհագենի մեր երեք սենյականոց բնակարանն ա, ուրիշ ոչ մի տեղ։ Ուրիշ ոչ մի տեղ էդքան տանը չեմ զգացել, ինչքան Կոպենհագնում, ինչքան էս կոնկրետ մարդու հետ ու մեր միասին անցկացրած կյանքում։

Ինչ վերաբերում ա Հայաստանը հարմարավետ սարքելուն և այլն, ապա ես ուղղակի չեմ ուզում հետ գալ, ու պըրծ։ Կորցնողը Հայաստանն ա, կորցնողը միշտ էլ Հայաստանն ա լինելու։ Ու պիտի ինձ էնպիսի պայմաններ առաջարկեն, որ ցանկություն առաջանա Հայաստան հետ գնալու։ Առայժմ չկա ու առաջիկայում չի էլ լինելու։ Իմ կյանքը սենց ինձ դզում ա, ես ինձ երջանիկ մարդ եմ համարում։ Ինչու՞ վեշերս հավաքեմ, հետ գնա մի ինչ-որ սենտիմենտալ արժեքի համար, որտեղ երբեք ես ինձ տանը չեմ զգացել։ Ու առավելևս ինչու՞ ընկերոջս քարշ տամ, բերեմ մի երկիր, որտեղ ինքը սկի մի շաբաթից ավել չի դիմանում, ու վտանգեմ իրա երջանկությունը։

Ազզ ջան, սարքեցիր աջաբ սանդալ ․․․ պայմաններ, բնակարան, հայրենիք, տուն, ընկեր, վեշեր, Հայաստնի ծանր կորուստներ ի դեմս քո երկարաժամկետ կամ հավիտյանս բացակայության (ինքնագնահատականդ զաշկալիվատ ա անում ) ․․․․

Դու Հայաստան չես գալիս, ոչ թե որ Հայաստանում ոռի ա, այլ քանի որ Դանիայում երջանիկ ես։ Ես ոնց հասկանում եմ, դու Սինգապուր էլ չես գնա Դանիայից։ Այսինքն, դու էս ներգաղթի թեմայից դուրս ես։

[Բարեկամ]

Վերջն եք լրիվ Դուք ուրիշի փոխարեն որոշում եք ինչն ա ողբերգություն իրա համար, ինչը՝ չէ։ Մեկը ինձ համար «հայրենիք» հասկացությունը շատ սենտիմենտալ ու աբստրակտ բառ ա, ու ես զզվում եմ էդ բառից։ Ասեք, որ անհայրենիք եմ, ձեր գործն ա։ Բայց ինձ համար կա տուն հասկացություն, ու էդ տունը Կոպենհագենի մեր երեք սենյականոց բնակարանն ա, ուրիշ ոչ մի տեղ։ Ուրիշ ոչ մի տեղ էդքան տանը չեմ զգացել, ինչքան Կոպենհագնում, ինչքան էս կոնկրետ մարդու հետ ու մեր միասին անցկացրած կյանքում։

։

Բայց դու ինչի՞ ես քո վրա վերցնում։ Ես ասացի, որ երրորդ տարբերակ էլ կա ու նշեցի թե դա որն ա, ու կոնկրետ մարդիկ գիտեմ էդպիսի (իրենց խոստովանությամբ), որոնց հիման վրա էլ ծանոթ եմ էդ տարբերակին։ Էնպես որ ոչ մեկի փոխարեն ոչինչ չեմ որոշում տվյալ դեպքում։
Իսկ քեզ, Բյուր ջան, չգիտեմ, չեմ ճանաչում, բայց հետաքրքիր էր, որ ինքդ քեզ որոշեցիր պաշտպանել ընդդեմ էս տարբերակի, թե՝ քանի որ քո մոտ ամեն ինչ կարգին ա, նշանակում ա էդ տարբերակը հնարովի բան ա, տենց բան չկա։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր բա հեղափոխության օրերին խի քեզ Հայաստան գցեցիր։ Ասենք ուր հեղափոխական շարժում ա լինում հո չես գնում։ Ինչ որ կապ կա չէ՞:

Շին, ես հեղափոխությունից դուրս էլ եմ Հայաստան տարին երկու անգամ գալիս, որովհետև էնտեղ ընտանիք ու ընկերներ ունեմ։ Ի տարբերություն «հայրենիք» կոչվող աբստրակտ արժեքի, ինձ համար ընտանիքն ու ընկերները շոշափելի արժեք են։

Բայց դու ինչի՞ ես քո վրա վերցնում։ Ես ասացի, որ երրորդ տարբերակ էլ կա ու նշեցի թե դա որն ա, ու կոնկրետ մարդիկ գիտեմ էդպիսի (իրենց խոստովանությամբ), որոնց հիման վրա էլ ծանոթ եմ էդ տարբերակին։ Էնպես որ ոչ մեկի փոխարեն ոչինչ չեմ որոշում տվյալ դեպքում։
Իսկ քեզ, Բյուր ջան, չգիտեմ, չեմ ճանաչում, բայց հետաքրքիր էր, որ ինքդ քեզ որոշեցիր պաշտպանել ընդդեմ էս տարբերակի, թե՝ քանի որ քո մոտ ամեն ինչ կարգին ա, նշանակում ա էդ տարբերակը հնարովի բան ա, տենց բան չկա։

Որովհետև երրորդ տարբերակը հենց իմ մասին էր, էլ ո՞րը վերցնեի։Ինձ բուն երրորդ տարբերակի գոյությունը չջղայնացրեց, այլ «անհայրենիք լինելու ողբերգությունը»։

Ու հա, Տրիբունը ճիշտ ա ասում, ես Սինգապուր էլ չէի գնա։ Ինձ ահագին դժվար ա համոզելը, որ Դանիայից ուրիշ երկիր գնամ։

[Գաղթական]

Տղերքից մեկն արդեն մի ամիսա ընտանիքով Հայաստանում են:

Առայժմ վերջնական չեն տեղափոխվել:
Ավելի շուտ՝ հետազոտական նպատակներ կային ու հիմա փորձումա տեղում իր բիզնեսը ռելսերի վրա գցել:
Հետը նորմալ դեռ չեմ էլ խոսացել, բայց համոզված եմ, որ ահագին հետաքրքիր բաներ կունենա պատմելու:
Արդեն իսկ հատկանշականա, որ սկզբից երկու շաբաթով էին տոմս գնել, որը հետո երկարացրեցին ու հիմա նորից են պատրաստվում երկարաձգել:

Հա՝ ինչ էի ասում..
Կինսա ահագին երկար իր կնոջ հետ զրուցել, որը հղիա ու ահագին շատ բարդությունների մասինա պատմել՝ կապված հղիության ընթացքում ստանդարտ պրոցեդուրաների մասին, ինչը լրիվ սովորականա էստեղի համար ու տևումա հաշված րոպեներ, բայց մի իսկական արհավիրքա Հայաստանում ու տևումա առավոտից մինչև ուշ երեկո՝ ներառյալ հազար ու մի մասնագետի մոտ մտնելը, որոնք մեկը մյուսի մոտ են ուղարկում:

Մեկ էլ մի մեծ թերություն էլա նշել, որ համարյա ամեն քայլափոխի դեղատներ կան, բայց դրանք որևէ ներքին ցանց ու համակարգվածություն չունեն + լիքը դեղատներում լիքը դեղեր ուղղակի չկան ու աշխատացնողներն էլ բավական կոմպետենտ չեն: Ի հավելումն էս ամենի էլ՝ լիքը դեղեր ուղղակի ազատ վաճառքի կարող են դրված լինել, որոնք էնքան լուրջ են, որ էստեղ առանց բժշկիդ ռեցեպտի երբեք չես կարողանա գնել:

Ըսպես բաներ..

[Դավիթ]

Եկա ասեմ, որ գալիս եմ հետ ու դա դեռ Նիկոլից առաջ էր որոշված: Համ էլ բարև բոլորին:

[Mephistopheles]

Եկա ասեմ, որ գալիս եմ հետ ու դա դեռ Նիկոլից առաջ էր որոշված: Համ էլ բարև բոլորին:

էս տարի հայաստան գնացող շատ կա... քուրս, որ դամկռատով տեղից չէիր շարժի հիմա հայաստանում ա...

[Բարեկամ]

էս տարի հայաստան գնացող շատ կա... քուրս, որ դամկռատով տեղից չէիր շարժի հիմա հայաստանում ա...

Մեզ մոտ էլ մեկի տունն էս շաբաթ վաճառվում ա, տոմսերն էլ՝ սեպտեմբերին, ողջ ընտանիքով, միակողմանի։ Ու էն դեպքում, երբ էստեղ լավ ապահովված են, իսկ էնտեղ դեռ հստակ չգիտեն ինչով են զբաղվելու։ Ընդ որում նրանցից և ոչ մեկը երբեք Հայաստանում չի ապրել։ Դուխով մարդիկ են
Հա, որոշումը կայացվել ա հեղափոխությունից հետո։

[Դավիթ]

էս տարի հայաստան գնացող շատ կա... քուրս, որ դամկռատով տեղից չէիր շարժի հիմա հայաստանում ա...

Հա, հիմա Անահիտ Արամունին ա էնտեղ։ Կարդում եմ սրտաճմլիկ ստատուսները։)

[Գաղթական]

Եկա ասեմ, որ գալիս եմ հետ ու դա դեռ Նիկոլից առաջ էր որոշված: Համ էլ բարև բոլորին:

Փաստորեն՝ Հին Հայաստան ուղևորվելուց Նորում ես հայտնվելու )))

Բարև

[Դավիթ]

Փաստորեն՝ Հին Հայաստան ուղևորվելուց Նորում ես հայտնվելու )))

Բարև

Էդպես ա ստացվում։ Էդ օրերին Երևանում էի ու տեսա նոր Հայաստանը։

[Chuk]

Եկա ասեմ, որ գալիս եմ հետ ու դա դեռ Նիկոլից առաջ էր որոշված: Համ էլ բարև բոլորին:

Հայաստան հետ գալդ դե գիտեի, բայց որ ակումբ էլ հետ եկար՝ դզեց )))