Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Gayl]

Մի բան ասեմ, բայց նեղանալ չլինի էլի..

Մեկը ինձ՝ շատ էլ դուր են գալիս արծվաքիթ կանայք:

Իսկ ով պիտի նեղանար?: ճճճ

[Գաղթական]

Իսկ ով պիտի նեղանար?: ճճճ

Հակառակ կարծիքի մարդիկ ))

Մի անծանոթուհի էր, նենց ջերմությամբ գրկեց ու պաչեց շնորհավորելուց..
Հետո պարզվեց, որ էդքան էլ անծանոթ չէր, ուղղակի ես չճանաչեցի օպերացիայից հետո..

ՈՒ, ինչքան հասկանում եմ, հիմա մոդա են տենց օպերացիաները...

[Gayl]

Հակառակ կարծիքի մարդիկ ))

Մի անծանոթուհի էր, նենց ջերմությամբ գրկեց ու պաչեց շնորհավորելուց..
Հետո պարզվեց, որ էդքան էլ անծանոթ չէր, ուղղակի ես չճանաչեցի օպերացիայից հետո..

ՈՒ, ինչքան հասկանում եմ, հիմա մոդա են տենց օպերացիաները...

Հայաստանում ամենապահանջված վիրահատություննա:
Մի ծանոթ աղջիկ կա, էս վերջերս տեսա ու դուրս եկավ: Պարզվումա նախկինում չեմ համակրել, որովհետև արծվաքիթ էր:ճճճ

[Gayl]

Հայաստանում ամենապահանջված վիրահատություննա:

Չէ կներես, եթե կուսաթաղանթի կարկատումը վիրահատություն ա համարվում ուրեմն կարողա ամենապահանջվածը էդ ա:ճճճ

[StrangeLittleGirl]

Ոգևորված կիսվում էի ապագայի պլաններով: Ասացի, որ երեք-չորս կազմակերպության fb էջերը ես եմ վարելու, զբաղվելու եմ իրենց սոշլ մեդիա մարքեթինգով, Instagram, Twitter, LinkedIn եմ ավելացնելու, եթե ուրիշ բաներ էլ Հայաստանում հայտնի դառնան, դրանք էլ: Ունենալու եմ իմ վիդեոբլոգն ու ինքնուս պրոֆեսոր չլինելու համար սովորելու եմ նաև արտասահմանում՝ ինչ-որ ծրագրով հաջորդ տարի գնալու եմ հատուկ մարքեթինգ սովորելու:
Հեգնեց, ասաց, որ վիդեոբլոգը Հայաստանում էշություն ա, որ ես ոչ մի բանի ունակ չեմ ու էդպես:
Հերթական անգամ իրեն մնաս բարով ասացի, երևի վերջին անգամն էր:
Մի ժամանակ ակումբի Ռայն ասել էր, որ իմ ամբիցիաները գերազանցում են իմ կարողությունները ու ես ահագին զսպել էի ամբիցիաներս, դադարել էի մեծ բաներ երազել:
Հետո գիտակցեցի, որ սխալ կողմից եմ հարցին մոտեցել, սկսեցի կարողություններս զարգացնել: Մոտիվացիան հեղեղում ա ինձ, թե գրելու մե՜ծ ներուժ կա էս պահին, թե ուզում եմ վերջապես անել էն, ինչ ինձ մոտ վատ չէր ստացվում, անել ավելի նվիրված ու պրոֆեսիոնալ: Գրելը էդ կոչում ա, մասնագիտությունը պետք ա, որ եկամտի աղբյուր ունենամ, որ էս աշխարհին չպառազիտեմ ու ինձ համար թանկ մարդկանց կարողանամ նեղն ընկած ժամանակ օգնել անզորությունից ոռնալու փոխարեն:
Որոշեցի ամբողջ նեգատիվը թոթափել, զանգել, հայրիկի հետ խոսել:
Ոչ մի բան էնքան չի կոտրում, ինչքան էն, որ հայրդ սեփական ամբիցիաները քո ապագայից ու երջանկությունից գերադասում ա: Հայրիկը համոզեց, որ մարքեթինգը իրեն սպառաշ ոլորտ ա, ապագայի աշխարհում արտադրությունը փոխվելու է ու էլի լիքը կուտ, ոնց ժամանակին ասում էր՝ ինչիդ ա պետք ճամփորդելըլ, նստի, ճամփորդական հաղորդումներ նայի: Ասաց, որ կենտրոնանամ, գիրքս գրեմ, ինձ գումար վաստակել պետք չի, գիրքս գրելուց հետո ինձ լրիվ ուրիշ ձև կզգամ ու էդպես շարունակ: էս մանիպուլյացիայի արդյունքում ես չդարձա էն, ինչ հայրիկն էր ինձնից սպասում, ոչ փայլուն իրավաբան եղա, ոչ քաղաքական գործիչ: Բայց նաև չդարձա ինչ ինքս էի ուզում՝ իմ նկարած ֆիլմերն աղբ են, ես ռեժիսուրայից լուսատարիներով հեռու եմ ու ծրագրավորող էլ արդյունքում չեմ դարձել, քանի որ ուրիշի վարկ էի փակում ու սովորելու փոխարեն երեք աշխատանք անում զուգահեռ:
Հայրիկի հետ խոսելուց հետո կոկորդս լացը քերում էր:
Ես էնքան լավ գիտեմ, որ իմ կյանքը վարի տվողը ես եմ ու ոչ մեկ դրանում մեղավոր չի:
Բայց էնքան ահավոր ա ցավեցնում, որ երբ փորձում եմ ճահճից դուրս գալ, ինձ փայտ մեկնելու փոխարեն էդ փեդը տալիս են գլխիս:

Վարդ, կներես, չդիմացա, պիտի արձագանքեմ։
Քո խնդիրը գիտե՞ս որն ա։ Դու երեխայի նման միանգամից դեպի մեծ երազանքներն ես թռնում, իսկ դրանց հասնելու համար ոչ մի բան չես անում։ Ճիշտ ես կարող ես կարողություններդ զարգացնել ու հասնել ամեն ինչի։ Բայց դու փոքր քայլերն անտեսում ես, ուզում ես միանգամից ոչնչից ամեն ինչի ցատկ կատարել։ Տես, դու ֆեյսբուքում արդեն վիդեոբլոգով եկամուտ ունենալու մասին ես խոսում երբևէ անգամ քայլ արած չլինելով ու չիմանալով՝ ոնց կստացվի։ Քո կարծիքով հայտնի յություբիստները կամ բլոգերները նախապես որոշե՞լ են, որ իրենց հացն էդպես են վաստակելու։ Փոքր քայլեր են արել։ Երևի առաջին բլոգային գրառումը կամ յություբի վիդեոն հազիվ մի քանի դիտում ա ունեցել, էդ ամենը կամաց-կամաց ա ստեղծվում։

Ինչ վերաբերում ա գրող լինելուն, ապա գրող լինելը կոչում չի։ Մասնագիտություն ա, տաժանակիր մասնագիտություն, որը պետք ա կատարել լրիվ դրույքով։ Ու շատ գրողների եկամտի աղբյուրը կա՛մ իրենց՝ գրող լինելու հետ ա կապված (օրինակ, համալսարանում ստեղծագործական տեքստ դասավանդել կամ լրագրություն), կա՛մ մասնագիտություն չպահանջող աշխատանք ա (օրինակ, մատուցող աշխատել): Մատների վրա կարելի ա հաշվել էն գրողներին, որոնք գրող լինելուն զուգահեռ լրիվ ուրիշ մասնագիտություն ունեն, բայց իրանք էլ տաժանակիր դիսցիպլինա ունեն՝ ամեն օր կանոնավոր կերպով առավոտյան շուտ արթնանալով ու գրելուն մի քանի ժամ տրամադրելով: Ինչու՞ եմ սա ասում: Որովհետև դու կարաս ասես՝ ես գրող եմ, էդ իմ կոչումն ա, գլխիդ տակ փափուկ բարձ դնես ու երբեք էլ չաշխատես էդ գրքիդ վրա: Իսկ հայրիկդ ճիշտ ա ասում. գիրք տպագրելն ինչ-որ չափով նվաճում ա, ինչ-որ ավարտված մեծ պրոյեկտ ա, իսկ մեծ պրոյեկտներ ավարտելը միշտ էլ հաճույք են պատճառում:

Մարքեթինգի սպառված լինելու մասին չգիտեմ, բայց որ էսօր արևմուտքում քարը շպրտում ես, դիջիթըլ մարքեթոլոգի ա կպնում, էդ փաստ ա: Ուրիշ տեղերում չգիտեմ, բայց կոնկրետ Դանիայում 2016-ին գործազրկության տոկոսներն ամենաբարձրն էդ ոլորտում են էղել, որովհետև պահանջվածից շատ մասնագետ են արտադրել: էս ուղղակի, ուզում եմ ասել՝ էստեղ մրցակցությունը շատ ա:

Բայց սովորելու համար դուրս գնալը լավ միտք ա: Իսկ ի՞նչ ես արել էդ ուղղությամբ: Գոնե լեզվի քննություն հանձնե՞լ ես: Հետաքրքրվե՞լ ես, թե ինչ են համալսարանները պահանջում: Բավարարու՞մ ես պահանջներին:

[Շինարար]

Վարդ, կներես, չդիմացա, պիտի արձագանքեմ։
Քո խնդիրը գիտե՞ս որն ա։ Դու երեխայի նման միանգամից դեպի մեծ երազանքներն ես թռնում, իսկ դրանց հասնելու համար ոչ մի բան չես անում։ Ճիշտ ես կարող ես կարողություններդ զարգացնել ու հասնել ամեն ինչի։ Բայց դու փոքր քայլերն անտեսում ես, ուզում ես միանգամից ոչնչից ամեն ինչի ցատկ կատարել։ Տես, դու ֆեյսբուքում արդեն վիդեոբլոգով եկամուտ ունենալու մասին ես խոսում երբևէ անգամ քայլ արած չլինելով ու չիմանալով՝ ոնց կստացվի։ Քո կարծիքով հայտնի յություբիստները կամ բլոգերները նախապես որոշե՞լ են, որ իրենց հացն էդպես են վաստակելու։ Փոքր քայլեր են արել։ Երևի առաջին բլոգային գրառումը կամ յություբի վիդեոն հազիվ մի քանի դիտում ա ունեցել, էդ ամենը կամաց-կամաց ա ստեղծվում։

Ինչ վերաբերում ա գրող լինելուն, ապա գրող լինելը կոչում չի։ Մասնագիտություն ա, տաժանակիր մասնագիտություն, որը պետք ա կատարել լրիվ դրույքով։ Ու շատ գրողների եկամտի աղբյուրը կա՛մ իրենց՝ գրող լինելու հետ ա կապված (օրինակ, համալսարանում ստեղծագործական տեքստ դասավանդել կամ լրագրություն), կա՛մ մասնագիտություն չպահանջող աշխատանք ա (օրինակ, մատուցող աշխատել): Մատների վրա կարելի ա հաշվել էն գրողներին, որոնք գրող լինելուն զուգահեռ լրիվ ուրիշ մասնագիտություն ունեն, բայց իրանք էլ տաժանակիր դիսցիպլինա ունեն՝ ամեն օր կանոնավոր կերպով առավոտյան շուտ արթնանալով ու գրելուն մի քանի ժամ տրամադրելով: Ինչու՞ եմ սա ասում: Որովհետև դու կարաս ասես՝ ես գրող եմ, էդ իմ կոչումն ա, գլխիդ տակ փափուկ բարձ դնես ու երբեք էլ չաշխատես էդ գրքիդ վրա: Իսկ հայրիկդ ճիշտ ա ասում. գիրք տպագրելն ինչ-որ չափով նվաճում ա, ինչ-որ ավարտված մեծ պրոյեկտ ա, իսկ մեծ պրոյեկտներ ավարտելը միշտ էլ հաճույք են պատճառում:

Մարքեթինգի սպառված լինելու մասին չգիտեմ, բայց որ էսօր արևմուտքում քարը շպրտում ես, դիջիթըլ մարքեթոլոգի ա կպնում, էդ փաստ ա: Ուրիշ տեղերում չգիտեմ, բայց կոնկրետ Դանիայում 2016-ին գործազրկության տոկոսներն ամենաբարձրն էդ ոլորտում են էղել, որովհետև պահանջվածից շատ մասնագետ են արտադրել: էս ուղղակի, ուզում եմ ասել՝ էստեղ մրցակցությունը շատ ա:

Բայց սովորելու համար դուրս գնալը լավ միտք ա: Իսկ ի՞նչ ես արել էդ ուղղությամբ: Գոնե լեզվի քննություն հանձնե՞լ ես: Հետաքրքրվե՞լ ես, թե ինչ են համալսարանները պահանջում: Բավարարու՞մ ես պահանջներին:

Բժիշկ գրողների շատ կան, ընդ որում անգլերեն և այլ լեզուներով թարգմանված ու բեսթսելերների հեղինակներ։

[StrangeLittleGirl]

Բժիշկ գրողների շատ կան, ընդ որում անգլերեն և այլ լեզուներով թարգմանված ու բեսթսելերների հեղինակներ։

Գիտեմ։ Դրա համար իրանց աշխատանքային դիսցիպլինային ա պետք նայել։ Իրանց հիմնական մասնագիտության կողքին երկրորդ աշխատանք ա գրելը, ոչ թե Ալֆայի պես երբ մուսան էկավ գրելով։

[Շինարար]

Գիտեմ։ Դրա համար իրանց աշխատանքային դիսցիպլինային ա պետք նայել։ Իրանց հիմնական մասնագիտության կողքին երկրորդ աշխատանք ա գրելը, ոչ թե Ալֆայի պես երբ մուսան էկավ գրելով։

Բան չասի։ Ընդհանրապես ամենակարևոր բանը դու ինքդ քեզ լսես ու անես ոնց ուզում ես։ Հասուն մարդը չպիտի մեղադրի կողքիններին թե հուսաթափ արեցին և այլն։ Ի վերջո որոշում կայացնողը դու ես։ Բոլորիս էլ կողքից հազար խորհուրդ տվող կա։ Իմ ընկերներից մեկը միշտ ասում ա՝ ես մեծ հույսեր չունեի թե հետևելու էիր խորհրդիս բայց ասի ասեմ։ ԴԴԴ Մարդիկ լավ նկատառումներով են խորհուրդ տալիս, բայց մեզնից լավ մեզ ոչ ոք հո չգիտի։ Մենք գիտենք ինչ ենք ուզում ու պետք ա մեր ներքին ձայնին հետևենք։ Խորհուրդ տվեցին շնորհակալություն ենք հայտնում մենք ոնց գիտենք տենց ենք անում։ Ես որ տենց եմ անում։ Լինում ա որոշումս համընկնում ա խորհրդին բայց էլի որոշողը ես եմ։

[StrangeLittleGirl]

Բան չասի։ Ընդհանրապես ամենակարևոր բանը դու ինքդ քեզ լսես ու անես ոնց ուզում ես։ Հասուն մարդը չպիտի մեղադրի կողքիններին թե հուսաթափ արեցին և այլն։ Ի վերջո որոշում կայացնողը դու ես։ Բոլորիս էլ կողքից հազար խորհուրդ տվող կա։ Իմ ընկերներից մեկը միշտ ասում ա՝ ես մեծ հույսեր չունեի թե հետևելու էիր խորհրդիս բայց ասի ասեմ։ ԴԴԴ Մարդիկ լավ նկատառումներով են խորհուրդ տալիս, բայց մեզնից լավ մեզ ոչ ոք հո չգիտի։ Մենք գիտենք ինչ ենք ուզում ու պետք ա մեր ներքին ձայնին հետևենք։ Խորհուրդ տվեցին շնորհակալություն ենք հայտնում մենք ոնց գիտենք տենց ենք անում։ Ես որ տենց եմ անում։ Լինում ա որոշումս համընկնում ա խորհրդին բայց էլի որոշողը ես եմ։

Բան չունեմ ասելու, բայց կոնկրետ Ալֆային ես բավականաչափ լավ գիտեմ, իրա լճացած վիճակներն ու պոտենցիալն էլ լավ գիտեմ: Իհարկե կարա խորհրդիս չհետևի, բայց ասեցի՝ ասեմ, թող իմանա աշխարհում ինչը ոնց ա աշխատում:

[LisBeth]

Բան չունեմ ասելու, բայց կոնկրետ Ալֆային ես բավականաչափ լավ գիտեմ, իրա լճացած վիճակներն ու պոտենցիալն էլ լավ գիտեմ: Իհարկե կարա խորհրդիս չհետևի, բայց ասեցի՝ ասեմ, թող իմանա աշխարհում ինչը ոնց ա աշխատում:

Բյուր իսկ չէր լինի՞, որ դու աշխարհում աշխատող բաների մասին իրեն անձնական նամակով ասեիր, առավել ևս եթե գրառումդ սկսվում ա՝ գիտես որն ա քո խնդիրը, բառերով։ Ասենք քեզ դուր կգա՞ որ մեկը քո անձնական օրագրից մեջբերի մի հատված, ասենք վատության թեմայով, ու տակը գրի, գիտես քո խնդիրը նրանում ա որ դու 2017 թվին նոր հասկացել ես դա։
Հա, կարաս ասես որ դու Ալֆայի հետ էնքնան մոտ ես, որ քեզ նման բան կարաս թույլ տաս, բայց ասենք մարդը իր անձնական օրագրում բան ա գրում, ասում ա, կիսվում, իսկ դու ստեղ բերելով ու նման ուսուցողական տոնով գրառում անելով տակը դա սարքում ես քննարկման թեմա։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր իսկ չէր լինի՞, որ դու աշխարհում աշխատող բաների մասին իրեն անձնական նամակով ասեիր, առավել ևս եթե գրառումդ սկսվում ա՝ գիտես որն ա քո խնդիրը, բառերով։ Ասենք քեզ դուր կգա՞ որ մեկը քո անձնական օրագրից մեջբերի մի հատված, ասենք վատության թեմայով, ու տակը գրի, գիտես քո խնդիրը նրանում ա որ դու 2017 թվին նոր հասկացել ես դա։
Հա, կարաս ասես որ դու Ալֆայի հետ էնքնան մոտ ես, որ քեզ նման բան կարաս թույլ տաս, բայց ասենք մարդը իր անձնական օրագրում բան ա գրում, ասում ա, կիսվում, իսկ դու ստեղ բերելով ու նման ուսուցողական տոնով գրառում անելով տակը դա սարքում ես քննարկման թեմա։

Զզվել եմ իսկականից էս խոսակցություններից: Էս անգամ էլ ոչ թե Ալֆան ա, այլ կողքից ուրիշ մեկը: Հազար եմ ասել․ եթե ակումբում որևէ օրագրային գրառում կատարվում ա, ուրեմն ենթակա ա քննարկման՝ անկախ հեղինակի կամքից: Ուրիշ հարց ա, որ քննարկողն ինքը հանգամանքներից կախված կարա հարթակ ընտրի։ Ու բազմիցս նշել եմ, որ անկախ ամեն ինչից որպես քոմենթող ես ինքս եմ որոշում քննարկման հարթակը: Տվյալ դեպքում թեմայից դուրսն ընտրեցի, որովհետև էնտեղ հարցեր կային, որ կարելի էր Ալֆայից դուրս գալ ու որպես ընդհանուր թեմա քննարկել:
Ալֆայի մտքերը թե՛ ֆեյսբուքում փաբլիք, թե՛ ակումբում, թե՛ անձնական նամակներով հա էլ քոմենթել եմ։ Եթե ինքը դրանից նեղվում ա, կարա ինքը ինձ ասի էդ մասին, ու ես կորոշեմ՝ կփոխե՞մ վարվելակերպս, թե՞ չէ:
Եթե ուզում ես իմ օրագրից գրառում մեջբերել ու որևէ բան ասել, բարով ես էկել, կարաս հանգիստ անես: Հա՛, դուրս կգա:

[LisBeth]

Զզվել եմ իսկականից էս խոսակցություններից: Էս անգամ էլ ոչ թե Ալֆան ա, այլ կողքից ուրիշ մեկը: Հազար եմ ասել․ եթե ակումբում որևէ օրագրային գրառում կատարվում ա, ուրեմն ենթակա ա քննարկման՝ անկախ հեղինակի կամքից: Ուրիշ հարց ա, որ քննարկողն ինքը հանգամանքներից կախված կարա հարթակ ընտրի։ Ու բազմիցս նշել եմ, որ անկախ ամեն ինչից որպես քոմենթող ես ինքս եմ որոշում քննարկման հարթակը: Տվյալ դեպքում թեմայից դուրսն ընտրեցի, որովհետև էնտեղ հարցեր կային, որ կարելի էր Ալֆայից դուրս գալ ու որպես ընդհանուր թեմա քննարկել:
Ալֆայի մտքերը թե՛ ֆեյսբուքում փաբլիք, թե՛ ակումբում, թե՛ անձնական նամակներով հա էլ քոմենթել եմ։ Եթե ինքը դրանից նեղվում ա, կարա ինքը ինձ ասի էդ մասին, ու ես կորոշեմ՝ կփոխե՞մ վարվելակերպս, թե՞ չէ:
Եթե ուզում ես իմ օրագրից գրառում մեջբերել ու որևէ բան ասել, բարով ես էկել, կարաս հանգիստ անես: Հա՛, դուրս կգա:

Բայց դու թեման չես քննարկում այլ անձը, մատնանշելով կոնկրետ խնդիրներ։ Եթե քեզ էդ խնդրանքով դիմեն, ինչպես դու ես հիմա անում, դու էլ կարաս արխային անես ու նման խոսակցությունների չես ռաստվի։

[Alphaone]

Ալֆան գա, մի փոքր ելույթ ունենա:
Բյուրից ես երբեք չեմ նեղանում, քանի որ գիտեմ ինքն ինձ սիրում ա ու անհանգստանում ա իմ համար, լիքը բաներ կան, որոնց դեպքում մի ուրիշին կոնտակտներիցս կջնջեի, Բյուրին չէ, քանի որ իր տեսակն ա էդ, ինքը իր չափով փորձում ա ինձ օգնի, ոչ թե իմ հաշվին ինքնահաստատվի, գոնե ես էդպես եմ զգում:
Հիմա իմ գրառումն ու օրագրային գրառումը.
Թե իմ խնդիրը որն ա, ես դեռ մի քանի տարի առաջ եմ հասկացել: Իմ խնդիրն էն էր, որ ես չգիտեի՝ էս կյանքից ինչ եմ ուզում, քանի որ կռիլովի սելն էի դարձել՝ ով որ կողմ ուզում էր քաշում էր, ես էլ թույլ մարդ էի, չէի կարողանում կյանքս իմ ուզած կողմ քաշել, մնում էի անշարժ մի կետի վրա, մինչև որ եկավ մի պահ, որ բացարձակ ոչ մի բան չէի ուզում:
Էս պահին ես շատ լավ գիտակցում եմ՝ ինչ եմ ուզում, ուր եմ գնում ու ոնց եմ գնում: Կողքից ինչ էլ ասեն, ես եմ կյանքիս տերը, թևաթափ լինելն ինձ ա վնասում: ՈՒղղակի իմ ամենաթանկ մարդկանց հետ փորձում էի քննարկել իմ ընտրած ուղին իր լավ ու վատ կողմերով, իսկ իրենք գրեթե բառացի ասում էին՝ դու նստիր տանը, քեզ համար գրի-մրի, մենք քեզ կպահենք: Դրանից ահավոր խորը վիրավորանք էի զգում, պետք էր ներսիցս հանել ցավը, գրեցի օրագրումս: Վարագույր:

[StrangeLittleGirl]

Բայց դու թեման չես քննարկում այլ անձը, մատնանշելով կոնկրետ խնդիրներ։ Եթե քեզ էդ խնդրանքով դիմեն, ինչպես դու ես հիմա անում, դու էլ կարաս արխային անես ու նման խոսակցությունների չես ռաստվի։

Թեման եմ քննարկում՝ նշելով կոնկրետ անձի խնդիրներ ու բարձրացնելով թեմաներ: Ու Շինի պատասխանն էլ վառ օրինակ ա դրա: Կլինի՞ դու ինձ չասես, թե ես երբ ինչ անեմ: Կրկնում եմ. օրագրային գրառումներին արձագանքել եմ ու շարունակելու եմ արձագանքել, ու պետք եղած դեպքում, հա՛, հենց անձին քննարկելով:

[Alphaone]

Թեման եմ քննարկում՝ նշելով կոնկրետ անձի խնդիրներ ու բարձրացնելով թեմաներ: Ու Շինի պատասխանն էլ վառ օրինակ ա դրա: Կլինի՞ դու ինձ չասես, թե ես երբ ինչ անեմ: Կրկնում եմ. օրագրային գրառումներին արձագանքել եմ ու շարունակելու եմ արձագանքել, ու պետք եղած դեպքում, հա՛, հենց անձին քննարկելով:

Բյուր, մի կարևոր բան էլ, որոշ նյութեր հենց օրագրում ես գրում, որ ուղղակի ներսիցդ հանես, ոչ թե սարքես հանրային քննարկման թեմա ու էն, որ օրագրիրն առանց քննարկումների հարթակ ա, քեզ էդ հնարավորությունը տալիս ա, բայց շատ բան կդարդարեմ կոնկրետ ես գրել, եթե իմանամ՝ դրանց շուրջ քննարկում ա սկսվելու :