Rhayader-ի խոսքերից
Անմեղություն (innocence) բառը, չնայած իր արմատին, լիքը երանգներ ու նշանակություններ ունի, ու ոչ բոլորն են կապված մեղքի գաղափարի հետ: Բլեյքի անմեղությունը կապված է աշխարհի մանկական ընկալման հետ, երբ ամեն ինչ պարզ է, հասկանալի, պատճառներ ու հետևանքներ ունի: Դրա համար էլ անմեղությունը հակադրվում է փորձին, ոչ թե մեղքին: Նույնիսկ քրիստոնեական աստվածաշնչի առաջին մեղքը գիտության պտուղն ուտելն էր՝ աշխարհը տեսնելն, ինչպիսին այն կա:
Անմեղության կորուստը մեծանալու պահն է: Քո նկարագրած աշխարհընկալումը միգուցե Կոելիոյի ֆանատներին անսահման խորը թվա, բայց ինձ համար չափազանց պրիմիտիվ ու ինֆանտիլ է:
Ուրեմն իմ գրածը լրիվ սխալ ես հասկացել: Հարցը ոչ թե այն է, թե ես փոքր ժամանակ անմեղ էի, ու հետո սկսել եմ մեղքեր գործել, այլ այն, որ ժամանակին աշխարհը պարզ, հասկանալի տեղ էր, որտեղ ամենազոր ու հեղինակավոր ուժերն իմ փոխարեն որոշում էին, ինչն է ճիշտ, ինչն է սխալ, ու ինչ է պետք անել: Իսկ հետո ես ստիպված էի ինքս դատել ամեն ինչի մասին, ու տեսնել իմ ու ուրիշների արարքների հետևանքները: Երբ աշխարհը դադարում է սև ու սպիտակ լինել:
Հեղինակին խորհուրդ տալն անհրաժեշտություն է, նամանավանդ այս փուլում, քանի դեռ ստեղծագործությունը վաղ շրջանում է գտնվում ու կարող է ազատ փոփոխվել:
Ես ընդամենը ցույց էի տալիս մտքի աբսուրդությունը: Նույն կերպ, ինչպես «Երգեր անմեղության ու մեղքի»-ն է կորցնում Բլեյքի արտահայտած ամբողջ իմաստը, որին ես հղվել եմ, նույն չափով էլ «Of mice and men»-ը (ճիշտ թարգմանությունը կլինի՝ «Մկների ու մարդկանց», ոչ թե «Մկների ու մարդկանց մասին», Ռոբերտ Բըրնսի «To a Mouse» բանաստեղծությունից՝ «The best laid schemes o’ Mice an’ Men/Gang aft agley») «Of mice and not mice» փոխելիս, կամ թեկուզ քո սեփական «Մկների ու մարդկանց մասին» թարգմանությամբ, որը դու արեցիր՝ առանց հետաքրքրվելու, թե ինչին ու ինչու է հղվել հեղինակը: Արդյունքում վերնագիրը կորցրեց ամբողջ իմաստն ու նշանակությունը:
Մեղքը, դասական իմաստով, կրոնական կամ ոչ կրոնական պատվիրանների ուղղակի կամ անուղղակի խախտումն է:
Փորձը ապրածից ձեռք բերած գիտելիքները, հմտություններն ու որպես անհատ ապրած փոփոխություններն են, այն հետքը, որ մարդու ապրածը թողել է իր վրա:
Դրա համար էլ «Երգեր անմեղության ու մեղքի» ենթավերնագիրը ոչ միայն խզում է կապը Բլեյքի հետ, այլ նաև հակադրում է իրար երկու կրոնական ծագման ու ոչ անձնական գաղափարներ, որոնք շատ հեշտ կարելի է սահմանել:
Փորձառությունը, չնայած ավելի պաթոսային հնչելուն, փորձ ձեռք բերելու ընթացքն է, ոչ թե արդյունքը:
Ինչից էլ բխում է դրածս ենթավերնագիրը:
Մեջբերել
Էջանիշներ