Ինձ թվում է, լրիվ նորմալ է, որ ներգաղթյալներ ընդունող երկիրը պրագմատիկ ու շահադիտական նպատակներով պահանջներ ու պայմաններ է դնում ներգաղթողների վրա, ինչի հիմքում ընկած է պետության ուժեղացումը: Աշխարհը դեռևս չի հասել հումանիզմի գագաթնակետին, ուստի չարժի ժամանակից շուտ վրդովվել :Ճ
Si vis pacem, para bellum
Տարբեր պրեզումպցիաներ են գործում: Ներսի մարդը իրավունք ունի այդ երկրում ապրել: Ու հիվանդությունը հիմք չէ նրան այդ իրավունքից զրկելու: Նույնիսկ քրեական հանցագործին, եթե քաղաքացի է, չեն արտաքսում (ու՞ր արտաքսեն), այլ բանտ են նստեցնում:
Դրսի մարդը ի սկզբանե իրավունք չունի այդ երկրում ապրել: Նրան կարելի է այդ իրավունքը տալ, եթե համարում են, որ երկիրը դրանից կշահի: Ես հասկանում եմ, որ ըստ քո պրեզումպցիայի, որ ցանկացած մարդ պիտի իրավունք ունենա ցանկացած երկրում ապրել, ներս չթողնելն ու արտաքսելը գրեթե համարժեք բաներ են, բայց երկրների իմմիգրացիոն օրենքները այլ հիմքերի վրա են դրված:
Ստեղ արդեն ոչ թե խոսքն էն մասին ա, թե ամեն մարդ պիտի իրավունք ունենա ուզած երկրում ապրելու, այլ չոր դիսկրիմինացիայի: Ու էդ նույն պետությունները քարոզներ են կարդում մեր գլխին դիսկրիմինացիայի մասին ու միլիոններ ծախսում հենց թեկուզ միավ վարակակիրների դիսկրիմինացիայի դեմ պայքարի համար, բայց սեփական երկրի ներսում սենց զիբիլ բաներ են անում:
Sendt fra min E5823 med Tapatalk
Շինարար (26.05.2017)
դե, եթե ասում ես, ուրեմն մի բան գիտես երևի..
ճիշտա՝ ես կարող էի, առանց անուններ ու բուհ նշելու, պատմել թարմ մի քանի ամսվա դեպք՝ «սա Հայաստանն է բէյբի» շարքից, երբ ողջ սեմեստրը դասերին չհաճախած ու քննությանը անպատրաստ ներկայացած ուսանողը հանդիպում է դասախոսի համառ սկզբունքայնությանը, բայց առճակատումն ավարտվում է վերոնշյալ դոկտոր-պրոֆեսորի ամբիոնի վարիչությունից հեռացվելով ու պապայի տղայի գնահատական ստանալով..
բայց Հայաստանում հիմա ապրողներն ու կրթական համակարգի հետ կապ ունեցողները շատ ավելի գույնզգույն պատմություններ կիմանան..
տրամաբանությունը չեմ կարողանում ըմբռնել...Նայի, ստացվում ա սենց. եթե ուզում ես անվճար սովորել, պիտի էսքան տարի աշխատես Հայաստանում: Դիմորդն էլ մտածում ա՝ ինչու՞ էսքան տարի փչացնեմ, համ էս դեբիլ կրթական համակարգը մտնեմ, դեռ մի բան էլ ստիպված լինեմ աշխատել: Էն ա միանգամից ուրիշ տեղ կգնամ:
արտագաղթն, ընդհանուր առմամբ, սովոել-չսովորելու հետ կապ չունի..
ենթադրվում է, որ դիմորդը՝ մտնելով քո ասած դեբիլ համակարգ, ի սկզբանե արդեն պատրաստվել է «էսքան տարի փչացնել», չէ՞..
և եթե այդ դիմորդը հոգեբանական խնդիրներ չունի, ուրեմն և, երևի թե, ինքն իրեն տեսնում է էդ իր ընտրած մասնագիտությամբ հետագայում աշխատելիս, չէ՞..
եթե այո, ուրեմն ի՞նչն է խնդիրը..
իսկ եթե էլ չի պատրաստվում մնալ Հայաստանում, ուրեմն պետք չի լինի ստորագրել պետության հետ համաձայնագիր:
բայց նորից նշենք, որ իմ օրինակը՝ պետպատվերի համար պայմանագիր ստորագրելու, հիպոթետիկ էր ու էս պահի համար՝ իևականությունից կտրված..
նորից՝ չեմ պատկերացնում, թե ինչ կապ ունի ավարտել-չավարտելու հանգամանքը մարդու միգրացիոն պլանների հետ:Հա բա: Աշխարհի շատ երկրներում ա բարձրագույն կրթությունն անվճար ու առանց նման պայմանների: Բայց ավարտողների քանի՞ տոկոսն ա ուրիշ տեղ գնում:
իսկ ինչ վերաբերում է կրթությանը.
էդ շատ հրաշալիա, որ որոշ երկրներում այն անվճար ա, բայց մի բանա, երբ այն անվճարա, ու մեկ այլ բան, երբ ընդհանուր վճարովի ա, բայց պետությունը պատվիրում է Պողոսին, Պետրոսին ու Հայկանուշին ազատել ուսվճարի պարտավորությունից:
դա կարող է լինել ինչպես մարդասիրական նկատառումներով (վերը նշածս հատուկ խմբերի համար), այնպես էլ՝ շահադիտական նկատառումներով՝ լավագույն ուսանողների բեռը թեթևացնելու ու փոխարենը նրանցից պետության համար օգուտ քաղելու պահով:
չէ, սենց շարունակվի պետական մակարդակով բացիթողի վերաբերմունքը կրթության նկատմամբ ու սենց մեր ուղեղները շարունակեն բախտ որոնել դրսերում:Սենց ո՞նց շարունակվի: Որ պայման չե՞ն դնում Հայաստանում աշխատելու:
պետական պարտադրանքը օրինակ հարկերն են, որ ուզես թե չուզես պիտի մուծես, բայց եթե պետությունը գալիս քեզ ասումա, արի ես քեզ ազատեմ պետական բուհում քո վարձավճարից ու փոխարենը դու իմ համար ասենք առնվազն 5 տարի աշխատի նորմալ աշխատավարձով, դա պայման ա, որին դու կարաս համաձայնվես կամ կարաս մերժեսՄեկ ա, պարտադրանքը (հա, պայմանն ու պարտադրանքը նույն բանն ա էս կոնտեքստում) չի նպաստելու, որ որևէ մեկն ուզենա Հայաստանում մնալ:
հա, հեսա տենց միանգամից սեփական երկիրը պաշտպանելիս վիրավորված զինվորի բուժման համար ժողովրդից փող մուրալը թարգեցին ու սկսեցին ինժեներ ու քաղաքագետ պատրաստելու համար փողի հավաքագրումը )))Ու հա, ես մեծ հույսեր եմ կապում, որ շուտով խելքի կգան ու կսկսեն դրսից աստղաբաշխական փողերով մասնագետ բերել: Էդ ժամանակ երևի երկիրը երկիր կդառնա:
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Գույնզգույն պատմություններ շատ կան, բայց դրանք հիմնականում ազդում են դիպլոմ ստանալ-չստանալու, ոչ թե անվճար-վճարովիի վրա։ Հիմա էնպիսի պայմաններ են, որ եթե որևէ կերպն անարդարացի կերպով անվճար տեղափոխվի, ամբողջ տարի անվճարի համար ճռռացած, բայց վճարովի ընկած ուսանողները բզիկ-բզիկ կանեն էդ մարդուն։ Համենայնդեպս, գոնե բժշկականում չեմ տեսել դեպք, որ որևէ մեկն անարդարացի կերպով անվճար անցնի, բայց անարդարացի կերպով դիպլոմ ստացողներ ինչքան ասես կան։
Տրամաբանությունն էն ա, որ պարտադրանքն ի սկզբանե բացասական տրամադրվածություն ա ստեղծում։ Արտագաղթողներից շատերը հենց տենց չեն բռնում ու արտագաղթում։ Երկար ժամանակ կամուկացի մեջ են կամ տենց էլ չեն արտագաղթում։ Իսկ երբ պետությունն ասում ա՝ ես քո ուսման վարձը վճարում եմ, բայց դու պիտի հինգ տարի ինձ համար աշխատես, մարդը միանգամից հայտնվում ա կապանքների մեջ ու մոռանում Հայաստանում ուսում ստանալու մասին, սաղ ռեսուրսներն ուղղում ա արտագաղթելուն։ Մինչդեռ եթե էդպիսի պայման չլիներ, անձը կավարտեր, Հայաստանում կաշխատեր մի քանի տարի, նոր կգնար։տրամաբանությունը չեմ կարողանում ըմբռնել...
արտագաղթն, ընդհանուր առմամբ, սովոել-չսովորելու հետ կապ չունի..
ենթադրվում է, որ դիմորդը՝ մտնելով քո ասած դեբիլ համակարգ, ի սկզբանե արդեն պատրաստվել է «էսքան տարի փչացնել», չէ՞..
և եթե այդ դիմորդը հոգեբանական խնդիրներ չունի, ուրեմն և, երևի թե, ինքն իրեն տեսնում է էդ իր ընտրած մասնագիտությամբ հետագայում աշխատելիս, չէ՞..
եթե այո, ուրեմն ի՞նչն է խնդիրը..
իսկ եթե էլ չի պատրաստվում մնալ Հայաստանում, ուրեմն պետք չի լինի ստորագրել պետության հետ համաձայնագիր:
Ես կարամ ինձ վրա օրինակը բերեմ։ Դեռ առաջին կուրսից ուզել եմ արտագաղթել, բայց կամուկացի մեջ եմ էղել ու ուսումս վերջացրել, հարկատու եմ էղել, հետո նոր եմ արտագաղթել։ Բայց եթե իմ առաջ պայման դրվեր, որ ավարտելուց հետո հինգ տարի ոչ մի տեղ չեմ կարա գնամ, էդ մի քանի տարին էլ չէի աշխատի, ոչ էլ ուսումս կվերջացնեի, այլ ուղիղ արտասահման կգնայի։ Ու գիտեմ, որ շատերը տենց կանեին։
Հենց էդ ա, որ կապ չունի։ Բայց հենց երկրում մնալու ու աշխատելու պայման ես դնում, միանգամից կապ ա ունենում։նորից՝ չեմ պատկերացնում, թե ինչ կապ ունի ավարտել-չավարտելու հանգամանքը մարդու միգրացիոն պլանների հետ:
Ո՛չ, անվճար կրթություն գաղափար չկա։ Կրթությունն արժեք ունի բացարձակապես բոլոր երկրներում։ Բայց որոշ երկրներում պետությունն ա էդ արժեքը վճարում, որոշ երկրներում՝ ուսանողը, որոշ երկրներում էլ մաս-մաս, ընդ որում՝ դա կարա լինի Հայաստանի դեբիլ անվճար-վճարովիի տեսքով կամ Հոլանդիայի վարձի սուբսիդավորման ձևով։ Բայց անվճար կրթություն ուղղակի չկա։ Ու հա, կարա պետությունը բռնի ու ասի, որ ես սաղիդ ուսման վարձը տալիս եմ, ուրեմն դուք պարտավոր եք մնալ էստեղ։ Ի դեպ, Նորվեգիան նման քաղաքականություն տանում ա արտասահմանցի ուսանողների նկատմամբ։ Եթե չեն մնում, պարտավոր են ամբողջ վարձն ու նպաստը վերադարձնել։ Իբր ձև են գտել արտասահմանցիներին ներսում պահելու։ Անձամբ ինձ դուր չի գալիս էդ լուծումը։իսկ ինչ վերաբերում է կրթությանը.
էդ շատ հրաշալիա, որ որոշ երկրներում այն անվճար ա, բայց մի բանա, երբ այն անվճարա, ու մեկ այլ բան, երբ ընդհանուր վճարովի ա, բայց պետությունը պատվիրում է Պողոսին, Պետրոսին ու Հայկանուշին ազատել ուսվճարի պարտավորությունից:
Ինքդ ասեցիր, եթե սենց շարունակվի դրսից են մասնագետ բերելու։ Բայց տենց բան չի լինի։ Կրթական համակարգը կփլվի, բայց դրսից մարդ չեն բերի։հա, հեսա տենց միանգամից սեփական երկիրը պաշտպանելիս վիրավորված զինվորի բուժման համար ժողովրդից փող մուրալը թարգեցին ու սկսեցին ինժեներ ու քաղաքագետ պատրաստելու համար փողի հավաքագրումը )))
էս կոչվումա «բոլորին քո արշինով ես չափում»:
ինչի՞ա քեզ թվում, թե եթե դու առաջին կուրսից ուզեցել ես արտագաղթել, ուրեմն բոլորն էլ էդպես են ուզում:
համաձայն եմ՝ բոլորն էլ լավ կյանք են ուզում: բայց մի բանա ուղղակի ցանկանալ, մի այլ բան՝ ամբողջ օրը բողոքել աշխարհի բարքերից, բայց կոնկրետ քայլեր չձեռնարկել երկրից արտագաղթելու համար:
եթե հավատանք քո տեսությանը, ուրեմն հայաստանյան բուհերի բոլոր շրջանավարտները վաղ թե շուտ արտագաղթելու են ու միակ հարցն է, թե երբ:
պիտի ասեմ, որ ես ինքս մի քիչ ավելի լավատես եմ էս հարցում:
հիմա ունենք կոնկրետ իրավիճակ՝ 2016-ին մոտ 11հազար դիմորդ են ընդունվել հայաստանյան բուհեր:
համոզված եմ, որ նրանցից քչերն են պարզ պատկերացնում, թե ինչ կլինի իրենց հետ ավարտելուց հետո, բայց նրանց զգալի մասը մբալու է Հայաստանում ու ինչ որ տեղ աշխատի՝ իր մասնագիտությամբ կամ ոչ:
հիմա ի՞նչ վատ կլինի, եթե գլխանց իմանա, որ համ ուսումն է անվճար ստանալու, համ էլ՝ մասնագիտական աշխատանքով ապահովվելու՝ դիպլոմը ստանալուն պես:
շատերն իրենց արտագաղթելու պատճառը բացատրում են նրանով, որ չկա վստահություն վաղվա օրվա նկատմամբ:Հենց էդ ա, որ կապ չունի։ Բայց հենց երկրում մնալու ու աշխատելու պայման ես դնում, միանգամից կապ ա ունենում։
ես ասում եմ՝ ինչ լավ կլիներ, որ համ պետությունը նպատակային կրթական նախագիծ ունենար, համ էլ ավարտած ուսանողի վաղվա օրն ապահովվեր, դու ասում ես՝ հենց տենց անեյին, միանգամից կարագացնեյին արտագաղթելու տեմպերը..
ինքդ ասեցիր շատ երկրներում անվճարա ուսումը, ես էլ համաձայնեցի:Ո՛չ, անվճար կրթություն գաղափար չկա։ Կրթությունն արժեք ունի բացարձակապես բոլոր երկրներում։ Բայց որոշ երկրներում պետությունն ա էդ արժեքը վճարում, որոշ երկրներում՝ ուսանողը, որոշ երկրներում էլ մաս-մաս, ընդ որում՝ դա կարա լինի Հայաստանի դեբիլ անվճար-վճարովիի տեսքով կամ Հոլանդիայի վարձի սուբսիդավորման ձևով։ Բայց անվճար կրթություն ուղղակի չկա։ Ու հա, կարա պետությունը բռնի ու ասի, որ ես սաղիդ ուսման վարձը տալիս եմ, ուրեմն դուք պարտավոր եք մնալ էստեղ։ Ի դեպ, Նորվեգիան նման քաղաքականություն տանում ա արտասահմանցի ուսանողների նկատմամբ։ Եթե չեն մնում, պարտավոր են ամբողջ վարձն ու նպաստը վերադարձնել։ Իբր ձև են գտել արտասահմանցիներին ներսում պահելու։ Անձամբ ինձ դուր չի գալիս էդ լուծումը։
ուրեմն ձևակերպումը սենցա.
study for free or for low cost
որոշ երկրներում ուսումը պաշտոնապես համարվումա ձրի, ուղղակի կողքից տարեկան ասենք մի 200€-ի կարգի ադմինիստրատիվ ծախսեր են գալիս, ինչը սկզբունքսրեն ոչինչա, եթե ամսական միջին աշխատավարձը մոտ 1500€ ա:
էս էլ մի քանի բառով ամեն երկրի մասին
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Որտե՞ղ տեսար, թե բոլորի մասին եմ ասում։ Ես խոսում եմ կոնկրետ շերտի մասին, որը Հայաստանում ուսում ստանալուց հետո ա արտագաղթում։ Կոնկրետ իմ օրինակը բերեցի, բայց ես միակ դեպքը չեմ։ Իմ սերնդակիցների մոտ ավելի շատ դա նորմա ա, քան բացառություն։ Իսկ իմ շրջապատում շատ էին էնպիսիք, որոնք առաջին կուրսից ուզում էին արտագաղթել։ Կային նաև էնպիսիք, որոնք ավարտելուց հետո որոշեցին արտագաղթել։ Բայց էդ բոլոր մարդկանց մեջ կան էնպիսիք, որոնք դեռ Հայաստանում են ու հարկատու են։ Կան էնպիսիք, որոնք ինձ նման կամ ինձնից շատ մի քանի տարի աշխատեցին, հետո արտագաղթեցին։ Ի՞նչ կլիներ, եթե առաջին կուրսում իմանային, որ պիտի պլյուս հինգ տարի էլ Հայաստանում մնան։ Կասեին՝ թքած ձեր տված ուսման վրա, մենք հիմա ենք գնում։
Քայլեր ձեռնարկելը մի օրվա բան չի։ Եթե վեշերը չեն հավաքում ու որպես փախստական հանձնվում, ահագին երկար պրոցես ա՝ զանազան գործոններով պայմանավորված։ Կոնկրետ իմ դեպքում քայլեր ձեռնարկելուց մինչև մեկնելս երկու տարի անցավ, բայց ես ավելի հեշտ ուղի էի ընտրել։ Ընկերներ ունեմ, որոնց մոտ էդ պրոցեսը հինգ տարի տևեց։համաձայն եմ՝ բոլորն էլ լավ կյանք են ուզում: բայց մի բանա ուղղակի ցանկանալ, մի այլ բան՝ ամբողջ օրը բողոքել աշխարհի բարքերից, բայց կոնկրետ քայլեր չձեռնարկել երկրից արտագաղթելու համար:
Ճնշող մեծամասնությունը, հատկապես խելացի ու ամբիցիոզ էրեխեքը։ Իմ կուրսի լավագույն ուսանողների տասը տոկոսն ա մնացել Հայաստանում։ Տո նույնիսկ միջակներն են գնացել։ Հայաստանի բժշկությունը հիմնականում էդ մնացած տասը տոկոսի ու դիպլոմ առնողների ձեռքում ա։եթե հավատանք քո տեսությանը, ուրեմն հայաստանյան բուհերի բոլոր շրջանավարտները վաղ թե շուտ արտագաղթելու են ու միակ հարցն է, թե երբ:
Իսկ չի՞ լինի գլխանց իմանա, որ մասնագիտական աշխատանքով ապահովվելու ա, բայց դա պարտադրված չլինի։ Այսինքն, ուզենա, չաշխատի։ Թե չէ էլի եմ ասում։ Կոնկրետ բժշկականը հենց տենց էլ աշխատում ա, բայց թքել եմ պետության ապահոված մասնագիտական աշխատանքի վրա, եթե պիտի կիսաքանդ հիվանդանոցում նստեմ ու առավոտից իրիկուն արտագրություն անեմ։պիտի ասեմ, որ ես ինքս մի քիչ ավելի լավատես եմ էս հարցում:
հիմա ունենք կոնկրետ իրավիճակ՝ 2016-ին մոտ 11հազար դիմորդ են ընդունվել հայաստանյան բուհեր:
համոզված եմ, որ նրանցից քչերն են պարզ պատկերացնում, թե ինչ կլինի իրենց հետ ավարտելուց հետո, բայց նրանց զգալի մասը մբալու է Հայաստանում ու ինչ որ տեղ աշխատի՝ իր մասնագիտությամբ կամ ոչ:
հիմա ի՞նչ վատ կլինի, եթե գլխանց իմանա, որ համ ուսումն է անվճար ստանալու, համ էլ՝ մասնագիտական աշխատանքով ապահովվելու՝ դիպլոմը ստանալուն պես:
Արտագաղթի պատճառները շատ տարբեր են։ Ամեն մեկը կարա մի բան ասի։ Բայց կոնկրետ ուղեղների արտահոսքի հիմնական պատճառներից մեկն էն ա, որ Հայաստանում կրթությունն ու աշխատանքային պայմանները չեն համապատասխանում ուղեղների պահանջներին։շատերն իրենց արտագաղթելու պատճառը բացատրում են նրանով, որ չկա վստահություն վաղվա օրվա նկատմամբ:
Հա բայց ինչու՞ պարտադրանքով։ Թող պետությունն իր ամեն շրջանավարտին աշխատանքով ապահովի։ Ինչու՞ պիտի Վալոդը, որ ծույլ ա ու դասի չի գնում, անվճար սովորի, հետո էլ աշխատանքով ապահովվի, բայց Վարդանը, որ խելացի ա, բայց չի ուզում որևէ կապանքի մեջ հայտնվել, վճարովի սովորի, հետո էլ աշխատանք չունենա։ես ասում եմ՝ ինչ լավ կլիներ, որ համ պետությունը նպատակային կրթական նախագիծ ունենար, համ էլ ավարտած ուսանողի վաղվա օրն ապահովվեր, դու ասում ես՝ հենց տենց անեյին, միանգամից կարագացնեյին արտագաղթելու տեմպերը..
ինքդ ասեցիր շատ երկրներում անվճարա ուսումը, ես էլ համաձայնեցի:
Ես շատ լավ գիտեմ որ երկրում ոնց ա կրթությունը ։) Գերմանիայինը կարա ձրի համարվի, որովհետև մենակ ադմինիստրատիվ ծախսերի փողն ու սիմվոլիկ ա, բայց Հոլանդիայինը ցածր վարձ ա ու ձրի չի: Վարձի մնացած մասը պետությունն ա սուբսիդավորում: Ավելի վատ բան էլ ասեմ. Դանիայում ու Նորվեգիայում պետությունը նաև էնքան փող ա տալիս ուսանողին, որ կարողանում ա իրա մինիմալ ծախսերը հոգալ…ուրեմն ձևակերպումը սենցա.
study for free or for low cost
որոշ երկրներում ուսումը պաշտոնապես համարվումա ձրի, ուղղակի կողքից տարեկան ասենք մի 200€-ի կարգի ադմինիստրատիվ ծախսեր են գալիս, ինչը սկզբունքսրեն ոչինչա, եթե ամսական միջին աշխատավարձը մոտ 1500€ ա:
էս էլ մի քանի բառով ամեն երկրի մասին
Ամենդեպքում, դա էական չի: Էականն էն ա, որ անվճար կրթություն չկա: Եթե անվճար ա, ուրեմն պետությունն ա ուսանողի փոխարեն ծախսերը հոգում: Էդ բոլոր դասախոսները, շենքային պայմանները, ուսումնական կահավորվածությունը և այլն փող արժեն:
Բյուր ջան, եթե չես շեշտում, որ կոնկրետ շերտի մասինա խոսքը, ստացվումա, որ բոլորի մասին ես խոսում:
չգիտեմ, մեր կուրսում օրինակ նման տրամադրություններ չեն եղել:Կոնկրետ իմ օրինակը բերեցի, բայց ես միակ դեպքը չեմ։ Իմ սերնդակիցների մոտ ավելի շատ դա նորմա ա, քան բացառություն։ Իսկ իմ շրջապատում շատ էին էնպիսիք, որոնք առաջին կուրսից ուզում էին արտագաղթել։ Կային նաև էնպիսիք, որոնք ավարտելուց հետո որոշեցին արտագաղթել։
30 հոգուց միայն մեկը, ավարտելուն պես, տեղափոխվեց Սոչի, էն էլ՝ վաղուց տուն ունեյին էնտեղ:
ասեմ ավելին՝ ես ինքս էլ երբեք չեմ պատրաստվել ապրել դրսում: սովորել եմ գեևազանց, ավարտական կուրսում էլ արդեն կողքից աշխատում էի:
ուղղակի ստացվեց էնպես, որ կապեր հաստատեցի ու ժամանակավոր մեկնեցի ուսումս շարունակելու Շվեյցարիայում:
բայց էդ ընթացքում կոպիտ ձևով գլխիս սարքեցին ու չվերադառնալը արդեն ինձ համար դարձավ պատվի հարց...
նորից փաստենք, որ շատ շատերը ընդունվում են բուհ՝ հետագայում մասնագիտական գործունեություն ծավալելու համար՝ առանց արտագաղթելու նախնական ծրագրերի:Ի՞նչ կլիներ, եթե առաջին կուրսում իմանային, որ պիտի պլյուս հինգ տարի էլ Հայաստանում մնան։ Կասեին՝ թքած ձեր տված ուսման վրա, մենք հիմա ենք գնում։
ես չասեցի, թե արտագաղթի ծրագիրն ու ողջ պրոցեսը 15 րոպեյվա հարցա:Քայլեր ձեռնարկելը մի օրվա բան չի։ Եթե վեշերը չեն հավաքում ու որպես փախստական հանձնվում, ահագին երկար պրոցես ա՝ զանազան գործոններով պայմանավորված։ Կոնկրետ իմ դեպքում քայլեր ձեռնարկելուց մինչև մեկնելս երկու տարի անցավ, բայց ես ավելի հեշտ ուղի էի ընտրել։ Ընկերներ ունեմ, որոնց մոտ էդ պրոցեսը հինգ տարի տևեց։
տես՝ ինքդ ես ասում, որ քո քայլեր ձեռնարկել սկսելուց մինչև մեկնելդ երկու տարի անցավ:
նորմալա:
բայց ես խոսեւմ էի էն մարդկանց մասին, ովքեր տեսականորեն դեմ չեն լինի ավելի քաղաքակիրթ պայմաններում ապրել ու աշխատել, շատ հարցերում էլ դժգոհ են Հայաստանից, բայց երբեք քայլեր չեն սկսում ձեռնարկել արտագաղթելու համար:
կամ, ինչպես դու ասեցիր, կամուկացի մեջ էլ մնում են:
տխուրա շատ..Ճնշող մեծամասնությունը, հատկապես խելացի ու ամբիցիոզ էրեխեքը։ Իմ կուրսի լավագույն ուսանողների տասը տոկոսն ա մնացել Հայաստանում։ Տո նույնիսկ միջակներն են գնացել։ Հայաստանի բժշկությունը հիմնականում էդ մնացած տասը տոկոսի ու դիպլոմ առնողների ձեռքում ա։
է թող լինի..Իսկ չի՞ լինի գլխանց իմանա, որ մասնագիտական աշխատանքով ապահովվելու ա, բայց դա պարտադրված չլինի։ Այսինքն, ուզենա, չաշխատի։
ես դրան դեմ չեմ արտահայտվել:
դե հիմա մեր երկիրն էլ էդ ա..Արտագաղթի պատճառները շատ տարբեր են։ Ամեն մեկը կարա մի բան ասի։ Բայց կոնկրետ ուղեղների արտահոսքի հիմնական պատճառներից մեկն էն ա, որ Հայաստանում կրթությունն ու աշխատանքային պայմանները չեն համապատասխանում ուղեղների պահանջներին։
ու ամեն հարցում չի, ըստ իս, որ կառավարություննա մեղավոր..
շարքային քաղաքացիներից էլա շատ բան կախված..
էս հարցն արդեն ինձ չի ուղղված..Հա բայց ինչու՞ պարտադրանքով։ Թող պետությունն իր ամեն շրջանավարտին աշխատանքով ապահովի։ Ինչու՞ պիտի Վալոդը, որ ծույլ ա ու դասի չի գնում, անվճար սովորի, հետո էլ աշխատանքով ապահովվի, բայց Վարդանը, որ խելացի ա, բայց չի ուզում որևէ կապանքի մեջ հայտնվել, վճարովի սովորի, հետո էլ աշխատանք չունենա։
ընդհանուր համակարգում շատ շատ կան թերություններ՝ բոլոր ոլորտներում:
կարծեմ մեր խոսակցության թեման ուսանողի համար անվճար կամ վճարովի լինելն էր ))Եթե անվճար ա, ուրեմն պետությունն ա ուսանողի փոխարեն ծախսերը հոգում:
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
Եթե չեմ սխալվում, դու ինձնից ահագին մեծ ես։ Էստեղ նաև սերունդների հարց կա․ ինձնից հինգ կուրս բարձրներից հատուկենտ մարդիկ են արտագաղթել կամ արտագաղթել են ավարտելուց շատ-շատ տարիներ անց, որովհետև սկզբում մտքներով չի անցել գնալը։ Բայց այ ինձնից մի կուրս բարձրներն արդեն իմ կուրսեցիների պես էին։
Բուհ բազմաթիվ պատճառներով են ընդունվում․ օժիտ, ավելի լավ զբաղմունք չունենալ, քո ասած մասնագիտական գործունեություն ծավալել և այլն։ Արտագաղթի նախնական ծրագիրը հաճախ սկիզբ ա առնում բուհի առաջին զիբիլներին բախվելիս։նորից փաստենք, որ շատ շատերը ընդունվում են բուհ՝ հետագայում մասնագիտական գործունեություն ծավալելու համար՝ առանց արտագաղթելու նախնական ծրագրերի:
Տեսականորեն ես էլ դեմ չեմ լինի Հայաստանում քաղաքակիրթ պայմաններում ապրել ու աշխատել։ Ու եթե էդ պայմանները լինեին, պետությունը կարիք չէր ունենա ինձ հետ պայմանագիր կնքել։ Ի դեպ, ես էդ թեմային անդրադարձել եմ տարիներ առաջ, երբ Աշոտյանը նման համակարգ էր ուզում ներդնել: Ամբողջ հարցն էն ա, որ եթե նորմալ աշխատանքի հեռանկար լինի, նման պայմաններ դնելու պատճառ չի լինի: Պայման դնում են, երբ առաջարկելու բան չունեն: Հոդվածումս նույն Եվրոմիության օրինակն եմ բերել, որ ուսանողների առաջ ոչ մի պայման չեն դնում, բայց մենք մեր ոտով ենք մնում ԵՄ-ում:ես չասեցի, թե արտագաղթի ծրագիրն ու ողջ պրոցեսը 15 րոպեյվա հարցա:
տես՝ ինքդ ես ասում, որ քո քայլեր ձեռնարկել սկսելուց մինչև մեկնելդ երկու տարի անցավ:
նորմալա:
բայց ես խոսեւմ էի էն մարդկանց մասին, ովքեր տեսականորեն դեմ չեն լինի ավելի քաղաքակիրթ պայմաններում ապրել ու աշխատել, շատ հարցերում էլ դժգոհ են Հայաստանից, բայց երբեք քայլեր չեն սկսում ձեռնարկել արտագաղթելու համար:
կամ, ինչպես դու ասեցիր, կամուկացի մեջ էլ մնում են:
Ի՞նչ ա կախված:դե հիմա մեր երկիրն էլ էդ ա..
ու ամեն հարցում չի, ըստ իս, որ կառավարություննա մեղավոր..
շարքային քաղաքացիներից էլա շատ բան կախված..
Դե հա, ես էլ ասում եմ, որ էդ տրամաբանությամբ էն երկներում, որտեղ բոլոր ուսանողների համար անվճար ա, պիտի սենց պայմաններ դնեն, եսիմինչեր անեն։կարծեմ մեր խոսակցության թեման ուսանողի համար անվճար կամ վճարովի լինելն էր ))
չէ հա՝ 5 տարի ընդամենը ))
կա տենց բան, ճիշտ ես ասում:Էստեղ նաև սերունդների հարց կա․ ինձնից հինգ կուրս բարձրներից հատուկենտ մարդիկ են արտագաղթել կամ արտագաղթել են ավարտելուց շատ-շատ տարիներ անց, որովհետև սկզբում մտքներով չի անցել գնալը։ Բայց այ ինձնից մի կուրս բարձրներն արդեն իմ կուրսեցիների պես էին։
ըստ ANIARC-ի 2007-ից նորից աճել են արտագաղթի տեմպերը:
հա )))Բուհ բազմաթիվ պատճառներով են ընդունվում․ օժիտ, ավելի լավ զբաղմունք չունենալ, քո ասած մասնագիտական գործունեություն ծավալել և այլն:
մի ժամանակ ասում էին օժիտ ու բանակւց տարկետում, բայց հիմա երկրորդը դուրսա եկել ))
մոտս չբացեց..Տեսականորեն ես էլ դեմ չեմ լինի Հայաստանում քաղաքակիրթ պայմաններում ապրել ու աշխատել։ Ու եթե էդ պայմանները լինեին, պետությունը կարիք չէր ունենա ինձ հետ պայմանագիր կնքել։ Ի դեպ, ես էդ թեմային անդրադարձել եմ տարիներ առաջ, երբ Աշոտյանը նման համակարգ էր ուզում ներդնել:
չէ, ինչ ես ասում..Պայման դնում են, երբ առաջարկելու բան չունեն:
առանց երկար բարակ պայման դնելու վերաբերյալ փիլիսոփայելու՝ ուղղակի արձանագրենք, որ Հայաստանն էսօր կանգնածա դեմոգրաֆիկ ճգնաժամի եզրին ու ամեն գնով պիտի փորձի դեպի իրեն գրավել և/կամ իր մեջ պահել մարդկային ռեսուրսը:
բայց դե, ինչպես և դու ասեցիր, հիմա կատարվումա ճիշտ հակառակը:
մի քիչ ծիծաղելիա ԵՄ-ն Հայաստանի հետ համեմատելը:Հոդվածումս նույն Եվրոմիության օրինակն եմ բերել, որ ուսանողների առաջ ոչ մի պայման չեն դնում, բայց մենք մեր ոտով ենք մնում ԵՄ-ում:
ըստ իս էսօր Հայաստանում գլխավոր նախապայմաննա արդարաության վերականգնումը ու «հավասար իրավունքների» հաստատումը բսլորի համար:
ինչու չակերտներում՝ որովհետև բոլոր քաղաքացիների միջև բացարձակ հավասար իրավունքներ չկան աշխարհի և ոչ մի երկրում, բայց քաղաքակիրթ աշխարհում ամեն ինչ գոնե էդքան ճչացող ու նագլի ձևով չի արվում, ոնց Հայաստանում:
թող նշածս պայմաններն իսկապես իրականացվեն (ոչ թե միայն թղթի վրա) ու մի լուրջ պաշտոնյա դիմի Սփյուռքին՝ կոչով տուն դառնալ:
կտեսնես, թե ոնց է տարեցտարի ահագնանում ներգաղթը:
թե երեկվա արտագաղթածները ու թե դրսերում ծնված մեծացած հայությունը ոչ ֆինանսի խնդիր ունի ոչ օրինապաշտության պակաս ու նրանց զգալի մասը, ինչպես և ինքդ քեզ մասին խոստովանեցիր, մեծ ուրախությամբ կտեղափոխվի Հայաստան:
ու էս մարդիկ չեն գալու ավելի լավ պայմաններ կամ ավելի բարձր աշխատավարձ փնտրելու, հավատա բոլորն էլ հիանալի հասկանում են, որ հայրենիքն իրենց կարիքն ունի, իրենք էլ՝ հայրենիքի..
բայց դե գալ ու թալանվել, քարկոծվել ու ստորացվել մի քանի իշխանություն վայելող երևելիների կողմից՝ դե կներեք էլի...
ով ոնց հասցնի խաբում ու քցումա շրջապատի մարդկանց ու պետությանը: ում ձեռքը մի քիչ վլաստ կա՝ ամենատարբեր պոզաներով շինումա իր ենթականերին, ում ձեռքը մի քիչ հնարավորություն կա՝ մսխումա համայնքի ռեսուրսը ու էս սաղ մենք ենք, ոչ նախագահն ու նախարարը..Ի՞նչ ա կախված:
Արտաշատում մի գյուղ կա, ամառները հիմնականում էնտեղ էի անցկացնում:
ուրեմն էդ գյուղի տղամարդիկ, առօրյա հոգսերից բեզարած, սովորություն ունեյին երեկոները հավաքվել գյուղի կլուբի մոտի մեծ ծառի տակ՝ գլխավոր ճանապարհի էդ մեծ փոսի դեմդիմաց, ուր անխտիր բոլոր անցնող նեքենաներն ընկնում էին..
հավաքվում ու բողոքում էին՝ արա դե էրգիրը էրգիր չի էլի, մի հատ փոսն ինչա, որ չեն գալւս ասֆալտեն..
սենց տարիներ շարունակ..
բայց ոչ ոքի մտքով չէր անցնում ինքնուևույն 2 լապատկա ավազ բերել լցնել էդ անտեր փոսի մեջ...
Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Տիեզերքում բանականության առկայության ամենավառ ապացույցն այն է, որ ոչ-ոք չի ցանկանում մեզ հետ կապի մեջ մտնել..
StrangeLittleGirl (27.05.2017)
Գաղթական, հարցը էս ա: Քո առաջարկն ինչքան էլ սիրուն հնչի, ոչ թե արտագաղթի պատճառի դեմն ա առնում, այլ հետևանքի: Անվճար սովորածին զոռով Հայաստանում պահելը հետևանքի հետ գործ բռնել ա: Բայց այ եթե պատճառների դեմն առնվի, էսպիսի ծրագրի կարիք էլ սկի չի լինում: Դու ասում ես՝ ԵՄ-ի հետ մի համեմատի: Բայց հա, հենց համեմատելու ա. ԵՄ-ն փողեր ա, որ ծախսում ա ոչ ԵՄ քաղաքացիներին կրթելու համար ու էդ մարդկանց ազատ թողնում: Էդ մարդիկ մնում են ԵՄ-ում: Հայաստանը փողեր ա, որ ծախսում ա ՀՀ քաղաքացիներին կրթելու համար ու էդ մարդկանց բաց թողնում: Բայց էդ մարդիկ չեն մնում Հայաստանում: Ինչու՞: Այ էդտեղից ա պետք սկսել: Դու մեջտեղ ես բերում անարդարությունը որպես պատճառ: Պատկերացրու ինչքան ավելի անարդար կլինի, որ սոցիալապես անապահով ընտանիքից եկածն անվճար սովորի ու պարտավորվի մի քանի տարի մնալ Հայաստանում, իսկ հարուստի ընտանիքից եկածը հանգիստ կարողանա միջազգային որակի կարիերա անել իր ուզած երկրում: Հիմա եթե Հայաստանն ուզում ա, որ կրթության վրա ծախսած փողերը չփոշիանան, պետք ա որոշակի կերպով գայթակղի էդ կրթությունը ստացած մարդկանց՝ լինի դա նորմալ աշխատանք, թե մի ուրիշ բան: Դու որ արդարությունից խոսում ես, դա շատ աբստրակտ երևույթ ա, ու ուղեղների արտահոսքն ընդամենը արդարության բացակայությունից զզվածների մասնավոր դրսևորում ա, որովհետև անարդար ա, երբ էդքան տարի քրտինք թափելուց հետո մարդ քիչ ա վարձատրվում, անարդար ա, որ լավ մասնագետի համար աճելու տեղ չկա, հաջողության հասնում են ոչ լավագույնները և այլն: Էս տեսակի էլեմենտար խնդիրներ լուծելուց հետո մարդկանց ահագին ներգաղթ կարա սկսվի: Թե չէ համատարած արդարություն չես կարա պահանջես, դա ոչ մի տեղ չկա:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ