Ու՞ր գնալ Հայաստանից

[Աթեիստ]

Անունս տեսա ստեղ, սիրտս վատացավ, մտածեցի՝ էդ ի՞նչ վարդագույն բաներ եմ գրել մնալու հետ կապված էն լավ ժամանակներում, երբ անիմաստ ռոմանտիկ էի: Բայց էս ա, գտա գրառումս


Շարունակում եմ մնալ նույն կարծիքին. գնալ (ոնց ու ուր գնալ)/մնալ (փոխել, թե հարմարվել) ամեն մարդու անձնական որոշելիքն ա, ու ո՛չ մեկը, ո՛չ մյուսը պետք չի գովազդել: Իհարկե, եթե որևէ մեկը կոնկրետ հարցեր ունի, կարող եմ կոնկրետ փորձովս կիսվել, բայց ո՛չ ես եմ որևէ մեկի պատրաստվում համոզել, որ գնալը կամ մնալը ճիշտ ա, ո՛չ ուզում եմ ուրիշների՝ ինձ համոզելը լսել:

Բյուր, գովազդել չէ, բայց որ ծանոթներիցդ մեկը շատ լավ ինստիտուտն ավարտի ու փորձի Հայաստանում գիտությամբ առաջ գնալ, ոչ մի խորհուրդ չես տա՞։ ։)

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, գովազդել չէ, բայց որ ծանոթներիցդ մեկը շատ լավ ինստիտուտն ավարտի ու փորձի Հայաստանում գիտությամբ առաջ գնալ, ոչ մի խորհուրդ չես տա՞։ ։)

Եթե ինչ-որ մեկն ինստիտուտն ավարտելուց հետո տենց բան դեռ համարձակվում ա մտքին դնել, թող փորձի եթե դիմի խորհուրդի համար, խորհուրդ կտամ, կասեմ՝ ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա: Բայց եթե խորհուրդ չի հարցնում, իրա գործն ա, գուցե իրա համար ավելի կարևոր արժեք ա որևէ բան փոխելը, քան սեփական բարեկեցությունը:

[Աթեիստ]

Եթե ինչ-որ մեկն ինստիտուտն ավարտելուց հետո տենց բան դեռ համարձակվում ա մտքին դնել, թող փորձի եթե դիմի խորհուրդի համար, խորհուրդ կտամ, կասեմ՝ ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա: Բայց եթե խորհուրդ չի հարցնում, իրա գործն ա, գուցե իրա համար ավելի կարևոր արժեք ա որևէ բան փոխելը, քան սեփական բարեկեցությունը:

Այսինքն ինչքան էլ մոտիկ մարդ լինի, մինչև չգա, անձամբ քեզանից խորհուրդ հարցնի, չես ասի՞ «ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա»։
Կամ գա սենց ձևակերպի՝ էս մի ուղղությամբ գնա՞մ, թե՞ էն (երկուսն էլ Հայաստանում), այսինքն ի սկզբանե մտքով չի անցնում Հայաստանից դուրս գալ։ Էլի չես ասի՞ «ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա»։

[GriFFin]

Ես ուզում եմ գնալ Շոտլանդիա, Իռլանդիա ու Ֆինլանդիա: Ոնց եմ ես սիրում էս երկրները: Ու իմ համար մեկ ա, թեկուզ տրամվայի վարորդ կլինեմ, միայն թե ենտեղ ապրեմ: Իրանք, իրանց մշակույթը, սովորույթները, փողոցով քայլելը: Երեքին էլ շաաատ եմ սիրում: Էս պահին միայն postcardերն են ինձ իրանց հետ կապում, բայց կգա մի օր !! Կգա մի օր, երբ իմ անձնագրի մեջ էլ վիզա կխփեն!

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, գովազդել չէ, բայց որ ծանոթներիցդ մեկը շատ լավ ինստիտուտն ավարտի ու փորձի Հայաստանում գիտությամբ առաջ գնալ, ոչ մի խորհուրդ չես տա՞։ ։)

Այսինքն ինչքան էլ մոտիկ մարդ լինի, մինչև չգա, անձամբ քեզանից խորհուրդ հարցնի, չես ասի՞ «ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա»։
Կամ գա սենց ձևակերպի՝ էս մի ուղղությամբ գնա՞մ, թե՞ էն (երկուսն էլ Հայաստանում), այսինքն ի սկզբանե մտքով չի անցնում Հայաստանից դուրս գալ։ Էլի չես ասի՞ «ափսոս ա ջահելությունդ վատնում ես էս երկրի վրա»։

Չէ, Արտ: Քանի որ ես ինքս չեմ սիրում, երբ առանց խորհուրդ հարցնելու ինձ խորհուրդներ են տալիս, ինքս ինձ իրավունք չեմ վերապահում ուրիշին խորհուրդ տալ, երբ դա չի հարցնում: Բացի դրանից, ի վերջո, մարդիկ տարբեր արժեքներ, տարբեր նպատակներ ունեն: Ինձ համար թիվ մեկ արժեք ա կյանքից հաճույք ստանալը, մեկ ուրիշի համար կարող ա թիվ մեկ արժեք լինի Հայաստանի գիտությունը մի միլիմետրով առաջ բրդելը: Ու էդ դեպքում ես ո՞վ եմ, որ ասեմ՝ ափսոս ա ջահելությունդ: Իրա համար էդ ջահելությունը նույն նշանակությունը չունի, ինչ ինձ համար:

[boooooooom]

"Հայրենասեր mode on"
Գնացեք... մնացողներին չմեղադրեք, երբ մի օր Հայաստան չլինի: Մարդ մի կյանքա ապրում... Թարսի պես լավագույններին են ընդունում. պիտի կարգին աշխատանքային փորձ ունենաս, լավ մասնագիտություն, լինես կարգապահ... Էլ ոնց հայաստանը զարգանա, եթե ուղեղները շարունակաբար լքում են երկիրը:
Մի քանի տարի էլ սենց պոչի կարգավիճակում կմնամնք ու կձուլվենք մոտակա հզոր երկրին`ամենայն հավանականությամբ Ռուսաստանին: Մի զարմացեք, որ այն մարդիկ, որոնք գնալու հնարավորություն չունեն, կամ չեն պատկերացնում իրենց արտասահմանում` ոչ իրենց նմանների մեջ, վատ են վերաբերվում երկիրը լքողներին: Չնայած "սովածն ու կուշտը" իրար երբեք էլ չեն հասկացել
"հայրենասեր mode off"
Ես էլ մեծ հաճույքով մի երկրի քաղաքացի կլինեյի, ում համար բաց կլինեին բոլոր երկրների դռները: Ու կճանապարհորդեյի ամբողջ աշխարհով մեկ...

[Աթեիստ]

"Հայրենասեր mode on"
Գնացեք... մնացողներին չմեղադրեք, երբ մի օր Հայաստան չլինի: Մարդ մի կյանքա ապրում... Թարսի պես լավագույններին են ընդունում. պիտի կարգին աշխատանքային փորձ ունենաս, լավ մասնագիտություն, լինես կարգապահ... Էլ ոնց հայաստանը զարգանա, եթե ուղեղները շարունակաբար լքում են երկիրը:
Մի քանի տարի էլ սենց պոչի կարգավիճակում կմնամնք ու կձուլվենք մոտակա հզոր երկրին`ամենայն հավանականությամբ Ռուսաստանին: Մի զարմացեք, որ այն մարդիկ, որոնք գնալու հնարավորություն չունեն, կամ չեն պատկերացնում իրենց արտասահմանում` ոչ իրենց նմանների մեջ, վատ են վերաբերվում երկիրը լքողներին: Չնայած "սովածն ու կուշտը" իրար երբեք էլ չեն հասկացել
"հայրենասեր mode off"
Ես էլ մեծ հաճույքով մի երկրի քաղաքացի կլինեյի, ում համար բաց կլինեին բոլոր երկրների դռները: Ու կճանապարհորդեյի ամբողջ աշխարհով մեկ...

<Զզված mode>
Վարդ, գիտես, երևի, որ վարձով եմ ապրում։ Ու արդեն սկսել էի մտածել տուն առնելու մասին։ Էնօր էլ աչքովս հարմար հայտարարություն ընկավ. մեր տան մոտ, 3 սենյակ, 37000$։
Ընտիր տարբերակ ա, բայց ...
Բանկը հիպոտեկով ինձ տալիս ա միայն գումարի 70%-ը տարեկան 13%-ով, մնացած 30%-ն էլ կարամ վերցնեմ որևէ տուն գրավ դնելով, արդեն տարեկան ամենաքիչը 15%-ով։
Տեսականորեն ամբողջ 37000-ը 15 տարով ու 13%-ով վերցնելու դեպքում ես 15 տարի շարունակ պտի բանկին ամսեկան վճարեմ մոտ 218 000դրամ։ Արդյունքում 37000-ի փոխարեն վճարում եմ ավելի քան 84000։
Բայց, քանի որ ոչ մի բանկ լրիվ չի տա, այլ էն սկզբի ասածիս պես 70+30, էն 30-ը տալիս են ավելի բարձր տոկոսով (մին 15%) ու ավելի կարճ ժամկետով (5 տարի)։ Էդ դեպքում 5 տարի վճարում եմ ամսեկան 275000, դրանից հետո ևս տաս տարի 153000։ Արդյունքում 37000$-ի փոխարեն վճարում եմ համարյա 75000$։

Համեմատության համար, իմ իմանալով, Կանադայում հիպոտեկ տալիս են 3%-ով։

Նաև ստեղ շատ անհասկանալի ու զզվելի ա բանկերի աշխատաոճը։ Ասենք քեզ շտապ փող ա պետք, տանում ես 50 000-անոց տունը գրավ ես գնում, որ ասենք 15 000 փող վերցնես, բայց մինչև վճարունակությունս չապացուցես, էդ փողը ստանալու ձև չունես։ Այսինքն եթե դու էդ պահին էդ փողն ուզում ես, որ ինչ որ բիզնես դնես, բանկն ասում ա, գնա էդ բիզնեսը դիր, տեսնենք, որ իսկականից կարում ես փող աշխատես, նոր փող տանք։

Զզված եմ կրթական համակարգից, Էշոտյանի «բարեփոխումներից», կառավարության բռնած ուղուց, 5000-անոց ժողովրդից, տեղական արտադրԱՂԲից (ապրանքների մեծ մասը վաղուց արդեն նախընտրում եմ ոչ հայկականը) ...։

Մտածում էի ավտո առնեի, որ Կորյունին քաղաքում մասնավոր դպրոց տայի, Վերան էլ ավտոյով տաներ բերեր, բայց ո՞նց ես իրանց վստահեմ դուրս գալ փողոց, որտեղ ով ուզի 150.000-ով կարա պռավա առնի, ու ավտո քշի։ Որտեղ մարդիկ կարան 3 հատ ավտո ունենան, բայց ճանապարհային 3 նշան չիմանան։
</Զզված mode>

Կարճ ասած բացի շատ քիչ թվով մարդկանցից, էս երկրում ինձ ոչինչ չի դզում։

Խնդրում եմ ասես, թե ի՞նչը ինձ կարա ստիպի միտքս փոխել։

[keyboard]

Արտ, ես ընկճված եմ, հետո կխատասխանեմ հարցերիդ։ Չեմ էլ հիշում նախկինում ինչ եմ գրել, հիմա ասում եմ՝ գնալ,գնալ ու մեկ անգամ եւս գնալ, կարեւոր չի ուր, մենակ թե գնալ

[Chuk]

Վերնագիրը տեսնում եմ, կափարիչս թռնում ա, մտքումս յոթ-ութ հարկանի քֆուրներ են ծնվում:

Չէ, գնալ ուզողների դեմ չէ, էս աննննննասուն վիճակի դեմ:

[Դավիթ]

<Զզված mode>
Վարդ, գիտես, երևի, որ վարձով եմ ապրում։ Ու արդեն սկսել էի մտածել տուն առնելու մասին։ Էնօր էլ աչքովս հարմար հայտարարություն ընկավ. մեր տան մոտ, 3 սենյակ, 37000$։
Ընտիր տարբերակ ա, բայց ...
Բանկը հիպոտեկով ինձ տալիս ա միայն գումարի 70%-ը տարեկան 13%-ով, մնացած 30%-ն էլ կարամ վերցնեմ որևէ տուն գրավ դնելով, արդեն տարեկան ամենաքիչը 15%-ով։
Տեսականորեն ամբողջ 37000-ը 15 տարով ու 13%-ով վերցնելու դեպքում ես 15 տարի շարունակ պտի բանկին ամսեկան վճարեմ մոտ 218 000դրամ։ Արդյունքում 37000-ի փոխարեն վճարում եմ ավելի քան 84000։
Բայց, քանի որ ոչ մի բանկ լրիվ չի տա, այլ էն սկզբի ասածիս պես 70+30, էն 30-ը տալիս են ավելի բարձր տոկոսով (մին 15%) ու ավելի կարճ ժամկետով (5 տարի)։ Էդ դեպքում 5 տարի վճարում եմ ամսեկան 275000, դրանից հետո ևս տաս տարի 153000։ Արդյունքում 37000$-ի փոխարեն վճարում եմ համարյա 75000$։

Համեմատության համար, իմ իմանալով, Կանադայում հիպոտեկ տալիս են 3%-ով։

Նաև ստեղ շատ անհասկանալի ու զզվելի ա բանկերի աշխատաոճը։ Ասենք քեզ շտապ փող ա պետք, տանում ես 50 000-անոց տունը գրավ ես գնում, որ ասենք 15 000 փող վերցնես, բայց մինչև վճարունակությունս չապացուցես, էդ փողը ստանալու ձև չունես։ Այսինքն եթե դու էդ պահին էդ փողն ուզում ես, որ ինչ որ բիզնես դնես, բանկն ասում ա, գնա էդ բիզնեսը դիր, տեսնենք, որ իսկականից կարում ես փող աշխատես, նոր փող տանք։

Զզված եմ կրթական համակարգից, Էշոտյանի «բարեփոխումներից», կառավարության բռնած ուղուց, 5000-անոց ժողովրդից, տեղական արտադրԱՂԲից (ապրանքների մեծ մասը վաղուց արդեն նախընտրում եմ ոչ հայկականը) ...։

Մտածում էի ավտո առնեի, որ Կորյունին քաղաքում մասնավոր դպրոց տայի, Վերան էլ ավտոյով տաներ բերեր, բայց ո՞նց ես իրանց վստահեմ դուրս գալ փողոց, որտեղ ով ուզի 150.000-ով կարա պռավա առնի, ու ավտո քշի։ Որտեղ մարդիկ կարան 3 հատ ավտո ունենան, բայց ճանապարհային 3 նշան չիմանան։
</Զզված mode>

Կարճ ասած բացի շատ քիչ թվով մարդկանցից, էս երկրում ինձ ոչինչ չի դզում։

Խնդրում եմ ասես, թե ի՞նչը ինձ կարա ստիպի միտքս փոխել։

Անցյալ տարի տունը րեֆայ արեցի 2.875% 15 տարով։

[Աթեիստ]

Անցյալ տարի տունը րեֆայ արեցի 2.875% 15 տարով։

Ամսեկան վճարն ինչքան ա՞, ու դա միջին ամսեկան եկամտի ո՞ր մասն ա կազմում։

Դու ԱՄՆ ես, չէ՞։

[boooooooom]

Արտակ ջան, ես քեզ շատ լավ հասկանում եմ, ինքս ապրում եմ ծնողներիս հետ և չնայած տանը նեղվածք չի ու համերաշխ ենք ապրում, ամեն դեպքում առանձին տուն ունենալը միշտ պլաններիս մեջ է /ավելի ճիշտ երազանքի կարգավիճակում/ ու քո գրած տվյալներով ես էլ չէի վերցնի: Բայց բանկերի տոկոսները երկրի վատ վիճակով է պաըմանավորված: Կոնկրետ քո դեպքում երևի գնալու որոշումը այլընտրանք չունի, ուղղակի տխուրա.../որ ես մնալու եմ, որովհետև իմ մասնագիտությունն ու մասնագիտական փորձը չեմ կարող փաստաթղթերով հիմնավորել

[Աթեիստ]

Արտակ ջան, ես քեզ շատ լավ հասկանում եմ, ինքս ապրում եմ ծնողներիս հետ և չնայած տանը նեղվածք չի ու համերաշխ ենք ապրում, ամեն դեպքում առանձին տուն ունենալը միշտ պլաններիս մեջ է /ավելի ճիշտ երազանքի կարգավիճակում/ ու քո գրած տվյալներով ես էլ չէի վերցնի: Բայց բանկերի տոկոսները երկրի վատ վիճակով է պաըմանավորված: Կոնկրետ քո դեպքում երևի գնալու որոշումը այլընտրանք չունի, ուղղակի տխուրա.../որ ես մնալու եմ, որովհետև իմ մասնագիտությունն ու մասնագիտական փորձը չեմ կարող փաստաթղթերով հիմնավորել

Վարդ ջան, ինչպես էնօր ասեց ընկերս, երկիրը վատը չի, մարդիկ են վատը: Կառավարության մաս կազմող մարդիկ, որոնք մտածում եմ որ քանի նստած են, պտի ուտեն: Դրանց ընտրողներն են վատը:

Ասենք մի քանի տարի առաջ համաշխարհային բանկը մեր ԿԲ-ին 0 տոկոսով ահագին փող տվեց, հատուկ երիտասարդ ընտանիքների հիպոտեկների համար:
Կառավարությունը որոշեց որ
1. երիտասարդ պտի լինի ոչ թե ընտանիքը, այլ ընտանիքի անդամները: Ասենք կարող ա 10 տարի ա ամուսնացած են, բայց քանի որ 18-ում են ամուսնացել, տարիքային սահմանը չեն անցել, երիտասարդ են: Իսկ մեր ընտանիքը որ սաղ սաղ 2 տարեկան էր, դրա մեջ չմտավ:
2. Նույնիսկ 0 տոկոսով վերցրած գումարը տալիս էին 9 տոկոսով:

[StrangeLittleGirl]

Վարդ ջան, ինչպես էնօր ասեց ընկերս, երկիրը վատը չի, մարդիկ են վատը: Կառավարության մաս կազմող մարդիկ, որոնք մտածում եմ որ քանի նստած են, պտի ուտեն: Դրանց ընտրողներն են վատը:

Ասենք մի քանի տարի առաջ համաշխարհային բանկը մեր ԿԲ-ին 0 տոկոսով ահագին փող տվեց, հատուկ երիտասարդ ընտանիքների հիպոտեկների համար:
Կառավարությունը որոշեց որ
1. երիտասարդ պտի լինի ոչ թե ընտանիքը, այլ ընտանիքի անդամները: Ասենք կարող ա 10 տարի ա ամուսնացած են, բայց քանի որ 18-ում են ամուսնացել, տարիքային սահմանը չեն անցել, երիտասարդ են: Իսկ մեր ընտանիքը որ սաղ սաղ 2 տարեկան էր, դրա մեջ չմտավ:
2. Նույնիսկ 0 տոկոսով վերցրած գումարը տալիս էին 9 տոկոսով:

Արտ, չնայած շեղվում ենք թեմայից, բայց կմեռնեմ, եթե չասեմ: Համաձայն եմ, որ մարդիկ են վատը, բայց ոչ միայն կառավարության: Ինչ ուզում եք, ասեք, բայց էդ կառավարությունն իսկապես մեծամասնության ներկայացուցիչն ա: Հայաստանում երկու խումբ մարդիկ կան: Առաջին խումբը (մեծամասնությունը) այ էդ 5000-անոցներն են, իսկ երկրորդ խումբը մենք ենք (հա, թող գլուխ գովալ լինի), որ խեղդվում ենք էդ վիճակից: Բայց հետաքրքիրն էն ա, որ երկու խումբն էլ արտագաղթում ա: Ու կարծում եմ՝ դա ճիշտ ա, որովհետև ի վերջո բալանսի կգա, ի վերջո խմբերից մեկը կվերանա, մյուսն իր համար հանգիստ կապրի: Ու դա երկու խմբի համար էլ լավ կլինի:

[Դավիթ]

Ամսեկան վճարն ինչքան ա՞, ու դա միջին ամսեկան եկամտի ո՞ր մասն ա կազմում։

Դու ԱՄՆ ես, չէ՞։

Ամսեկան 985 ու դրա մեջ մտնում ա հարկերը և ապահովագրությունը։