Մարդը բնակա՞ն, թե՞ անբնական

[anslov]

Ո՞րն ա էդ բնականի, բնությունի սահմանը: Ո՞վ ա որոշում մարդու որ արածն ա բնական, բնությունից, որը՝ չէ:

Ով է որոշու՞մ: Որոշում է հենց Մայր Բնությունը

Մարդը շատ պուճուրիկ է, որ Բնության/Տիեզերական սահմաններ սահմանի:
Մարդը ամենաշատը կարող է էտ սահմանները լոմով փորձի ջարդել, որի համար անխուսափելի է Բնության Պատիճը:

Մարդը կարող է ընդամենը ֆիքսել /իսկ շատ անգամ էլ չի ֆիքսում/ էտ Բնության որոշումները: Ու անգամ չի ընկալում իրենց բաժին հասած Պատիժը:

Մոտավորապես սենց-

[Գաղթական]

հավեսով քննարկումա երևում,
բայց ես մի քիչ դժվարանում եմ իմաստն ընկալել )))

խոսքը հոմ <արհեստական> բառի սահմանման մեջ չի?

էն ինչ մարդնա սարքում բնածին չի բնության կողմից ստեղծված չի..

բոլորովին այլ հարցա, թե մարդն իր գործունեությամբ ինչքան վնաս կամ օգուտ է հասցնում ֆլորային ու ֆաունային..

[anslov]

Մի հետաքրքիր տրամաբանական շղթա,

“Ճանաչելիության հարցում մարդու կարողությունը չի անցնում, չի կարող անցնել մի որոշակի սահմանից: Մարդը կազմում է ընդամենը մի մասը բնության, իսկ մի մասը չի կարող ընկալել ամբողջը, չի կարող հավասար լինել ամբողջին: Մյուս կողմից՝ չի կարելի իմանալ մասը՝ չիմանալով ամբողջը: Եվ ապա՝ չի կարելի իմանալ ամբողջը՝ չիմանալով մասը:”
― Գրիգոր Գուրզադյան, Տիեզերքը ափի մեջ

[Chuk]

Ով է որոշու՞մ: Որոշում է հենց Մայր Բնությունը

Մարդը շատ պուճուրիկ է, որ Բնության/Տիեզերական սահմաններ սահմանի:
Մարդը ամենաշատը կարող է էտ սահմանները լոմով փորձի ջարդել, որի համար անխուսափելի է Բնության Պատիճը:

Մարդը կարող է ընդամենը ֆիքսել /իսկ շատ անգամ էլ չի ֆիքսում/ էտ Բնության որոշումները: Ու անգամ չի ընկալում իրենց բաժին հասած Պատիժը:

Մոտավորապես սենց-

Իսկ մարդը շատ պուճուրիկ չի՞, որ բնության հակասող բան ստեղծի: Իսկ գուցե հարցին սենց նայենք, էն ամենը, ինչ մարդն ա ստեղծում, բնության ստեղծածն ա մարդու միջոցով:

[Chuk]

Մի խոսքով, իմ համար գոյություն չունի սա բնական չի, բնությունից չի հասկացություն:

Իմ համար կան լավ ու վատ հասկացություններ: Ու ոնց մարդու ստեղծածների ու արածների մեջ կան թե՛ լավ, թե՛ վատ բաներ, տենց էլ ոչ մարդու ստեղծածի: Օրինակ երկրաշարժն իմ համար լավ բան չի, մոլախոտը, որը վերացնում ա իրա շուրջը մնացած մյուս բուսականությունը լավ բան չի: Ու էդ անկախ նրանից, որ դրանք մարդը չի ստեղծել:

Մարդն ինչ անում ա, իմ համար բնական ա: Եթե մարդը կենդանի ա պահում, բնական ա, բերում ա գազանանոց, էլի բնական ա, որտև մարդը ունի էդքան խելք ու ունակություն, հմտություն էդ անելու: Լա՞վ ա անում, թե՞ վատ, ուրիշ հարց ա, նստենք ժամերով քննարկենք, կեզրակացնենք որ վատ ա անում, փորձենք դիմացն առնել, բայց արածը բնական ա:

Մարդը միս ա ուտում, բնական ա, ավելի քան: Նստենք էլի քննարկենք, լավ ա անում, թե չէ: Բայց ոչ մեկը թող չասի թե դա բնական չի, բնությունից չի:

Մարդը կեղտոտում ա միջավայրը, առավել քան բնական ա, բա ի՞նչ պետք ա անի: Բայց այ նստենք ու քննենք, թե ինչքանով ա ճիշտ անում ու ոնց կարող ենք դեմն առնել:

Ու սենց շարունակ:

[Chuk]

Հա, մոռացա ասեմ, տղամարդը ներկա ա լինում կնոջ ծննդաբերությանը, առավել քան բնական ա: Ջհանդամ որ ոմանք դա ճիշտ բան չեն համարում ու իրենք էդպես չեն անի

[Sambitbaba]

Իսկ մարդը շատ պուճուրիկ չի՞, որ բնության հակասող բան ստեղծի:

Լավ միտք է, բայց ես քիչ այլ կերպ կասեի.

Մարդ բնությանը հակասող բան չի կարող ստեղծել ոչ թե այն պատճառով, որ "շատ պուճուրիկ" է, այլ որովհետև հենց այդ նույն բնության մասնիկն է: Ու նաև, կարծում եմ, բնություն բառն այստեղ կարելի է փոխարինել Տիեզերք բառով, որովհետև բնություն բառի տակ մենա հասկանում ենք միայն Երկիր մոլորակին վերաբերվող ինչ-որ բաներ...

Իսկ գուցե հարցին սենց նայենք, էն ամենը, ինչ մարդն ա ստեղծում, բնության ստեղծածն ա մարդու միջոցով:

Իսկ այս խոսքերը լիովին հաստատում են Գրիգոր Տաթևացու խոսքերը. "Աստված բազմացավ մեր մեջ, որպեսզի իրենով զմայլվի":

[Chuk]

ոչ թե այն պատճառով, որ "շատ պուճուրիկ" է

«Շատ պուճուրիկ է»-ն մեջբերված գրառումից խոսք էր, հակադարձում ընդամենը

[Sambitbaba]

Անբնական է, որ մենք հեշտությամբ կարողացանք հաշվի չառնել/չհասկանալ/մոռանալ/հերքել մեր քաղաքակրթության դեռևս ամենասկզբներից մեզ թողնված շատ աքսիոմաներ, օրինակ. "Ինչ վերևում է, նույնն էլ ներքևում է", "Կերպ և նմանությամբ" և այլն, որոնք մեզ ցույց էին տալիս/հուշում էին/ապացուցում էին մեր ամենակարող լինելը:

Բնական է, որ կամովի հրաժարվելով լինել ամենակարող, ակամա անկարող ես դառնում և ստիպված ես տարբեր հենափայտեր հորինել կյանքդ մի կերպ քարշ տալու համար:

Բայց երևի թե դրա մեջ էլ ոչ մի վատ բան չկա, որովհետև, եթե քեզ չհասցնես կենդանու վիճակի ու չպարզես, թե ինչ ասել է կենդանի, ինչե՞ս ես հասկանալու, որ դու կենդանի չես: