Քինդլս էի փորփրում, առանձնացրած մեջբերումներ գտա: Էս մեկը «Անմահությունից».
ու մեկ էլ.But because people in the West are not threatened by concentration camps and are free to say and write what they want, the more the fight for human rights gains in popularity, the more it loses any concrete content, becoming a kind of a universal stance of everyone toward everything, a kind of energy that turns all human desires into rights.
Let us imagine that the dial of Ruben's life is placed on some great medieval clock, like the one in Old Town Square in Prague, which I passed regularly for some twenty years. The clock strikes the hour and a little window above the dial opens: a marinette, a little girl of seven, comes out and asks Rubens what the time is. And then, many years later, when that same slow hand comes around to the next number, bells begin to sound, the window opens once again, and a marionette, this time a young woman, emerges and tells him, "When you were young..."
մարիօ (04.06.2015)
Ինձ թվում ա՝ Բետինայի ու Գյոթեի միջև սեր չի էղել: Էն որ Գյոթեն Բետինային չի սիրել, դա շատ հստակ ա: Իսկ Բետինան Գյոթեին սիրել ա, թե չէ, էլի մեծ հարցական ա: Ստեղ ավելի շատ մանիպուլյացիա ա էրևում, անմահանալու ձգտում: Բետինան ուզում էր օգտվել Գյոթեի անմահությունից, ուզում էր խցկվել դրա մեջ:
enna (23.09.2015)
Կունդերայի The Unbearable Lightness of Being գիրքը Անտարեսում հայերեն են թարգմանել ու տպագրել, ստացվել է «Կեցության անտանելի թեթևություն»։ Մի կողմից խանդում եմ գրքին, հաստատ չէի ուզի, որ Հայաստանում կամ իմ ծանոթների շրջապատում էս գիրքը շատ մարդ կարդա, մի կողմից էլ վերնագրի թարգմանությունը հեչ դուրս չի գալիս, մի տեսակ սովորել էի «Գոյության անտանելի թեթևություն» ասելուն, հիմա գոյությունը կեցություն ա դառնալու։ Կամ գոնե էության, լինելիության դնեին, էդքան շատ ավելի գրքին սազող վերնագրերից ամենավատն ու անհարմարն են ընտրել երևի։ ՈՒ էս դեպքում հեչ համաձայն չեմ, որ պիտի վերնագրերը բառացի թարգմանվեն, էդ կեցություն բառի դեմ բան չունեմ, բայց ուֆ։![]()
Վերջին խմբագրող՝ մարիօ: 17.11.2015, 12:39:
i wanted to destroy something beautiful
Sambitbaba (18.11.2015)
Ընդ որում, գրականագետներն էլ հիմնականում մենակ անունն են լսել, սկի չեն էլ կարդացել, ուր մնաց սիրած գրող լինի:
Ես զարմանում եմ, որ էդտեղ կա: Ընդհանրապես, էս կողմերում ոչ անգլալեզու գրականությունը հեչ մոդա չի: Գրախանութներում երբևէ Կունդերա չեմ տեսել (չհաշված ֆրանսիական գրախանութը): Նույնիսկ գրախանութում կամավորություն անելու ինտերվյուի ժամանակ գրախանութի տերերից մեկը, որը գրականագետ ա, ինձ հարցրեց սիրածս գրողների մասին: Կունդերայի անունը տվեցի, ասեց՝ ա՜հ: Ու դա ոնց որ նշանակեր՝ հա, անունը լսել եմ, բայց տեղը չեմ բերում ով ա, ինչ ա:
դե որովհետև Հայաստանում կարդացող համայնքը քիչ ա, մեկը որ կարդում ա, կամ մի հեղինակի ա բացահայտում սաղ իմանում են, տենց տարածվում ա, բոլորս կարդում ենք․ էդ մի տեսանկյունից Հայաստանի փոքրությունը սիրում եմ։ Բայց մի կողմից էլ խանդելու ա, որ շատ մարդիկ են մեկ էլ սկսում Պալանիկ, Գեյման ու Կունդերա կարդալ։
Հ․Գ․ ես նախանձ եմ ու չար![]()
i wanted to destroy something beautiful
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ